Don't worry ฉันจะดูแลเธอเอง

 

 

 

 

               "เห้ย! เดี๋ยวแกกลับก่อนเลย เย็นนี้เจอกันที่ร้านแกนะ"ป้องบอกเพื่อนชายราวกับไล่

และอุ้มตัวแก้วที่หมดสติเข้าคอนโดตัวเอง "อ่าว!แล้วชั้นกลับไงอ่ะ"คริตถามแล้วเกาหัว "แกเอารถ

ชั้นไปแล้วกัน และแกอย่าไปบอกใครแล้วกัน แล้วก็ห้ามบอกด้วยว่านี่คอนโดชั้นน่ะ เดี๋ยวพวกเพื่อน

แก้วจอมจุ้นจ้านมาตามล่ะก็ซวยแหงๆ ชั้นไปแล้วนะ"ป้องบอกก่อนเดินขึ้นห้องของตัวเองไปทิ้งให้

เพื่อนยืนงงอยู่

 

 

 

 

                                     ที่คอนโด/ห้องส่วนตัวป้อง

 

                "แก้วนี่ ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ"ป้องวางแก้วกับเตียงแล้วลูบหัวอย่างอ่อนโยน

"พี่เองคบกับแก้วมาตั้งสองปียังไม่เคยชิมต้นขาแก้วเลย ไม่เหมือนกับยัยเกลคบกันสองวันพี่ได้ทั้ง

ตัวเลย ฮ่าๆๆ"ป้องหัวเราะชอบใจแล้วเทไวน์ลงในแก้วอย่างเหม่อลอย

 

                "อุ๊ย!"ป้องเหม่อมองแก้วจนไวน์ที่เทอยู่หกใส่ตัวเอง "อื้ม! แก้วคงไม่ชอบสภาพ

เปื้อนๆแบบนี้สินะ งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะสาวน้อย"ป้องเดินมามองแก้วพูดกับตัวเองแล้วจุ๊บแก้ม

แก้วก่อนจะเดินไปอาบน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                "นี่ไงพวกนาย ร้านกาแฟตามแผนที่เด๊ะๆ"ฟางชี้ร้านกาแฟของคริต "เห้ย!พี่ฟางนั่น

มันพี่คริตนิ่"เฟย์ชี้คริตที่เดินลงจากรถอย่างลับๆล่อๆ "พี่คริตคือใครหรอ"โทโมะถาม "เค้าคือเพื่อน

พี่ป้องที่เคยร่วมกันหลอกแก้วมาหลายครั้งแล้วไง"เฟย์ตอบแต่สายตามองคริตตลอด

                "ท่าทางแปลกๆนะ เราลองไปถามหาแก้วกับเค้าดีมั้ยเนี่ย"เขื่อนบอกแต่ไม่ทัน

โทโมะเพราะเขาวิ่งลงรถไปก่อนแล้ว "ไอนี่มันเร็วยิ่งกว่าอะไร"ป๊อปปี้พูดก่อนจะตามลงไปตามด้วย

คนอื่นๆ

 

 

 

                "เอ่อ...ขอโทษนะครับคือเพื่อนของพวกเรามาที่นี่รึเปล่าครับ"ป๊อปปี้เดินตัดหน้า

โทโมะมาถามทันที "พะ พะ...เพื่อน เพื่อน ใครล่ะครับ"คริตทำท่าทางแปลกๆ "ก็แก้วไงคะ!!!"

ฟางเดินตามมาบอกทำเอาคริตตกใจกลัวรู้ความจริง

 

                "เฟย์ ฟาง!!!"คริตมองแล้วต้องชะงัก "ใช่! พวกเราเอง ยัยแก้วบอกว่ามาตามนัดพี่

ป้องที่นี่ แล้วเพื่อนเฟย์ไปไหน!"เฟย์ดุเอา "ไม่ ไม่มี แก้วไม่ได้มา ไม่มีใครมา"คริตเเดินถอยหลัง

ติดรถเพราะระแวง

                "ไม่จริง!!!"ฟางตะโกนขึ้นทำให้ทุกคนสะดุ้ง "ยัยแก้วเขียนจดหมายไว้ให้พวกเรา

พี่ปป้องทำอะไรยัยแก้วบอกมานะ"ฟางชูจดหมายเป็นหลักฐานแล้วเข้าไปทุบตีคริตทันที

 

                "พอ พอก่อน ใจเย็นสิฟาง"เขื่อนเข้ามาคั่นเพื่อหักห้ามฟางก่อนจะแยกออกแล้วพา

ทุกคนรวมถึงคริตเข้าไปในร้านของคริตเองทำเอาใจคริตเต้นตึ้กตั้กแปลกๆ

 

 

 

 

 

                "พี่ครับช่วยให้ข้อมูลที่พวกเราอยากได้ด้วยนะครับ"เขื่อนดันคริตนั่งกับเก้าอี้ทำเอา

คริตขาสั่นไม่น้อย "ผมไม่มีข้อมูลอะไร จะให้ผมบอกได้ไงล่ะ"คริตขึ้นเสียงด้วยความกลัว "ไม่จริง

ก็ในจดหมายยัยแก้วยังเขียนไว้อยู่เลยนิ่ โอ๊ย! ปล่อย"ฟางวู่วามขึ้นป๊อปปี้จึงต้องหักห้าม

 

                "นี่เธอหยุดโวยวาย อย่าวู่วามปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกชั้น"ป๊อปปี้พาฟางไปให้

เฟย์ดูแล "นี่! นายจะบอกมั้ยว่าแก้วอยู่ไหน ไปกับไอป้องใช่มั้ย บอกมานะ!"โทโมะโวยวายด้วย

ความห่วงใยแล้วชกเข้าที่หน้าคริตจนเขื่อนก็ต้องห้ามอีกแรง

 

                "พวกเราคือเจ้าหน้าที่ตำรวจ"ป๊อปปี้ชูหลักฐานแสดงความเป็นตำรวจให้คริตดุทำเอา

คริตอึ้งไปชั่วขณะ "โปรดบอกมาว่าคุณแก้วอยู่ไหน ถ้าคุณไม่บอกเราจับได้เมื่อไหร่คุณติดคุกแน่"

ป๊อปปี้กระชากคอเสื้อคริต

 

                "ยอมๆ ชั้นยอมก็ได้"คริตเบือนหน้าหนีแล้วสารภาพด้วยความกลัว "แต่พวกนายต้อง

สัญญาว่าจะไม่พาชั้นเข้าคุก"คริตเสนข้อแลกเปลี่ยน "เราตกลง นายช่วยพาพวกชั้นไปที่ๆนั่นด้วย

แล้วห้ามหือไม่งั้นนายโดนจับข้อหาร่วมมือแน่"เขื่อนยื่นมือจับคริตเพื่อสัญญา

 

 

 

 

 

 

 

 

                 "อื้ม! ในที่สุดก็ถึงเวลาของราซักทีนะแก้ว พี่รอไม่ไหวแล้ว"ป้องค่อมแก้วไว้แล้ว

โน้มหน้าเข้าจะจูบ

               

                 "ไอหน้าตัวเมีย!!!!!"โทโมะพังประตูแล้วถีบป้องที่กำลังจะจูบแก้ว "แก้วๆๆแก้วตื่น

ตื่นสิแก้ว"ฟางกับเฟย์เข้าไปอุ้มตัวแก้วแล้วพยายามปลุกแก้วที่หมดสติให้ตื่น 

 

 

                  ผลั้ก ป้องที่ลุกขึ้นตั้ตัวได้ก็ต่อยหน้าโทโมะทำให้ปากแตก ก่อนที่ป๊อปปี้กับเขื่อน

จะช่วยกันรุมต่อยแล้วใส่กุณแจมือ

 

                  "แก้ว พี่ฟาง แก้วตื่นแล้ว"เรียกให้ฟางที่ประคองโทโมะอยู่ดูแก้ว ฟางจึงรีบวิ่งมา

ทันที "แก้ว เป็นไงบ้าง"ฟางกอดแก้วด้วยความเป็นห่วง "แก้ว แก้วอยู่ที่ไหนเนี่ย"แก้วที่ได้สติก็งง

ที่มาปรากฎอยู่ในสถานที่แปลกๆ

 

                  "แก้วถูกไอ้ป้องวางยาน่ะ มันจะข่มขืนแก้ว"เฟย์ชี้หน้าป้องที่บวมเต่งเพราะถูกเขื่อน

กับป๊อปปี้ซ้อม "จริงสิ! พี่ป้องลวนลามแก้ว แก้วไม่น่าเชื่อใจพี่จริงๆ"แก้วว่าแล้วพาฟางเดินออก

จากห้อง พร้อมทั้งตำรวจที่เพิ่งมาถึงก็จับป้องขึ้นรถเพื่อเข้าตาราง

 

 

 

 

 

 

                   "นี่นายเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย"แก้วทายาบริเวณปากที่ฟกช้ำของโทโมะ "ก็แค่โดน

ต่อยน่ะ แต่เพราะช่วยใครล่ะ"โทโมะทำหน้าเจ้าเล่ห์ "นี่นายจะบอกว่าเพราะชั้นหรอ!!! นี่ไง!"แก้ว

จิ้มเข้าตรงที่ช้ำของโทโมะ

                   

                  "โอ๊ย! มันเจ็บนะ"โทโมะทำหน้าอ้อนแก้ว "เจ็บสิดี หึ! แต่ก็ขอบคุณนะที่มาช่วย

ไม่งั้นชั้นคงไม่รอดแล้วล่ะ"แก้ววางมือจากโทโมะ 

                   

                  "ไม่ต้องห่วง เพื่อนกันต้องช่วยกันสิ"โทโมะตบไหล่แก้วเบาๆ ทำให้แก้วทำหน้า

หงอย "เพื่อนงั้นหรอ นายยังไม่คิดกับชั้นมากกว่านี้หรอนายบ้า!"แก้วคิดในใจ

 

                  "ชั้นมีของจะให้เธอด้วยแหละ"โทโมะบอกแก้วก่อนจะหันหลังหยิบบางสิ่งมา "นี่!

ชั้นสำนึกได้เรื่องที่ปัดน้ำหอมเธอแตก ชั้นเลยซื้อมาคืนให้"โทโมะยื่นน้ำหอมให้แก้ว "กะว่าจะให้

นานแล้วแต่ไม่มีจังหวะ ไม่รู้จะมีกลิ่นที่เธอชอบรึเปล่านะ"โทโมะยิ้มกรุ้มกริ่ม

 

                  "หื้มมมม ชั้นชอบกลิ่นนี้นะ แต่รองจากอันที่พี่โฟร์ซื้อให้ แต่ก็...ขอบคุณนะ"แก้ว

ยิ้มดีอกดีใจ

 

 

 

 

 

 

 

จบด้วยดีกับตอน "พี่ป้อง" อยากให้มีคู่ไหนพิเศษบอกได้นะ

 

อย่าลืม! เม้น+โหวตให้กันนะ