Don't worry ฉันจะดูแลเธอเอง

9.4

เขียนโดย ployfin

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 22.41 น.

  34 ตอน
  44 วิจารณ์
  40.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 16.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24) สูญสิ้นคดีธาม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

       "แกจะไปไหนน่ะ อย่าไปนะ หยุดเดี๋ยวนี้"ธามเห็นท่าทางงแปลกๆของป๊อปปี้ก็พูดขึ้น "เงียบ!

ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นจะไม่บอกใคร แต่เมื่อชั้นเป็นตำรวจ ชั้นจะทำคดีของแกเอง"ป๊อปปี้พูดขึ้นทำให้

เขื่อนกับโทโมะเข้าใจในสิ่งที่เค้าจะพาไปพบ

 

 

 

        "แบม เธออยู่ในนี้รึป่าว ส่งเสียงหน่อยสิ เรากำลังจะช่วยเธอนะ"ฟางพูดขึ้นเมื่อเดินตามเข้า

มาในห้องลับที่อยู่ใต้บ้าน

 

        "ชั้นบอกว่ายัยแบมไม่ได้อยู่ในนี้ไงเล่า โอ๊ย! นี่! ปล่อยชั้นนะ"ธามเดินมาหวังจะผลักฟางล้ม

แต่โดนเขื่อนจับไว้ก่อน

 

            ตุ้บ! ตุ้บ!

         เสียงกระทุ้งของดังขึ้นอีกครั้ง

 

         "แบม นั่นเธอใช่มั้ย"เฟย์เร่งฝีเท้าเดินนำทุกคนไปที่หลังตู้โชว์ใบใหญ่หลังหนึ่ง "ช่วยด้วย"

เสียงอู้อี้ของแบมดังมาจากผ้าผืนใหญ่ที่คลุมวัตถุบางอย่างอยู๋ทำให้เฟย์เปิดขึ้นทันที

 

 

         "กรี๊ดดดด"เฟย์ต้องเซหลบเมื่อพบแบกับระเบิดที่เวลาถดถอยลงเรื่อยภายใน 2 นาที 

"ใจเย็นสิเฟย์"ฟางห้ามเฟย์แตต่ใจของตัวเองก็หล่นลงไปอยู่ตาตุ่มเหมือนกัน

 

         "ไม่ต้องกลัวนะแบม เดี๋ยวพี่แกะผ้าออกให้"ฟางเดินไปแกะผ้าที่ปิดปากและที่มัดมือและ

เท้าไว้ก่อนที่แบมจะปล่อยโฮออกมา

 

         "ฮือๆ พี่โทโมะ แบมกลัวมากเลยค่ะ"แบมที่เป็นอิสระก็รีบวิ่งมากอดโทโมะทำเอาฟางงง

เป็นไก่ตาแตก "ใจเย็นนะแบม เธอปลอดภัยแล้วล่ะ"โทโมะดันแบมออกเล็กน้อย

 

         "รีบไปกันเถอะเดี๋ยวไม่ทัน มันจะเบิดเอาซะก่อน"ฟางรีบเดินนำหน้าไป "โอ๊ย!"เขื่อนที่โดน

ธามชกเข้าที่ท้องก็ปล่อยออกด้วยความเจ็บ

 

         "แกไม่มีวันมีความสุขกันหรอก ในเมื่อวันนี้พวกมันอาจจะทำให้แกตายกันไม่ได้ แต่ชั้นนี่

แหละจะสนองความตายให้แกเอง"ธามพูดพร้อมชักปืนออกมาขู่ทำให้ฟางรีบถอยหลังหนีไปหา

ป๊อปปี้

 

         "กรี๊ดดด"ฟางที่โดนธากระชากไปล็อคคอไว้ก็กรี๊ดออกมา "แกอย่าทำอะไรฟางนะ หยุดคิด

อะไรบ้าๆซักทีเถอะ ยอมมอบตัวแล้วออกไปพร้อมๆกัน แกไม่เห็นหรอว่าเวลามันเหลือน้อยแล้ว"

ป๊อปปี้ห้ามแล้วเหลือบไปมองระเบิดที่เหลือเวลาเพียง 1 นาที

 

         "หึ! ไหนๆก็จะต้องตายอยู่แล้วนิ่ ก็ตายๆกันให้หมดนี่แหละ!!!"ธามขึ้นเสียง "งั้น...เริ่มจาก

อีนี่ก่อนเลยแล้วกัน"ธามผลักฟางออกทำให้ล้มลงก็จะเหนี่ยวไกปืนนัดสุดท้ายใส่ฟาง

 

 

              ปัง!!!!!!!!!!!

           ธามยิงปืนใส่กลางหน้าอกฟางแม้ป๊อปปี้จะพุ่งตัวเข้ามารับกระสุนแต่ก็ไม่ทันความเร็วของ

          ลูกกระสุนของปืนในมือธาม

 

 

         "พี่ฟาง!!!"เฟย์ร้องออกมาแล้วรีบวิ่งไปดูฟางในขณะที่ธามเหม่อจึงทำให้โทโมะและเขื่อน

รีบวิ่งไปยึดปืนแล้วรุมชกธามให้หมดแรงจึงล้มลงนอน 

 

         "ฟาง! เธอเป็อะไรมั้ย"ป๊อปปี้รีบลุกมาประคองฟางทันทีที่รู้สึกตัว "ป๊อป ปี้..."ฟางลูบหน้า

ป๊อปปี้เบาๆ ก่อนที่จะหมดสติลงทันที

 

         "พาพี่ฟางไปหาหมอก่อนเถอะ มันจะระเบิดแล้ว"แบมรีบบอกทุกคน ทำให้ป๊อปปี้รีบอุ้มฟาง

ไปที่รถพยาบาลที่รออยู่ด้านนอก พร้อมกับตำรวจที่มารอจับธามและแบม

 

 

 

 

 

 

         "พี่โทโมะ!!"แบมรีบวิ่งไปควงแขนโทโมะทำให้โทโมะหันมอง "พี่ธาม! พี่ธามยังอยู่ข้างใน

พี่โทโมะช่่วยพี่ธามด้วย"แบมรีบกระตุกแขนโทโมะใหญ่ ทำให้โทโมะรีบวิ่งไปทันที

 

         "เห้ย! โทโมะ อย่า!!!"เขื่อนตะโกนบอกแต่ไร้ความสนใจจากโทโมะ ทั้งที่ระเบิดเริ่มนับ

ถอยหลังลงช้าๆ 3...2...1...

 

 

                 ตู้ม!!!!!

             เสียงระเบิดดังขึ้นทำให้บ้านทั้งหลังระเบิดเป็นจุล รวมถึงโทโมะที่ล้มลงเพราะโดนสเก็ต

ระเบิดทำให้หมดสติไปทันที

 

 

 

 

          "พี่โทโมะ!!!!"แบมและเขื่อนอุทานออกมาเมื่อเห็นร่างโทโมะโดนระเบิดต่อหน้า

 

 

 

ติดตามคับ! ใกล้จบล่ะน้าา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา