มารักกันไหมเธอ

          poppy

          ตอนนี้พวกผมก็เดินขึ้นมาที่ห้องเรียนเพราะนี้ก็จะถึงเวลาเรียนแล้วแต่พวกฟางหายไปไหนกันก็ไม่รู้...พวกผมเลยคิดว่าพวกเธอคงกลับมาที่ห้องแล้วแหละ

          "อ่าวเฟย์ทำไมขึ้นมาไม่รอเขื่อนล่ะ"ไอ้เขื่อนมันถามเฟย์

          "ไม่อยากรอ..ไม่อยากขัดไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น"ทำไมเป็นะไรกัน...ผมงงมากเลยยังไม่รู้เลยว่าเป็นอะไร

          พวกผมเลยไปนั้งที่..แต่พอผมมานั้งก็ยิ่งทำให้ผมรู้สึกแปลกมากก็วันนี้พวกนั้นดูตาแดงๆเหมือนคนเพิ่งร้องไห้..แล้วยัยทำตัวแปลกๆผมขยับเข้าไปใกล้ก็ขยับหนีผม..เป็นอะไรกันไปเนี้ยผมหันไปหาเพื่อนผม...แต่ก็เป็นเหมือนกันนี้พวกเธอเป็นอะไรกันไปเนี้ย

          "ฟาง"ผมพูดแล้กำลังจะจับมือเธอที่ตอนนี้วางอยู่บนโต๊ะ..แต่เธอพอรู้ว่าผมจะจับเธอก็ขยับหนีเฉยเลย

          "ฟาง..เธอเป็นอะไรเนี้ย"ผมถามเธอแต่เธอไม่ยอมตอบหันไปหาเพื่อนของผมเพื่อที่จะให้มันช่อย..แต่พวกมันก็โดนเหมือนกับผมเลย

          และอาจารย์ก็เขามาตอนนี้ผมไม่ได้สนใจอาจารย์หรอกตอนนี้สนใจฟางมากกว่าเธอเป็นอะไรก็ไม่รู้

          "ฟาง..เธอเป็นนอะไรบอกฉันได้ไหม...ฉันไปทำอะไรให้เธอไม่พอใจหรือป่าว"ผมถามเธอไปอีกครั้งดวยเสียงเหนื่อยๆ

          "ถ้านายยังไม่รู้ว่าตัวเองไปทำอะไร...ฉันก็ไม่รู้แล้วแหละ"เธอหันมาพร้อมมองผมด้วยสายตาผิดหวังและมีน้ำตาอยูุ่

          "ฟะ..ฟาง ฟางเป็นอะไรร้องไห้ทำมะ"

          "อาจารย์ค่ะขอไปเข้าของน้ำนะค่ะ"พวกเธอทั้งสามคนพูดขึ้นและรีบวิ่งออกไป..ทั้งๆทีค่เมื่อกี้นี้ผมยังพูดไม่จบเลย

          ผมยังงงกันสิ่งที่เกิดขึ้นพวกเธอเป็นอะไรร้องไห้กันทำไม..เกิดอะไรขึ้นผมจะหันไปถามเพื่อนผมแต่ตอนนี้เพื่อนผมก็คงตกอยู่ในสถานะการเดียวกันนั้นแหละ..ผมเลยตัดสินใจนั้งรอพวกเธอแต่พวกเธอก็ไม่ขึ้นมาสักทีพวกผมเลยขออาจารย์ไปเข้าห้องน้ำ..เพื่อจะไปตามหาพวกเธอนั้นแหละ

          "เฮ้ยไอ้เขื่อนไอ้โมะมึงว่าสามสาวนั้นเป็นอะไรว่ะ..ไม่คุยกับกูแทมยังร้องไห้อีก"ผมถามไปอย่างอารมณ์เสีย

          "เออนั้นดิ.. อยู่ดีๆแก้วก็พูดออกมาว่าถ้ายังไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้เสียใจก็ไม่ต้องมาคุยกันอีก"ไอ้โมะพูด..ฟางก็พูดแบบนั้นนี้หว่า

          "เฟย์ก็พูดนะเว้ย...เธอบอกว่าไหนบอกว่าจะไม่ทำให้เสียใจ..แลล้วก้ก็เดินออกไปพร้อมน้ำตาเลยเว้ย"โอ๊ยนี้ผมไปทำอะไรเนี้ยยยย....ใครก็ได้บอกผมที

          "เฮ้ยกูว่านะตอนนี้เราตามหาสาวๆกันเหอะจะได้เครียกันสักที"ผมพูดจบก้เดินมาที่ส่วนที่พวกผมเคยมานั้งด้วยกัน..และก็เป็นอย่างที่คิด..พวกฟางอยู่นั้นแต่พวกเธอกำลันั้งร้องไห้กันนะสิ..

          "ฟะ...ฟาง ร้องไห้ทำไมใครทำอะไรฟางหรอ"ผมถามไปด้วยเสียงสั้นเล็กน้อย

          "กะ...แก้ว พวกเธอเป็นอะไรกันทำไมต้องร้องไห้ด้วย"ไอ้โมะถามไปด้วยเสียงเป็นห่วง..ผมไม่เคยเห็นมันเป็นห่วงใครเลยนะเนี้ยแก้วถือเป็นคนแรกที่มันเป็นห่วง..แต่ก็ไม่มีเสียงตอบมาเลยมีแต่เสียงสะอืนของพวกเธอ

          "ฟะ..เฟย์ หยุดร้องแล้วมาคุยกันก่อนได้ไหม..นะๆเขื่อนขอ ทำแบบนี้เขื่อนใจขอไม่ดีนะรู้ไหม

          "นี้พวกมึงทำพวกเขาเจ็บยังไม่รู้ตัวกันอีกหรอ"อยู่ดีๆก็มีเสียงใครมาขัดผมก็ไม่รูั

          "เต้ย"ผมและฟางพูดพร้อมกันโดยที่ไอ้เต้ยเดิมมาและก็กำลังจะพาฟางไปไหนก็ไม่รู้..โดยที่เพื่อนมันสองคนก็ทำแบบเดียวกับมัน

          "นิพวกมึงจะเอาแฟนพวกกูไปไหนห่ะ"ไอ้โมะคงจะหมดความอดทนอะ..มันทำถ้าจะต่อยไปกั้ง

          "ไหนๆใครแฟนพวกมึง..แน่ใจนะว่าแฟน..คนเป็นแฟนกันจริงเขาจะทำกับแฟนอย่างนี้หรอ"ไอ้กั้งพูดขึ้น

          "อะไร..กูไปทำอะไร"ไอ้เขื่อนถามไปอย่างอารมน์เสีย

          "ถ้าพวกมึงรู้..แล้วค่อยมาเอาเขากลับไปนะ..แต่ก็ไม่รู้นะว่าเขาจะกลับไปหาพวกมึงอีกหรือป่าว"ไอ้เต้ยพูดหร้อมกับมองหน้าพวกผมและยิ้มอย่างมีชัย..และก็พาสามสาวนั้นเดินออกไปโดยที่สาวๆไม่ขัดอะไรเลย

          "โอ๊ยนี้มันอะไรกันว่ะเนี้ย"ไอ้โมะพูดอย่างหัวเสีย

          "ใจเย็นดิว่ะไอ้โมะ"ผมรีบห้ามเพื่อนทันที่หลังจากที่มันกำลังจะเดินไปชกกับต้นไม้

          "กูรู้และว่าเรื่องอะไร...."ไอ้เขื่อนพูดขึ้นทำเอาพวกผมรีบหันไปมองมันเลย

          "เรื่องอะไร"ผมและไปโมะพูดพร้อมกัน

          "นี้พวกมึงจะเรื่องเมื่อเช้นนี้ไม่ได้หรอว่ะ..ที่พวกเรามาถึงโรงเรียนและพวกสาวๆก็ขอตัวไปเข้าหองน้ำอะ..และอยู่ดีๆพวกยัยจินนี้ก้เดินเข้ามาขอจบด้วยดีสะงั้น..พวกมึงว่ามันไม่แปลกหรอว่ะที่อยุ่ดีๆสามสาวที่ไม่เคยยอมให้พวกเราคบกับใครแต่วันนี้พวกนั้นดันยอม..และอยู่ดีๆไอ้พวกไอ้พิชชี่ก็มาพาสาวๆไปโดยที่พวกเธอไม่ขัดขืนเลย"ไอ้เขื่อนพูดขึ้น

          "นี้มึงกำลังจะบอกว่าสามสาวนั้นมาเห็นตอนเรากอดกันใช่ไหม"ผมถามออกไปไอ้เขื่อนพยักหนาทันที

          "และมึงก็จะบอกว่าพวกยัยพิมต้องรวมมือกับไอ้พวกไอ้เต้ยใช่มะ"ไอ้โทโมะพูดขึ้น

          "ใช่...เพราะไอ้พวกนั้นก็รุ้จักพวกยัยพิมนะ"ไอ้เขื่อนพูด

          "แล้วพวกเราจะทำอย่างไงกันต่อว่ะ...ในเมื่อพวกสาวๆไว้ใจพวกนั้นอะ"ไอ้โทโมะพูดขึ้น

          "หลักฐาน..พวกเราต้องหาหลักฐาน"ผมพูดออกไป...

          ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำอย่างไงแล้ว...ผมเคยสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายเธอจะดูแลเธออย่างดีแต่ตอนนี้เธอกำลังเสียใจเรื่องผมผมไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปเลย

โอ๊ย..เรื่องจะเป็นอย่างไงต่อไปเเนี้ยติดตามกันด้วยน้าา

ยังมีคนรออ่านอยู่ไหมนะ ถ้าชอบก็ฝากเม้นฝากโหวยตกันด้วน้าา

          ผมเดินมาและคิดว่าพวกเธอ