แฝดริษยา

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อืม”ฟางค่อยๆลืมตาพบว่าเธออยู่ที่โรงพยาบาล ภาพที่เธอถูกรถชนก็ฉายเข้ามาในหัว ฟางมองไป
รอบๆที่ไม่มีใครอยู่ในห้องพักผู้ป่วยเลยนอกจากเธอคนเดียว หึ แหงล่ะ เธออยู่คนเดียวมาตลอดนี่
ตั้งแต่ไปเมืองนอก จะสนใจอะไรกับเรื่องแค่นี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ฟื้นแล้วหรอลูก เป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บตรงไหนรึเปล่า”ป้าฝนเดินเข้ามาในห้องแล้วรีบเค้าไป
ถามไถ่ฟางทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางไม่เป็นไรแล้วค่ะ ป้าคะ ฟางอยากออกจากโรงบาลแล้ว”ฟางพูดก่อนจะพยุงตัวเองขึ้นมานั่ง
คุยกับป้าฝน
 
 
 
 
 
 
 
“ป้าว่า เราพักอยู่ที่นี่อีกสักคืนก่อนเถอะ อยากจะรู้ไอ้พวกนั้นนักจะใจจืดใจดำไม่มาหาเรามั้ย”ป้าฝน
ว่า
 
 
 
 
 
 
“ช่างเถอะค่ะป้า พวกนั้นจะมาไม่มายังไงฟางก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว”ฟางพูดแล้วกำมือแน่น
 
 
 
 
 
 
“ถ้าพวกมันไม่เห็นหัวเราแบบนี้เราก็ไม่ต้องปรานีพวกมันอีกต่อไปแล้วล่ะ”ป้าฝนนึกแค้นแทนหลาน
สาวแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
 
“แน่นอนค่ะ ทันทีที่เราออกจากโรงพยาบาลไป ฟางจะเริ่มทำลายพวกมันทันที”ฟางพูดแล้วยิ้มกับ
แผนร้าย
 
 
 
 
 
 
 
 
ก๊อกๆ
 
 
 
 
 
ก่อนที่2ป้าหลานจะคุยกันต่อ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นทำให้ฟางและป้าฝนต้องเงียบลง
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง เป็นยังไงบ้างคะ ฮึก ฮือๆ”ฝ้ายเปิดประตูห้องเค้ามาก็วิ่งไปกอดฟางแล้วร้องไห้ด้วยความ
กลัวว่าฟางจะเป็นอะไร
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาดราม่าบีบน้ำตาชั้นยังไม่ตาย”ฟางมองฝ้ายด้วยความเย็นชาแล้วดึงฝ้ายออกแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฝ้ายขอโทษนะคะที่ฝ้ายไม่ได้มาหาพี่เมื่อวาน ฝ้ายเองก็เจ็บเหมือนกันแต่ฝ้ายไม่คิดว่าพี่ฟางจะ
เจ็บหนักจนต้องนอนโรงพยาบาลแบบนี้”ฝ้ายพูดแล้วพลางปาดน้ำตามองพี่สาวฝาแฝดด้วยความ
สงสารมาก
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นยังไม่ตาย นี่มาทำไม รึว่าพ่อจะใช้เธอมาดูหน้าชั้นงั้น
หรอว่าตายรึยัง โทษทีนะที่ชั้นมันกะโหลกหนา ตายยากไปหน่อยน่ะ”ฟางว่าแล้วเชิดไปทางอื่นไม่
มองฝ้ายเลย
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณก็ยังคงปากร้ายเหมือนเดิมแม้ในวันที่เจ็บจนเข้าโรงบาลแบบนี้”ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องแล้ว
พูด
 
 
 
 
 
 
 
“ใครเชิญให้คุณมาไม่ทราบ มาทางไหนไปทางนั้นซะ”ฟางหันขวับมาว่าและไล่ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีใครเชิญผมหรอก แต่ผมมาเป็นเพื่อนคุณฝ้ายเค้า เพราะกลัวว่าพี่สาวอารมณ์ร้ายจะอาละวาด
ใส่อีก”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
“นี่พูดจากให้มันดีๆหน่อย นี่หลานสาวชั้นทั้งคนไม่ใช่หมาบ้านะ ถึงได้เที่ยวอาละวาดไม่มีลิมิตแบบ
นั้น นี่คงจะเปิดตัวว่าคบกันแล้วสินะถึงได้เทียวไปไหนมาไหนด้วยกัน2ต่อ2แบบนี้”ป้าฝนว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ผมจะคบกับใครตอนนี้แล้วยังไงครับป้า ป้าไม่ต้องห่วงนะครับ เพราะนอกจากผมจะคอบตาม
ปกป้องคุณฝ้ายแล้ว ผมก็พร้อมที่จะดูแลคุณฝ้ายยันเรื่องอนาคต รับรองผมไม่เกาะคุณฝ้ายกินอย่าง
ที่ป้ากล่าวหาหรอก”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“คะ คุณป๊อป”ฝ้ายหน้าแดงจัดไม่คิดว่าป๊อปปี้จะโพล่งเรื่องอนาคตของเธอกับเขาออกมาแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
แปะ แปะ แปะ
 
 
 
 
 
 
ฟางเมื่อได้ฟังป๊อปปี้พูดก็ปรบมือเสียงดังแล้วจ้องไปทางชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆ น่าประทับใจแทนยัยฝ้ายจริงๆ เจอกันไม่กี่เดือนก็มีหนุ่มมายอมศิโรราบแทบเท้าซะละ รัก
กันเร็วดีแบบนี้ระวังเถอะ มันจะไปไว เหมือนกันที่มากันไวแบบนี้ หึ”ฟางพูดแล้วมองไปทางป๊อปปี้
ที่จับมือฝ้ายแน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
“ผมบอกได้เลยว่าคุณสบายใจเถอะ ผมเป็นคนที่รักใครแล้วก็รักจริงไม่นอกใจหรอก”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
“หรอ แล้วมาบอกชั้นทำไม ชั้นไม่ใช่บาทหลวงนะที่จะมาฟังเรื่องราวความรักของคู่รักน่ะ”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ถึงยังไง การที่ฝ้ายจะเริ่มต้นใหม่หรือมีใครเข้ามาในชีวิต คนแรกที่ฝ้ายอยากจะบอกก็คือพี่ฟาง
นะคะ เพราะยังไง พี่น้องฝาแฝดกันเราก็ตัดกันไม่ขาดหรอกค่ะ”ฝ้ายพูดแล้วเดินไปกุมมือฟางด้วย
ความหวังดีว่าฟางจะยินดีกัยเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
ผลัก
 
 
 
 
 
ฟางที่มองมือที่ฝ้ายจับมือตัวเองแล้วยิ้มนิดนึงก่อนจะผลักฝ้ายลมกระเด็นกับพื้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณ มันจะมากไปแล้วนะ น้องคุณน่ะหวังดี อยากจะดีด้วยกับคุณ รู้มั้ยว่าเค้าแคร์คุณมากแค่ไหน
ทำไมถึงต้องทำกันแบบนี้ด้วย”ป๊อปปี้ตกใจแล้วปรี่ไปประคองฝ้ายขึ้นมาแล้วโวยวายกับฟางอย่าง
ไม่ยอม
 
 
 
 
 
 
 
“แคร์งั้นหรอ จะมาสนใจอะไรชั้นไม่ทราบ ชั้นไม่ต้องการความเห็นใจจากใคร”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่คนเรา เข้มแข็งอยู่ได้ไม่นานหรอกนะคะ มันต้องมีความอ่อนโยนบ้าง”ฝ้ายพยายามแย้งฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาสอนชั้น ชีวิตนี้มีคนสอนชั้นได้มีแค่2คนเท่านั้นคือแม่ภาและป้าฝน คนที่มันทิ้งชั้นและก็
หันไปรักแม่คนอื่นดีกว่าแม่ตัวเองอย่างเธอชั้นไม่ต้องการ ออกไปซะ ออกไป”ฟางโวยวายแล้วไล่
ฝ้าย
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ว่าพี่ฟาง ฝ้ายเป็นห่วงพี่จริงๆนะคะ”ฝ้ายพยายามพูดให้ฟางเข้าและเริ่มเบะปากร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำสำออย พูดกันไม่รู้เรื่องใช่มั้ย ได้”ฟางเริ่มเห็นฝ้ายร้องไห้ก็รำคาญก่อนจะคว้าเอา
เหยือกน้ำข้างเตียงขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
 
ซ่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟางสาดน้ำใส่หน้าฝ้ายจนหมดเหยือกก่อนจะขว้างปาทุกอย่างใส่ฝ้ายและป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า ยืนเซ่ออะไรล่ะ พวกเราไม่ต้องความเห็นใจจากพวกเธอก็ออกไปสิ ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องรึ
ไง”ป้าฝนได้ทีก็ไล่ฝ้าย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไปเถอะคุณฝ้าย อย่าไปสนคนใจร้ายแบบนี้เลย”ป๊อปปี้มองฟางด้วยสายตาเอือมระอาแล้วประคอง
ฝ้ายออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอา พี่ฟาง ฮือๆ”ฝ้ายร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจที่พี่สาวตัวเองทำร้ายกันแบบนี้
 
 
 
 
 
 
เห็นรีดเดอร์อยู่ทีมฟางกันหมด ฝ้ายก็น่าสงสารออก เลยหาคนอยู่ข้างฝ้ายไง
 
 
เรื่องนี้บอกเลยพระเอกเค้าอยู่ฝั่งทีมฝ้ายนะจ้ะ 555555555