Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.39 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
23) 23 ปากที่ไม่เคยตรงหัวใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ตื่นเต้นจังเลยเนาะ นี่ใกล้เสาร์นี้ก็เป็นงานเลี้ยงเต้นรำแล้วยังไม่ได้หาชุดเลย”พิมพูดเมื่อเดินออก
มาจากคลาสเรียนกับฟางและเฟย์หลังจากกลับจากอุทยานได้เดือนนึงป๊อปปี้ก็บินไปทำธุระที่
อเมริกากับโทโมะทันทีเพราะต้องไปหาองค์ราชินีที่กำลังป่วยอยู่โดยมีจินนี่และมีนตามไปด้วย
ทำให้บรรยากาศในการเรียนในวังของพวกฟางนั่นราบรื่นไม่มีใครมาขัดขวางหรือกลั่นแกล้งอะไร
“ใกล้จะถึงวันงานแล้วยังส่งข้อความคุยกับองค์ชายโทโมะอยู่รึเปล่าเนี่ย”เฟย์ถามพิมเพราะตั้งแต่
กลับจากอทุยานมานั้น โทโมะและพิมก็แลกเบอร์โทรและก็ส่งข้อความหากันตลอด
“กลับสิเหมือนว่าจะกลับมาก่อนวันงานคืนนึงเนี่ยล่ะมั้ง”พิมพูดแล้วยิ้มด้วยความเขิน
“แต่ว่าก็ดีนะที่องค์ชายกับหญิงพิมกระชับความสัมพันธ์ เพราะองค์ชายก็เท่ห์ สง่างามสมบูรณ์แบบ
ส่วนหญิงพิมก็เรียบร้อย อ่อนหวานเพียบพร้อมเหมาะสมกันจะตาย”เฟย์พูดเป็นจังหวะเดียวกับแก้ว
ได้ยินพอดี
“อ้าว องค์หญิงแก้วมาพอดี นี่มีคู่ควงไปงานเลี้ยงเต้นรำเสาร์นี้รึยังเพคะ”พิมรีบถาม
“มีสิใครว่าจะไม่มี ต้องขอขอบพระทัยองค์หญิงแก้วนะพะยะค่ะที่เลือกพี่ชายกระหม่อมเป็นคู่งาน
เลี้ยงเต้นรำ”พาร์ทเดินมากับกั้งแล้วพูดก่อนจะยิ้มให้แก้ว
“เดี๋ยวนะนี่กั้งกับองค์หญิงไปสนิทกันได้ยังไง”ฟางถามด้วยความแปลกใจ
“อ๋อ พอดีว่าเรากับคุณกั้งพูดคุยเรื่องกิจกรรมที่เมืองไทยแล้วถูกคอน่ะเลยสนิทกันไว”แก้วพูด
“ก็ดีเลยนี่เพคะ สนิทกันแล้วก็สานความสัมพันธ์กันต่อไปได้”เฟย์พูดแล้วยิ้มอย่างโล่งอกที่เห็นแก้ว
เริ่มต้นใหม่กับกั้ง
“ไม่ได้นะ”ฟางตกใจเพราะกั้งนั้นมีคนรักอยู่ที่เมืองไทยอยู่แล้ว
“เออใช่ ไม่ได้ๆคนนี้มีเจ้าของแล้ว แต่จะให้ยืมควงน่ะควงได้”พาร์ทพูดแล้วยิ้ม
“อ่ะๆ จะมีรึไม่มียังไง ไหนๆเราก็เหลืออยู่ที่นี่กันแค่นี้แล้ว เย็นนี้เลิกคลาสแล้วเราออกไปเลือกซื้อ
ชุดที่จะใส่ไปงานวันเสาร์นี้กันเถอะ”เฟย์พูดก่อนจะชวนทุกๆคนไปที่ห้างเย็นนี้
“เห้อ สนุกจังเลยเนาะเฟย์ หญิงพิม ไม่ได้ออกไปช้อปปิ้งอะไรแบบนี้มานานแล้ว”ฟางพูดเมื่อเดิน
กลับเข้ามาในวังในตอนค่ำหลังจากเลือกซื้อของที่ห้างกลับมา
“เอ่อ เดี๋ยวเฟย์กับพิมเอาของไปเก็บก่อนนะ”เฟย์พยักหน้ากับพาร์ทและรีบดึงพิมไป
“จริงสิองค์หญิง หม่อมชั้นเอาขนมจากเมืองไทยมาเราไปทานกันนะพะยะค่ะ”กั้งพูดแล้วดึงแก้ว
ออกไป
“เออ แปลกเนาะพาร์ทบทจะเดินหนีไปก็ไปกันหมดเลย”ฟางหันมาพูดกับพาร์ท“เค้าคงอยากให้เรา
อยู่ด้วยกัน2คนซะล่ะมั้งพี่ฟาง”พาร์ทพูดแล้วอมยิ้ม
“พอเลย ดึกแล้วรีบไปนอนได้แล้ว”ฟางพูดก่อนจะถูกพาร์ทคว้าข้อมือให้
“ได้ข่าวว่าจะใช้ชุดเดิมๆใส่ไปงานเลี้ยง ผมว่าชุดนี้มันเหมาะกับพี่มากกว่านะฮะ แล้วเราจะได้เต้นรำ
ด้วยกันไง”พาร์ทพูดแล้วคิดถึงตอนเลือกชุดที่ฟางเลือกที่จะไม่ซื้อเพราะไม่มีเงินพาร์ทจึงแอบซื้อ
ชุดมาให้
“ขอบใจมากนะพาร์ทถ้าพี่มีเงินพี่จะเอาเงินมาคืนให้นะ”ฟางพูดแล้วยิ้มออกมา
“พร้อมนะทุกคน”เฟย์พูดเมื่อยืนอยู่กับฟางและพิมที่เตรียมตัวจะออกไปงานเลี้ยงเต้นรำ
แอ้ด
เฟย์เปิดประตูห้องออกไปแล้วเดินลงบันไดนำเพื่อนๆมาหาพาร์ทและกั้ง
“โอ้โหพี่ฟาง สวยมากเลยครับ”พาร์ทพูดแล้วยิ้มแป้น
“เอ่อ ขอโทษนะที่มาสายเราไปกันเถอะ”แก้วพูดเมื่อวิ่งลงมาจากชั้นบนมาหากั้ง
“ไม่เป็นไรกระหม่อม เราไปกันเถอะพะยะค่ะ”กั้งพูดแล้วควงแก้วเข้างานไป
“แหมๆ พอได้ใส่เสื้อผ้าดีๆแล้วก็ดูดีขึ้นมาหน่อยเลยนะ”จินนี่ที่ควงคู่มากับป๊อปปี้ก็พูดขึ้นเมื่อเห็น
ฟาง ป๊อปปี้มองฟางที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวเหมือนกับเจ้าหญิงก็นิ่งตะลึง
“แน่นอนแล้วเพคะ น้องพาร์ทเค้าตาถึงที่เลือกชุดนี้ให้ฟางใส่”เฟย์รีบพูดทันที
“ตายละซื้อชุดให้กันแบบนี้แสดงว่าคบกันจริงๆสินะ”จินนี่พูด
“อันนี้ก็ต้องถามกันเองนะเพคะ พวกเราขอตัว”เฟย์พูดก่อนจะเดินผ่านเขื่อนที่ควงมากับมีนไปหามา
ก่อนทันที ฟางที่ไม่อยากอยู่กับป๊อปปี้และจินนี่ก็ควงกับพาร์ทหนีเข้าไปในงานทันที
“วันนี้พี่ฟางสวยที่สุดในงานเลยรู้มั้ยครับ”พาร์ทพูดแล้วยิ้มเมื่อถึงเวลาเต้นรำแล้วทุกคนที่อยู่ในงาน
ควงกับคู่ควงตัวเองมาเต้นรำ ซึ่งคู่เปิดฟลอร์ก็คือคู่ของป๊อปปี้และจินนี่ที่สร้างความฮือฮาให้กับทุก
คน ตามด้วยโทโมะและพิมที่เต้นรำคู่กัน และตามด้วยคู่อื่นๆในงานที่ทยอยเต้นรำด้วยกัน
“เอ้า มองเค้าใหญ่ๆ หึงเค้าก็บอกไปสิ”มาก่อนที่เต้นรำคู่กับเฟย์ก็แซวเฟย์
“เงียบเถอะน่า ยัยมีนเค้าหน้าบานหมดแล้วที่ได้เต้นอับอัศวินของเค้า”เฟย์มองคู่มีนและเขื่อนก็อด
แขวะไม่ได้
“โอ้ย หึงก็บอกว่าหึงอย่าเปลี่ยนเรื่องเดี๋ยวก็จูบกลางงานซะเลย”มาก่อนพูดก่อนที่เฟย์จะเหยียบ
เท้ามาก่อนแล้วเดินหนีออกมานอกงาน
“มาหลบอยู่นี่เอง ทะเลาะกับคู่ควงคนใหม่หรอ”เขื่อนเดินตามเฟย์มาแล้วพูด
“นี่ ชั้นไม่ใช่มีนนะหนีมาแบบนี้เดี๋ยวเค้าก็ตามหาทั่วงานหรอก”เฟย์พูด
“หนีมาอ่ะดีแล้ว วุ่นวายน่ารำคาญ เบื่อคนในงานก็เยอะ ไปเดินเล่นกันเถอะ”เขื่อนพูดก่อนจะถือ
วิสาสะเดินจูงมือเฟย์ออกไปจากงานด้วยกัน เฟย์ที่ขัดขืนตอนแรกก็อมยิ้มก่อนจะยอมเดินตามเขื่อน
ไป
“หึ เหมาะสมกันจริงๆ ส่วนชั้นมันก็แค่คนที่ถูกลืม”แก้วที่หลบมาพักที่บาร์น้ำแล้วนั่งดื่มไวน์แก้วแล้ว
แก้วเล่าเมื่อเห็นภาพที่โทโมะและพิมเต้นรำด้วยกันและใครต่อใครก็ต่างพูดกันเป็นเสียงเดียวว่า
เหมาะสมกัน
“ทำไมหลบมาดื่มแบบนี้ล่ะ เป็นถึงองค์หญิงแต่ถ้าเมาแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ”โทโมะผ่านมาเห็นเข้าก็
พูด
“เรื่องของหม่อมชั้นเพคะองค์ชายเอาเวลาไปสนใจหญิงพิมเถอะเพคะ”แก้วพูดแล้วดื่มไวน์ต่อ
“นี่เธอเสียใจเรื่องคู่ควงของเธอในคืนนี้จริงๆหรอเนี่ยแก้ว”โทโมะพูดเพราะเมื่อกี้ที่เขาเต้นรำอยู่กับ
พิม พิมเล่าให้เขาฟังว่าคู่ควงของแก้วคือกั้งและจากที่ฟางเล่ามากั้งมีแฟนแล้วคือโบว์อยู่ที่เมือง
ไทย หรือนี่อาจจะทำให้แก้วต้องเสียใจ
“มันเกี่ยวอะไรกับคู่ควงหม่อมชั้น มันเกี่ยวกับองค์ชายนั่นล่ะ”แก้วโพล่งออกมา
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเราล่ะแก้ว”โทโมะเหวอทันทีเมื่อถูกกล่าวหา
“ก็เพราะหม่อมชั้นชอบองค์ชาย ชอบมาตั้งแต่แรกเจอแต่องค์ชายกลับมองข้ามไป แล้วสนใจแต่
หญิงพิม ใครๆก็ว่าเหมาะกัน ใช่สิเพคะหม่อมชั้นมันไม่เหมาะกับองค์ชายฮือๆ”แก้วปล่อยโฮออกมา
“แก้วใจเย็นๆสิอย่าร้องๆเดี๋ยวเราพาไปนอนนะ”โทโมะไม่รู้จะทำยังไงก็ประคองแก้วที่เมาแล้วขึ้นไป
นอนที่ห้องพักทันที
ตุบ
เมื่อหย่อนแวลงเตียงแก้วก็ดึงโทโมะเข้ามาใกล้ทันที
“อื้อออ”โทโมะเบิกตาโพลงเมื่อแก้วโน้มหน้าของเขามาจูบก่อนที่ชายหนุ่มจะเคลิ้มและจูบตอบร่าง
บาง จนร่างบางนอนหลับไปก็รีบลุกแล้วเดินออกมาจากห้องแก้วทันที โดยที่มีสายตาคู่หนึ่งมอง
อย่างไม่พอใจ
“เบื่อหรอครับพี่ฟาง”ฟางที่เดินออกมาสูดอากาศข้างนอกก็ชะงักเมื่อพาร์ทเอาดอกไม้ยื่นให้ฟาง
“ความจริงไม่ต้องเอามาให้พี่ก็ได้นะพาร์ทไปสนุกในงานต่อเถอะเดี๋ยวพี่สูดอากาศตรงนี้สักพักแล้ว
พี่ก็กลับไปนอนแล้วล่ะ”ฟางพูด
“งั้นเดี๋ยวผมเอาน้ำมาให้พี่ฟางนะฮะ”พาร์ทพูดแล้วรีบวิ่งไปข้างในงานทันที
“ว้าย อะไรน่ะ”ฟางร้องตกใจเมื่อเดินออกมาข้างนอกงานก็ถูกป๊อปปี้ลากเข้าไปในห้องรับรองด้าน
หลังวัง
ตุบ
ป๊อปปี้เหวี่ยงฟางลงไปกับพื้นเตียงอย่างแรงจนร่างบางจุกจนตัวงอ
“หึ มารยาให้ผู้ชายซื้อเสื้อผ้าให้ ผู้หญิงใจง่าย”ป๊อปปี้ที่เมาแล้วก็ว่าให้ฟางจนฟางตบหน้าป๊อปปี้
จนหันชายหนุ่มหันมาแล้วผลักฟางลงเตียงอีกครั้ง
แควก
ชายหนุ่มไม่รอช้าฉีกทึ้งชุดสวยของฟางออก
“นี่องค์ชายจะทำอะไรเพคะ ถ้าเมามากก็อย่าทำแบบนี้”ฟางเริ่มกลัวและพยายามปัดป้องชายหนุ่ม
ออก
“อื้อออ”ฟางตกใจเมื่อถูกชายหนุ่มบดจูบมาอย่างจาบจ้วงและป่าเถื่อน ต่างจากวันนั้นที่เขาทำให้
เธอมันทำให้ฟางกลัวเมื่อถูกป๊อปปี้ซุกไซร้มาตามตัวอย่างหื่นกระหายก่อนที่จะถูกชายหนุ่มถอดชุด
เดรสออกมา
“อย่าทำแบบนี้เลยเพคะ อย่า ฮึกฮือๆ”ฟางที่เอามือปิดเสื้อผ้าที่เหลืออยู่น้อยชิ้นก็ร้องไห้ออกมา
“จะร้องไห้ทำไม ชอบนักไม่ใช่รึไงกับมารยาที่ใช้ปั่นหัวผู้ชาย ไม่อยากเป็นนางสนมเราเพราะอยาก
จะไปหาผู้ชายคนใหม่อย่างไอ้เด็กนั่น ทั้งๆที่ร่างกายของเธอมันเป็นของเราไปแล้ว ดี ในเมื่ออยาก
ไปจากเราไปหาเด็กนั่นเราก็จะทำให้เธอมีราคีดูซิว่าเด็กนั่นมันจะรักเธออีกมั้ย”ป๊อปปี้พูดจบก็ถอด
ชั้นในของร่างบางออกมาด้วยไม่สนใจเลยว่าฟางจะเจ็บแค่ไหนก่อนที่จะรวบข้อมือบางทั้ง2ไว้ด้วย
มือหนาและแข็งแรงของชายหนุ่ม และชายหนุ่มก็ไม่รอช้าที่จะปลดตะขอกางเกงออกมาอย่าง
ช่ำชอง
“เจ็บบ”ฟางร้องออกมาเมื่อถูกแกนกลางของชายหนุ่มสอดใส่เข้ามาโดยไม่มีการปลุกเร้าอารมณ์
ความเจ็บปวดที่ฟางได้รับทำให้ร่างบางสะอึกสะอื้นอยู่ตรงนั้น โดยที่ป๊อปปี้นั้นที่ตอนนี้รู้สึกโกรธ
ฟางมากที่เหมือนกับถูกผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มาหักหามน้ำใจ ความคิดของเขามีแค่คำว่าต้องสั่งสอน
ฟางเท่านั้น
“อื้ออ”ฟางที่ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจกับการกระทำอันป่าเถื่อนของป๊อปปี้ก็ถูกชายหนุ่มบด
จูบออกมาเพื่อไม่ต้องการได้ยินเสียงสะอื้นความเสียใจของฟาง ฟางที่นอนนิ่งปล่อยให้ป๊อปปี้
กระทำตามร่างกายอย่างพอใจน้ำตาก็ไหลออกมาเมื่อคิดถึงวันนั้นที่เธอเผลอใจให้คนใจร้ายแบบ
นี้
“จำไว้ว่าสุดท้ายเธอก็หนีเราไม่พ้นอยู่ดี”ป๊อปปี้ที่ปล่อยสายธารเข้ามาในร่างกายของฟางก็พูดขึ้น
ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วโยนเสื้อตัวอื่นในห้องใส่ฟางแล้วลุกออกไปจากห้อง
รับรองทันที
ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ถ้าองค์ชายใจร้ายแบบนี้แล้วฟางของเราจะทนต่อไปอีกมั้ยนะๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
