เจ้าสาวมาเฟีย

 "อ๊ะ"ป๊อปปี้ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ฟาง ฟางมองสักพัก ก่อนจะปัดมาทิ้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ชั้นไม่ต้องการ..และอย่าเข้ามายุ่งกับชีวิตของชั้น"ฟางพูด ก่อนจะเดินออกไป แต่ก็ถูกป๊อปปี้ดึงเข้ามาแนบชิดกับตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"คงไม่ได้หรอกนะ เพราะเธอคือคู่หมั้นของชั้น และต่อไปนี้เธอต้องเรียกชั้นว่าพี่"ป๊อปปี้พูดเสียงแข็ง ก่อนจะจับฟางไว้แน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"คนอย่างแกอ่ะ ไม่มีวันได้ยินคำว่าพี่จากปากชั้นหรอก อื้อ"ป๊อปปี้รีบประกบปากจูบฟางทันที ฟางตกใจอย่างมาก เค้ากล้าดียังไงมาจูบเธอแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
           เพี๊ยะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
     ป๊อปปี้หันไปตามแรงตบของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ่ผู้ชายสารเลว!"ฟางตะคอกใส่หน้าป๊อปปี้ ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในบ้าน และขี้นห้องไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ยังไงเธอก็ต้องเป็นของชั้น ธนันต์ธรญ์"ป๊อปปี้พึมพำเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
       ด้านฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฮัลโหลพี่โมะ มารับฟางหน่อยสิคะ"ฟางโทรหาโทโมะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
(ให้พี่ไปรับทำไมหรอฟาง)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มารับฟางเถอะน่าาา ฟางรอที่หลังบ้านนะคะ"ฟางพูด ก่อนจะวางสายไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              ผ่านไป 20 นาที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฟาง!"โทโมะร้องเรียกฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฟางขอไปอยู่กับพี่โมะสักพักได้มั๊ยคะ"ฟางขอร้องโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ดะ ได้สิ"เฮ้ย ไอ่โมะ มึงตอบอะไรไปวะเนี่ย เดี๋ยวก็อดใจไม่ไหวหรอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"งั้นไปกันเลยดีกว่าค่ะ"ฟางรีบขึ้นรถ ก่อนที่โทโมะจะขับรถออกไป หารู้ไม่ว่า ป๊อปปี้แอบมองอยู่ตรงนั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
        เม้นด้วยนะคะ ไม่เม้น! ไม่อัพ! ตกลงนะคะ ^_^