Don't worry ฉันจะดูแลเธอเอง

9.4

เขียนโดย ployfin

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 22.41 น.

  34 ตอน
  44 วิจารณ์
  40.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 16.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ปรากฏการณ์รักทรหด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

                                 เมืองโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น

 

              "ตอนนี้ทางไทยได้ส่งข้อมูลมาว่าฆาตรกรที่เราตามล่าตัวกันให้วุ่นเนี่ย ฆ่าหญิงสาวติดๆ

สองครั้งในเวลาห่างกันเพียง 1 ชม. 30 นาที"ผกก.กล่าวเกลิ่นให้ตำรวจสามนายที่นั่งอยู่ตรงหน้า

ฟัง

              "หา! มันกลับมาอีกแล้วหรอครับท่าน นี่มันก็ครั้งที่ 4 ที่ 5 แล้วนิ่"(ข)ตำรวจนายหนึ่งถาม

              "ท่านช่วยเล่ารายละเอียดให้พวกผมได้ไหมครับ"(ป)ขอรายละเอียดจาผกก. "รายละ

เอียดอยู่ในนี้ เอ้า! อ่านดู"ผกก.ยื่นซองน้ำตาลให้(ป)ตำรวจนายหนึ่ง

 

              "เมื่อเวลา 23.00น. พบว่ามีกลุ่มหญิงสาวถูกฆาตรกรรมในห้องน้ำหญิงที่สถานบันเทิง

แห่งหนึ่งใจกลางเมืองกรุงเทพ มีหญิงสาวประมาณ 4-5 คนที่นอนเสียชีวิตในห้องน้ำ หนึ่งในหญิง

สาวมีสภาพเปลือยเปล่า ถูกแทงเข้าที่ลำตัวประมาณ 10-15 แผล ตำรวจคาด เป็นผู้ร้ายกลุ่มเดียว

กันกับคดีที่1-3 ที่ผ่านมา" (ป) อ่านข่าวให้ทุกคนฟัง

 

              "อันต่อมานะครับ ข่าวล่าสุดฆาตรกรฆ่าปิดปากสาวสวยที่เห็นเหตุการณ์ในผับถูกแทง

เสียชีวิตในถนนเปลี่ยวหลังกลับจากทำงาน สภาพถูกกระหน่ำแทงนอนเสียชีวิตร่างกายอาบไปด้วย

เลือด มีพลเมืองดีพบจึงโทรแจ้งตำรวจ ตำรวจให้การณ์ว่ากำลังอยู่ในช่วงเรียบเรียงคดีอย่างลับๆ

เพื่อให้ทุกคนปลอดภัย" (ป)อ่านข่าวต่อไปให้ทุกคนฟัง

 

              "ผมจะชี้แจงอีกเรื่องคือ ข่าวที่สองนั้น ไม่ได้มีแต่หญิงสาวคนนั้นที่เดินมาเพียงผู้เดียว

แต่เธอกลับบ้านมาพร้อมกับน้องสาวบุญธรรมอีกสามคน ซึ่งทั้งสามรอดมาได้เพราะทางตำรวจขอ

ปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ เพราะผู้ร้ายมีหน้ามีตาในสังคมมาก ทางเราจึงจะส่งพวกนายทั้งสามไป

คุ้มกันพยานให้ปลอดภัย อย่าลืมนะ ว่านี่คือความลับราชการตำรวจ อย่าไปเปิดเผยใครล่ะ"ผกก.ชี้

แจงให้ทั้งสามนายฟัง

 

              "พรุ่งนี้ทุกคนต้องไปถึงสนามบินตอนตีสองโดยไม่มีการต้อนรับ เพราะว่ามันคือความ

ลับ อย่าลืมล่ะ ว่าเราไว้ใจพวกนายมาถึงส่งพวกนายไป"ผกก.แจ้งอีกเรื่องทำให้ทั้งสามตอบตกลง

แล้วรับข้อมูลเพื่อที่จะเดนทางไปไทยในไม่ช้า

 

 

 

 

 

 

 

 

                                          ประเทศไทย

 

 

              "ทานอะไรก่อนมั้ยคะ"ผู้หมวดหญิงคนหนึ่งยื่นกาแฟให้สามสาว ทำให้ฟางขยับตัวหนี

เล็กน้อย ผู้กองที่คอยดูแลคดีนี้จึงจับบ่าฟางเพื่อไม่ให้ขยับ

              "ไม่ต้องกลัวครับ นี่คือผู้หมวดป๊อปปี้ ที่จะทำคดีนี้ร่วมกับผม และตำรวจญี่ปุ่นอีกสาม

คน"ผู้กองแนะนำหมวดให้สามสาวรู้จัก

   

              "สวัสดีค่ะ ดิฉันหมวดป๊อปปี้ จะคอยดูแลทุกคนเองไม่ต้องห่วงนะคะ"หมวดป๊อปปี้ยื่น

มือเพื่อจะจับทำความรู้จักกับฟาง ทำเอาฟางกลัวพยายามบังคับมือไปจับเพราะกลัวเสียมารยาท

 

              "ทุกคนทานอะไรมารึยังคะ"หมวดป๊อปปี้ถามไม่คิด "เอ่อ...คงจะยังเนาะงั้นนี่เลยค่ะ

ป๊อปทำกาแฟและก็เอาขนมมาให้ทาน เป็นมื้อเช้าเล็กๆน่ะค่ะ"หมวดยื่นขนมปังให้เมื่อเห็นสาวๆไม่

ตอบและต้องหน้าแตกอีครั้งเมื่อสาวๆยังไม่พูดด้วยอีกครั้ง

 

             "มีอะไรจะถามป๊อปมั้ยคะ"ผู้หมวดป๊อปปี้เริ่มไม่ไหวกับความเย็นชา "ผู้หมวดไม่ไปทำ

งานบ้างหรอคะ"แก้วปัดคำถามใส่ "เอ่อ...นี่ไงคะ ป๊อปทำงานอยู่ งานนี้ก็คือ ดูแลทุกๆคน"ผู้หมวด

ป๊อปปี้พยายามำหน้ายิ้ม

             "ยัยแก้ว ให้ความเคารพเค้าบ้างสิ"เฟย์บอก "อ่อ ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ป๊อปอายุ 24 เอง"

ผู้หมวดป๊อปปี้รู็สึกดีกับคำพูดเฟย์เล็กน้อย "24 ก็เท่าพี่ฟางน่ะสิ งั้นหมวดก็เรียกเฟย์กับแก้วว่า

น้องแล้วกันค่ะ"เฟย์บอก "อ๋อ! ลืมไปเลย ชั้นเฟย์นะคะ ส่วนนนี่พี่ฟาง แล้วก็แก้ว"เฟย์แนะนำตัว

แทนพี่สาว "อ๋อ! ค่ะ"ผู้หมวดป๊อปปี้เห็นถึงความเฟรนลี่ของเฟย์แล้วเริ่มชอบใจ

 

            "แล้วเมื่อไหร่เราจะได้จัดงานศพให้พี่โฟร์ตามวัฒนธรรมได้ล่ะคะ มันก็ผ่านมาตั้งสอง

สามวันแล้ว แล้วคุณเอาศพพี่โฟร์ไปไว้ไหน ดูแลดีรึเปล่า"ฟางถามรัวๆ

            "เอ่อ...ทีละคำถามนะคะ อย่างแรกคือศพพี่สาวคุณฟางอยู่กับโรงพยาบาล มีเจ้าหน้าที่

ดูแลอย่างดี ส่วนพิธีกรรมเดี๋ยวอีกสองวันก็จัดได้แล้วเชิญคุณฟางเตรียมงานได้เลยค่ะ"ผู้หมวด

ป๊อปปี้ตอบ "ขอบคุณนะคะที่ดูแลพวกเรา เราจะให้ข้อมูลเต็มที่เช่นกันค่ะ"ฟางตอบแล้วยิ้มทั้งน้ำตา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                           วันเผาศพโฟร์

 

          "พี่โฟร์ไปดีนะ เฟย์รักพี่โฟร์มากรู้มั้ย เฟย์รักพี่โฟร์มากๆเลย พี่โฟร์"เฟย์พูดก่อนจะเป็นลม

ล้มไปทำให้แก้วที่พยายามไม่ร้องไห้อยู่ต้องมาพยุงตัวไปพัก

 

         "งานศพจบลงแล้ว ครั้งสุดท้ายแล้วใช่มั้ยที่ฟางจะได้เห็หน้าพี่"ฟางพูดพร้อมนั่งลงบนเก้าอี้

ภายในงานที่ไม่มีคนหลงเหลืออยู่พร้อมกอดรูปหน้าศพพี่สาวของตนเอง

        "พี่โฟร์ฟางไม่น่าทิ้งพี่ให้โดนฆ่าคนเดียว ทำไม ทำไมคนๆนั้นไม่เป็นฟาง ทำไม ทำไมพี่

ต้องมารับเคราะห์แบบนี้ ทำไมพี่ต้องอายุสั้นจากฟางและน้องๆไป แล้วใครจะอยู่ข้างๆฟาง กอด

ฟางได้อบอุ่นแบบนี้ทุกวัน  พี่โฟร์ เราก็มีกันอยู่แค่สี่คน ทำไมพี่ต้องมาด่วนจากกันไปด้วย"ฟาง

ทรุดตัวลงกอดรูปโฟร์แน่น พร้อมร้องไห้จนน้ำตาจะเป็นสายเลือดด้วยความคิดถึงและเสียใจ

เหมือนกับไม่มีอะไรประคองจิตใจไว้เลย

 

 

 

                              ปัง!!!!!!!!!!!

           เสียงปืนดังสนั่น ทำให้ฟางตกใจทิ้งรูปโฟร์หล่นพื้นแตก เฟย์และแก้วสะดุ้งทันทีที่เสียง

ดังขึ้น แก้วผู้เข้มแข็งพยายามวิ่งไปคว้าตัวฟางที่จะโดนกระสุนปืนแต่ไม่ทันถูกยิงขวางทางไว้จึงรีบ

วิ่งกลับหวังจะคว้าตัวเฟย์หนีไปก่อน

         

                  

 

ติดตามจร้าาาา โหวตให้ด้วยน้าาาาา 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา