ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

8.0

เขียนโดย nutpao

วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.50 น.

  35 ตอน
  68 วิจารณ์
  38.06K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 13.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27) เลิกยุ่งกันเถอะ...27

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
          poppy          
 
          ตอนนี้ผมรู้สึกว่าทุกอย่างมันดีมากดีจริงๆตอนนี้ผมมีความสุขมากทุกๆอย่างมันลงตัวจริงๆผมบอกได้เลยว่า..คนนี้แหละที่จะเป็นแม่ของลูกผม..ป๊อปรักฟางนะ
 
          "อ่าวป๊อปมาแล้วหรอ..ไปเถอะเดียวเต้นรอนาน"เต้ย เต้ยไอ้เต้ยอีกแล้วผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าทำไมพวกฟางจะต้องไปติวให้ไอ้พวกนั้นด้วย
 
          และผมก็ต้องยอมมาส่งเธอที่มหาลัย
 
          "นิฟาง...ถามจริงไม่ได้คิดอะไรกับพวกมันใช่ไหมนิ..."ผมถามออกไป
 
          "ไม่ได้คิดอะไรก็เต้ยอะขอให้ฟางไปช่วยติวไงเลยไปติวให่้ฉยๆไม่มีอะไรหรอกนะ..เนี้ยแก้วกะเฟย์ก็ไปด้วยเนี้ยจะห่วงทำไมกัน"ฟางถามผม
 
          "หึ...ก็ที่ไปกันทั้นสามคนนี้แหละ..จะอะไรกับไท่ไปก้ไม่ได้โอ๊ยอยากจะบ้าตาย"ไอ้เขื่อนพูดอย่างอารมณ์เสีย
 
          "นิเขื่อน..บอกว่าให้เชื่อใจกัน..จบนะ"เฟย์พุดเพื่อตัดการสนทนา
 
          "ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ไว้ใจนะ..แต่ว่ายังไงอะพวกเธอก็คือคนที่พวกเรารักยังไงันก้ต้องมีหวงกันมั้งแหละ"ไอโทโมะพูดขึ้น..ใช่ของๆใครใครก็รักของๆใครใครก็ห่วง
 
          "จ้า..งั้นพวกเราไปแล้วนะ.."พอแก้วพูดจบพวกเธอก็เดินไปเลย
 
          และอยู่ดีๆก็มีคนโทรมาหาผม
 
          "พี่ป๊อปค่ะ...มาติวให้หน่อยสิค่ะ..เจอกันที่ร้านเดิมของเรานะ.เอ่อแล้วบอกพี่เขื่อนกับพี่โทโฒะด้วยนะค่ะเพราะยัยพิมและยัยมิล่าจะไปติวด้วย"
 
          "ครับ"แล้วเธอก็ตัดสายทิ้งไป
 
          "มีไรว่ะไอ้ป๊อป"ไอ้โมะถามขึ้น
 
          "ก็พวกจินนี้นะสินัดไปร้านเดิมบอกจะไปติว"ฉันบอกไป
 
          "เออๆไปเหอะ..แค่ติวเอง"และพวกผมก็หาพวกนั้น
 
          ตอนนี้ผมติวมาได้สักพักแล้วแต่อู่ดีๆโกลก็เหมือนหยุดหมุนไป
 
          "หึ..จัดการยัยพิมยัยมิล่า"
 
          fang
 
          ตอนนี้พวกเราติวกันมาได้ประมาณ2-3ชั้วโมงแล้ว..คอนนี้ก็รู้สึกสังหรใจแปลกๆยังไงก็ไม่รู้และอยู่ดีๆโทรศัพท์ฉันก็ดังขั้น..และก็โชว์เบอร์เป็นไอ้หมีนี้เองโทรมาทำไมนะ
 
          "ว่าไงจ๊ะน้องหมี"
 
          "หึ..ก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ..แค่จะบอกว่าขอแฟนของพวกฉันคืนด้วยนะอ๋ออย่าลืมบอกเพื่อนของพวกเธอด้วยนะว่าพวกเนี้ยเขาเป็นแฟนของพวกฉันและตอนนี้พวกเขาอยู่กับพวกฉัน..กลับลัง..กันนะ5555แค่นี้นะ"
     
          ตอนนี้น้ำตามันเริ่มไหลลงมาแล้วอะ
 
          "ฟาง..แกเป็นอะไรอะ"ยัยแก้วถามฉันเมื่อมันเห็นน้ำตาของฉันเองแหละ
 
          "เอ่อ..พิชชี้กั้งเต้ย..วันนี้พวกพี่ขอกลับก่อนนะ"ยัยเฟย์พูดจบก็ลากฉันออกมา
 
          "ฟางตกลงแกเป็นอะไรกันแน่"ยัยแก้วพยายามถามฉัน
 
          "ก็มีคนเอาเบอรืป๊อปโทรมาหาฉันนะสิ..แล้วก็บอกว่าขอแฟนคืนด้วยและเขาก็บอกว่าตอนนี้พวกเขากำลัง....กันอยู่ และเขาก็ฝากบอกพวกเธอด้วยว่าพวกนายนั้นเป็นแฟนของพวกเขา"ฉันพุดพร้อมน้ำตา
 
          "ฉันว่าเรากลับบ้านกันไหม"แก้วที่ทำท่าเหมือนว่าจะร้องไห้เลยพูดออกมาพวกฉันเลยกลับมาบ้านโดยที่ไม่ลืมปิดโทรศัพท์ทันที่ตอนนี้บอกได้เลยว่าฉันเสียใจมาก
 
 
          poppy
 
          ตอนนี้ผมกำลังงัวเงียอยู่..ผมหลับไปตั้งแต่ตอนไหนเนี้ยแล้ว3สาวนั้นหายไปไหนผมรีบหันไปปลุกเพื่อนของผมทั้นที
 
          "เฮ้ยไอ้โมะไอ้เขื่อน..ตอนนี้ก็บ่าย3แล้วนะเว้ยกลับๆเดียวไปรับสาวๆกันอีก"ผมพูดพรเอมกับเขย่าพวกมัน
 
          "ห่ะบ่าย3...งั้นรีบไปเลย"พูดจบพวกมันก็เดินน้ำหน้าผมไป
 
          ตอนนี้ผมพยายามติดต่อฟางแต่ทำไมติดต่อไม่ได้เลย..และเฟย์กับแก้วก็ปิดนี้มันอะไรกันเนี้ยทำไมต้องปิดเครื่องผมเลตัดสินใจ..ไปที่บ้านฟาง
 
          "ป๊อปปี้"
 
          "เขื่อน"
 
          "โทโมะ"
 
          ตอนนี้พวกนั้นเรียกชื่อพวกผมพร้อมกับกำลังจะเดินหนีพวกผม
 
          "นิ..จะไปไหน..แล้วนี้ร้องไห้หรอร้องไห้กันทำไม"ผมถามไปอย่างหัวเสียก็ทั้งสามคนนี้กำลังจะหลบหน้าพวกผมแล้วตอนนี้พวกเธอก็ร้องไห้กันด้วย
 
          "พวกนายมาหรอกพวกฉันทำไม"ฟางพูดขึ้นพร้อมหันมามองหน้าผมพร้องน้ำตาผมหรอกอะไรพวกเธอเนี้ย
 
          "อะไรฟาง..ป๊อปไปหรอกอะไรฟาง"ผมถามไปตรงๆก็ไม่รู้นิใครหรอกอะไรใคร
 
          "นี้พวกนายอย่ามาทำเป็นไม่รู้หน่อยเลย"ยัยแก้วพูดขึ้นอะไรว่ะเนี้ย
 
          "ไม่รู่..พวกฉันไปทำอะไรให้พวกเธออะ"ไอ้โมะพูดออกไป
 
          "นิพวกนาย..เลิกหรอกกันได้แล้วพวกฉันตาสว่างกันหมดแล้ว"ตามดัวยยัยเฟย์..อะไรว่ะเนี้ย
 
          "เขื่อนไม่ได้หลอกเฟย์นะเขื่อนไม่ได้หรอกอะไรเฟย์เลย"ตามด้วยไอ้เขื่อนที่พูดออกไป
 
          "พวกนาย..พวกฉันว่าเราไม่ต้องมายุ่งอะไรกันอีกดีกว่านะ"พอฟางพูดพร้อมน้ำตาและก็รีบวิ่งขึ้นห้องไปคำพูดของฟางทำเอาผมรู้สึกล่มทั้งๆที่ยังยืนอยู่เลย
 
          "โอ๊ยอะไรกันว่ะเนี้ย"ผมพูดออกไปอย่างหัวเสีย
 
          "เฮ้ยไอ้ป๊อปใจเย็นก่อนไปตั้งตัวที่บ้านก่อน"ไอ้เขื่อนพูด
 
          "เออใช่.."ตามด้วยไอ้โมะและพวกเราก็เดินออกจากบ้านฟางไป
 
 

 
อะไรกันเนี้ย.เรื่องจะเป็นอย่างไรต่อไปก็ติดตามกันด้วยน้าา
 
ถ้าชอบก็ฝากเม้นฝากไลค์กันด้วยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา