ความทรงจำในคำสัญญา

9.0

เขียนโดย lovefp

วันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 01.38 น.

  6 บท
  9 วิจารณ์
  9,374 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2558 19.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) เธอหรือเปล่าที่ฉันตามหา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         

 

      ป๊อปปี้ค่อยๆถอดถอนจูบช้าๆก่อนจะสบตากับคนร่างเล็ก

"นะ นาย ไอ้คนฉวยโอกาสไอ้บ้า กล้าดียังไงมาขโมยจูบแรกฉัน"

 "ก็ฉันขอเธอแล้วนิ"ป๊อปปี้ตอบหน้าตาเฉย

 "ไอ้บ้า"ฟางผลักชายหนุ่มออกก่อนจะวิ่งออกไปด้วยความอาย

"มันก็เป็นจูบแรกของฉันเหมือนกันยัยบ้า"ชายหนุ่มเอามือมาจับปากตัวเองพร้อมกับรอยยิ้มบน

ใบหน้าหล่อ  คือเธอหรือป่าวฟางคนที่ฉันตามหามานาน

 

   ฟางวิ่งกลับเข้าไปที่งานพลางมองหาเพื่อนทั้งสองคน ยิ่งคิดยิ่งแค้นผู้ชายอะไรเจอหน้ากันครั้ง

แรกก็ขโมยจูบแรกของเธอไป ไอ้หมีบ้า

"แก้ว เฟย์ กลับขึ้นห้องเรียนกันเถอะ"เดินรีบเดินมาหาเพื่อน

"จะรีบไปทำมั้ยละ บนห้องไม่เห็นมีอะไรทำเลยอยู่นี้สนุกกว่าเยอะ"

"แต่ไปห้องเรียนก็ดีนะแก้ว  เห็นเขื่อนบอกว่าเขื่อนกับโทโมะพาเพื่อนมาเรียนที่นี้อยากเห็นจังว่าจะ

หล่อแค่ไหน"

"พูดแบบนี้เดี๋ยวเขื่อนก็หึงเข้าหรอกเฟย์"ฟางพูดล้อเพื่อนนึกแล้วก็ขำที่เวลาเขื่อนหึงที่ไรเป็นต้อง

บ้านแตกทุกทีแต่ก็ไม่เคยงอนกันข้ามชั่วโมง

"งั้นไปเถอะฟางไม่อยากอยู่ที่งานนี้แล้ว น่าเบื่อ เอาเวลาไปอ่านนิยายยังดีกว่า"พูดพลางหยิบ

หนังสือออกมาจากกระเป๋า

"หนังสือนี้อีกแล้ว แก้วเห็นฟางอ่านมาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้โตแล้วยังจะอ่านอีก"

"ก็มันชอบนี้อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอยู่ในเหตุการณ์เลย เวลาที่นางเอกกับพระเอกพรากกัน ฟางรู้สึก

เจ็บเหมือนกับเคยเจอกับตัวยังไงไม่รู้ "ฟางพูดแล้วนึกถึงป๊อปปี้ที่เขาและเธอมีความรู้สึกเหมือนกัน

และตอนที่เขาและเธอจูบกันมันเหมือนรอคอยเวลานี้มานานและความรู้สึกอีกมากมายจนบอกไม่ถูก

"ฟาง ฟาง"เสียงเรียกของเพื่อนทำให้เธอหลุดจากภวังค์

"เป็นอะไรหรือป่าวแก้วเรียกตั้งนานคิดอะไรอยู่"

"ป่าวๆฟางว่า เราไปกันเถอะ"ทั้งสองเดินตามฟางอย่างงงๆ

 

ป๊อปปี้นั่งสูดอากาศที่มานั่งใต้ต้นไม้ ก่อนจะเหลือบมองไปเห็นอักษรบางอย่างที่ต้นไม้เลยเดิน

เข้าไปดูใกล้ๆ 'ภาณุรักธนันต์ธรณ์ตลอดไป' ทำไมเขารู้สึกคุ้นกับอักษรนี้นักเหมือนกับว่าเขาเป็นคน

เขียนเองนี้อาจจะเป็นจิ๊กซอร์อีกตัวหนึ่งที่เขาตามหาก็เป็นได้ ก่อนจะถ่ายรูปเก็บไว้แล้วตัดสินใจ

เดินขึ้นห้องเรียนพลางคิดในใจว่า เขาต้องหาคำตอบ

ของเรื่องนี้ให้ได้ว่ามันเป็นเพราะอะไรกันแน่ บวกกับคำพูดที่หลวงตาเคยบอกกับเขาไว้

'โยมและคนรักเคยพลัดพรากจากกันชาติแล้วชาติเล่า โยมไม่สาสารถเปลี่ยนอดีตได้แต่โยม

สามารถแก้ไข้ได้ จงหาเรื่องร่าวที่เกิดขึ้นทั้งหมดของโยมและคนรักและแก้ไข้มันซะ แล้วความรัก

ของทั้งสองจะไม่ทีอะไรเป็นอุปสรรคอีก จงทำให้มันสิ้นสุดเพียงชาตินี้เถอะ'

'แล้วผมจะรู้ได้ยังไงครับว่าคนรักของผมคือใครแล้วเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันอยู่ไหนกัน'

'ความรู้สึกไงโยม จะนำหาโยมไปเอง'

 

 

 

 

ป๊อปปี้จะหาเรื่องราวทั้งหมดได้หรือป่าวนะ และฟางจะใช่คนที่ป๊อปปี้ตามหามั้ยอย่างลืมติดตามกันนะคะ

     

   

     

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา