มารักกันไหมเธอ

          poppy

          ตอนนี้พวกผมก็ขับรถมาที่ผับของเพื่อนผมทนที..ตอนนี่พวกผมเครียดกันมา

          "อ่าวไอ้ป๊อป..ไม่เจอนานเลยนะมึง"ไอ้เบเพื่อนของผมนะ..มันเป็นเจ้าของผับนี้

          "หวัดดีไอ้เบ..วันนี้พวกกูขอจัดมาเต็มๆ"ตามด้วยไอ้เขื่อนที่ทักทายเพื่อนสนิท

          "เออ...เอาแบบจัดเต้มเลยนะเว้ย"ตามด้วยไอ้โมะ

         " พวกมึงคนเครียดมาสินะ..ได้ๆเดียวจัดให้ไปนั้งโต๊ะก่อน"ไอ้เบพูดจบก็พาผมไปนั้งที่โต๊ะแล้วก็จัดมาเต้มเลยตอนนี้ผมเริ่มไม่รู้สึกอะไรแล้วอยู่ดีๆโลกก็มึดไป

          fang

          ตอนนี้บอกได้เลยว่าพวกฉันอ่อนแอกันมาก..ร้องห้กันอย่างหนักแต่อยู่ดีๆก้มีเสียงโทรศัพท์ดังขั้น

          "สวัสดีครับ..นี้แฟนไอ้ป๊อปใช่ไหม..มารับมันกลับไปหน่อยได้ไหมครับตอนนี้มันเมามาเลยครับ..ที่ผับKOTICนะครับ"พอเขาพูดจบก็ว่างสายไปเลยและดูเหมือนว่าเพื่อนฉันก็คงจะโดนโทรมาบอกเหมือนกันตอนนี้ความโกรธมันหายไปหมดแล้วเหลือแต่ความเป็นห่วงเป็นห่วงมาพวกฉันเลยรีบขับรถออกไปเลยแต่เอารถไปสามขันนะ

          "ใช่คุญฟางหรือป่าวครับ"พอฉันจอดรถเส็จก็รีบเดินมาหาคนที่กำลังพยุงนายป๊อปปี้อยุ่

          "ใช่ค่ะ..ทำไมถึงรู้ชื่อละค่ะ"ฉันถามไป

          "อ๋อก็คุณป๊อปปี้นะสิครับพูดถึงแต่คุณฟาง บอกว่าเขาขอโทษแต่เขาไม่ได้มีคนอื่นอย่างที่คัณคิดอะไรนี้แหละครับ"พอนายนั้นพูดจบฉันก็ให้นายนั้นพยุงตัวนป๊อปปี้มาที่รถขอฉัน

          "ฟางๆ..ป๊อปไม่ได้มีคนอื่นนะ"อยู่ดีๆนายป๊อปปี้ก็ละเมอออกมา

          "ฟางเชื่อป๊อปได้ไหม"ฉันนั้งฟังป๊อปปี้พูดมาได้สุกพักแล้วเขาเอาแต่พูดคำว่าขอโทษและเขาก็ยังบอกว่าเขาไม่ได้มีใครตอนนี้ฉันสับสนไปหมดแล้วแต่อยู่ดีๆเขาก็พูดขึ้นมาว่า

          "ฟาง ปีอปรักฟางนะรักคนเดียวด้วย"ตอนนี้ฉันได้แต่อึ้งกับคำพูดของนายนั้นและก็ขับรถตรงไปที่คอนโดของฉันทันทีเพราะถ้าจะเอาเข้าบ้านคงไม่เหมาะ

          kaew

          ตอนนี่นายโทโฒะก็อยู่บนรถกับฉันแล้ว..ดูเหมือนนายนี้จะกินไปเยอะมากเลเพราะตอนนี้นายโทโมะไทม่รู้สึกตัวเลย

          "แก้ว.โมะรักแก้วนะแล้วไม่มีวันไปรักใครด้วย..กลับมารักกันเหมือนเดิมนะแก้สโมะมีแค่แก้วคนเดียว"ตอนนี่ฉันขับรถออกมาเพื่อที่จะตรงไปที่คอนโดของฉันเพราะยัยฟางบอกว่าถ้าเอาพวกนี้กลับบ้านไปด้วยแล้วถ้ามีคนมาเห็นมันจะไม่ดี

          ระหส่างทางนาโทโฒะก็เอาแต่พูดประโยคนั้นซ่ำไปซ่ำมาตอนนี้ฉํนสับสนมากกับสิ่งที่ฉันเห็นและสิ่งที่นายโทโมะพูดออกมา

          faye

          ตอนนี้นายเขื่อนเมามากเลย.แต่นายนั้นก็เอาแค่เรียกเชื่อฉันเรียกอยู่นั้นแหละ

         "เฟย์ๆเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ..เขื่อนรักเฟย์นะไม่มีวันไปมีครแน่นอน"จบประโยคที่นายเขื่อนพูดน้ำตาฉันก็ไหลงมาทันที..ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี..สิ่งที่นายพูดออกมามันจริงหรือป่าวแล้วถ้ามันจริงภาพที่ฉันเห็นมันคืออะไรล่ะเขื่อน

          ฉันรีบขับรถออกมาและตรงไปที่คอนโดของฉันที่อยู่ทีค่เดียวกับฟางและแก้วเพราะฟางบอกว่าให้ไปที่คอนโดของพวกเรา

ยัยไงเนี้ยจะหายโกรธกันยังไงนะ..ติดตามกันต่อไปด้วยน้าา

ถ้าชอบก็ฝากเม้นฝากไลค์กันด้วยน้าา..ยังมีคนรออ่านเรื่องนี้อยู่หรือป่าวนะ..เจอกันตอนหน้าค่าา