คู่ชีวิต(is love)

10.0

เขียนโดย kobkob

วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.56 น.

  28 chapter
  89 วิจารณ์
  37.90K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 01.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) ตามหาเธอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ไม่เจอเลยหรอครับ ครับ ยังไงก็ช่วยตามหาเธอให้เจอนะครับ"ป๊อปปี้ที่พูดกับปลายสาย เขาจ้างนักสืบตามหาฟางโดยที่มีพอร์ชรู้เรื่องแต่พอร์ชก็พยายามปกปิดตามคำบอกของเฟิร์นและฟาง

 

"เฮ้ยไอ้พอร์ชมึงอยู่ที่เชียงใหม่ มึงไม่เคยเจอฟางบ้างหรอว่ะ"ป๊อปปี้ที่พูดกับพอร์ช พอร์ชที่บินกลับมากรุงเทพเพื่อมาจัดการงานที่กรุงเทพให้เรียบร้อยก่อนที่จะไปอยู่ที่เชียงใหม่

 

"โฮ้ยไอ้ป๊อปเชียงใหม่มันเล็กซะที่ไหนล่ะ เฮ้ยไอ้ป๊อปบางทีฟางอาจจะไม่ได้อยู่ที่เชียงใหม่ก็ได้นะเว้ย"พอร์ชที่พูดเบียงเบนเพื่อน

 

"แต่เฟิร์นเขาเขียนไว้ว่าจะย้ายไปอยู่ที่เชียงใหม่นะเว้ย ยังไงกูก็จะเอาลูกกับเมียกูคืนมา"ป๊อปปี้ที่พูดอย่างแน่วแน่เล่นเอาพอร์ชสำนึกผิดไปเลย

 

"เอ่อ เดี๋ยวกูช่วยมึงอีกแรงแล้วกัน"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าเพื่อน

 

 

 

"พี่ฟางทำอะไรอยู่ค่ะ ป๊อปช่วยไหม"ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาในร้านเห็นฟางทำอะไรอยู่ในครัวก็พูด

 

"ไม่เป็นไรจะป๊อปปี้พี่ทำคัพเค้กนะไว้เอามาขายในร้าน เรามาก็ดีเลยมาชิมดูสิ"ฟางที่ยกคัพเค้กมาให้ป๊อปปี้

 

"โฮ อร่อยมากเลยพี่ฟาง ทำขายได้เลยนะเนี้ย"ป๊อปปี้ที่ชิมคัพเค้กของฟางแล้วพูด

 

"จริงหรอ งั้นเดี๋ยวพี่จะลองทำขายดูดีกว่าเนาะ"ฟางที่พูดแล้วมองป๊อปปี้ที่ยิ้มให้ก่อนจะชวนป๊อปปี้มาแต่งหน้าเค้กต่อ

 

 

"เบื่อ เบื่อ เบื่อ โบว์ถ้าพี่พอร์ชมาบอกว่าเฟิร์นกลับรีสอตร์แล้วนะ ให้มาเป็นเลขาส่วนตัวก็ไม่เอาเลขาไปด้วย ชิ"เฟิร์นที่พูดแล้วหน้ามู่ทู่

 

"แต่คุณพอร์ชเขาบอกให้เฟิร์นรอก่อนนะ"โบว์ที่พูดแล้วเช็คเอกสารต่อ

 

"ไม่รู้ล่ะเดี๋ยวเฟิร์นกลับไร่ก่อนที่ไร่น่าจะมีอะไรให้ทำเยอะ"เฟิร์นที่พูดแล้วเดินออกไปโบว์ที่จะห้ามแต่ก็ไม่ทันก็ได้ขยี้หัวตัวเอง

 

 

"พี่ฟาง เฟิร์นหิวววววว"เฟิร์นที่เดินเข้ามาในร้านกับเอี๊ยงก็เรียกหาของกินทันที

 

"มาแล้วก็เรียกหาแต่ของกินแล้วไม่มีงานทำรึไง ไหนบอกว่าไปเป็นเลขาส่วนตั๊ว ส่วนตัวของพอร์ชไง"ฟางที่พูดแล้วเดินเอาเค้กมาให้น้องสาว

 

"ไปทำงานเป็นเลขาก็ใช่ วันนี้พี่พอร์ชไปจัดการงานที่กรุงเทพนะส่วนงานที่นี้ก็มีเลขาอีกคนจัดการ เลขาคนนี้ก็เลยว่างมากๆๆๆ"เฟิร์นที่พูดแล้วกินเค้กที่อยู่อย่างไม่ปราณี

 

"โอ๊ยงอนเขาหรอ ก็เขาไปทำงาน"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าน้องสาว

 

"ปล๊าวว เอ่อ เอี๊ยงป๊อปปี้อยู่ที่ไร่ไหมอ่ะ"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าเอี๊ยง

 

"อยู่ ทำไมหรอ"เอี๊ยงที่ถามแล้วมองหน้าเฟิร์น

 

"ปล่าว ก็แค่เบื่อ ก็เลยจะชวนป๊อปปี้ไปขับจักรยานเล่นซะหน่อย"เฟิร์นที่พูดแล้วเดินออกไปจากร้านไปแล้วไปที่ไร่เพื่อไปหาป๊อปปี้

 

"อ้าวคุณเฟิร์นมาได้ยังไงค่ะเนี้ยแล้วไม่ได้ ไปทำงานหรอค่ะ"ป๊อปปี้ที่ดูคนงานเก็บในชาอยู่ก็ถาม

 

"ไปมาแล้ว แต่ไม่มีอะไรให้ทำ เบื่ออ่ะป๊อปปี้พาเฟิร์นไปขับจักรยานเล่นหน่อยสิ"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้เชิงขอร้อง

 

"ได้สิค่ะ เดี๋ยวป๊อปพาไป"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วมองหน้าเฟิร์นแล้วยิ้มก่อนทั้งสองจะเดินไปเอารถจักรยานแล้วขับไปดูรอบๆไร่ชาและรีสอตร์

 

 

"ฟาง"พอร์ชที่เดินเข้ามาหาฟางที่ร้าน

 

"อ้าวพอร์ชไหนเจ้าเฟิร์นบอกว่าพอร์ชไปเครียงานที่กรุงเทพไง"ฟางที่พูดแล้วพลางเช็ดแก้วกาแฟ

 

"ไปนะไปมาแล้ว"พอร์ชพูด "แล้ว"ฟางพูด "เฟิร์นอยู่ไหม"พอร์ชที่ถามฟาง

 

"ไปขี่จักรยานกับป๊อปปี้ที่ไร่นะ"ฟางที่พูดแล้วเช็ดแก้วต่อ

 

"ฟางพอร์ชมีไรอยากจะพูดนะ"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าฟาง

 

"ว่า"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าพอร์ชก่อนจะเช็ดแก้วต่อ

 

"วันนี้พอร์ชไปเจอไอ้ป๊อปมา"พอร์ชพูด

 

"อืม แล้ว"ฟางพูด

 

"ป๊อปเขาให้นักสืบตามหาฟาง แต่พอร์ชกันไว้ก่อนไม่อยากให้ฟางเสียใจ"พอร์ชที่พูดแล้วมองฟาง

 

"ก็ดีแล้วนิต่างคนต่างอยู่บอกเขาไปว่าไม่ต้องตามหาฟาง นะถ้าไม่อยากให้ฟางเจ็บอีก"ฟางที่พูดแล้วเช็ดแก้วไป

 

"เฮ้ยแต่ไอ้ป๊อปมันไม่ได้แต่งงานแล้วนะฟาง แถมตอนนี้มันยังตามหาฟางมันรักฟางมากนะ"พอร์ชพูด

 

"รักหรอพอร์ช แต่รักของเราเราเลือกแล้วว่าจะออกมา แต่เราออกมาได้แล้วจะให้เรากลับไป เรากลับไปไม่ได้ เราเจ็บ"ฟางที่พูดแล้วเดินเข้าหลังร้านไป

 

พอร์ชที่เห็นฟางเดินไปหลังร้านแล้วก็เดินออกไปหาเฟิร์นที่ไร่ระหว่างทางพอร์ชและเอี๊ยงเจอกันก็เลยเดินไปหาสองสาวพร้อมกัน

 

"เฮ้ยทำไมเป็นแบบนั้นนะเฟิร์น ป๊อป"เอี๊ยงที่เห็นทั้งสองพยุงตัวเองเดินมาที่รีสอตร์ก็พูด

 

"ก็พอดีเฟิร์นเขาชวนขับจักรยานปล่อยมือนะเลยเป็นแบบนี้แหละ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วพยุงตัวเองมานั่งที่เก้าอี้พอร์ชที่เห็นเฟิร์นเดิกระแพกมาก็รีบพยุง

 

"เห็นไหมขับดีๆไม่ได้ เป็นไงเดี๊ยง"พอร์ชที่พูดแล้วมองหนาเฟิร์นอย่างดุๆฟางที่เห็นคนมาบอกว่าเฟิร์นเกิดอุบัติเหตุรีบเดินมาดูน้องสาว

 

"ทำไงถึงได้เป็นงี้อ่ะ"ฟางที่พูดแล้วมองน้องสาว

 

"เดี๋ยวพี่ทำแผลให้"พอร์ชที่พูดแล้วหยิบสำลีและแอ็ลกอฮอลออกมาส่วนเอี๊ยงก็ทำแผลให้ป๊อปปี้

 

"โอ๊ยแสบๆๆๆๆ"เฟิร์นที่โดนแอ็ลกอฮอลราดแผลก็ร้อง

 

"สมน้ำหน้า"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าเฟิร์นที่บิดแขนเขาอยู่

 

"แล้วนี้เธอไม่คิดจะร้องแบบเขาบ้างรึไงทึกจริงๆ"เอี๊ยงที่เห็นป๊อปปี้ไม่เจ็บที่ถูกเขาทำแผลก็ถาม

 

"ฮึ ชินแล้วล่ะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วก็มองหน้าเอี๊ยงอย่างเศร้าๆ ฟางที่มองทั้งสองคู่ทำแผลก็นึกถึงเรื่องเก่าๆสายตาก็เศร้าลงทันที

 

"พี่พอร์ช พอ"เฟิร์นที่เถียงกับพอร์ชอยู่แล้วมองหน้าพี่สาวก็ดุพอร์ชทันที

 

"อ้าวเสร็จกันแล้วหรองั้นพี่ขอตัวกลับบ้านก่อนนะ"ฟางที่พูดแล้วเดินออกไปทั้งสี่คนที่เห็นฟางเดินออกไปก็หันตามทันที ฟางที่หันหลังแล้วนำ้ตาก็ไหลออกมาทันทีเขาทำไมยังเจ็บอยู่นะ

 

 

ฟางที่นอนอยู่ที่ม้านั่งโยกในห้องแล้วมองดูดาวที่ระเบียงก่อนจะเอามือลูบท้องของตัวเองอย่างเบาๆ

 

"อีกไม่กี่เดือนเราก็ได้เจอกันแล้วเนาะ"ฟางที่พูดแล้วยิ้มออกมา

 

"พี่ฟางเฟิร์นเอานี้มาให้"เฟิร์นที่พูดแล้วยืนนมให้ฟาง

 

"ขอบคุณมากนะไอ้แสบ"ฟางที่พูดแล้วขยี้ผมน้องสาว

 

"ไม่เป็นไร ไหนหลานพี่เฟิร์นวันนี้ดิ้นรึยังเดี๋ยวพี่เฟิร์นของฟังหน่อยสิ"เฟิร์นที่พูดแล้วเอาหูแนบกับท้องฟาง ฟางที่มองน้องสาวแล้วลูบหัวเบาๆ

 

"ขอบใจมากนะเฟิร์นที่ดูแลพี่มาตลอด"ฟางที่พูดแล้วน้ำใสๆก็ไหลออกจากตาเฟิร์นที่เห็นพี่สาวก็รีบปาดน้ำตาให้

 

"ไม่ต้องร้อง พี่ฟางต้องเข้มแข็งนะเดี๋ยวหลานเฟิร์นออกมาก็หน้าบูดพอดี"เฟิร์นที่พูดฟางที่มองน้องสาวก่อนจะกอดปลอบน้องสาวสุดที่รัก

 

 

ก็มันคิดถึงเธอแทบจะตายแล้ว ความคิดถึงทรมาณฉันเหลือเกิน.

...............................................................................................................

                                                                      ป๊อปปี้ .

 

 

ช่วงนี้สมองตื้อมากเลยเอาแค่นี้ก่อนใกล้จะจบแล้ว อย่าลืมอ่านกันเยอะๆน๊าา

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา