Masquerade Cafe

Masquerade Cafe Special Part.4 [NC]

 

 

 

      บอกผมที ว่าผมสามารถไว้ใจคยูฮยอนได้จริงๆใช่มั้ย?

 

      ไม่รอช้า คยูฮยอนก็จัดการถอดเสื้อยืดของตัวเองออก ผมสะดุ้งเฮือก รู้สึกตื่นเต้นยามมองแผ่นอกขาวๆนั่นราวกับไม่เคยเห็นมาก่อน หยุดหื่นเดี๋ยวนี้อีซองมิน! ผมก่นด่าตัวเองในใจให้หยุดคิดลามก แต่ไม่ว่ายังไง ผมก็ควบคุมหัวใจตัวเองไม่ได้เลย นี่ขนาดแค่ถอดเสื้อ หัวใจผมก็จะหลุดออกมาจากอกแล้ว ไม่อยากจะคิดว่าถ้าเขาถอดกางเกงออก ผมจะยังยืนไหวอยู่มั้ย TT//TT

      “อย่าเอาแต่ยืนจ้องผมสิครับ พี่ก็ถอดด้วยสิ” คยูฮยอนยิ้มแซว เมื่อกี้นี้ผมเผลอจ้องเขาออกนอกหน้าขนาดนั้นเลยหรอ

      “อ่า...” ผมได้แต่กรอกตามองพื้น ก่อนจะเลื่อนมือมาปลดกระดุมเม็ดแรกอย่างเก้อเขิน เสียงซิบเหล็กรูดไปตามแนวยาวทำเอาผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ แล้วดวงตาอยากรู้อยากเห็นของผมก็ดันเหลือบไปมองตามเสียงนั้น

      “...!...” ผมเบิกตากว้างเมื่อกางเกงยีนส์สีน้ำเงินของเด็กตัวสูงล่วงลงไปกองอยู่ปลายเท้า มือที่กำลังปลดกระดุมเสื้อตัวเองถึงกับหยุดชะงักกลางคัน ผมรู้สึกเหมือนเป็นไข้ ตัวร้อนลามไปทั่ว ยิ่งคยูฮยอนขยับเท้าเข้ามาใกล้ผม ก่อนจะจับผมไปจูบ สติของผมก็แทบแตกกระเจิง

      “พี่กำลังยั่วผมนะรู้มั้ย” คยูฮยอนพูดเสียงเบา แล้วเอื้อมมือมาปลดกระดุมให้ผมออกอย่างรวดเร็ว

      “ค..คยู ฉันถอดเองได้” ผมห้ามเสียงสั่น แต่คยูฮยอนก็ไม่ฟัง

      “ให้ผมถอดให้พี่ดีกว่าครับ ขืนรอพี่ เราคงไม่ได้อาบน้ำกันพอดี”

       เพียงไม่นาน มือหนาก็กำจัดเสื้อผ้าของผมออกไปจนหมด เหลือไว้แค่กางเกงในตัวบางที่ปกปิดส่วนสำคัญของผม

      “อยากให้ผมถอดให้ด้วยมั้ยครับ?” เขาถามพร้อมทั้งลากมือไปหยุดที่ขอบกางเกงใน

      ผมรีบส่ายหน้ารัว “น...นายลงไปในอ่างก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันตามไป”

      คยูฮยอนหัวเราะ แต่ก็ยอมเดินไปที่อ่างอย่างเชื่อฟัง ทันทีที่เขาลงไปนั่งในอ่าง ผมก็สูดลมหายใจเข้าปอดราวกับจะเป็นลม

      “พี่ลงมาเร็วๆสิครับ น้ำกำลังอุ่นสบายเลยนะ” คยูฮยอนกวักมือเรียกอย่างเชิญชวน แต่พอเขาเห็นผมยังไม่ถอดกางเกงในก็ทักท้วง “พี่จะใส่กางเกงในอาบน้ำหรอครับ”

      “อ..อือ” ผมพยักหน้าหงึกๆ แล้วลงไปนั่งแช่อยู่ใต้น้ำโดยไม่สนใจ

      คยูฮยอนคลี่ยิ้มให้ผม เรานั่งพิงขอบอ่างกันคนละฝั่ง ผมมุดหน้าลงไปในน้ำเกือบถึงริมฝีปากโดยไม่กล้าสบตากับคนตรงหน้า เราต่างคนต่างเงียบ แต่เพียงไม่นาน คยูฮยอนก็ทำลายความเงียบนั้น “เดี๋ยวผมถูหลังให้ดีมั้ยครับ”

      ไม่รอให้ผมตอบ คยูฮยอนก็ขยับกายแหวกม่านน้ำมาหาผม เขาหยิบฟองน้ำที่วางอยู่บนขอบอ่าง แล้วสั่งให้ผมนั่งหันหลังให้เขา

      มือหนาค่อยๆไล่ถูหลังให้ผมอย่างอ่อนโยน ผมได้แต่นั่งนิ่ง ปล่อยให้เด็กตัวสูงบริการต่อไปเรื่อยๆ จะว่าไป เวลามีคนมาถูหลังให้มันก็ผ่อนคลายดีเหมือนกัน ผมเริ่มเคลิ้มไปกับฟองน้ำนุ่มๆ แล้วปิดเปลือกตาลง

      “สบายมั้ยครับ” คยูฮยอนยื่นหน้ามากระซิบข้างหู ผมเผลอพยักหน้าหงึกๆอย่างลืมตัว แต่จู่ๆมือหนาก็หยุดการกระทำ ผมลืมตาขึ้นเมื่อเด็กหนุ่มจับไหล่ผมหมุนกับมานั่งประจันหน้ากับเขา แม้จะมีหน้ากากบดบังใบหน้า แต่ผมก็รู้สึกเขินทุกครั้งเวลามองตาคยูฮยอน

      ดวงตาของคยูฮยอนมีเสน่ห์ มันสามารถสะกดผมให้ตกอยู่ในภวังค์ได้อย่างง่ายดาย

      “เดี๋ยวผมถูแขนให้นะครับ”

      คยูฮยอนยกท่อนแขนของผมขึ้น แล้วไล่ฟองน้ำตั้งแต่หัวไหล่จนถึงปลายนิ้ว จากนั้นเขาก็เปลี่ยนไปถูกแขนให้ผมอีกข้าง

      ตอนนี้ผมกำลังรู้สึกสบายตัวสุดๆ คยูฮยอนนวดข้อนิ้วให้ผม ก่อนจะใช้ฟองน้ำไล่จากซอกคอไปจนถึงเนินอก แล้วมือของเขาก็จมหายลงไปใต้น้ำ ผมสะดุ้งเมื่อฟองน้ำถูวนอยู่เหนือสะดือ แต่เขาก็ไม่หยุดอยู่แค่นั้น

      ผมกลั้นหายใจชั่วขณะเมื่อมือหนาลากต่ำลงมายังหน้าท้อง ทว่ามือหนาก็เลยผ่านไปที่ต้นขาโดยไม่ข้องแวะกับส่วนสำคัญ

      ผมลอบหายใจโล่งอก เด็กคนนั้นกำลังถูขาให้ผมตามปกติ เขาขยับตัวออกห่างเล็กน้อย ก่อนจะยกขาข้างขวาของผมขึ้นโผล่ผิวน้ำ ไล่ถูฟองน้ำจากปลายเท้าขึ้นมาถึงโคนขาอ่อน

      “......” ผมเผลอสะดุ้งทุกครั้งเมื่อคยูฮยอนถูมาถึงโคนขา มือของเขาสัมผัสโดนขอบกางเกงในนิดหน่อยโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว มีแต่ผมนั่นแหละที่กลัวว่ามันจะมาปัดโดนส่วนอ่อนไหวของผมเข้า บางครั้งผมก็เผลอเอามือลงไปปิดหว่างขาด้วยความอาย

      คยูฮยอนยกขาของผมสลับข้าง ริมฝีปากหยักระบายยิ้มน้อยๆ ก่อนจะก้มหน้าลงจูบข้อเท้าของผมอย่างแผ่วเบา ผมได้แต่มองกการกระทำของเขาอย่างหวั่นไหว ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับผมมาก่อน เขาเป็นคนแรกของผมในหลายๆเรื่อง ทั้งที่ตัวเขาเป็นเพียงเด็กอายุสิบแปดเท่านั้น

      “มีตรงไหนที่ผมยังไม่ได้ทำความสะอาดอีกรึเปล่าครับ” คยูฮยอนถาม ผมนั่งหน้าแดงก่ำพลางส่ายหัวช้าๆ แต่คยูฮยอนก็หยิบฟองน้ำลงไปแปะอยู่ตรงส่วนอ่อนไหวของผม “แล้วตรงนี้ล่ะครับ” เสียงทุ้มต่ำกระซิบถามทำเอาผมสะดุ้งโหยง

       “ค..คยูฮยอน...ตรงนั้น...ไม่ต้อง” ผมเค้นเสียงห้ามอย่างยากลำบาก เมื่ออีกฝ่ายขยับมือถูฟองน้ำผ่านเนื้อผ้า ผมพยายามปัดมือของคยูฮยอนออก ทว่าคยูฮยอนกลับทำในสิ่งตรงข้าม เขาดึงกางเกงในของผมออกรวดเดียว แล้วโยนมันทิ้งไปบนพื้น

      ระหว่างที่ผมตื่นตระหนก เด็กหนุ่มสวมหน้ากากก็แทรกตัวมากลางขา เขาดันผมจนติดขอบอ่าง แล้วประคองใบหน้าของผมไว้ ส่วนมืออีกข้างก็ทำหน้าที่ทำความสะอาดส่วนอ่อนไหวให้ผม

      “คยู...อือ...ไม่เอา” ผมร้องห้ามทั้งที่เสียวท้องไปหมด

      “พี่อยู่เฉยๆสิครับ เดี๋ยวไม่สะอาดนะ” เขาบอก ก่อนจะผละมืออีกข้างลงไปจับส่วนกลางกายของผม

      “พ...พอแล้ว สะอาดแล้ว” ผมได้แต่นั่งตัวสั่น จะหุบขาหนีก็ทำไมได้ ทำได้แค่เม้มปากกลั้นเสียงน่าอายไม่ให้เล็ดลอดออกมา จนในที่สุดความทรมานของผมก็จบลงเมื่อคยูฮยอนผละมือออก

      “แต่ผมว่ามันยังไม่สะอาดนะ” เด็กคนนั้นทักท้วง แล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า “พี่ขึ้นไปนั่งบนขอบอ่างทีสิครับ”

      “......” ผมได้แต่มองคยูฮยอนทั้งที่หน้าแดงก่ำ เขาพยายามจะบอกให้ผมขึ้นไปนั่งบนขอบอ่าง ผมไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร พอผมนั่งเฉย คยูฮยอนก็อุ้มผมขึ้นไปนั่งแทน

      “น...นายจะทำอะไร” ผมนั่งหนีบขา แล้วเอามือปกปิดความเป็นชายของตัวเองเอาไว้ ทว่าคยูฮยอนก็จับเข่าของผมแยกออก ใบหน้าคมอยู่เหนือสะดือของผม เขาเงยหน้าสบตา แล้วพูดว่า

      “เอามือออกสิครับ”

      ผมส่ายหน้า เริ่มเดาออกว่าเขาจะทำอะไร ถึงแม้ลึกๆในใจผมจะต้องการก็เถอะ แต่มันก็น่าอายเกินกว่าที่ผมจะทำตามคำสั่งของเขา แค่ผมนั่งแก้ผ้าร่อนจ้อนอยู่ตรงหน้าเขาก็อายเกินทนแล้ว

      “เอามือออกนะครับ เดี๋ยวผมทำให้” คยูฮยอนพยายามหว่านล้อม แต่ผมก็ยังคงส่ายหน้ารัว

      “ห...ไหนบอกว่าจะไม่ทำอะไรฉันไง” ผมถาม

      “มันจะไม่มีอะไรเกินไปกว่านี้ ผมสัญญา” เด็กหนุ่มยืนยันหนักแน่น ก่อนจะกดจูบหลังมือที่กำลังปิดส่วนอ่อนไหวอยู่

      ผมกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ ร่างกายของผมกำลังขัดขืนคำสั่ง ยิ่งเห็นปากอุ่นรอจ่ออยู่หน้าขาก็ยิ่งใจเต้น ผมยังจำความรู้สึกตอนที่คยูฮยอนใช้ริมฝีปากครอบครองตัวตนของผมได้แม่นยำ

 

      และผมก็ต้องการมันอีกครั้ง...

 

      สุดท้าย ผมก็พ่ายแพ้ต่อความต้องการของตัวเอง ค่อยๆละมือออกเผยให้เห็นส่วนกลางกายที่กำลังแข็งขืนเต็มที่ ไม่รอช้า คยูฮยอนก็โน้มริมฝีปากเข้ามาครอบครองมันทันที

      “อื้อ...ค..คยู” เสียงน่าอายหลุดออกมาจากปากผม ปลายลิ้นร้อนโลมเลียส่วนนั้นจนร่างกายสั่นสะท้านไปหมด ผมหลับตา เชิดหน้าขึ้น ปล่อยให้ความรู้สึกเข้าครอบงำ ถึงมันจะน่าอายก็เถอะ แต่ผมก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าผมโหยหาสัมผัสจากเขา

      “อาา...คยู”

      “รู้สึกดีมั้ยครับ” คยูฮยอนละริมฝีปากถาม

      ผมได้แต่กัดปากตัวเอง มันรู้สึกดีกว่าฟองน้ำเสียอีก แต่ผมก็ไม่กล้าปริปากบอก มีเพียงใบหน้าแดงก่ำเท่านั้นที่เป็นคำตอบให้เขา

      ปากอุ่นดูดเม้ม ลากฟันครูดไปตามแนวยาว ผมค่อยๆลืมตา และก้มมองการกระทำตรงหน้า ผมสีน้ำตาลขยับหยุกหยิกอยู่บริเวณหว่างขาเหมือนกำลังฉกฉิมขนม ทุกครั้งที่คยูฮยอนสัมผัสมัน เขาไม่เคยนึกรังเกียจเลย ผมยื่นมือไปลูบผมนุ่มอย่างเอ็นดู คยูฮยอนช้อนสายตามองผมเล็กน้อย เขาคลี่ยิ้ม และตวัดเลียแก่นกายของผมเป็นการเอาใจ

      “อ๊ะ...อืม~” ผมครางเสียงสั่น แต่ระหว่างที่ผมกำลังเคลิบเคลิ้มอยู่นั้น คยูฮยอนก็ผละใบหน้าออก

      “พี่อ้าขากว้างๆหน่อยสิครับ ผมดูดไม่ถนัด” เขาพูดอย่างไม่กระดากอาย วินาทีนี้ผมเองก็ลืมความอายไปแล้วเหมือนกัน พื้นที่คับแคบของอ่างทำให้ผมอ้าขาได้ไม่มาก ซึ่งดูเหมือนว่าคยูฮยอนจะเข้าใจ เขาจึงจับขาข้างขวาของผมออกไปพาดไว้นอกอ่าง

      “เดี๋ยวผมทำต่อนะครับ”

      พูดจบ คยูฮยอนก็หยอกล้อกับแก่นกายของผมต่อ ผมได้แต่นั่งอ้าขาให้เขาดูดเลียส่วนสำคัญของผม พร้อมกับส่งเสียงครางเป็นระยะ

       “อื้ม..ค..คยู...ตรงนั้น...อา...เร็วอีกหน่อย” มือทั้งสองข้างขยุ้มผมสีช็อคโกแลตพลางแอ่นสะโพกรับโดยไม่อาย คยูฮยอนขยับริมฝีปากเร่งความเร็วตามคำขอ และในที่สุด ผมก็หวีดครางลั่น ก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มปากเขา

       “อ๊าาาา”

      “ผมทนไม่ไหวแล้ว พี่ซองมิน” ยังไม่ทันที่ผมจะหายเหนื่อย คยูฮยอนก็ดึงผมลงไปนั่งในอ่าง เขาจู่โจมผมด้วยริมฝีปากทันที กลีบปากอุ่นนุ่มขบเม้มริมฝีปากของผมอย่างกระหาย จูบของเขาเร่าร้อนและอ่อนหวานในเวลาเดียวกัน ขณะที่มือหนาก็ทำหน้าซุกไซ้ไปตามร่างกายเปลือยเปล่าเพิ่มความวาบหวิว จนผมต้องจิกเล็บระบายลงบนไหล่กว้าง

       อารมณ์ที่ถูกชักนำพาให้เราสองคนขาดสติ เราแลกจูบกันดูดดื่มโดยไม่สนใจสายน้ำที่ไหวกระเพื่อม ผมยอมรับว่าผมต้องการสัมผัสจากเขา และคยูฮยอนเองก็ต้องการผมเช่นกัน

       สีหน้า และท่าทางของเขาเป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดี คยูฮยอนอมยิ้ม ก่อนจะผละใบหน้าออกเพื่อให้ผมเอาอากาศเข้าปอด เราสบตากันครู่หนึ่ง แล้วผมก็เอื้อมมือไปจับใบหน้าที่ถูกปกปิดเพื่อถอดหน้ากากของเขาออก

       มันไม่จำเป็นอีกแล้วที่ต้องปิดบังใบหน้า ผมอยากมองหน้าเขาเต็มสองตาเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน

       “พี่ไม่เขินแล้วหรอครับ” คยูฮยอนถามผม ใบหน้าของเขาไม่มีหน้ากากแล้ว

       “เขินสิ” ผมตอบตามตรง “แต่ฉันอยากเห็นหน้านายมากกว่า”

       คยูฮยอนยิ้ม “แล้วพี่จะไม่ถอดหน้ากากออกบ้างหรอครับ”

       “......” ผมลังเล กลัวว่าถ้าถอดหน้ากากออกแล้ว ความละอายจะทำให้ผมไม่กล้าทำตามหัวใจ เพราะมีหน้ากากผมถึงกล้าทำในสิ่งที่ผมไม่เคยทำ

       แต่เปล่าเลย...คนที่มอบความกล้าให้ผมก็คือ คยูฮยอน ต่างหาก

       ผมกล้าเปิดใจ กล้าละทิ้งความกลัว และกล้ายอมรับหัวใจตัวเองทั้งที่รู้ว่าสังคมครอบครัวของผมไม่มีวันยอมรับ นั่นเป็นเพราะ ผมรักคยูฮยอน

      เด็กคนนี้สอนให้ผมรู้จักกับความสุข จะแปลกอะไรถ้าผมจะมอบความสุขให้เขาบ้าง

      ผมตัดสินใจดึงหน้ากากออก ทั้งหน้ากากอันนี้ และหน้ากากจอมปลอมที่ผมสร้างขึ้นมาซ่อนความรู้สึกของตัวเอง คยูฮยอนยิ้ม ก่อนจะโน้มใบหน้ามาประกบปากผม เราแลกจูบกันอีกครั้ง ปล่อยให้ลิ้นเรียวเกี่ยวพันจนแทบแยกไม่ออก

      “อื้มม” หัวใจของผมตะโกนกึกก้องแข่งกับเสียงคราง ผมเผลอลากฝ่ามือไปตามแผงอกแกร่งตามสัญชาตญาญ โดยไม่รู้ตัวเลยว่ามือซุกซนของผมมันกำลังไปสัมผัสเข้ากับส่วนต้องห้าม

      “...!...”

      ผมผละใบหน้าออกอย่างตกใจ ก่อนจะรีบชักมือออกจากส่วนแข็งขึง คยูฮยอนเลิกคิ้วมองผม แต่พอรู้ว่าผมตกใจเรื่องอะไร เขาก็ยิ้มกรุ้มกริ่ม

      “ตกใจอะไรหรอครับ?” เด็กหนุ่มถาม ใบหน้าของผมแดงก่ำอย่างอับอายเมื่อเหลือบสายตามองผ่านกระแสน้ำลงไปด้านล่าง แม้จะเห็นไม่ชัด แต่ผมก็พอรู้ว่าส่วนนั้นของคยูฮยอนมันกำลังขยายใหญ่ขึ้น

      ผมนั่งเงียบพลางซ่อนใบหน้าแดงเรื่อ คยูฮยอนยื่นมือมาจับข้อมือของผมไว้ แล้วทันใดนั้น เขาก็ทำให้ผมตกใจอีกรอบ

      “...!...”

      คยูฮยอนจับมือผมลงไปใต้น้ำเพื่อสัมผัสมัน ทันทีที่ผมสัมผัสโดนแท่งเนื้อ ร่างกายผมก็ร้อนผ่าวไปหมด

      "รู้รึยังครับ ว่าผมต้องการพี่มากแค่ไหน"

      “......” ผมนั่งหน้าแดงซ่าน แท่งเนื้อร้อนแข็งขืนสู้มือจนปลายนิ้วของผมสั่น ไม่ใช่แค่ของเขาคนเดียวหรอก ผมเองก็มีสภาพไม่ต่างกัน จะต่างก็ตรงที่ ขนาด เท่านั้นแหละ -///-

      คยูฮยอนกระตุกยิ้มน้อยๆ เด็กนั่นนั่งให้ผมจับแก่นกายของตัวเองโดยไม่อาย ความรู้สึกของคยูฮยอนชัดเจนเสมอ เขาสั่งให้ผมถอดเสื้อผ้าตั้งแต่ตอนที่เรายังไม่รู้จักหน้าตากันด้วยซ้ำ ไม่แปลกเลยถ้าเขาจะกล้าบอกความรู้สึกออกมาตามตรง

      จากสัมผัสเบาๆ ผมก็คว้าหมับกุมส่วนนั้นไว้ คยูฮยอนมองหน้าผม แต่ผมก็หลบสายตา ผมเองก็ควรจะช่วยเขาบ้างไม่ใช่หรอ?...

      คยูฮยอนส่งเสียงฮึมฮำในลำคอ ก่อนจะปล่อยข้อมือของผมให้เป็นอิสระ ผมค้างมือกุมส่วนนั้นไว้นิ่ง แล้วเริ่มขยับเป็นจังหวะเนิบช้า

      “อืมม...” เสียงทุ้มต่ำลอดจากไรฟัน คยูฮยอนจ้องมองผมด้วยสายตาพึงพอใจ สีหน้าของเขาบ่งบอกว่ามีความสุข ผมเคยทำแบบนี้ให้เขามาแล้ว มันไม่ใช่ความรู้สึกแปลกใหม่ แต่มันก็ทำให้ผมตื่นเต้นได้เสมอ ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งนึกสนุก ผมยอมรับว่าผมชอบฟังเสียงทุ้มนุ่มของคยูฮยอน โดยเฉพาะตอนที่เขาส่งเสียงกระเส่า

      ปล่อยให้เขามีความสุขไม่นาน ผมก็คลายมือออก แล้วบอกกับเขาว่า “นายขึ้นไปนั่งบนขอบอ่างทีสิ”

      คยูฮยอนชะงัก ดูเหมือนจะอึ้งไม่น้อยเมื่อได้ยินผมสั่งแบบนั้น แต่สักพัก ความประหลาดใจก็กลายเป็นชอบใจ

      “พี่จะใช้ปากหรอครับ” เด็กหนุ่มเอื้อมมือมาลูบกลีบปากของผมเบาๆ

      “......”

      “เอาสิครับ ผมชอบปากพี่” พูดจบ คยูฮยอนก็ยันตัวขึ้นไปนั่งบนขอบอ่าง ร่างกายเปลือยเปล่าปรากฏอยู่ตรงหน้าผม เขานั่งอ้าขาอวดความใหญ่โตของแท่งเนื้อโดยไม่รู้สึกเขินอายเลยแม้แต่น้อย ผมลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ก่อนจะค่อยๆยื่นหน้าไปแตะจูบอย่างลองเชิง

       “เริ่มเลยสิครับ มันเป็นของพี่แล้ว พี่อยากทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น” คยูฮยอนบอก ประโยคเมื่อครู่ทำให้ใจผมเต้นระรัว เขาพูดเหมือนกับว่า ผมเป็นเจ้าของร่างกายของเขา

      ทำอะไรก็ได้งั้นหรอ?

      ผมไม่ค่อยมีประสบการณ์ด้านนี้ด้วยสิ ทุกอย่างเป็นไปตามสัญชาตญาณล้วนๆ และผมก็ใช้สิ่งที่เรียนรู้มาจากคยูฮยอน ผมเลียนแบบเขาด้วยการตวัดลิ้นเลีย สลับกับใช้ลิ้นดุนดันดูดเม้มแก่นกายของเขาจนเด็กหนุ่มครางต่ำในลำคอ

      “ปากพี่เย็นจังครับ” คยูฮยอนบอก หารู้ไม่ว่าส่วนนั้นของเขาต่างหากที่ร้อนระอุอยู่ในปากผม ผมบดคลึงกลีบปากนิ่มจนริมฝีปากของผมเริ่มคุ้นชินกับมันทีละนิด ความใหญ่โตของเขาทำให้ผมไม่สามารถครอบครองได้หมด แต่เมื่อฟันของผมครูดลงบนเนื้อ มันก็เริ่มพองตัวใหญ่ขึ้นกว่าเดิม

      “อาา...ขยับเร็วอีกนิดสิครับ” คยูฮยอนสวนสะโพกรับพลางใช้มือกดศีรษะของผมเป็นจังหวะ ไม่ช้า ร่างกายของเขาก็กระตุกเกร็ง พร้อมกับปล่อยน้ำรักออกมาเต็มปากผม

      ผมถอนริมฝีปากออก นี่เป็นครั้งแรกที่ผมรับรู้รสชาติของน้ำรัก คยูฮยอนขยับตัวลงมานั่งใต้น้ำก่อนจะยื่นนิ้วโป้งมาเช็ดคราบขาวขุ่นบนมุมปาก เราต่างช่วยกันและกันมอบความสุข คยูฮยอนพรมจูบผมไปทั่วร่าง แล้วกดย้ำสร้างร่องรอยบนผิวขาว ความรู้สึกของผมในตอนนี้ต่างไปจากในคาเฟ่หน้ากากโดยสิ้นเชิง มันไม่ใช่แค่เซ็กส์ แต่มันคือความรู้สึกที่ผมกับคยูฮยอนมีให้กัน

      “อืม คยู...” ผมขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตักคยูฮยอน

       คยูฮยอนผละใบหน้าจากอกอย่างตกใจ แต่ผมก็ยังไม่รู้ตัว มือที่วางพาดเกาะอยู่บนบ่าของเขากลายเป็นที่ยึดเหนี่ยวอย่างดี แล้วผมก็เริ่มขยับสะโพก คยูฮยอนครางแผ่วเมื่อสะโพกของผมกดทับส่วนกลางกายของเขา  

       ผมไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ แต่จิตใต้สำนึกบอกผมว่า ถ้าผมทำแบบนี้ ผมจะหายอึดอัด

      “อือ..อือ...คยู” ผมหลับตาพริ้มพลางดันสะโพกถูไถไปมากับส่วนนั้นของคยูฮยอน

      “ทำแบบนี้มันอันตรายนะครับ” คยูฮยอนทักท้วงปนส่งเสียงครางต่ำ แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจที่คยูฮยอนพูด พยายามร่อนสะโพกขยับวนเวียนกดย้ำตรงส่วนนั้นซ้ำไปมา ผมรู้สึกได้ถึงความแข็งขืน มันเหมือนจะดันสะโพกของผมขึ้นมา

     “พี่ซองมิน...ถ้าพี่ไม่หยุด...พี่จะไม่ปลอดภัยนะครับ” คยูฮยอนเตือนผมอีกรอบ

     “ไม่ปลอดภัย..ย..ยังไง?..อื้อ..” ผมเอียงคอถาม ทั้งที่ส่ายสะโพกไปมา บางทีแท่งเนื้อของผมก็เสียดสีโดนหน้าท้องของเขาจนเสียวไปหมด

     “พอเถอะครับ”

      ผมเลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจ “ทำไมล่ะ นายไม่ชอบหรอ” ถามอย่างสงสัย เมื่อก่อนผมก็เคยเห็นในหนังโป๋ทำแบบนี้ออกบ่อย ทว่าคยูฮยอนกลับปฏิเสธ

     “ผมไม่อยากทำให้พี่เจ็บ” คยูฮยอนจับสะโพกผมให้หยุดนิ่ง ผมจิ๊ปากอย่างขัดใจ “ผมอยากให้ความสัมพันธ์ของเราค่อยเป็นค่อยไป ผมไม่อยากทำร้ายพี่ื ตอนที่พี่ยังไม่พร้อม”

      “.......”

      “พี่จะทนความเจ็บปวดได้หรอครับ”

      ผมหยุดชะงักไปเล็กน้อย คำว่า เจ็บปวด ทำให้ผมเริ่มลังเล แต่ยังไม่ทันที่ผมจะตอบอะไร คยูฮยอนก็ดึงผมขึ้นจากน้ำ แล้วจับผมหันหน้าเข้าหากำแพง

      “ผมรู้ว่าพี่อึดอัด...แต่ให้ผมทำให้ดีกว่านะครับ”

      “.......” คยูฮยอนจับขาของผมแยกออกจากกันเล็กน้อย แล้วค่อยๆดันแก่นกายมาจ่อบริเวณปากทางด้านหลัง

      “อยู่นิ่งๆนะครับ เดี๋ยวผมขยับเอง” พูดจบ เด็กหนุ่มก็ขยับสะโพกครูดถูไปมาจนผมสั่นระริก

      “อื้อ..อ...อา...คยู” คยูฮยอนยื่นมือมากอบกุมส่วนอ่อนไหวของผม แล้วขยับไปตามจังหวะพร้อมกับสะโพกของเขา พอผมจะขยับสะโพกสวนตอบ คยูฮยอนก็ส่งเสียงดุ

      “อย่าขยับสิครับ เดี๋ยวพี่จะเจ็บนะ” คยูฮยอนพยายามจะช่วยผมให้หายทรมานโดยไม่ทำให้ผมเจ็บ เขาทำเหมือนในคาเฟ่หน้ากาก หัวสมองของผมขาวโพนเหมือนจะไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว ฝ่ามือหนาเร่งจังหวะเร็วขึ้น และในที่สุด คยูฮยอนก็พาผมมาถึงฝั่งฝันอีกครั้ง

      ผมทรุดลงไปนั่งกับพื้นอย่างอ่อนแรง สักพัก คยูฮยอนก็เปิดฝักบัวล้างตัวให้ผม จากนั้นเขาก็พาผมออกไปแต่งตัวข้างนอก

      คืนนี้ผมบอกให้คยูฮยอนนอนในห้องของผม โชคดีที่เตียงใหญ่พอนอนสองคน คยูฮยอนจึงไม่ต้องลงไปปูผ้านอนบนพื้นข้างล่าง เหตุการณ์ทุกอย่างจบลงโดยที่เราสองคนล้มตัวนอนลงบนเตียง

      และเพียงไม่นาน ผมก็เผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว...

 

 

 

อ่านต่อ >>  http://writer.dek-d.com/toey20329/writer/viewlongc.php?id=682889&chapter=129