Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.39 น.

  37 ตอน
  293 วิจารณ์
  56.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

29) 29 จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปไหนมาหรอหญิงพิม”เฟย์ทักเมื่อเห็นพิมทำท่าลับๆล่อๆเดินจะเข้าห้องพักในวัง

 

 

 

 

 

“พอดีว่าพิมไปหาท่านพ่อกับท่านแม่มาน่ะ พอท่านทราบข่าวเรื่องคนปองร้ายองค์หญิงแก้วที่นี่ท่าน

ก็เป็นห่วงความปลอดภัยของพิมน่ะจ้ะ”พิมยิ้มหวานก่อนจะตอบเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“แปลกจัง พิมอยู่กับพ่อแม่แต่เมื่อกี้เราโทรหาท่านพ่อของพิมที่ไปดูงานสวิสอีก3เดือนถึงจะกลับนี่

ส่วนท่านแม่ของพิมก็อยู่ที่สปาKzเหนือ”เฟย์พูดพลางชูโทรศัพท์ที่พึ่งคุยไปเมื่อกี้

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เฟย์กำลังจับผิดเรางั้นหรอ”พิมตกใจก็รีบว่าเฟย์เสียงดัง

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะพิม จะตกใจอะไร แล้วทำไมต้องขึ้นเสียงกับเราด้วยล่ะ เราเป็นเพื่อนกันนะ”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่เราเป็นเพื่อนรักกัน ซึ่งเพื่อนควรจะมีขอบเขตบ้างไม่ใช่มาก้าวก่ายกันแบบนี้ว่าเราจะไปไหนมา

ไหนแบบนี้ มันทำให้เรารู้สึกอึดอัด เราไม่ใช่นักโทษ”พิมพูดก่อนจะเดินเข้าห้องไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ท่าทางลุกลี้ลุกลนแบบนี้มันมีพิรุธนะ เดี๋ยวชั้นจะไปสืบที่คนขับรถของพิมแล้วกันว่าไปไหน

มา”เขื่อนออกมาจากที่ซ่อนแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

เฟย์ที่เห็นเขื่อนจะเดินไปก็รีบรั้งมือไว้

 

 

 

 

 

 

“เขื่อน ชั้นกลัวจัง กลัวว่าหญิงพิมจะเป็นอย่างที่เราสงสัย”เฟย์พูดแล้วซึมลงไป

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาน่า อย่าทำหน้าแบบนี้สิตอนนี้เราแค่สงสัยแต่เรายังหาหลักฐานในการก่อความวุ่นวายในวัง

นี้ไม่ได้ เราก็ไม่ต้องปักใจเชื่อทั้งหมดนี่ว่าพิมคือผู้สมรู้ร่วมคิด อย่าเศร้าเลยนะมาเดี๋ยวพาไปหา

อะไรกิน นมอุ่นๆมั้ยแล้วก็คุ๊กกี้แบบที่เธอชอบไง”เขื่อนเห็นเฟย์มีสีหน้ากังวลก็ปลอบใจก่อนจะเดิน

กุมมือเฟย์ออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ ก็เกือบสำเร็จน่ะค่ะ ถ้าท่านกำจัดพวกแมงหวี่แมงวันที่มาเกะกะขวางทางงานของเราได้

แล้วแผนการของเราก็จะสำเร็จ”ใครคนหนึ่งคุยโทรศัพท์ในมุมมืดแล้วมองไปที่เขื่อนและเฟย์อย่าง

มุ่งร้าย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ให้เราเข้าไปข้างในด้วยมั้ย”ป๊อปปี้พูดเมื่อขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของกั้งเพื่อมาส่งฟางเก็บของ

 

 

 

 

 

 

“อย่าเลยเพคะ เดี๋ยวทุกคนแตกตื่นเอา”ฟางพูดแต่ป๊อปปี้รีบรั้งข้อมือแล้วยือมือบางมาจูบอย่างแผ่ว

เบา

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไอ้อ่อนนั่นเกาะแกะนะรีบชูแหวนวงนี้ให้ดูด้วยล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองที่นิ้วนางข้างซ้ายของฟาง

ที่มีแหวนประจำตัวของป๊อปปี้ เหมือนเป็นเครื่องเตือนไว้ว่าฟางเป็นผู้หญิงของใคร

 

 

 

 

 

 

 

“เพคะ”ฟางยิ้มออกมาด้วยความเขินก่อนจะรีบลงจากรถไปแล้วเดินเข้ามาในบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ทุกคนทำไมตื่นเช้าจัง”เมื่อเข้ามาในบ้านแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นกั้ง โบว์และพาร์ทนั่งอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อคืนพี่ฟางไปไหนมาหรอ”พาร์ทที่นิ่งอยู่สักพักเป็นฝ่ายพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ก็พาเพื่อนจากKzใต้ไปเที่ยวมาไงพาร์ท พี่บอกเราแล้วไง”ฟางรีบพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“แล้วทำไมไม่บอกล่ะว่าเพื่อนของเธอคือใคร”จินนี่เดินออกมาจากที่ซ่อนพร้อมกษัตริย์Kzใต้และ

ทหารในวังจำนวนหนึ่ง ฟางอึ้งเมื่อมีนเดินมาอยู่ข้างหลังแล้วจับตัวฟางไว้ก่อนจินนี่จะปารูปที่ป๊อปปี้

กับฟางอยู่โรงพยาบาลและป๊อปปี้ที่พรางตัวเอาไว้เป็นคนอุ้มฟางออกจากโรงพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรปล่อยพี่ฟางนะ”พาร์ทตกใจรีบลุกไปช่วยฟางแต่ถูกทหารในวังขวาง

 

 

 

 

 

 

“นึกว่าจะออกมาจากวังแล้วจะเลิกใช้มารยาหลอกล่อชายป๊อป แต่ที่ไหนได้ เธอกลับปั่นหัวเอาชาย

ป๊อปกลับมาหางั้นหรอ”จินนี่เดินเข้าไปพูดกับฟางแล้วตบหน้าฟางจนหัน

 

 

 

 

 

 

 

“แต่เรารักกันนะเพคะองค์หญิง”ฟางพูดอีกครั้งก่อนจะถูกจินนี่ตบอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“แต่เธอก็รู้ว่าชายป๊อปกับเราเป็นอะไรกัน และในอนาคตเราต้องแต่งงานกัน เธอยังทำมันได้”จินนี่

ว่าแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บใจที่เธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าป๊อปปี้นั้นมีความสนใจหญิงสามัญชน

อย่างฟางแต่เพียงแค่ทำทีเป็นหาเรื่องเพื่อไปอยู่ใกล้ๆโดยที่ไม่สนใจใยดีเธอที่ได้ชื่อเป็นคู่หมั้นที่

หมั้นหมายกันมาแต่เด็ก

 

 

 

 

 

 

“เธอมันคือผู้หญิงไร้ยางอาย มีผู้ชายมีติดพันเธอตั้งมากมายทำไมเธอถึงยังไม่พออยากได้องค์ชาย

แย่งองค์ชายไปจากองค์หญิงจินนี่อีก”มีนพูดแล้วมองไปที่กั้งและพาร์ทที่อยู่บ้านเดียวกับเธอผู้

หญิงดีๆที่ไหนเค้าอยู่บ้านหลังเดียวกับผู้ขายแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

“พอก่อนจินนี่ มีน”กษัตริย์Kzใต้พูดขึ้นทำให้มีนปล่อยฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“แหวนที่นิ้วนั่นเป็นแหวนของลูกชายเรา แปลว่าเธอคือคนสำคัญของลูกชายชั้น

จริงๆ”กษัตริย์Kzใต้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายบอกกับหม่อมชั้นว่าจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเพื่อหม่อมชั้นกับองค์ชายเพคะ”ฟาง

พูด

 

 

 

 

 

 

“มันจะไม่มีเรื่องของเธอกับชายป๊อปต่อจากนี้อีก”จินนี่ได้ยินก็รีบว่า

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องจินนี่เดี๋ยวอาจะจัดการเอง”กษัตริย์Kzใต้พูดก่อนจะสั่งให้ฟางเดินตามเข้ามาอีกห้อง

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพระองค์ไม่พอใจหม่อมชั้นคืนแหวนนี้ก็ได้เพคะ”ฟางพูดเมื่อเข้ามาในอีกห้องหนึ่ง

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่แค่แหวน แต่เราอยากให้เธอคืนลูกชายเราให้กับจินนี่ด้วย”กษัตริย์Kzใต้พูดทำให้ฟางอึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

“เรารู้ว่าลูกชายเรารู้สึกสนใจและชอบพอกับเธอ แต่เราเห็นมามากแล้วล่ะว่าเวลาชายป๊อปชอบและ

เจอของเล่นใหม่ๆ ช่วงแรกๆก็จะเห่อเป็นพิเศษ พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ของชิ้นนั้นมาครอบ

ครอง แต่เมื่อเบื่อแล้วเจอของเล่นใหม่ก็จะทิ้งและเข้าไปหาของเล่นใหม่ทันที ดูตัวอย่างพวกนาง

สนมที่อยู่ในวังของชายป๊อปสิ ต่อไปเธอก็คงจะต้องไปอยู่แบบนั้น”กษัตริย์Kzใต้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายยบอกกับหม่อมชั้นว่าองค์ชายกลับใจแล้วนะเพคะ”ฟางพยายามพูด

 

 

 

 

 

 

“กับเรื่องที่อยากเอาชนะ ชายป๊อปก็พูดได้ทั้งนั้นล่ะเราเป็นพ่อเรารู้นิสัยลูกดีพอ”กษัตริย์Kzใต้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“หรือถ้าเธอยังดึงดันที่จะอยู่กับลูกชายเรา ก็ตามใจเธอก็จะได้เป็นแค่นางสนมคนใหม่ขององค์ชาย

แต่ให้ยกฐานะมาเทียบเท่าเป็นราชินีองค์ต่อไปเราคงไม่ยอม แล้วเธอจะยอมรึที่ชายป๊อปมีข่าวคาว

และถูกติฉินนินทาไปเมื่อเป็นกษัตริย์แล้วเลือกเธอเป็นราชินี เรารู้ว่านี่คือความรักที่หวือหวาของ

หนุ่มสาว แต่นี่ต้องนึกถึงความเป็นจริงบ้างว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร”กษัตริย์Kzใต้พูดอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อทำให้รักได้ก็ต้องทำให้เลิกได้เหมือนกัน เราจะให้เวลาเธอนึกดีๆนะว่าเธออยากจะทำลาย

อนาคตของชายป๊อปเพื่อความสุขของเธอเองคนเดียวรึเปล่า”กษัตริย์Kzใต้พูดอีกครั้งแล้วเดินออก

ไปจากห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ไหนล่ะกระเป๋า หรือว่ามันใหญ่ไปเดี๋ยวเราเข้าไปช่วย”ป๊อปปี้เดินลงจากรถเห็นฟางเดินมาตัว

เปล่าก็พูด

 

 

 

 

ปึก

 

 

 

 

 

 

ฟางถอยห่างป๊อปปี้ก่อนที่จะถอดแหวนที่ป๊อปปี้สวมให้ปาใส่ชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“ฟาง นี่มันเรื่องอะไรกันน่ะ”ป๊อปปี้ตกใจก่อนจะรีบเก็บแหวนของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“มันก็หมายความว่าพี่ฟางเค้าไม่อยากไปอยู่กับองค์ชายไงพะยะค่ะ”พาร์ทเดินเข้ามาโอบไหล่ฟาง

แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริง เธอเองบอกเรานี่ว่าเธอกับพาร์ทไม่ได้เป็นอะไรกัน”ป๊อปปี้อึ้งก่อนจะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายเชื่อด้วยหรอเพคะว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ทั้งๆที่เราอยู่บ้านหลังเดียวกัน แหม องค์ชาย

ป๊อปปี้ผ่านอะไรมานักต่อนักน่าจะรู้นะเพคะอันไหนคำลวงอันไหนความจริง”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ทุกคำที่เธอพูดกับเรา เธอสบตาเรา เรารู้ว่าเธอไม่โกหกเรา”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“แล้วองค์ชายรู้ได้ยังไงพะยะค่ะว่าพี่ฟางไม่ได้โกหก”พาร์ทพูดก่อนจะชูทะเบียนสมรสที่มีลายเซ็น

ของพาร์ทและฟางขึ้นให้ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มเยาะ ก่อนที่ฟางจะโอบเอวพาร์ทเอาไว้

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้เห็นทะเบียนสมรสก็พุ่งไปกระชากพาร์ทมาจากฟางแล้วชกหน้าทันที

 

 

 

 

 

 

 

“นายคงหลอกฟางให้มาจดทะเบียนนี้สินะ แผนสกปรกที่สุด”ป๊อปปี้พูดแล้วชกหน้าพาร์ทอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

ผลัก

 

 

 

 

 

ฟางที่เห็นป๊อปปี้ชกพาร์ทนัวก็รีบผลักป๊อปปี้ล้มแล้วประคองพาร์ทขึ้นมา

 

 

 

 

 

“พาร์ทไม่ได้หลอกหม่อมชั้นเพคะ เราจดทะเบียนกันตั้งแต่เรากลับจากKzใต้แล้ว”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“แล้วทำไมเมื่อคืนเธอถึงบอกว่าเธอรู้สึกดีกับเราไงล่ะ ทั้งๆที่เธอมีสามีอยู่แล้ว”ป๊อปปี้อึ้ง

 

 

 

 

 

 

 

“แหม หม่อมชั้นคือชาวKzใต้ หม่อมชั้นก็ย่อมรู้สิเพคะว่าองค์ชายรัชทายาทของKzใต้ มีข่าวเรื่อง

หญิงสาวมากมาย และยิ่งหม่อมชั้นได้คัดเลือกไปเรียนในสังหม่อมชั้นก็ยิ่งรู้ว่าข่าวนี้คือความจริง

ตอนแรกก็เล่นสนุกไงล่ะเพคะทำเป็นมารยาเล่นตัวติดหน่อย สุดท้ายองค์ชายก็หลงหัวปักหัว

ปำ”ฟางพูดแล้วยิ้มเยาะออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ตกลงว่าเธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วงั้นหรอว่าเราคือใคร แล้วเรื่องที่ไทยคืนนั้นของเราล่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

“แหม หม่อมชั้นยอมรับว่าคืนนั้นมันเป็นเรื่องผิดพลาด แต่หม่อมชั้นก็เห็นหน้าองค์ชายแล้วก็จำได้นี่

เพคะ ไม่สงสัยบ้างรึไงเพคะว่าสลากที่คัดเลือกสตรีชั้นสูงที่ไปเรียนในวังนั้นมีราคาสูงมากแค่ไหน

แล้วทำไมเด็กที่อยู่ตั้งเขต7จนๆอย่างหม่อมชั้นถึงได้มีเข้าไปได้ ถ้าไม่ได้วางแผนก่อนแล้ว”ฟาง

พูดออกมาแล้วหัวเราะ

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นสรุปทุกอย่างคือแผนการสนุกที่ปั่นหัวเราเล่นงั้นหรอฟาง งั้นเราขอถามว่าตอนที่เธอบอกเราเธอ

รู้สึกอย่างที่พูดสักนิดมั้ย”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“ไม่ หม่อมชั้นไม่เคยรักองค์ชาย”ฟางพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นก็ขอบใจนะที่ทำให้เราตาสว่างกับชีวิตรักในความฝันแบบนี้ ลาก่อน”ป๊อปปี้ได้ยินแล้วยิ่งเจ็บ

ปวดก่อนจะขับรถออกไปทันที โดยที่เมื่อป๊อปปี้ไปแล้วฟางก็ทรุดลงร้องไห้ออกมาโดยมีพาร์ท

ปลอบด้วยความสงสาร

 

 

 

 

 

 

 

ฉับบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

 

 

ฟิคเรื่องนี้มุ้งมิ้งมาเยอะละ ถึงเวลาเชือดแล้วล่ะ555555555555555

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา