แฝดริษยา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ทิพย์คะแก้วว่านี่ก็เย็นแล้วนะคะทำไมโทโมะถึยังไม่กลับมาอีกก็ไม่รู้”แก้วที่รอโทโมะกลับมาที่รี

สอร์ตของแบงค์ก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“พี่จะไปรู้ได้ไงล่ะพี่อยู่กับน้องแก้วไม่ได้ล่ามโซ่ผูกกับน้องโทโมะสักหน่อย”พี่ทิพย์รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นพ็โทรตามโทโมะให้หน่ยสิคะ พอดีว่าหมอนั่ไม่รับสายแก้วเลย”แก้วพูดพลางชูมือถือที่โทโมะ

ตัดสาย

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ เดี๋ยวพี่โทรให้”ทิพย์ส่ายหน้าไปมาด้วยความรำคาญแก้วก่อนจะโทรศัพท์หาโทโมะให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ ได้เรื่องละอยู่ที่ร้านเหล้าแถวนี้ อยากไปตามก็ไปลากมาเองแล้วกัน เสียเวลาคนจะนอน”พี่

ทิพย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อยู่นี่เอง กลับบ้าน”แก้วเดินมาหาโทโมะที่นั่งดื่มเหล้าเพียงลำพังที่ร้านเหล้าเล็กๆแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมายุ่งมันไม่ใช่เรื่องอะไรของเธอ ชั้นเครียดเองชั้นก็หาทางระบายเอง”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่การที่ดื่มเอาแต่เหล้าแบบนี้ มันก็ไม่ช่วยให้ความเครียดนายหายลงหรอกนะโทโมะ นายเป็น

อะไรทำไมไม่บอกชั้น หรือเล่าให้ใครฟัง มันจะช่วยให้เรื่องบางเรื่องดีขึ้นก็ได้นะ”แก้วพยายาม

ใจเย็นแล้วพูดกับโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วพูดกับเธอมันช่วยให้หาฟางเจอได้รึเปล่าล่ะ ถ้าดีแต่พูดก็ไม่ต้องมายุ่ง”โทโมะตะคอกใส่แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นมันดีแต่พูดก็จริง แต่เรื่องที่จะต้องทนเห็นเพื่อนทำร้ายตัวเองด้วยอะไรบ้าๆแบบนี้ ชั้นไม่ยอม

มานี่กลับบ้าน พี่คะ ช่วยลากเพื่อนหนไปที่รถที”แก้วพูดก่อนจะเรียกให้พนักงานในร้านลากโทโมะ

ไปที่รถทันที

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ปล่อยชั้นไม่กลับ เธอไม่ต้องมายุ่ง”โทโมะโวยวายเมื่อถูกแก้วหิ้วปีกเข้ามาในห้องพัก

 

 

 

 

 

 

“ต้องยุ่ง โอ๊ย นี่อะไรเนี่ยพี่ทิพยืออกไปข้างนอก”แก้วพูดก่อนจะร้องเมื่อเห็นโน้ตที่แปะอยู่ของพี่

ทิพย์

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นถึงที่พักแล้วก็ไม่มีแล้วใช่มั้ย งั้นก็ไปไหนก็ไป”โทโมะพูดก่อนจะเปิดเหล้ามาดื่มแล้วกด

โทรศัพท์โทรหาฟาง

 

 

 

 

 

 

“นี่ชั้นรู้ว่านายรักนายห่วงฟางแต่นายช่วยดูแลตัวเองหน่อยสิ และอีกอย่างนายก็ควระตาสว่างได้

แล้วว่าฟางเค้าไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับนายไปกว่าเพื่อนเลยนะ”แก้วพูดอย่างเหลืออดที่โทโมะไม่

รักตัวเองก่อนจะปัดมือถือโทโมะไปพ้นๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั้มันจะมากไปแล้วนะ เธอจะไปรู้ดีอะไร ออกไปไหนก็ไปเลยป่ะ”โทโมะไล่แก้ว

 

 

 

 

 

 

“ไม่ไป ชั้นจะอยู่ตรงนี้ล่ะแล้วจะทำไมนายน่ะหัดยอมรับความจริงซะบ้างว่าฟางเค้าไม่ได้รักนาย ตา

สว่างได้แล้ว แล้วก็เลิกทำอะไรที่มันดีๆแบบนั้น เลิกเข้าข้างฟางได้แล้ว”แก้วโพล่งออกมาอย่าง

เหลืออดทำให้โทโมะโกรธจัด

 

 

 

 

 

 

 

“เงียบได้แล้ว ชั้นรักฟางได้ยินมั้ยว่าชั้นรักฟาง”โทโมะพูดแล้วลากแก้วไปเขย่าก่อนจะตะคอกใส่

อย่างแรง แก้วที่ตกใจกับ อารมณ์ร้อนของโทโมะก็ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ

 

 

 

 

 

 

“แก้ว”โทโมะชะงักเมื่อเห็นแก้วร้องไห้ก็รีบพาแก้วมานั่งที่เตียงแล้ว ปลอบใจ

 

 

 

 

 

 

“ชะ ชั้นไม่ได้ตั้งใจทำเธอร้องไห้ชั้นขอโทษนะ”ถึงแม้โทโมะจะรักฟางแต่เขาเองก็ไม่ชอบที่เห็น

แก้วร้องไห้แบบนี้

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

 

เมื่อแก้วเห็นความอ่อนโยนของโทโมะก็ดึงชายหนุ่มไปกอดแทนความรู้สึกต่างๆ

 

 

 

 

 

 

“แก้ว พอเถอะ อย่าทำแบบนี้อีกเลย”โทโมะชะงักก่อนะพยายามขืนตัวเองออกจากแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นรู้ว่านายรักฟางมากแค่ไหนแต่นายก็ดูแลตัวเองหน่อยสิ ยิ่งนายเป็นแบบนี้ชั้นยิ่งใจคอไม่ดี”แก้ว

กอดโทโมะและร้องไห้

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องร้อง ไม่ต้องร้องไห้แล้วนะแก้วชั้นขอโทษที่ทำแก้วร้องไห้แบบนี้”โทโมะเอื้อมมือเช็ดน้ำตา

ให้แก้ว แก้วมองชายหนุ่มที่เธอแอบรักแล้วสะอึกสะอื้น ในสายตาของเขาไม่เคยมีเธอเลย แก้วจึง

โน้มหน้าไปจูบโทโมะตามที่หัวตัวเองต้องการ โทโมะชะงักเล็กน้อยก่อนที่จะได้ยินถึงเสียงสะอื้น

ในลำคอก็ปล่อยให้เลยามเลยก่อนที่จะเอามือขึ้นโอบแก้วไว้ ก่อนที่ชายหนุ่มจะดันแก้วลงไปนอน

กับเตียงก่อนที่ทั้งคู่จะถอดเสื้อผ้าของกันและกันจนร่างกายทั้งคู่เปลือยเปล่า

 

 

 

 

 

 

 

“ทะ โทโมะ”แก้วที่นอนอยู่ใต้ร่งสูงเอามือปิดสัดส่วนของตัวเองด้วยความเขิน

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”แก้วร้องครางออกมาเมื่อถูกชายจูบไล้ลงมากทรวงอกไล้มาถุงกลีบกุหลาบตรงกลางขอเธอ

แก้วกัดฟันสะกดเสียงของตัวเองไว้เมื่อถูกโทโมะปรนเปรอให้กับเธอ ก่อนที่จะใช้มือขยุ้มผมของ

โทโมะเพื่อระบายความเสียว

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ จะเจ็บ”แก้วต้องเบิกตาโพลงร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อสัมผัสถึงสิ่งแปลกปลอมเข้ามาใน

ร่างกายจนต้องโผกอดโทโมะไว้แน่น ชายหนุ่มแช่แกนกลางไว้ในร่างบางสักพักก่อนจะรู้สึกได้ว่า

แก้วเริ่มปรับสภาพได้จึงค่อยๆขยับสะโพก

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”แก้วร้องครางออกมาเมื่อโทโมะขัยบสะโพกของเขาก่อนะใช้ขาเรียวทั้ง2เกี่ยวรัดเอว

เขาไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ทะ โทโมะ”แก้วที่หลับตาพริ้มพอใจกับสิ่งที่โทโมะมอบให้ก็เอา2มือมาจับแก้วชายหนุ่มทั้งคู่

สบตากัน

 

 

 

 

 

 

 

“อื้มม”โทโมะมองหน้าแก้วก่อนที่จะก้มลงไปจูบแก้วอย่างร้อนแรง ลิ้นของชายหนุ่มเกี่ยวพันหยอก

ล้อในโพรงปากของแก้วทำให้แก้วเสียวไปทั่วทั้งตัวก่อนจะให้มือลูบไล้ทั่วแผ่นหลังเพื่อกระตุ้น

อารมณ์ของโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“ชะ ชั้นไม่ไหวแล้วโทโมะ”แก้วหอบหายใจและพูดเสียงสั่นเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน

 

 

 

 

 

 

“อีกนิดนะแก้ว อีกนิด”โทโมะร้องครางในลำคอก่อนสอดประสานมือของเขาและแก้วไว้แน่น

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”ทั้งคู่ร้องออกมาเมื่อถึงฝั่งฝันแล้วก่อนที่โทโมะจะหอบหายใจหัวซบลงที่อกสวยก่อนจะ

พลิกตัวไปนอนข้างแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าคืนนี้มันเป็นแค่ฝันชั้นชออยู่ในฝันแบบนี้ตลอดไปเลยนะโทโมะ”แก้วที่กระชับผ้าห่มขึ้นมาห่มตัว

แล้วมองร่างสูงที่นอนหันหลังให้ตัวเองและคิดถึงเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นกับเธอ ก่อนจะหลับตาลงด้วย

ความเพลีย

 

 

 

 

 

ได้อีกคู่ไปแล้ว มาดูว่าคู่นี้ะมีจุดพลิกเรื่องทั้งคู่มั้ยยยย