แฝดริษยา

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 02.51 น.

  62 ตอน
  931 วิจารณ์
  142.59K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 23.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) 10 ฝ้ายตัวปลอม1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้ว ฝ้าย ป๊อปปี้ทำไมตัวเปียกกลับมาแบบนี้ล่ะลูก แล้วพ่อกับน้องล่ะ”กานดาว่าเมื่อเห็นฝ้าย

และป๊อปปี้กลับเข้ามาด้วยกันในบ้านในสภาพเปียกทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“พอดีว่าพวกเราตกลงไปในน้ำพุค่ะแม่เลยกลับมากันก่อน”ฝ้ายพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นเอาอย่างนี้แล้วกัน ป๊อปปี้ไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวใส่เสื้อคุณธีร์กลับ”กานดาพูดก่อนจะให้ป๊อปปี้

ไปอาบน้ำชั้นบน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม กานดานี่แปลกดีนะ เป็นแม่คนประสาอะไรถึงได้เปิดทางให้ลูกพาผู้ชายเข้าบ้าน”ป้าฝนเห็น

เหตุการณ์ทั้งหมดก็ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยฝ้ายไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นนะคะคุณฝนและอีกอย่างป๊อปปี้ก็เป็นคนของเราไม่ใช่ใคร

ที่ไหน”กานดาพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ ที่แท้ก็อยากให้ลูกอยู่กับคนใกล้ตัว แหมเป็นแม่ที่ดีจริงๆนะคะปูอนาคตให้เป็นเมียลูกจ้าง”ป้า

ฝนว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณฝนคะ กรุณาให้เกียรติลูกสาวดิชั้นด้วยเถอะค่อย่างน้อยยัยฝ้ายก็คือหลานสาวแท้ๆคุณนะ

คะ”กานดาว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“หลานสาวไม่รักดีที่ไปอยู่กับเมียใหม่พ่อแล้วทิ้งให้พี่สาวกับแม่ตัวเองต้องลำบากน่ะหรอ แบบนี้ชั้น

ไม่มีวันรับมันเป็นหลานหรอก เพราะหลานของชั้นก็คือแม่ฟางคนเดียวเท่านั้น”ป้าฝนพูดออกมา

อย่างคับแค้นใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฝ้ายต้องขอโทษกับสิ่งที่ฝ้ายทำกับพ่อในอดีตด้วยนะคะป้าฝน ฝ้ายต้องทำยังไงป้าถึงจะให้

อภัย”ฝ้ายที่ได้ยินทุกอย่างก็เดินลงมากชั้นบนแล้วไหว้ขอโทษป้าฝน

 

 

 

 

 

 

“เก็บคำขอโทษนั่นไว้ซะชั้นไม่ต้องการ”ป้าฝนว่า

 

 

 

 

 

 

“แต่ฝ้ายอยากให้พี่ฟางและป้าฝนให้อภัยฝ้ายกับพ่อนะคะ ป้ากับพี่ฟางอยากได้อะไรบอกมาเถอะ

ค่ะถ้ามันจะทำให้ป้ากับพี่ฟางกลับมาเป็นเหมือนเดิม ไม่เย็นชากับพวกเราแบบนี้”ฝ้ายขอร้องป้าฝน

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ ถ้าเธออยากทำให้พวกชั้นให้อภัยสิ่งที่พวกเธอทำน่ะ รับรองเมื่อถึงเวลานั้นเธอกับพ่อจะต้อง

สูญเสียให้กับชั้นกับฟางแน่นอน เพราะฟางสมควรที่จะได้ในสิ่งที่ฟางขาดมานานแล้ว”ป้าฝนว่า

ก่อนจะเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย เมื่อยๆ”ฟางที่กลับมาจากงานเลี้ยงก็เดินแยกมาที่บ้านพักส่วนตัวแล้วถอดส้นสูงตัวเองออก

มาก่อนเข้าบ้าน

 

 

 

 

 

 

“ผมก็นึกว่าคุณจะชินกับการสวมส้นสูงแล้วซะอีก”ป๊อปปี้ที่เดินกลับไปบ้านพักตัวเองแล้วเห็นฟาง

นั่งหน้าบ้านก็พูด

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องของชั้น นายมายุ่งอะไรด้วย”ฟางรีบว่าก่อนจะเดินหนี

 

 

 

 

 

 

“ผมก็ไม่ได้อยากจะยุ่งเรื่องของคุณหรอกนะ เพราะถ้ายุ่งนี่คงจะมีแต่เรื่องปวดหัว”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

“นี่ ทำไมชั้นมันน่าปวดหัวมากงั้นสิ ใครจะไปดีอย่างยัยฝ้ายล่ะ”ฟางหันขวับมาประชดป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“แน่นอนอยู่แล้ว คุณฝ้ายเค้าทั้งสวยและอ่อนโยนไม่มีวันทำให้ผมปวดหัวอยู่แล้ว”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

“ทำเป็นพูดดี ถ้ายัยฝ้ายดีมากขนาดนั้นก็ขอแต่งงานไปเลยสิยะ”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ผมก็กะอยู่ล่ะ แต่เรา2คนพึ่งเจอกันรู้จักกันมันคงเร็วไป ไว้เราเรียนรู้ใจกันดีแล้วเมื่อไหร่ผมจะให้

แม่ผมมาขอฝ้ายทันที อ้อ และไม่ต้องห่วงนะว่าผมจะเกาะฝ้ายกิน เพราะผมน่ะมีธุรกิจครอบครัวที่

พอเลี้ยงฝ้ายได้ทั้งชาติแน่นอน”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินหนีฟางไปทันที

 

 

 

 

 

 

“นังฝ้ายรู้สึกชีวิตแกนี่จะดีไปหมดเลยนะ”ฟางพูดออกมาอย่างหมั่นไส้ฝ้ายมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ”ฝ้ายลงมาจากชั้นบนแล้วมาตรวจเอกสารพลางไอตลอดเวลา

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฝ้าย พี่ฝ้ายไอแบบนี้ไปนอนพักก่อนเถอะค่ะเดี๋ยวทางนี้เฟย์ตรวจเอกสารแทนเอง โอ๊ยว่าแต่แม่

นั่นหายไปไหนนะมาทำงานที่นี่เป็นผู้ช่วยแท้ๆไม่รู้จะรักสบายไปไหน”เฟย์พูดแล้วพลางว่าฟางที่ไม่

มาช่วยงานฝ้าย

 

 

 

 

 

 

“ที่ชั้นไม่มาช่วยเนี่ยนะก็เพราะว่างานด้านนอกมันก็มีรัดตัวอยู่แล้ว ถ้าเกิดเธอเอาเวลาที่คอยแต่ยุยง

คนอื่นเนี่ยนะมาช่วยหรือทำประโยชน์ให้พี่สาวกับพ่อเธอน่ะดีนะ พ่อกับพี่จะได้ไม่เหนื่อย”ฟางเดิน

เข้ามาจากตรวจงานด้านนอกแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางกับเฟย์อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ ฝ้ายขอ แค่กๆ”ฝ้ายรีบห้ามก่อนจะไออีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วพี่ฝ้ายท่าทางจะไม่สบายแน่ๆ เฟย์ว่าเดี๋ยวพี่ฝ้ายทานยาแล้วนอนเลยดีมั้ยคะ”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้นะ พอดีว่าวันนี้ฝ้ายต้องออกไปทำธุระกับพี่”ฟางรีบพูดเมื่อนึกถึงนัดของแบงค์

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้บ้าอะไรล่ะ พี่ฝ้ายตัวร้อนแบบนี้ยังจะดันทุรังพาออกไปกันทำไมล่ะเธอนี่มันพี่ประสา

อะไร”เฟย์ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แล้วเธอเป็นใคร นี่มันน้องสาวฝาแฝดชั้นนะเธอไม่มีสิทธิ์”ฟางรีบว่าเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ชั้นเป็นน้องสาวแต่แม่ที่โตมากับพี่ฝ้ายดังนั้นชั้นมีสิทธิ์คนอย่างเธอมันก็แค่หน้าเหมือนเท่านั้น

ล่ะเธอมันไม่มีคุณสมบัติความเป็นพี่ที่ดีหรอก”เฟย์รีบว่าฟาง

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

ฟางที่เหลืออดตบหน้าเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แกตบชั้นหรอ อย่าอยู่เลย”เฟย์ไม่ยอมหันขวับมาตบหน้าฟาง ฟางไม่ยอมจึงรีบตบกลับทันที

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟาง เฟย์ อย่า ทะ เลาะ”ฝ้ายที่ตกใจที่ฟางและเฟย์ทะเลลาะกันก่อนจะเป็นลมเพราะพิษไข้

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณฝ้าย นี่พวกคุณทะเลาะอะไรกันอีกแล้วเนี่ย หยุดดดด”เขื่อนที่เข้ามาในบ้านตกใจก็รีบห้ามทั้งคู่

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วพี่ฝ้าย ทำใจดีๆเอาไว้นะคะ”เฟย์รีบพูดก่อนที่เขื่อนจะรีบอุ้มฝ้ายไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วทีนี้ชั้นจะเอานังฝ้ายที่ไหนไปหาแบงค์ล่ะทีนี้”ฟางพูดเมื่อเห็นเขื่อน เฟย์และฝ้ายออกไปแล้ว

ก่อนที่จะหันไปมองตัวเองในกระจกแล้วนึกอะไรบางอย่างแล้วรีบไปรื้อเสื้อผ้าของฝ้ายทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะคะที่ทำให้รอ”แบงค์ที่นั่งรอฝ้ายตามเวลานัดหันไปมองฟางในชุดโทนหวานและเก็บผม

เรียบร้อย

 

 

 

 

 

 

 

“นี่น้องฝ้ายจริงๆใช่มั้ยครับนี่พี่แบงค์ไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย”แบงค์รีบถาม

 

 

 

 

 

 

“ก็จริงสิคะคิดว่าฝ้ายคือพี่ฟางงั้นหรอคะ”ฝ้ายพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษทีครับพอดีว่าพี่กำลังคิดว่าฝ้ายกับฟางดูหน้าตาและทุกอย่างเหมือนกันมากจริงๆ เหมือน

จนแยกกันไม่ออกจริงๆ”แบงค์พูด

 

 

 

 

 

 

“ฝ้ายกับฟางเหมือนกันก็จริงแต่ถ้าดูดีๆแล้ว เราน่ะต่างกันนะคะ”ฟางพูดเสียงหวานและยิ้มให้แบงค์

 

 

 

 

 

 

 

“เอาเป็นว่าตอนนี้เราอย่าพึ่งพูดเรื่องใครเหมือนใครเลยนะครับ วันนี้พี่ดีใจมากเลยนะครับที่น้องฝ้าย

ออกมาทานข้าวกับพี่ ทั้งๆที่เมื่อก่อนพี่น่ะชวนเราไปตั้งหลายครั้งแต่เราก็ปฎิเสธพี่ซะทุกครั้ง

เลย”แบงค์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“อาจเพราะตอนนั้นฝ้ายยังไม่พร้อมก็ได้นะคะพี่แบงค์แต่ตอนนี้ฝ้ายแค่อยากจะลองเปิดใจทำความ

รู้จักพี่นะคะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“จริงหรอครับน้องฝ้าย แล้วไอ้หมอนั่นเมื่อวันก่อนละครับ”แบงค์รีบถามอย่างตื่นเต้น

 

 

 

 

 

 

“เอาตรงๆฝ้ายเองก็ไม่ได้จริงจังอะไรกับป๊อปปี้เค้าหรอกค่ะ ก็ลูกน้องคนสนิทเท่านั้น”ฟางพูดแล้ว

ยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นพี่ก็มีโอกาสน่ะสิครับน้องฝ้าย”แบงค์พูดก่อนจะถือวิสาสะจับมือฟางทำให้ฟางชะงักกับความ

มือไวของแบงค์

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสิคะ งั้นเราทานข้าวกันเถอะค่ะเดี๋ยวอาหารจะเย็นหมด”ฟางรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนจะทานข้าวกับ

แบงค์ต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“แน่ใจนะครับน้องฝ้ายว่าไม่ให้พี่ไปส่งเราที่บ้าน จะได้เนการรู้จักพ่อกับแม่ด้วยนะครับ”แบงค์พูด

เมื่อเดินออกมานอกร้าน

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พอดีว่า ช่วงนี้พ่อกับแม่ไม่ว่างน่ะค่ะ ไว้โอกาสหน้าแล้วกันนะคะ”ฟางรีบโกหก

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นเอาที่น้องฝ้ายว่าเลยแล้วกันครับ เอ แล้วแบบนี้เมื่อไหร่เราะได้เจอกันอีกละเนี่ย”แบงค์รีบอ้อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาเป็นว่าถ้าฝ้ายว่างจากงานเมื่อไหร่ เดี๋ยวเราค่อยมาทานข้าวด้วยกันแบบนี้แล้วกันนะคะ พี่แบงค์

ขับรถดีๆนะคะ”ฟางรีบพูดเสียงหวานก่อนจะเดินเข้าไปหอมแก้มแบงค์ทีนึงแล้วทำทีเป็นเขินอาย

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วเจอกันนะครับน้องฝ้าย”แบงค์ยิ้มออกมาก่อนจะรีบขึ้นรถไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ไปซะได้ก็ดี”ฟางมองแบงค์ที่ขับรถออกไปแล้วก็ถอนหายใจโล่งอกทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ไหนเขื่อนบอกว่าคุณฝ้ายป่วยยังไงล่ะครับแล้วนี่หายดีหรอ”ป๊อปปี้พูดขึ้นทำให้ฟางตกใจทันที

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฝ้ายหายแล้วค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฝ้ายขอตัวก่อนนะคะ”ฟางรีบพูดก่อนจะรีบหลบสายตา

ป๊อปปี้แล้วเดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวสิครับ แล้วเมื่อกี้ คุณฝ้ายหอมแก้มนายแบงค์ทำไมกันครับ”ป๊อปปี้รีบรั้งแขนฟางแล้วถาม

 

 

 

 

 

 

“ก็เราสนิทกันแล้วไงคะ ปล่อยฝ้ายเดี๋ยวนี้นะ”ฟางรีบพูดแล้วสะบัดตัวเองให้หลุด

 

 

 

 

 

 

“แต่ผมว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันแล้วล่ะ”ป๊อปปี้มองฟางที่พยายามแกะตัวเองออกจากเขาที่เอามือจับ

แขนฟางแน่นก็รีบดึงฟางขึ้นรถตัวเองไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

มาดูว่าเพียงแค่การแต่งตัวเหมือนฝ้ายจะทำให้ป๊อปปี้ดูออกรึไม่ออกนะว่านี่คือฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา