รักในความทรงจำ

 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนที่ 26
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ทันทีที่ถึงประเทศไทย โทโมะก็มารับแก้วและฟาง รวมไปถึงฟ้อนท์และฟิวส์ด้วย ฟางแอบหน้าซีดเมื่อชายหนุ่มจะพาพวกเธอไปพักที่บ้านของเขา 
 
 
 
 
"  เอ่อคุณโมะคะ ฟางว่าเดี๋ยวฟางไปหาที่พักข้างนอกดีกว่านะคะ " 
 
 
 
 
 
" ทำไมละฟาง อยู่ด้วยกันที่นี่แหละ พรุ่งนี้เรากค่อยออกไปเดินทางกัน " แก้วพูดแล้วยิ้มให้ฟางบางๆ ฟางมองแก้วแล้วก็ยอมทำตามใจแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ไม่ไปหาเธอสักหน่อยละเฮีย " โทโมะเดินเข้ามาหาป๊อปปี้ภายในห้องทำงานของพี่ชาย ป๊อปปี้กำลังมองดูทั้งฟางแก้ว ฟ้อนท์ รวมไปถึงน้องฟิวส์ที่กำลังนั่งเล่นกันอยู่ที่สวน
 
 
 
 
" ไม่ละ "
 
 
 
 
" ไม่คิดถึงหรือไงเห็นเอาแต่สืบเรื่องเขา พอเจอจริงๆกลับไม่ยอมไปเจอหน้า " โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
" ........ "
 
 
 
 
 
" คิดถึงก็ไปหานะเฮีย พรุ่งนี้พวกเธอจะไปเที่ยวกันที่ภูเก็ต " โทโมะพูด
 
 
 
 
 
" ทำแบบบนี้ไม่คิดบ้างหรอ ว่าไอ้พวกนั้นจะตามาราวีแก้วหน่ะ " ป๊อปปี้หันกลับไปพูดกับโทโมะ
 
 
 
 
 
" ตอนนี้ทุกอย่างเกือบที่จะเข้าที่ทุกอย่างแล้ว คงเหลืออีกแค่กลุ่มเดียว มันไม่น่าจะเป็นห่วงอะไร ต่อไปนี้ผมไม่อยากจะปล่อยผู้หยิงที่ผมรักไปจาชีวิตผมอีกแล้ว ไม่อยากเป็นเฮีย..."
 
 
 
 
" โทโมะ! "ป๊อปปี้เสียงเข้มก่อนที่โทโมะจะหัวเราะแล้วเดินหนีออกจากห้องไป 
 
 
 
 
 
" ใครบอกว่าไม่อยากลงไปหา ใครบอกว่าไม่คิดถึง ฉันอยากจะกอด หอม อยากได้ไออุ่น อยากได้รับสัมผัสจากเธอเหลือเกินฟาง " ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟางอย่างอ่อนโยน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เป็นอะไรหรือเปล่าฟาง มองอะไร " แก้วเดินเข้ามาหาฟางแล้วเห็นฟางมองไปด้านบนของบ้าน 
 
 
 
 
" อ่อๆ เปล่าหรอก " 
 
 
 
 
" ฟางแก้วถามจริงเถอะ ยังรักคุณป๊อปอยู่ใช่ไหม " 
 
 
 
 
" ....... "
 
 
 
 
" ว่าไง??? "
 
 
 
 
" รักสิ " 
 
 
 
 
 
" แล้วทำไมไม่ขึ้นไปหาเขาละ " แก้วพูดแล้วลูบผมฟางอย่างเบามือ
 
 
 
 
" เขาแต่งงานแล้วนะแก้ว เราไม่ได้เจอกันมา10 ปีแล้ว เขาอาจจะ...ลืมฟางแล้วก็ได้ " ฟางพูดเสียงอ่อยๆ แก้วอมยิ้ม
 
 
 
 
" ฟางอาจจะดูถูกความรักของคุณป๊อปที่มีให้ฟางมากเกินไปนะ เอาละแก้วไปดูเด็กๆดีกว่า " แก้วพูดหันหลังเตรียมจะเดินกลับไปหาเด็กๆ
 
 
 
 
" แต่อย่าลืมนะ ความรักไม่มีระยะทาง ไม่มีระยะเวลา แค่หัวใจ 2 ดวงที่ตรงกัน ทุกอย่างก็ไม่มีความหมาย " แก้วหันกลับมาพูดกับฟางก่อนจะเดินอมยิ้มออกไปหาเด็กๆ ฟางเงยหน้ามองด้านบนะเบียงบ้านอีกครั้ง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพล้ง!
 
 
 
 
 
" คุณจินนี่ " ฟางที่เดินปลีกตัวเข้ามาภายในบ้านเพื่อที่จะไปหาของว่างให้เด็กๆและเพื่อนสาวทาน ได้ยินเสียงของตกจากในครัวก็รีบวิ่งเข้าไป ก็พบกับจินนี่ที่นั่งอยู่กับพื้นข้างบันไดเหล็ก
 
 
 
 
" เธอ!! "
 
 
 
 
" มานั่งก่อนเถอะคะ " ฟางพยุงจินนี่ให้มานั่งที่เก้าอี้ ก่อนจะไปหาเครื่องปฐมพยาบาลมาให้   จินนี่
 
 
 
 
 
" เธอมาที่นี่ได้ยังไง " จินนี่ถามฟาง ฟางมองแววตาที่ดูตื่นๆของจินนี่ก็เข้าใจว่าจินนี่กลัวว่าเธอจะมายุ่งกับสามีของเธอ
 
 
 
 
" ดิฉันพาลูกมาเที่ยวที่เมืองไทยรับ summer นะคะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ พรุ่งนี้พวกเราก็จะไปจากที่นี่ ไม่ต้องมารบกวนแล้วก็วุ่นวายกับพวกคุณมากมายหรอกคะ " ฟางพุดแล้วยิ้มเป้นมิตรให้จินนี่ 
 
 
 
 
" เธอ....รักพี่ป๊อปอยุ่ไหม " ฟางชะงักหยุดมือแล้วมองหน้าจินนี่
 
 
 
 
" ทำไมถามแบบนี้ละคะ " ฟางยิ้มบางๆให้จินนี่
 
 
 
 
" ฉันถามเธอก่อนนะ " 
 
 
 
 
 
"......... "
 
 
 
 
" .........."
 
 
 
 
" ฟางแต่งงานแล้วนะคะ ฟางจะรักผุ้ชาคนอื่นที่ไม่ใช่สามีตัวเองได้ยังไง " ฟางพูดแล้วยิ้มให้จินนี่ก่อนจะลงมือทำแผลให้จินนี่ จินนี่มองฟางอย่างสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" เธอไม่รักฉันแล้วหรอฟางง.... "