ยกโทษให้ฉันได้ไหมที่รัก

สวัสดีค่าาา ฉันชื่อฟาง เรียนอยู่รร.kamikaze school ตอนนี้ฉันศึกษาอยู่ชั้นม.6แล้ว แล้ววันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของชีวิตม.6ด้วยล่ะ ฉันยืนรอยัยเฟย์ยัยแก้ว เพื่อนสนิทสองคน นี่มันจะ8โมงแล้วนะยะคลานมารึไงถึงได้ช้าอย่างนี้นะ คนสวยโกรธนะ!!!
"ไฮ! ยัยฟางทำไมมาตั้งแต่ไก่โห่ล่ะยะ"เสียงเล็กๆจากยัยเฟย์ได้ข่าวว่าอีก20นาที8โมง-0-
"ไก่โห่อะไรของแก นี่มันจะ8โมงแล้วนะ ยัยแก้วล่ะไปไหน"ฉันมองหาแก้วซึ่งปกติจะมาพร้อมๆเฟย์(บ้านอยู่ทางเดียวกัน)
"ไปนั่งกินข้าวที่โรงอาหาร ไปหามั้ย"ชิวได้อีกจ้าา นางคิดว่ารร.เข้า9โมงหรอ
"อืม"ฉันกับยัยเฟย์มุ่งตรงไปสูโรงอาหารทันที
"กรี๊ดดดดดด"แสบแก้วหูจัง ใครเหยียบหางหรอยะ กรี๊ดกันซะดัง อยากรู้ง่าาาา
"ยัยเฟย์ นั่นเค้ามุงอะไรกัน แจกของฟรีหรอ หรือExoมา ไปๆแกไปดูกัน"ฉันคว้ามือยัยเฟย์ไปดูทันที
"ขอทางหน่อยค่าาาา"ยัยเฟย์โบกไม้โบกมอขอทาง มุงกันซะ ฉันจะโดนเหยียบมั้ยนะT^T
"อึ้ยยย แก เด็กใหม่หรอ หล่อจังเลยอ่ะ กรี๊ดดดด>< มองทางนี้หน่อยค่าาา"ยัยเฟย์โรคบ้าผู้ชายกำเริบแล้วจ้า แต่ฉันยงมองไม่เห็นอ่ะ ส่วนสูงฉันมันน่ารักเกินไป
"ขอโทษนะคะ"ฉันกระแซะเข้าไปด้วยตัวอันน้อยนิด 
OoO 
ทันใดที่ฉันเห็น ภาพเหตุการณ์ก็ฉายซ้ำไปซ้ำมา เมื่อ2ปีที่แล้ว ที่กระบี่ ผู้ชายคนนี้.. "ป๊อปปี้" ตอนม.4ฉันเคยคบกับเขา ฉันหลอกเอาเงินเขาไปเที่ยวกับเพื่อน ไปให้ผู้ชายคนที่ฉันชอบ พูดง่ายๆว่า "หลอก"  เขาก็เริ่มเอะใจ ว่าฉันเอาเงินไปทำอะไรมากมายถึงหมดไวนัก เขาก็สืบจนจับได้ ตอนนั้นเขาเสียใจจนช็อกเข้าโรงพยาบาลเพราะเขาหมดเนื้อหมดตัว ครอบครัวก็เสียหายเยอะมาก เรายังไม่ได้รักกันมากหรอก เพราะฉันยังเด็กมาก กลัวเขาจะมาทำร้ายฉัน ฉันเลยหนีมากรุงเทพพร้อมครอบครัว เขามาที่นี่ได้ไง!!!
"ยัยฟางๆ เอ๋อไปแล้วหรอวะ"ฉันได้สติเมื่อยัยแก้วเรียก พวกที่มุงและป๊อปปี้หายไปแล้ว
"อ้าว ยัยแก้วมาตั้งแต่เมื่อไหร่"ฉันถาม นี่ฉันไม่รู้เรื่องเลยจิงๆ
"สักพักและ แกเป็นไรวะฟาง ดูสิเนี่ยกระเป๋านักเรียนไปกองที่พื้นแล้ว ตะลึงในความหล่อของหมอนั่นเรอะ ฉันว่าไม่เห็นหล่อเลยสู้พี่เซฮุนของฉันไม่ได้"ยัยแก้วเทศน์ใหญ่เลย
"น่ารักดีออกยัยแก้ว>< ยัยฟางเป็นไรป่าวหน้าซีดเชียว"ยัยเฟย์เอามือมาแตะหน้าผากฉัน
"ปวดหัวนิดหน่อย ไปแกไปเข้าแถวกัน"ฉันเดินนำ3คนนั่นออกมา
ฟุ่บบ! พวงกุญแจเขียนชื่อที่ติดกระเป๋านักเรียนหล่นอยู่ที่พื้น แต่เขาไม่รู้ตัวเลย ผู้ที่แอบมองอยู่หลังกำแพงออกมาเก็บพวงกุญแจจากพื้น
"เจอกันอีกจนได้สินะฟาง... "เขายิ้มอย่างสะใจเมื่อรู้ว่าหนทางแก้แค้นมาถึงแล้ว