Don't worry ฉันจะดูแลเธอเอง
เขียนโดย 
ployfin
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 22.41 น.
แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 16.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
34) บทส่งท้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"วันนี้พี่โอเครึยังน่ะเฟย์"ฟางเช็คใบหน้าตัวเองกับกระจกบานใหญ่มาหลาายครั้งก็ถามน้องอีก
รอบ "โอเคแล้วแหละพี่ฟาง เหลือปัดแก้มอีกนิดหน่อยก็พร้อมแล้ว"เฟย์พูดพลางใช้แปรงปัดที่แก้ม
ของฟางเล็กน้อย
"ดูท่าทางพี่ฟางตื่นเต้นไม่น้อยเลยนะเนี่ย"แก้วที่แต่งตัวเสร็จก็เดินมาพูดด้วย "ตื่นเต้นสิ
ตอนนี้พี่รู้สึกทั้งตื่นเต้น ทั้งประหม่า แล้วก็ไม่ค่อยมั่นใจด้วยอ่ะ"ฟางพูดแล้วลูบที่แหวนเพชรที่ได้สวม
ใส่ตั้งแต่งานเช้า
"เอาน่าา งานเช้าพี่ฟางก็ทำได้แล้ว ตอนนี้คงไม่มีอะไรต้องห่วงอีกแล้วแหละ"เฟย์บอก
"พี่ทำอะไรไม่ถูกเลยเฟย์ พี่ไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรในตอนที่ต้องขึ้นเวที พี่ต้องทำอะไรบ้าง โอ๊ย! ปวด
หัวไปหมดเลย"ฟางที่รุกรี้รุกรนก็บ่นอกมา
"ใจเย็นนะพี่ฟาง นั่งลงก่อน"แก้วเห็นกิริยาของฟางก็รีบพาไปนั่งที่เก้าหน้ากระจก "ใจเย็นๆ
สิพี่ไม่เห็นต้องทำอะไรเลย แค่เดินไปต้อนรับแขกแล้วก็เข้าไปใงานเท่านั้นแหละ จะต้องไปตื่นเต้น
อะไรที่ไหนล่ะ"เฟย์รีบเข้าไปนวดที่ศรีษะฟาง
"แค่นี้จริงๆหรอ ทำไมพี่รู้สึกไม่มั่นใจเลยล่ะ"ฟางยังหน้ามุ่ย "มั่นใจหน่อยเถอะเจ้าสาวคน
สวย ตอนนี้ไม่มีอะไรต้องห่วงซักหน่อย ห่วงก็แต่พี่ฟางจะตื่นเต้นจนแข็งแล้วขยับไม่ได้ต่างหาก"
แก้วพูดติดตลก
"ดูสิพี่ฟาง...พี่โฟร์ยิ้มใหญ่เลย"เฟย์ที่หันไปเจอรูปของโฟร์ที่ฟางเอามาวางไว้หน้ากระจกก็
พูดขึ้นพลางน้ำตาคลอ
"พี่โฟร์คงดีใจกับพี่ฟางนะ คงเหมือนๆกับแก้วแล้วก็เฟย์ตอนนี้แหละ"แก้วพูดแล้วเข้าไปยืน
ใกล้ฟางรวมไปถึงเฟย์ด้วย
"พี่ขอบใจพวกเธอมากนะที่ช่วยงานมาตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนนี้ ถ้าไม่มีพวกเธอกับเขื่อน
และก็โทโมะคงยากที่จะเสร็จน่ะ"ฟางมองหน้าน้องสาว
"ขอบใจว่าที่พี่เขยของพวกเราดีกว่า ถ้าเค้าไม่ยอมให้พวกเราเป้นเพื่อนเจ้าสาว เราก็ไม่ช่วย
หรอก ฮ่าๆ"เฟย์หัวเราะออกมา
"ก็พูดไปน่ะเฟย์..."ฟางพูดก่อนที่ภายในห้องจะเงียบอีกครั้ง "คิดถึงพี่โฟร์เนอะ...ถ้าพี่โฟร์
ยังอยู่ เราก็คงได้อยู่กันแบบพร้อมหน้าพร้อมตา"ฟางเศร้าลงอีกครั้ง
"พี่โฟร์ไม่น่าอายุสั้นเลย เฟย์คิดถึงพี่โฟร์จัง"เฟย์กอดคอฟางเอาไว้พลางลงไปนั่งข้างๆ
"ใช่...คิดถึงพี่โฟร์เนอะ ถ้าพี่โฟร์ยังอยู่ป่านนี้คงว่าพวกเราแล้วว่ามานั่งเศร้ากันทำไม!!"แก้วพูดทำ
ให้ ตัวเองและคนอื่นๆต้องหัวเราะทั้งน้ำตา
"เอาล่ะค่ะ ตอนนี้ก็ถึงช่วงเวลาสำคัญของสาวๆที่ยังไม่เดินเข้าประตูวิวาห์กันแล้วนะคะ เชิญ
เจ้าสาวด้านหน้าเลยค่ะ"พิธีที่ถูกว่าจ้างประกาศก้องไปทั่วงาน
"แก้ว ไปแย่งช่อดอกไม้กันมั้ย"เฟย์รีบเดินไปดึงมือแก้ว "ไม่...ไม่เอาล่ะ เฟย์ไปเถอะ"แก้ว
ดันเฟย์ให้ออกไป
"เธอไม่กล้าล่ะสิ กลัวไม่ได้ช่อดอกไม้กลับมาแล้วจะเก้อหรอ"โทโมะกระซิบแก้วทำให้แก้ว
ฉุนมาก "ใครว่ากัน ชั้นแค่ไม่ชอบแย่งของใคร"แก้วนั่งเมินแล้วเชิดหน้าใส่ "ก็แล้วแต่นะ แต่ผมก็
แค่จะคิดว่าคุณป๊อดเท่านั้นแหละ"โทโมะพยายามท้า
"ชั้นบอกเลยนะว่าครั้งนี้คุณยั่วชั้นไม่สำเร็จหรอก ยังไงชั้นก็ไม่ไปเด็ดขาด"แก้วยื่นคำขาด
"แล้วแต่...งั้นเฟย์ไปก่อนนะ"เฟย์รีบเดินไปในกลุ่มทันที
"งั้นเดี๋ยวนับ1-3พร้อมกันนะคะ"พิธีกรบอกแขก "1...2...3!!!"เมื่อนับถึงสามเจ้าสาวอย่าง
ฟางก็รีบโยนช่อดอกไม้แต่กลับเลยหัวของสาวๆที่มาแย่งไป
"อะไรเนี่ย!"แก้วตะลึงเมื่อช่อดอกไม้ที่ถูกโยนกลับมาตกอยู่ที่ตัวเองซึ่งไม่ได้ไปแย่งจากใคร
"ผมว่า...คงไม่มีใครมาแย่งชั้นไปจากเธอแล้วแหละ โชคชะตาคงอยากให้เราแต่งงานกัน"โทโมะ
รีบหยอกแก้วทันที
"ตาบ้า!!! ชั้นไปบอกตอนไหนไม่ทราบว่าชั้นอยากจะแต่งงานกับนาย"แก้วว่าแต่ยังคงยิ้ม
"ก็ตอนที่ชั้นไปง้อเธอแต่เธอกลับถามว่า จะขอชั้นแต่งงานหรอ ไง"โทโมะยิ้มกว้าง "นี่!!"แก้วเขิน
จนไม่กล้าพูดอะไร
"ส่งตัวเข้าหอแล้ว อย่าทำอะไรกันรุนแรงนะ"เขื่อนล้อทำให้ป๊อปปี้ตบหลังเขาทันที "เดี๋ยว
เถอะแกน่ะ รู้สึกว่าจะล้อตั้งแต่ยังไม่แต่งจนแต่งแล้วเลยนะ"ป๊อปปี้ทำหน้าดุ
"โชคดีนะพี่ฟาง มีความสุขมากๆนะ"เฟย์รีบเข้าไปหอมแก้มฟาง "ถ้าแก้วดื้อไปก็ขอโทษ
ด้วยนะ สัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่เถียงแล้ว"แก้วทำหน้าอ้อน
"โถ...ยัยหนู พี่ไม่เคยโกรธพวกเธอเลยนะ ยังไงก็เป็นเด็กดีล่ะ แล้วก็รีบตามพี่มาไวๆด้วย"
ฟางหันไปมองเขื่อนและโทโมะก็ยิ้ม
"พี่ฟางน่ะ...พูดอะไรไม่รู้ ไปนอนได้แล้ว"เฟย์ทำหน้าหงิกด้วยความเขินก่อนจะรีบผลักฟาง
และป๊อปปี้เข้าห้องหอ
"เดี๋ยวเฟย์กับแก้วจะนอนห้องทางซ้าย ส่วนโทโมะกับเขื่อนจะนอนห้องทางขวา สบายใจได้
ครับ"โทโมะยิ้ม
"แก้วกับเฟย์ก็ล็อคห้องด้วยล่ะ เพราะถ้ายังไม่แต่งงาน พี่ไม่ยอมแม้กระทั่งหอมแก้มด้วย
ฟางล้อเลียน "งั้นเดี๋ยวจะรีบๆแต่งเลยครับ"เขื่อนตอบ
"พอๆ เข้าห้องไปได้แล้ว ได้ฤกษ์แล้วแหละ"เฟย์ปิดประตูห้องทันที "อะไรกันยัยน้องคน
นี้"ฟางพูดแล้วหันไปสบตากับป๊อปปี้อย่างงงๆ
"ชั้นอาบน้ำเสร็จแล้วอ่ะ นายไปอาบสิ"ฟางรีบบอกป๊อปปี้ทันทีที่ออกมาจากห้องน้ำ "เห้ย!
นี้นายบ้ารึป่าว...ชั้นไม่ได้อาบนานขนดนั้นนะ ป๊อปปี้ๆ ตื่นสิ!"ฟางรีบไปเขย่าตัวป๊อปปี้ที่แน่นิ่งอยู่
บนเตียง
"อื้ม...อ้าว! เสร็จแล้วหรอ"ป๊อปปี้ลืมตาขึ้นมาก็พบว่าฟางยืนหน้าบูดอยู่ "ชั้นอาบนาน
ขนาดนั้นเลยรึไง นายถึงกล้าหลับไปเนี่ย!!"ฟางว่า
"โห! ผ่านไปตั้งเกือบชั่วโมง ชั้นทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย เธอก็อาบนานไม่หลับก็บ้าแล้ว"ป๊อป
เริ่มหยอก "ถ้าเหนื่อยนักก็รีบไปอาบเลยไป๊!"ฟางโยนผ้าขนหนูใส่ทำให้ป๊อปปี้อดยิ้มกับความน่ารัก
ของเธอไม่ได้
"นี่! ถามจริงเถอะ วันที่ชั้นโดนจับตัวไปน่ะนายตามชั้นเจอได้ยังไง"ฟางที่เช็ดผมก็ถามชาย
หนุ่มที่นั่งข้างๆเธอ "อืม...ไม่รู้สิ...พี่โฟร์มั้ง"ป๊อปปี้ยิ้ม "ไหนว่าไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ไง"ฟางมองหน้า
"ชั้นคงทำตามความรู้สึกแหละ หรือไม่โชคชะตาก็กำหนดมาให้ชั้นนึกออก"ป๊อปปี้เหม่อ
และนึกถึงเรื่องในวันนั้น
"แต่เธอไม่ต้องห่วงหรอกยังไงๆชั้นก็ต้องไปช่วยเถอะเธออยู่ดี ชั้นสัญญานะต่อจากนี้......
ชั้นจะดูและเธอเอง"ป๊อปปี้จับมือฟางมากุมไว้
"ให้มันจริงเถอะ เพราะถ้าผิดคำพูดนะ ชั้นเอาถึงตาย!!"ฟางทำท่าทางดุ "ชั้นก็สัญญานะ
ว่าต่อจากนี้ไป ชั้นจะปฏิบัติกับนายโดยใช้หัวใจคิด ไม่ใช้สมองให้ปวดหัวเล่นแล้ว"ฟางพูดต่อ
"งั้นเธอก็ช่วยใช้หัวใจตั้งแต่ตอนนี้เลยนะ"ป๊อปปี้ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "อะไร!!"ฟางยิ้มเหมือน
รู้สิ่งที่ป๊อปปี้ต้องการแต่เธอเองก็ยังงงๆอยู่ก่อนที่ป๊อปปี้จะดันตัวเธอลงนอนแล้วใช้หัวใจบรรเลง
เพลงรักทันที
"เธอไม่ต้องกังวลนะ ชั้นจะดูแลเธอเอง"ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงจูบฟางอย่างเบาบาง
จบวันนี้เลยแล้วกัน ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนนะ
อย่าลืม! เม้น+โหวตให้กันก่อนนะคะ
ปล.ไรเตอร์ขอฝากฟิคเรื่อง "music love final chapter"ด้วยนะ เร็วๆนี้ค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
