เธอมัน ยัยตัวร้าย

“ข้อสัมภาษณ์หน่อยนะคะ ข่าวที่ออกมาว่าคุณสองคนกำลังคบหาดูใจกันอยู่นี้จริงหรือป่าวคะ” เสียงนักข่าวขอสัมภาษณ์และรุมถ่ายรูป
“เออ....ถามคุณฉัตรดีกว่านะคะ หว้าขอไม่พูดนะคะ”
“ว่าไงคะคุณฉัตร”นักข่าวหันไปถามฝ่ายชาย
“เออ..ชะ..”
“นังหว้าแกแย้งฉัตรไปจากฉัน แกอย่าอยู่เลย” เพี้ย!! แช๊ะๆๆๆ
“วิเวียนหยุดนะ ผมบอกให้หยุดไง” “คุณไม่ต้องมายุ่ง”
“วิเวียน หว้าขอโทษอย่าทำอะไรหว้าเลยนะ” “แกไม่ต้องมาปากดี”
“วิเวียน!! พอได้แล้ว” “ทำไมหรอฉัตรคุณห่วงมันมากนักใช่ไหม คุณบอกมาสิว่าคุณรักมัน คุณไม่ได้รักฉัน!! ” “เออ...คือผม...คือผม..ผะ”
“คัด!!! มินทำไมห๊ะ แค่พูดว่าผมไม่ได้รักคุณนี้มันยากมากเลยหรอ ถ่ายมากี่เทคแล้ว”ผู้กำกับบ่น
 
 
“คุณแก้วคะ คือทางเราขอเวลาคุณแก้วอีกนิดได้ไหมคะ” ทีมงานพูด
“เฟย์เกรงว่าจะไม่ได้นะคะ เพราะแก้วมีงานต่อ กองถ่ายนัดแก้วแค่ถึงตอนบ่ายเองนี้คะ”เฟย์ผู้จัดการส่วนตัวของแก้วพูด
“งั้นแก้วขอตัวก่อนนะคะ”แก้วพูดกับทีมงาน
“แหม่นางร้ายทั้งในจอและนอกจอ ดังแล้วก็หยิ่ง”เสียงซุบซิบของคนในกอง
“มีอะไรทำไมไม่พูดกับแก้วตรงๆเลยละคะ”แก้วเดินเข้าไปถาม
“มะไม่มีอะไรคะคุณน้อง”พี่ช่างทำผมพูด “ทำไมคะ ทีแบบนี้ทำไมไม่พูดอย่านึกว่าแก้วไม่ได้ยินนะ”แก้วจิกตาใส่ “พี่กุ้งคะ หัดดูแลทีมงานพี่กุ้งด้วยนะคะ”แก้วหันไปพูดกับผู้กำกับ “จ๊ะแก้วเดี๋ยวพี่ดูแลให้”พี่กุ้งตอบ
“แก้วแกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว เดี๋ยวสาย”เฟย์พูดกับแก้ว
“เคแกเดี๋ยวฉันมา”แก้วตอบ แล้วก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
 
“เป็นไงละคะพี่กุ้ง ทีมงานพี่กุ้งเกือบทำเรื่องแล้วนะคะเนีย”เฟย์เดินไปพูดกับผู้กำกับ
“พี่ปลงแล้วคะน้องเฟย์”ผู้กำกับตอบด้วยเสียงที่เหนื่อยใจ และหันไปจิกตาใส่ทีมงาน
 
“เฟย์เราไปกันเถอะ”เฟย์หันไปพยัคหน้าแล้วเดินตามแก้วไปที่รถ
“แก้วแกจะไปที่ไหนต่อละ”เฟย์หันไปถามแก้ว
“ไปบริษัทก่อน”แก้วตอบเฟย์ เฟย์หันไปพยัคหน้าให้คนขับรถ
รถที่แล่นมาเรื่อยๆตามถนนหนทางที่จะไป เฟย์หันไปมองเพื่อนสาวของตนที่เผลอหลับด้วยสายตาที่เป็นห่วง (แก้วนะแก้วจะทำแบบนี้ไปถึงเมื่อไรกัน:เฟย์คิดในใจ)

ฝากด้วยน๊าาา