Happy Kaew's day [22/06/58]

- ห้องพักฟื้น -

โทโมะ นั่งเฝ้าเเก้วอยู่ข้างเตียง  มองเผินๆ จะคิดว่าเขาเเค่นั่งเฝ้าธรรมดา เเต่ถ้าสังเกตดีๆ จะรู้ว่าเขาร้องไห้   ตัวที่สั่นเบาๆ กับน้ำเสียงที่สั่นระเรือ 

" แก้ว  แก้วอย่าเป็นอะไรนะ  เเก้วกลับมาอยู่กับโมะกับลูกนะ ถ้าแก้วเป็นอะไรไป  น้องทามิจะอยู่ยังไง  โมะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเเก้วนะ  ชีวิตโมะยังต้องการเเก้ว เเก้วอย่าเป็นอะไรนะ ... "

คำพูดที่ออกจากปากของโทโมะ ซ้ำไปซ้ำมา ราวกับว่า ต้องการอ้อนวอนให้เธอได้ยินมัน น้ำตาลูกผู้ชายไหลอย่างห้ามไม่ได้  ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสร้างความสะเทือนใจไม่น้อยให้กับคนที่เฝ้ามองอยู่ข้างนอก พ่อเเม่ของทั้งสองครอบครัว เพื่อนสนิทของทั้งสองอย่างฟางกับป๊อปปี้  เเม้เเต่เฟย์น้องจองฟางที่พึ่งตามมายังอดที่จะน้ำตาคลอไม่ได้

" คุณหมอครับ  ภรรยาผมเป็นยังไงบ้างครับ "

ร่างสูงรีบเข้าไปหาคุณหมอทันที่ที่หมอออกมาจากห้องไอซียู

" คุณเเก้ว เธอเสียเลือดมากนะครับ  อาการยังน่าเป็นห่วง 50/50  ผมอยากให้คุณทำใจไว้บ้างนะครับ "

" ไม่นะหมอ  คุณเป็นหมอ คุณต้องทำให้ภรรยาผมฟื้นสิ  ให้เธอปลอดภัย  เข้าใจไหมหมอ "

" เห้ยๆ ไอ่โมะ ใจเย็นเพื่อน "

ป๊อปปี้รีบเข้าไปห้ามโทโมะ ที่ดูเหมือนจะสติหลุดไปเเล้ว ที่ไปกระชากคอหมอ 

" โทโมะ ใจเย็นๆ นะลูก เอาไว้ทางน้องทามิเดี๋ยวเเม่ดูเเลให้เอง  หนูดูเเลแก้วเถอะ "

" ครับเเม่  ขอบคุณนะครับ  "

โทโมะตอบเเม่ โดยไม่เเม้เเต่หันไปมอง 

ทำไมนะวันนี้วันเกิดเเก้ว วันสำคัญของเเก้ว ทำไมมันต้องเกิดเหตุการณ์เบบนี้ขึ้นด้วย  เค๊กที่เขาเตรียมจะเอามาเซอร์ไพร์  กลับเอียนไปเลย เมื่อเจอเรื่องที่เซอร์ไพร์กว่า  หลังจากที่ทุกคนกลับไป  เขาก็นั่งเฝ้าเเก้วต่อ นอนไม่หลับอาจเพราะเขาไม่อยากนอน  เขาอยากให้เเก้วตื่นมาเเล้วเห็นเขาเป็นคนเเรก  สายตาดันไปสะดุดกับถุงสำภาระที่ทางกู้ภัยเอามาให้กับทางรพ  ข้างในมีกระเป๋าตัง โทรศัพท์   เขาเปิดโทรศัพท์เเก้ว เลื่อนเปิดดู

" นี่มันเบอร์เเบม "  

เขาตกใจเล็กน้อยที่เเก้วมีเบอร์เเบม  กดดูเวลาที่ได้รับสาย ก็ก่อนเกิดเหตุไม่กี่ชั่วโมง  จึงเปิดดูไลน์ เห็นว่าเเบม เเชร์โลเคชั่นที่ร้านเบเกอรี่ที่เขาไปทำขนมเค๊กให้เเก้ว  ดูเเมสเสทก็เจอรูปที่เขากับเเบมอยู่ที่ร้านจนมด้วยกันอีก เรื่องต่างๆ ทำให้เขาสงสัยไม่น้อย จึงเลือกกดโทรกลับไปหาเเบม 

' ว่าไง นังเเก้ว    โทรมาหาฉันเเบบนี้  เเสดงว่าโทโมะ ไม่ได้กลับไปบ้านล่ะ สิ ฉันบอกเเล้วว่าอย่างเเกน่ะ โมะเขาทนได้ไม่นานนักหรอก   ฉันอุส่าเเชร์โลเคชั่นไปหา เเกจะได้เห็นชัดๆ ว่าฉันกับโทโมะ เรามีความสุขกันเเค่ไหน เเต่แกก็ไม่มา อย่างว่าล่ะนะ  กลัวรับความจริงไม่ได้ล่ะสิ ฮ๊ะๆๆ  '

' ขอบคุณนะเเบม ที่ทำให้โทโมะตาสว่าง ' โทโมะพยายามกดเสียงให้ต่ำลงเพื่อควบคุมอารมโกรธของตนเอง

' ทะๆ โทโมะ หรอ ?' 

' ใช่โทโมะเอง  ขอบคุณอีกครั้งนะ ที่ทำให้รู้ว่า คนบางคนก็ไม่สมควรได้รับโอกาส '

- ย้อนไป หนึ่งอาทิตย์ก่อน -

" คุณโทโมะคะ  มีคนมาขอพบค่ะ "

" อ่อ ครับ ให้เข้ามาได้ "

" แบม "  ร่างสูงเอ่ยอย่างตกใจกับบุคคลใหม่ที่พึ่งมาเยือน

" ค่ะ เเบมเอง "

" ผมว่าเราไม่มีอะไรจะคุยกันเเล้วนะครับ เชิญ "

" ดะๆ เดี๋ยวโทโมะ  คือเเบมจะมาขอโทษ ที่เคยทำไม่ดีกับโทโมะเเละเเก้วน่ะ  แบมอยากขอโอกาส "

" โอกาส ? โอกาสอะไร "

" โอกาสที่เเบมจะได้ไถ่โทษให้กับโทโมะเเละเเก้วไง "

" ยังไง "

" แบมจะมาชวนโทโมะไปเรียนทำเค๊ก "

" เค๊ก ?  "

" ใช่เค๊ก  ใกล้จะถึงวันเกิดเเก้วเเล้วใช่มั๊ยล่ะ ถ้าโทโมะทำเค๊กเซอร์ไพร์เเก้ว  แก้วคงจะดีใตมากเลย "

วันนั้นเป็นวันที่เขาตัดสินใจผิดพลาดมากที่สุดในชีวิต ที่ให้โอกาสแบมกลับเข้ามาทำร้ายเเก้วในวันนี้อีก

' โทโมะ คือเเบมขอโทษ '

' ไม่ต้องหรอก  ไม่ต้อวขอโทษ เพราะผมไม่ยอมรับคำขอโทษจากคุณ เเละกรุณาออกไปจากชีวิตครอบครัวของผม ก่อนที่ผมจะหมดความอดทนเเละเผลอทำร้ายผู้หญิง '

เขาวางสายโทรศัพท์ทันที่ที่พูดจบ เเละเขาหวังว่าเธอจะเข้าใจมัน  

- วันต่อมา -

" แก้ว  แก้วยังไม่ได้ชิมเค๊กที่โมะทำเลยนะ เห็นมั๊ย น่ารักมากเลย มีผลไม้สดอย่างที่เเก้วชอบตั้งหลายอย่าง สม กีวี่ สตอร์เบอรี่ลูกโตๆ เเบบที่เเก้วชอบไง  แก้วตื่นมากินนะ เเก้วตื่นมานะ ตื่นมาหาโมะนะ "

" ไอ่โมะ  มึงกินอะไรบ้างเหอะว่ะ  เเค่คืนเดียวทำสภาพมึงเป็นไปได้ขนาดนี้เลยหรอว๊ " ป๊อปปี้พูดเพราะเป็นห่วงเพื่อน

"  อ่อโมะ ฟางมีเรื่องอยากจะบอกน่ะ " 

" ถ้าเป็นเรื่องเเบม โมะรู้เเล้วล่ะ "

" รู้เเล้วหรอว๊  เเล้วจะเอายังไงกับเขาว๊ " ป๊อปปี้ถาม

" กูบอกให้เขาเลิกยุ่งเเล้ว ถ้ายังมีเรื่องเเบบนี้เกิดขึ้นอีก กูสาบานว่าจะไม่เอาไว้เเน่ๆ "

" ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดี  เเต่มึงก็ต้องดูเเลตัวเองด้วยนะเว่ย กูสงสารทามิว่ะ "

" เออๆ ขอบใจมาก "

- นอกห้อง -

" คุณยายคะ  ป่ะป๊าร้องไห้ทำไม  แล้วทำไมม่ามี้ถึงไม่ตื่นสักทีล่ะคะ "

" ไม่มีอะไรหรอกจ่ะ ทามิ หิวไหมเอ่ย "

" ไม่หิวค่ะ ทามิอยากเข้าไปหาป่ะป๊า กับม่าม๊า "

ตากับยายมองหน้ากัน  ไม่อยากให้ทามิเข้าไปหาโทโมะกับเเก้วในเวลานี้

" ทามิครับ ไปเล่นกับลุงป๊อป กับป้าฟางดีกว่านะครับ "

" ใช่ๆ ทามิอยากเล่นเครื่องเล่นมั๊ยคะ "

" อยากคะๆ ไปๆ "

ป๊อปกับฟางที่ออกมาจากห้องได้ยินทามิร้องงอเเงง ก็อาสาพาไปสวนสนุก เผื่อหลานสาวจะลืมเรื่องนี้ไปบ้าง

---------------------------

จะให้เเก้วฟื้นดีมั๊ยนะ 555555555

23:52

23/06/58