Garin : ไม่มีใครกำหนด

7.7

เขียนโดย Rasberry

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.02 น.

6 ตอน

1 วิจารณ์

8,458 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 20.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ลัล : มากับการินสิ
เมธาธร : ผอ. สั่งให้มาใช่ไหมครับ
ลัล : รู้ได้ไง
รุทร : เห็นบอทที่โรงเรียนนะ
ลัล : อ๋อ
การิน : เหอะ มาแห่ขบวนกันรึไง มาซะครบเลย
ชัยเดช : มาทำอะไรตรงนี้นะ อ้าวลัล หวัดดี
ลัล : จ๊ะ
อัญชัน : พอปิดเทอมแล้วพี่ลัลหายไป พวกหนูตกใจหมดเลยค่ะ
ลัล : โทษทีนะ
การิน : จะคุยกันอีกนายไหม ห๊า!!!
ลัล : ไปกันเถอะ // ควงแขนการิน
การิน : เอ่อ...(น่ารักวุ้ย) // ยิ้ม
เอม : พวกเราดูคู่นั้นหวานกันจังเลยเนอะ
ทุกคน : ใช่
ลัล : หือ เมื่อกี้ว่าไงนะ
เอม : ไม่มีอะไร แค่บอกว่าจะไปดูซุ้มทางนู้นนะ // ชี้ซุ้มดอกไม้
ลัล : อ๋อ
เอม : ลัลไปด้วยกันไหม
ลัล : อืม // หันไปมองการิน
การิน : จะไปก็ไปสิ แต่ชั้นจะไปด้วย // หันไปบอก
ลัล : อื่อ
การิน : (น่ารักชิบเป๋งเลย แบบนี้จะไม่หลงได้ไงวะ) // พูดในใจ
ถึงการินจะพูดแบบนั้นในใจก็เถอะ แต่มันก็ทำให้ลัลทริมาได้ยินชัดเจนเลย มีแต่การินคนเดียวนี่แหละที่สามารถทำให้ลัลเขินได้

12 ปีผ่านไป
ตอนนี้การินอายุ 20 ปี ส่วนฉันอายุ 22 ปี ตอนนี้พวกเราแต่งงานกันแล้วค่ะ แบบว่าพอเรียนจบก็แต่งงานกันทันทีเลย เพราะการินใจร้อน ตอนนี้พวกเรามีลูก 4 คนแล้วคนแรกชื่อ ซูกัส คนที่สองชื่อซีกาย (ซูกัสกับซีกายเป็นฝาแฝดกัน) คนที่สามชื่อบิลลีฟ คนที่สี่ชื่อเดวิล ซึ่งตอนนี้ซูกัสกับซีกายอายุ 10 ปี บิลลีฟอายุ 8 ปี เดวิลอายุ 6 ปี พวกเขาทั้ง 3 คนเรียนอยู่โรงเรียนนิศาพาณิชย์ โดยที่มีการินเป็นผอ. ส่วนลัลไม่ต้องทำอะไรเลยเพราะการินไม่ให้ทำ การินไม่อยากให้ลัลทำอะไรเลยสักอย่าง แถมเวลาไปทานข้าวการินก็จะไปสั่งแล้วเอามาให้กินถึงที่ตลอด แต่ลูกๆทั้ง 3 คนจะมานั่งกับลัลแกละการินด้วย

ตอน 5

สารบัญ