[Boyfriend]The winner love แข่งรักจับใจนายตัวแสบ

 4

 

Kwangmin Part

กริ๊งงงงงง [เลิกเรียน]

‘ตื่นได้แล้วๆ กวังมิน’

เสียงหญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นและเขย่าแขนของผมที่ตอนนี้หลับอยู่บนโต๊ะ

“อ๊ะ! เยอิน มีไรหรอ?”“ก็นี่มันเลิกเรียนแล้ว จะกลับบ้านไหม?”“อ้าว แล้วพี่ชายฉันหละ” ผมมองที่โต๊ะข้างๆแต่ไม่เห็นเรือนร่างของคนผมสีทองนั่งอยู่“อ๋อ ยองมินออกไปแล้วแหละ”“อ่า งั้นฉันไปก่อนนะ”ผมพูดพร้องลูบหัวเยอินอย่างอ่อนโยน“ดะ..เดี๋ยวสิ!!” ผมหันไปมองเธอ“ไหนบอกวันนี้จะไปกินไอติมกันไง”“อ๋อ ไว้วันหลังนะ” ผมยิ้มกว้างให้เยอิน แล้ววิ่งออกไปจากห้องทันที

ผมวิ่งมาไม่ทันระวังจนเผลอไปชนกะใครเข้าอย่างจัง

“โอ้ย!! นี่นาย! วิ่งอะไรของนายเนี่ยมองคนบางมั้ย!”

เสียงนั้นหันมาตวาดใส่ผมอย่างหัวเสียหลังจากที่ลุกขึ้นได้แล้ว ผมมองหน้าของชายตัวเล็กข้าง
หน้าผมแล้วก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้

“ยิ้มไรของนายเนี่ย- -*”“เปล่า…นายชื่อไรหรอ?” “ทำไมฉันต้องบอกนายด้วย ?..."

ไอ้ตัวเล็กตอบด้วยสีหน้าเรียบๆ แล้วเดินไปจากผมไป

"เหอะ..น่ารักดีแฮะ เอ๊ะ!! แล้วทำไมฉันต้องชมไอ้ตัวเล็กนั้นด้วย แล้วยิ้มทำไม ? เออ..."ยืนเกาหัวอยู่สักพักขาของผมก็เริ่มก้าวที่จะไปขึ้นรถที่มารอรับอยู่หน้าตึกที่มีไอ้พี่ชายของผมรออยู่แล้ว

ผมขึ้นมานั่งบนรถ หลังจากนั้นรถก็เคลื่อนตัวออกไป ผมนั่งคิดถึงหน้าไอ้ตัวเล็กนั่น ก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ ผมว่าผมอาจจะชอบไอ้ตัวเล็กนั้นขึ้นมาซะแล้วสิ

“ยิ้มไรของนายน่ะ?" ยองมินทำลายความเงียบที่แสนจะยาวนานในรถ ด้วยน้ำเสียงเรียบๆ"ฉันแค่เจอคนถูกใจนะ" "แล้ว...เยอินล่ะ" ยองมินคงทำเสียงเรียบๆเหมือนเคย"ฉันไม่ได้ชอบเธอ...หรือนายชอบเธอ ฉันให้นายก็ได้นะ""นี่!! กวังมิน!! นายอยากเอาชนะฉัน จนทำถึงขนาดนี้เลยหรอ.." ไอ้ยองมินเอามือมาดึงคอเสื้อผมบีบเข้าหาด้วยโกธร"แล้วนายชอบเธอหรอ...! นายกับฉัน มันก็ไม่ต่างกันเลยหรอกนะ ต่างคนก็ต่างอยากจะชนะ" ยองมินก้มหน้าลงเพราะคำพูดของผม"และที่นายโกรธฉัน ก็เพราะนายมันแพ้!! ต่างหาก พิสูจให้ฉันดูสิ ว่านายน่ะ เจ๋งจริง!"ยองมินผลักผมออกพลางปล่อยมือออกจากคอเสื้อของผม แล้วนั่งเงียบไป

จากนั้นรถคันหรูที่ผมนั่งมาก็มาจอดที่หน้าคฤหาสน์หลังงาม ผมรีบลงจากรถทันที ตามด้วยยองมิน

End Kwangmin Part