รัก..เพื่อน

ณ  ร้านอาหาร
 
ทั้ง5คนสั่งอาหารมากิน แล้วพูดคุยกัน 
 
'เออบอสยัยคนที่หัวฟูๆอ่ะบอสไปรู้จักกันตอนไหนเหรอ' เคนตะถาม
 
'ก็ไม่มีไรก็แค่เคยเดินชนกันนิดหน่อย'ป๊อปปี้ตอบ
 
'นิดหน่อย แต่ตอนล้มนี้จะจูบ ถ้าไม่นิดนี้จะทำไรกันครับ'เขื่อนแซวป๊อปปี้แล้วหันไปแกล้งจุ้บแก้มโทโมะ แต่ก็อดหัวเราะไม่ได้
 
'ไอเขื่อนหลายรอบแล้วนะ ไม่มีไรเว้ยย'ป๊อปปี้ตบหัวเขื่อน
 
'แหม่ เอะอะตบเดี่ยวก็ลงโทษซะเลย เอ๊ะรึว่าอยากโดน มาม้ะเดี๋ยวน้องเขื่อนจัดให้'เขื่อนย้ายไปนั่งข้างป๊อปปี้แล้วทำท่าจะหอมแก้มป๊ออปี้ ทำให้เพื่อนได้แต่ขำ
 
------------------------------------------------------------------------------------
FANG
 
'ฟาง ฟาง ฟาง ฟาง ฟาง'เพื่อนช่วยกันเรียกฟางที่นั่งยิ้มอยู่คนเดียว
 
'หา นี้พวกแกจะเสียงดังกันทำไมเนี่ย' ฟางรู้สึกตัว
 
'นี้ขนาดเสียงดังนะเนี่ย  แล้วนี้แกยิ้มไรของแกว่ะ' หวายมองตามไปที่ฟางมองก็เห็นป๊อปปี้ โทโมะ เคนตะ เขื่อน และ จงเบ
 
'อ่อๆรู้และ  ที่แท้ก็มองบอสใหญ่แห่งเคโอติกนี้เอง'เฟย์ล้อพี่สาว
 
'อะไรเฟย์ไม่ได้มองสักหน่อย' ฟางหันไปดุน้องสาว
 
'ไม่ได้มองแล้วจะหน้าแดงทำไม' ฟางรีบเดินหนีเข้าห้องน้ำ
----------------------------------------------------------------------------------
ณ ห้องน้ำ
 
ฟางเดินมาที่กระจกแล้วจับหน้าตัวเองแล้วพบว่าหน้าตัวเองแดงฉ่ำ
'นี้เราจะหน้าแดงทำไมเนี่ย  เอ๊ะสงสัยเราคงปัดแก้มเยอะไปและ'ฟางล้างหน้าออกแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ 
'โป้ก' ฟางที่เดินออกจากห้องน้ำก็เดินชนกับใครคนนึงทำให้หัวของเขาและเธอชนกัน
 
'นี้นายเดินยังไงของนายห้ะ ถ้าฉันหัวโนขึ้นมาจะทำไงห้ะ'ฟางโวยวาย
 
'อ้าวคุณนี้คุณเดินไม่ดีเองแล้วจะมาโทษผมได้ยังไง'เมื่อทั้งคู่หันมาก็พบว่า
 
'นาย/คุณ'ฟางและป๊อปปี้พูดออกมาพร้อมกับจับหัวด้วยความเจ็บ
 
'นี้นายอีกแล้วอ่อ ทำไมฉันเจอนายทีไรแล้วฉันต้องซวยทุกทีเลยนะ'ฟางโวยวาย
 
'อ้าวนี้คุณ ก็คุณมัวแต่คุยกับกระจกจนรีบเดินไม่มองทางเอง'
 
'นี้นายนายแอบดูฉันเหรอ ไอโรคจิต'ฟางโวยวายจนคนทั้งร้านได้ยิน
 
'นี้คุณจะตะโกนทำไมเนี่ย เห็นไหมคนทั้งร้านเขามองกันหมดแล้ว'
 
'ทำไมไอโรคจิต' ฟางไม่สนใจทำให้ยิ่งตะโกนดังกว่าเดิม 
 
'คุณจะไม่เงียบใช่ไหม' 
 
'ใช่'ฟางที่ยิ่งตะโกนๆ ก็โดนป๊อปปี้ลากไปที่ลานจอดรถ
----------------------------------------------------------------------------------
ณ ลานจอดรถ
'นี้นายปล่อยนะฉันเจ็บ'ฟางที่โดนป๊ออปี้จำมือแน่นก็บอกให้ป๊อปปี้ปล่อย
 
'ผมปล่อยก็ได้แต่คุณต้องเงียบ โอเค?'
 
'โอเคๆ'พอป๊อปปี้ปล่อยมือฟางฟางก็ตะโดกนอีกครั้ง 'ไอโรคจิต' ป๊อปปี้รีบเอามือปิดปากฟางทันที
 
'นี้คุณผมบอกแล้วใช่ไหมว่าห้ามเสียงดัง'ป๊อปปี้ปิดปากฟางที่พยายามดิ้น เลยตัดสินใจกอดฟางไว้'เราจะคุยกันดีๆไม่ได้เลยเหรอคุณ'ฟางที่ดิ้นอยู่ก็หยุกแล้วอึ้งกับคำพูดของป๊อปปี้ เพราะสองครั้งที่เธอได้เจอกับป๊อปปี้เธอและเขามักจะมีปากเสียงกันอยู่เรื่อยไม่เคยคุยดีๆกันเลยสักครั้ง 
 
ป๊อปปี้ที่เห็นเริ่มนิ่งก็เลิกปิดปากฟางแล้วปล่อยฟาง
 
'สองครั้งแล้วนะที่เราเจอกัน เราจะคุยกันดีๆเป็นเพื่อนกันดีๆ ไม่ได้เลยเหรอคุณ'
 
'เพื่อน ? คุณอยากเป็นเพื่อนกับฉันเหรอ'
 
'แหม่คุณในค่ายนะผู้หญิงเยอะกว่าผู้ชายอีกนะถ้าผมไม่สนิทกับผู้หญิงคุณจะให้ผมไปสนิทกับใครล่ะ'คำพูดของป๊อปปี้ทำให้ภาพที่เขื่อนจะหอมแก้มป๊อปปี้ลอยมาทำให้เธอยิ้มออกมา
 
'แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรกได้สิเราเป้นเพื่อนกันได้ ต่อไปนี้เลิกเรียกฉันว่าคุณนะเรียกว่าเคนะ'ฟางพูดด้วยกิริยาที่เป็นมิตรกับป๊อปปี้ทำให้ป๊อปปี้งงแต่ก็อดยิ้มไม่ได้
 
'เอ่อคุณ เอ้ย ฟางเจ็บไหม ป๊อปขอโทษนะ'ป๊อปปี้เห็นว่าข้อมือของฟางช้ำทำให้จับมือของฟางมาดู
 
'ไม่เป็นไรหรอก ฉัน เอ้ย ฟางก็ขอโทษนะที่โวยวายใส่ป๊อปอ่ะ'ฟางยิ้มให้ป๊อป
 
ทั้งคู่สบตากันสักพักทำให้ใจของป๊อปปี้เต้นแรงก่อนที่ทั้งคู่จะเดินกลับเข้าไปในร้าย
----------------------------------------------------------------------------------ขอบคุณสำหรับทุกๆเม้นต์นะคะ  เนื้อเรื่องเกิดจากการมโนล้วนๆนะจ้ะไม่มีความจริง รึอาจจะมีก็ได้ใครจะไปรู้เนอะ