Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.39 น.

  37 ตอน
  293 วิจารณ์
  56.37K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

28) 28 หัวใจของชั้น2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย นี่เข้ามาในห้องได้ยังไงน่ะ”เขื่อนตกใจเมื่อเห็นเฟย์กอดอกนั่งอยู่ที่เตียงของเขาเมื่อเข้ามาใน

ห้อง

 

 

 

 

 

 

“อย่าลืมสิว่าสมัยเราคบกันนายเป็นคนเอากุญแจห้องอีกอันมาให้ชั้น”เฟย์พูดแล้วชูกุญแจขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นที่เข้ามาหานี่เพราะว่าอยากจะรื้อฟื้นความหลังใช่มั้ย”เขื่อนเดินเข้ามาหาแล้วพูดก่อนจะทำ

สายตากรุ้มกริ่มให้กับเฟย์

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

เฟย์รีบโยนหมอนที่อยู่บนเตียงใส่หน้าเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เลิกคิดอะไรแบบนั้นนะเขื่อน มาก็ดีละ ไอ้เอกสารที่ชั้นเห็นจากนายอ่ะมันอยู่ไหนกัน”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

“ห้ะ นี่เธอค้นห้องชั้นเพื่อเอกสารลับที่ชั้นไม่ให้เธอดูเนี่ยนะ”เขื่อนเหวอแล้วมองไปรอบห้องที่เฟย์

มาค้น

 

 

 

 

 

 

“ไม่รู้ล่ะ บอกมานะ นี่นายกล้ามีความลับกับชั้นหรอเขื่อน”เฟย์เดินเข้ามาพูดทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่ๆ อย่าลืมสิว่าเราเลิกกันแล้วนะนี่มันสิทธิ์ของชั้นนะเฟย์ที่ชั้นจะไม่ใม่ให้เธอดู”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ก็จริง แต่ชั้นไม่ยอม เอกสารอะไรทำไมต้องปิดกันด้วย”เฟย์รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“ก็ถ้าเกิดเธอรู้เธอก็อาจจะคิดมากเอานิ”เขื่อนถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“คิดมาก ชั้นจะคิดมากเรื่องอะไรกันนายก็บอกมาสิเขื่อน”เฟย์รีบถาม เขื่อนส่ายหน้าเบาๆก่อนที่จะ

ยื่นเอกสารลับที่เขาพกติดมาด้วยให้เฟย์ เฟย์รีบอ่านมันก่อนจะนิ่วหน้าทันที

 

 

 

 

 

 

 

“จะบ้าหรอเขื่อนนี่มันต้องเป็นข่าวมั่วแน่ๆ เพราะว่าพิมเป็นถึงราชนิกกูลในวังของKzเหนือและกิริยา

มารยาทเรียบร้อยแบบนั้น จะมาเป็น1ในพวกกบฎได้ยังไง”เฟย์รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันล่ะน่า แต่ในข้อมูลบอกมาว่าก่อนที่แม่ของพิมจะแต่งงานกับพ่อพิม

คนปัจจุบัน แม่พิมเคยคบกับนายพลทีเจที่ปัจจุบันตั้งต้นเป็นกบฏแก่Kzเหนือแล้วซ่อนตัวอยู่

นะ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็แค่ชาติกำเนิดแต่นายไม่มิสิทธิ์ที่จะมากล่าวหาใครง่ายๆแบบนี้นะ”เฟย์ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ขั้นก็ไม่ได้กล่าวหาใครง่ายๆ งั้นดูรูปพวกนี้แล้วกัน”เขื่อนพูดก่อนจะยื่นรูปที่อยู่ในซองเอกสารให้

เฟย์ดู ปรากฏว่าเป็นรูปของพิมและนายพลทีเจกำลังคุยกันเหมือนที่เซฟเฮ้าส์ที่ไหนสักแห่ง

 

 

 

 

 

 

 

“เรื่องวุ่นวายในวังนี้มันมีมากนะว่ามั้ย จนชั้นแปลกใจว่าใครกันที่สร้างสถานการณ์”เขื่อนพูดทำให้

เฟย์รีบอ่านข่าวเก่าๆที่เขื่อนตัดมา เป็นข่าวที่นายพลทีเจก่อนเป็นกบฏคัดค้านการที่จะมีการเรียนใน

วังเมื่อ4ปีก่อนและเป็นแกนนำที่จะนำKzเหนือและใต้แยกออกจากกันเหมือนอดีตและโค่นล้มเชื้อ

พระวงศ์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เขื่อน นายช่วยเล่าเรื่องพวกนี้ให้ฟังหน่อยสิ”เฟย์นิ่งก่อนที่จะนั่งข้างเขื่อนให้เขื่อนอธิบายทุกอย่าง

ให้เธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดาวสวยจังเลยนะเพคะ”ฟางที่นั่งอยู่ริมชายหาดยามค่ำคืนดูดาวกับป๊อปปี้ก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“นี่สวยจนไม่ได้ฟังเพลงที่เราเล่นเลยรึไง”ป๊อปปี้หน้างอแล้วหยุดดีดกีต้าร์ให้ฟางฟังทันที

 

 

 

 

 

 

“เพราะเพคะแต่องค์ชายชอบดูดาวไม่ใช่รึเพคะทำไมไม่สนใจดาวล่ะเพคะ”ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

“ก็เพราะว่ามีดาวที่สวยที่สุดอยู่ตรงนี้แล้วจะแหงนมองทำไม”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางหน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

 

“ปากหวานแบบนี้กับเหล่านางสนมและองค์หญิงจินนี่สินะเพคะ”ฟางส่ายหน้าแล้วพูดกลบเกลื่อน

 

 

 

 

 

 

“ทำไมชอบยัดเยียดเราให้คนอื่นเหลือเกินนะ”ป๊อปปี้ถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“องค์ชาย หม่อมชั้นพูดความจริงนี่เพคะ ขอร้องล่ะเพคะ อย่าทำแบบนี้กับหม่อมชั้นเลย”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่เรารู้สึกดีกับเธอจริงๆนะฟาง”ป๊อปปี้รีบพูดแล้วเอามือกุมมือฟางไว้

 

 

 

 

 

“อย่าเลยเพคะมันก็แค่ความรู้สึกชั่ววูบขององค์ชายเท่านั้นที่รู้สึกดีแค่ชั่วคราวเท่านั้นล่ะเพคะ องค์

ชายควรกลับสู่โลกแห่งความจริงได้แล้วเพคะ”ฟางพูดแล้วเศร้าลงไปที่ต้องพูดคำๆนั้นออกมา

 

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ได้ยินเช่นนั้นก็ดึงฟางไปกอดแน่นไม่ยอมปล่อย

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายจะทำอะไรเพคะ ปล่อยนะเพคะ”ฟางตกใจและพยายามแกะตัวป๊อปปี้ออกจากตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“เราไม่อยากเสียเธอไป เราบอกแล้วไงว่ารู้สึกดีกับเธอ กับเรื่องของจินนี่มันคือความเห็นชอบของ

ผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่าย มันเป็นเรื่องที่เราไม่ได้ตัดสินใจเองแต่เรื่องของเธอเราตัดสินใจเองแล้วนะว่าเรา

ชอบเธอ เราเลือกเธอ แม้เมื่อก่อนเราจะทำตัวเสเพลมีเล็กมีน้อย แต่เราหยุดแล้วก็เพราะ

เธอ”ป๊อปปี้สารภาพออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายอย่าทำแบบนี้เลยเพคะ อย่าทำให้หม่อมชั้นต้องเผลอใจกับองค์ชายไปมากกว่านี้เลยนะ

เพคะ หม่อมชั้นเองก็ทรมานเหมือนกัน”ฟางสารภาพความในใจออกมาแล้วร้องไห้เพราะรู้ว่าเรื่อง

ของเธอกับป๊อปปี้มันเป็นไปไม่ได้ เพราะเธอรู้ดีว่าเธอคือใครเธอเป็นแค่คนสามัญชนธรรมดาเท่านั้น

เมื่อเทียบกับยศของป๊อปปี้ที่เป็นถึงองค์ชายรัชทายาทที่เพียบพร้อมไปทุกอย่าง รักของเธอมันเป็น

ไปไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเธอเองก็รู้เดียวกับเราก็อย่าปิดกั้นหัวใจอีกเลยนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะโน้มหน้าเข้ามาจูบฟางอย่าง

อ่อนโยนก่อนที่ฟางจะเอามือโอบรอบลำคอจูบตอบป๊อปปี้ ก่อนที่ป๊อปปี้จะอุ้มฟางกลับเข้าไปใน

บ้านทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้สนุกมากเลยเพคะ เอ้ย ค่ะคุณหมอ”แก้วพูดเมื่อเดินอยู่ในสวนสาธารณะในเมืองยามเย็น

 

 

 

 

 

 

“ดีมาก งั้นเดี๋ยวคนไข้รอตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวคุณหมอไปซื้อน้ำมาให้”โทโมะพูดแล้วเดินพาแก้วมานั่ง

ที่ม้านั่งในสวนแล้วเดินออกไปซื้อน้ำโดยที่แก้วนั่งอยู่ลำพังแล้วมองไปในสวนที่มีงานขายของเล็กๆ

ประจำปี

 

 

 

 

 

 

 

“แม่จ๋า พี่เค้าหน้าผี”ขณะที่แก้วนั่งมองบรรยากาศอยู่นั้น2แม่ลูกเดินมาเห็นแก้วคนลูกก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“อย่าลูก หน้าตาแบบนี้อย่าเข้าไปใกล้”แม่เห็นหน้าแก้วก็รีบดึงลูกสาวออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

“ฮึก”แก้วที่เห็นคนไม่ชอบหน้าตัวเองก็กำมือแน่นก่อนจะก้มหน้าร้องไห้ทันที

 

 

 

 

 

 

“แก้ว เป็นอะไรน่ะ”โทโมะที่เดินถือน้ำมากับแก้วแล้วเห็นแก้วร้องไห้ก็เดินเข้ามาปลอบ

 

 

 

 

 

 

“มีคนเห็นหน้าแก้วแล้วรังเกียจเพคะ เพราะแก้วมันน่าเกลียด”แก้วพูดทั้งน้ำตาทำให้โทโมะส่าย

หน้าก่อนจะเดินไปซื้อหน้ากาก2ใบที่ขายข้างๆร้านน้ำแล้วเดินกลับมาหาแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้ากลัวว่าคนอื่นจะไม่ชอบหน้างั้นก็ไม่ต้องให้เห็นหน้าสิ ดีซะอีก เพราะเราเองก็คิดไว้ว่าถ้าขืนอยู่

ในที่สาธารณะแบบนี้เดี๋ยวก็โดนจับได้ งั้นเรา2คนก็ใส่หน้ากากเป็นเพื่อนกันนี่ล่ะ”โทโมะพูดก่อนจะ

ใส่หน้ากากเจ้าชายครึ่งหน้าแล้วยื่นหน้ากากเจ้าหญิงครึ่งหน้าให้กับแก้วสวมไว้ก่อนจะเดินเล่นไป

ด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว น้ำพุเต้นระบำ”เมื่อเดินเข้ามากลางสวนแก้วก็ร้องออกมาเมื่อมีน้ำพุเต้นระบำขนาดย่อมที่อยู่

ตรงกลางก่อนที่แก้วจะเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อชมน้ำพุที่เต้นระบำตามเพลง

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊า”แก้วที่เดินเข้าไปใกล้ทำให้โดนน้ำพุที่พุ่งออกมาผิดจังหวะโทโมะรีบเข้าไปดึงแก้วออกมา

ทำให้ตัวเปียกด้วยกันทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

“เปียกหมดเลย”แก้วมองโทโมะที่ตัวเปียกแล้วพยายามเช็ดให้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไร เราก็เปียกด้วยกันทั้งคู่นี่ล่ะ”โทโมะที่พาแก้วมานั่งข้างนอกที่ริมสนามหญ้าที่ไกลจากคน

แล้วพูดก่อนที่จะถอดหน้ากากของตัวเองและแก้วออกมาเพื่อเช็ดหน้าให้แก้วและตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“หน้าองค์ชายมีอะไรไม่รู้ติดนะเพคะ”แก้วพูดแล้วขยับเข้าไปใกล้เอื้อมเอาเศษใบไม้ออก

 

 

 

 

 

 

“ยะ อย่าเพคะ”แก้วใจเต้นเมื่อโทโมะเข้ามาใกล้ทำให้ใจแก้วเต้นรัว

 

 

 

 

 

“อย่าคิดนะว่าจำเรื่องคืนนั้นที่เธอจูบเราไม่ได้น่ะ”โทโมะเป็นฝ่ายเปิดประเด็นทันที

 

 

 

 

 

“อะไรนะเพคะ”แก้วได้ยินก็หน้าแดงก่อนจะพยายามนึกถึงเรื่องที่เธอเมาในคืนงานเลี้ยง

 

 

 

 

 

“เป็นฝ่ายมาจูบเราแล้วผิดคิดจะรับผิดชอบหน่อยหรอ”โทโมะพูดแล้วยิ้มนิดนึง

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นขออภัยเพคะที่คืนนั้นหม่อมชั้นคุมสติไม่อยู่”แก้วหน้าแดงจัดแล้วพูดก่อนจะไม่สบตาโท

โมะ

 

 

 

 

 

 

“งั้นที่เธอบอกว่าชอบเราก็เป็นความจริงสินะ”โทโมะยิ้มออกมาก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นยอมรับเพคะแต่มันก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดีเพราะองค์ชายมีหญิงพิมอยู่แล้ว”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“เราไม่ได้เป็นอะไรกับหญิงพิมสักหน่อย แค่เค้าคุยกับเราเราก็คุยตอบเค้าตามมารยาท”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่หญิงพิมชอบองค์ชายนะเพคะ ชอบมากด้วยและใครๆก็บอกว่าองค์ชายกับหญิงพิมเหมาะสม

กัน หม่อมชั้นเป็นแค่องค์หญิงนอกคอกไม่มีอะไรจะสู้ได้หรอกเพคะ’แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ยังไม่ทันจะลองสักตั้งแล้วจะรู้ได้ยังไงล่ะว่าสู้ไม่ได้”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

“แต่มันก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วเพคะเพราะหน้าอย่างหม่อมชั้นคงไม่คู่ควร”แก้วพูดเศร้าๆ

 

 

 

 

“เราไม่ใช่คนที่มองคนแต่ภายนอกนะ แม้เธอจะไม่ใช่คนที่เรียบร้อยคู่ควรกับเราแต่เธอก็มีความ

ตั้งใจและพยายามไม่ใช่หรอ”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้แก้วอย่างอ่อนโยนก่อนที่จะเผลอใจโน้มหน้าลง

จูบแก้วทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ องค์ชาย”ฟางที่นอนกอดป๊อปปี้นอนอยู่บนเตียงก็พูดเมื่อป๊อปปี้จะหอมแก้มฟาง

 

 

 

 

 

 

“ทำไมล่ะเธอเป็นเมียเรานะ ขอหอมหน่อยสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วสวมกอดฟางก่อนจะกระชับผ้าห่มมาห่ม

ร่างกายของเขาและเธอหลังจากที่ผ่านศึกร้อนมาด้วยกันทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

 

“ต่อไปนี้หม่อมชั้นคงต้องเป็นนางสนมองค์ชายสินะเพคะ”ฟางพูดเมื่อคิดถึงความเป็นจริง

 

 

 

 

 

 

 

“ใครว่าเธอเป็นแค่นางสนม เราจะทำให้เธอเป็นเมียของเราที่ถูกต้องให้ได้”ป๊อปปี้พูดกับความตั้งใจ

ของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

มาดูกันว่าที่ป๊อปปี้ตั้งใจนั้นจะสำเร็จรึเปล่า  แล้วเฟย์จะระแคะระคายอะไรมั้ย

 

 

 

ต้องติดตามมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา