I Miss You.. จะยังไงก็ยังรักอยู่

-

เขียนโดย nobinnn

วันที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.39 น.

  2 chapter
  3 วิจารณ์
  4,813 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 20.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) คิดถึงนะรู้มั้ย?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     ในอีกฟากหนึ่งของกรุงเทพได้มีการจัดคอนเสิร์ตการกุศลขึ้น นักร้องสาวสวยอย่างฟาง ffk ที่ทั้งสวย เก่ง น่ารัก เป็นมิตรกับทุกๆคน ก็ได้รับเชิญมาร้องในงานนี้เช่นกัน
"ขอบคุณมากนะคะ" ฟางเอ่ยกล่าวหลังจากร้องเพลงจบและก้าวลงจากเวทีเพื่อที่จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมตัวกลับบ้าน
"ดอกไม้สำหรับคนสวยครับ" ดอกไม้ช่อโตถูกยื่นต่อหน้าสาวสวย พร้อมกับใบหน้าชายคนหนึ่งที่ยืนส่งยิ้มมาให้เธอ
"ขอบคุณมากนะคะพี่ว่าน" ผู้ชายคนนั้นคือว่าน ธนกฤตชายหนุ่มหน้าตาดีที่กำลังตามจีบฟางอยู่แถมยังสนิทกับครอบครัวของเธอมาเป็นปีๆอีก
"ฟางไปเปลี่ยนชุดเถอะ จะได้กลับบ้านกันเดี๋ยวคุณน้ารอทานข้าวนาน" ฟางยิ้มพยักหน้ารับคำ ยื่นดอกไม้ช่อโตฝากไว้กับว่านไว้ก่อน ก่อนจะรีบเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ว่านได้แต่ยืนยิ้มกับพฤติกรรมของหญิงสาว ในความคิดเค้าไม่ว่าเธอจะทำอะไรมันก็ดูน่ารักไปซะหมด
 
          ณ บ้านนีระสิงห์
"เป็นไงบ้างฟางเหนือยไหมวันนี้" คุณแม่ของ 3 สาวอย่างฟาง เฟย์ ฟิญที่ทั้งยังสวยยังสาวเอ่ยขึ้นกับลูกสาวคนโตที่เดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับชายหนุ่มที่ยืนถือช่อดอกไม้ข้างกายอีก
"เหนื่อยนิดนึงค่ะแม่" ฟางยิ้มกับความเป็นห่วงเป็นใยของแม่ที่ส่งมาให้เธอ
"งั้นเอาของไปวางก่อนเถอะ แล้วไปทานข้าวกัน รวมถึงว่านด้วยนะ"
"ครับคุณน้า" ว่านรับคำก่อนที่จะเดินนำของไปวางที่โต๊ะในห้องรับแขกพร้อมกับฟางแล้วตรงไปยังโต๊ะอาหารที่พร้อมไปด้วยคุณแม่ เฟย์ ฟิญที่นั่งรออยู่ ส่วนคุณพ่อติดธุระ
 
"ขอบคุณนะคะพี่ว่านที่มาส่งฟางในวันนี้" หลังจากทานข้าวเสร็จแล้ว ว่านก็ขอตัวกลับบ้านเพราะตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ฟางเลยเดินออกมาส่งว่านที่หน้าบ้านเพื่อไม่ให้เสียมารยาท
"ไม่เป็นไรครับ งั้นพี่กลับก่อนนะ ฝันดีครับ"
"ฝันดีค่ะ" ฟางเอ่ยกลับพร้อมยิ้มกลับตามแบบบฉบับของเธอ ว่านยิ้มตอบก่อนที่จะขึ้นรถกลับบ้านไป
     หลังจากที่ว่านได้กลับไปแล้ว ฟางก็ปิดบ้าน ก่อนจะหอบเอาของบางส่วนขึ้นห้องนอนรวมถึงช่อดอกไม้ของว่านด้วย ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำเพื่อชำระร่างกายที่ใช้งานมาทั้งวัน หลังจากอาบน้ำเสร็จ ร่างบางพาตัวเองมายังโต๊ะทำงานที่อยู่ในห้องของตน มือบางเลื่อนไปเปิดลิ้นชักก่อนจะหยิบอัลบั้มรูปลายดอกไม้สไตล์วินเทจสีชมพูที่สลักข้างหน้าไว้ว่า Poppy & Fang ตรงไปยังเตียงนอน 
"คิดถึงนะรู้มั้ย?" สายตามองไปยังอัลบั้มที่รวบรวมความทรงจำของเธอกับเค้าคนนั้น ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดอัลบั้ม รูปถ่ายที่ถ่ายคู่กับเขาคนนั้น ไม่ว่าจะเป็นที่แฟนคลับถ่ายให้หรือถ่ายกันเอง แม้แต่รูปที่เธอแอบถ่ายเค้าทุกกิริยาบถต่างๆ ตั้งแต่หลับในห้องซ้อม หลับในคอนโดตอนที่เธอไปหาหรือแม้แต่ตอนที่เค้านั้นอยู่บนเวที ทุกกิริยาบถต่างๆที่เธออัดใส่ไว้ในอัลบั้มที่รวบรวมความทรงจำของเขาและเธอ เพื่อที่สักวันเธอจะได้มอบเป็นของขวัยสื่อถึงความรู้สึกที่เธอมีให้กับเค้า แต่ตอนนี้มันก็สายเกินไป เพราะตอนนี้เค้าคนนั้นก็ได้มีคนดูแลหัวใจไปแล้ว..........
 
  >>ฮั่นน้ออว ขอโทษนะคะที่มาอัพช้า ที่จริงจะมาอัพตั้งแต่ตอนดึกของเมื่อวานแล้ว พิมเสร็จแล้วล้วยย แต่คอมดันค้าง TT เปิดใหม่มาแล้วเนื้อหาที่พิมมาคือหายไปกว่าครึ่ง จึงต้องได้มาอัพวันนี้ ขอโทษจริงๆนะคะ #ติชมได้น้ออว #ให้เราแก้ไขตรงไหนก็บอกได้นะคะ #ตอนต่อไปจะตามมาไม่ช้าก็เร้วค่ะะะ ^^  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา