แค้น ริษยา

10ปีผ่านไป



"แม่คะฟางไปเรียนแล้วนะคะ"ฟางพูดแล้วเดินไปรอโทโมะหน้าบ้าน





"จ้า ตั้งใจเรียนนะลูก"โฟร์ออกมาส่งหน้าบ้าน





"ค่ะแม่"





"แล้วแก้วล่ะ"





"ไปนานแล้วค่ะ"





"ทำไมไปเช้าจังล่ะ ลูก"





"เห็นบอกว่ามีงานต้องทำน่ะค่ะ"





"ฟางไปได้แล้ว"โทโมะตะโกนเรียกฟาง




"งั้นฟางไปนะคะ"ฟางเดินไปขึ้นรถ แล้วโทโมะก็ขับออกไปทันที





โรงเรียนKami





"ตั้งใจเรียนนะเรา พี่ไปแล้วนะเดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับ"โทโมะพูดแล้วก็ขับรถออกไป




หวัดดีฉัน'ฟาง'ตอนนี้ก็เรียนอยู่ม.6แล้วอีกไม่มีกี่เดือนก็เรียนจบแล้วคงต้องคิดถึงที่นี่ เพื่อนเก่าๆและอีกมามาย
ตอนนี้พี่โทโมะเรียนอยู่ปี2แล้วพี่เขาเรียนเก่งมากเลยนะสอบติดแพทย์ได้ด้วยล่ะ





"นี่แจมเย็นนี้ไปห้างกันม้ะ"เนยถามแจมแฝดน้อง





"อืม..ไปสิ"แจมตอบแล้วกดโทรศัพย์โดยไม่สนใจทางเลยแม้แต่นิด




ตุบ




"โอ๊ยยย...เดินไม่ดูเลยนะ"แจมพูดเสียงดังใส่ฟาง





"ขอโทษค่ะ คือฉันไม่ตั้งใจ"ฟางพยายามขอโทษ





"ขอโทษ..แล้วมันทำให้ฉันหายเจ็บได้มั้ยห้ะ!!!"แจมตะคอกใส่ฟาง





"เอ่อ..."ฟางไม่รู้จะพูดอะไรต่อ






"นังนี่น่าตบจริงเชียว"เนยพูด





"เอาเลยไม่ล่ะ"ทั้ง2คนมองหน้ากันอย่างรู้ใจ




เพี๊ย!!




เพี๊ย!!!



ฟางโดนตบไปที่แก้มทั้ง2ข้างจนเป็นรอยมือของเนยกับแจม




"ฮ่าๆๆสมน้ำหน้า กล้ามาเล่นกับพวกชั้ล"แจมพูดแล้วหันไปยิ้มให้เนย





"ทำไรน่ะ นังสตอเบอร์รี่เน่าทั้ง2"เฟย์พูดแล้วเดินเข้าไปหาฟางพร้อมกับแก้วที่เดินเข้ามาสมทบด้วย





"ก็สั่งสอนเพื่อนเธอน่ะสิ นังลูกไม่มีแม่"เนยพูดจี้จุดเฟย์อย่างแรง





"เออ!!แล้วไงนั่นมันเรื่องส่วนตัวป่ะว่ะ มาเสือกไรด้วยครอบครัวชั้ลป่ะ ถึงจะไม่มีแม่แต่ก็อยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้ป่ะ ไม่รู้ดีอย่ามาพูด ระวังจะหน้าแตกหมอไม่รับเย็บ"เฟย์สวนกลับไปเป็นชุดจนเนยกับแจมพูดไม่ออก





"แล้วเมื้อกี้ทำไรเพื่อนชั้ล"แก้วพูดแล้วมองหน้าเนยกับแจม





"ก็แค่ตบสั่งสอน"แจมพูด




เพี๊ย!!





"นี่คือการบอกว่าอย่ามาทำร้ายเพื่อนชั้ล"แก้วตบหน้าแจมไปทีนึง





เพี๊ย!!




"และนี่คือการสั่งสอนเช่นกัน"ตบครั้งที่2




เพี๊ย!!





"และนี่ชั้ลหมั่นไส้เธอ"ตบครั้งที่3 ซึ่งหน้าของแจมแดงเป็นรอยมือของแก้ว ยังไม่พอแก้วยังไปตบเนยต่อ3ที




เพี๊ยๆๆ!!




"เธอก็เหมือนกัน จำไว้ว่าอย่ามายุ่งกับพวกฉันอีก"พูดจบทั้ง3ก็ไปเรียนโดยทิ้งเนยกับแจมไว้






--ไม่เม้น ไม่อัพนะจ้ะ คริๆ--