L O V E. . .

 

 

 

 

“ฉันก็รักคุณค่ะ...อ๊ะ อื้มม...” ตื้ด! ฟางที่ทนดูหนังอุบาทว์ตาไม่ได้ก็รีบกดปิดทีวีทันที ทำเอาชาย

หนุ่มที่นอนดูอยู่ข้างๆไม่พอใจอย่างมาก

 

“จะปิดทำไมเนี้ย พระเอกกับนางเอกกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลยนะ เอารีโมทมานี้” ป๊อปปี้พูดโวยวาย

ก่อนจะแย้งรีโมททีวีมากดเปิด ฟางจึงรีบแย้งมาแล้วปิดก่อนจะแกะถ่านรีโมทออกแล้วรีบเดินไป

โยนออกนอกหน้าต่างก่อนจะหันมายักคิ้วกวนๆให้ชายหนุ่ม

 

“ละครอะไรก็ไม่รู้ไม่มีสาระ เหอะ เด็กสมัยนี้ถึงได้ใจแตกกันหมดไง นายก็เหมือนกันละครดีๆมีให้ดู

เยอะแยะจะมาดูละครบ้าๆแบบนี้ทำไม โรคจิตชัดๆ” ฟางพูดยาวก่อนจะหันมาเอ็ดชายหนุ่มที่นั่งทำ

หน้ามุ่ยอยู่บนเตียง

 

“ไม่ดูก็ได้ งั้นเรามาทำแบบในละครกันเลยดีปะ” ป๊อปปี้พูดก่อนจะค่อยคลานตัวมาหาฟางที่นั่งอยู่

ปลายเตียง ฟางกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะใช้มือผลักชายหนุ่มออกไปทันที

 

“อย่ามาพูดบ้าๆนะ ฉันล่ะอยากจะฆ่านายให้รู้แล้วรู้รอด ไปให้ไกลๆเลยไปวันนี้ฉันเหนื่อย” ฟางพูด

ก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆร่างสูง

 

“เหนื่อยเพราะจูบร้อนแรงของฉันหรือเปล่านะ...”

 

เพี๊ยะ!

 

“ก็บอกว่าไม่อยากทะเลาะไงเหล่าจะมาพูดจากวนบาทากับฉันทำไมเนี้ย!” ฟางใช้มือตีแผ่นหลัง

ชายหนุ่มก่อนจะพูดแล้วเอาหมอนผิดหน้าเพื่อหนีหน้าชายหนุ่ม

 

“ก็ได้ๆ เธอนี้ชอบใช้ความรุ่นแรงตลอดเลยว่ะ นี้ถ้าฉันแต่งงานไปคงไม่ตายก่อนเหรอไง งั้นฉันลง

ไปสปาข้างล่างนะ เกิดอารมณ์อยากมีอะไรกับฉันก็โทรมาล่ะ” ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ ฟางจึงปาหมอนใส่

ชายหนุ่มทันที

 

“สมองนายคิดแต่เรื่องแบบนี้หรือไง ไอ้บ้ากาม!” ฟางพูดก่อนจะรีบวิ่งหนีร่างสูงเข้าห้องน้ำทันที

ป๊อปปี้มองร่างบางแล้วส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนตัวเองจะเดินออกไปข้างนอกเผื่อไปทำสปาที่โรงแรม

ของเขา

 

 

แปะ!

 

“ข่าวที่ออกนี้มันอะไรกันแก้ว นี้เธอทำอะไรทำไมไม่รู้จักระวังตัวเลยแล้วพวกฉันจะแก้ข่าวให้เธอยัง

ไงในเมื่อภาพมันฟ้องแบบนี้น่ะ!” หวายผู้จัดการดาราส่วนตัวของแก้วปาหนังสือพิมพ์ใส่หน้าหญิง

สาวที่นั่งตรงข้ามทำหน้าไม่ทุกข์ร้อนใดๆ แก้วหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่านก่อนจะวางมันลงที่เดิม

 

“มันก็เป็นแค่ข่าว” แก้วตอบแบบไม่แคร์

 

“แต่นั้นมันรูปเธอ เธอไปนอนกับโทโมะเขาเมื่อคืนอีกแล้วใช่ไหม” หวายพูดถามเสียงดังแล้วจ้อง

แก้วนิ่ง

 

“ก็เขาเป็นแฟนหนู หนูไปนอนกับเขาก็ไม่เห็นแปลก”

 

“พูดออกมาได้! ตอนนี้เธอกับโทโมะก็กำลังดังทั้งคู่ทำอะไรให้รู้จักระวังตัวหน่อยสิแก้ว ทำไมไปหา

เขาที่คอนโดแบบนั้นแล้วนักข่าวเขาจะคิดยังไง”

 

“เขาจะคิดยังไงก็เรื่องของเขาสิพี่ โอ้ย! ซ้อมเต้นเหนื่อยมาทั้งวันยังต้องมาเจอเรื่องปวดหัวแบบนี้

อีก ไร้สาระจริง นี้พี่หวายพี่จะไปแคร์กับข่าวที่คนมันเขียนขึ้นมาทำไมกัน หนูไปหาเขามันจะแปลก

ตรงไหนก็หนูเป็นแฟนเขา”

 

“แล้วเรื่องที่เธอเป็นแฟนกับโทโมะนักข่าวเขารู้ไหมล่ะ ตอนนี้เธอก็กำลังจะออกซิงเกิลใหม่มันจะ

เป็นผลกระทบกับงานเธอ ที่ฉันพูดเพราะฉันห่วงและรักเธอนะแก้ว” หวายพูด แก้วมองหวายแต่ก็

ไม่ได้พูดอะไรก่อนจะลุกแล้วทำท่าจะเดินออกจากห้องแต่หวายกลับรั้งเธอไว้

 

“ปล่อย หนูจะรีบกลับบ้าน” แก้วพูดเสียงแข็งแต่หวายกลับเดินเข้ามากอดแก้วจากด้านหลังแทน

ก่อนจะลูบไล้ไปตามหน้าอกของหญิงสาว

 

“แก้วก็รู้ดี ว่าหวายรู้สึกกับแก้วแบบไหน...”

 

“พี่เลิกคิดเหอะ เพราะหนูไม่ใช่เลสเบี้ยนแบบพี่” แก้วพูดก่อนจะสะบัดมือหวายออกแล้วรีบเดินออก

ไปทำให้ชนกับร่างสูงคนหนึ่งเข้าจังๆ

 

“เดินไม่ดูทางเลยนะยัยเฉิ่ม”

 

“วันนี้เหนื่อย ขอทาง” แก้วพูดก่อนจะเดินออกไปแต่ชายหนุ่มกลับเข้ามาขวางเธออีก

 

“เรื่องข่าว เธอจะเอายังไงต่อ” ร่างสูงถามร่างบางตรงหน้า แต่ก็ได้คำตอบเป็นเพียงความเงียบ

“แก้วคงไม่ได้ไปหาโทโมะสักพักที่โรงแรมนั้นสักพัก แก้วสงสารพี่หวายที่ต้องค่อยแก้ข่าวให้เรา

สองคนเต็มทนแล้ว หวังว่าโทโมะคงเข้าใจแก้วนะ” แก้วพูดก่อนจะเดินออกไปทันที

 

“แต่ว่าแก้ว! แก้ว!” โทโมะตะโกนตามหลังหญิงสาวที่เดินออกไปทำให้ใจเขาหวิวแปลกๆ เหมือน

ว่าคำพูดของเธอคราวนี้อาจจะทำให้เขาไม่ได้เจอเธออีกตลอดไป

 

“โถ่เว้ย!”

 

 

“โอ้ยย! โรงแรมนี่จะกว้างไปไหนนะ แล้วห้องสปามันอยู่ตรงไหนล่ะเนี้ย” ฟางที่รอชายหนุ่มไม่ไหว

เพราะทนความหิวไม่ได้จึงต้องลงมาตามชายหนุ่มที่ห้องสปา แต่ทว่า...หาห้องสปาไม่เจอ! มันอยู่

ตรงส่วนไหนของโรงแรมนี้กันแน่ ฟางเดินมาเลื่อยๆก็เจอเค้าเตอร์จึงเดินเข้าไปถาม

 

“เอ่อ...ป๊อปปี้อยู่ไหนหรอคะ” ฟางเอ่ยถามพนักงานต้อนรับที่นั่งอยู่ในเค้าเตอร์ เธอเงยหน้าก่อนจะ

ยิ้มให้ฟางนิดๆ

 

“คู่หมั้นคุณภาณุใช่หรือเปล่าคะ”

 

“อ่ะ อ้อ เอ่อ...ใช่ค่ะ”

 

“คุณภาณุอยู่ที่ห้องสปาส่วนตัวค่ะ เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายตรงห้องประตูสีแดงมุมสุดค่ะคุณฟาง”

พนักงานพูดจบ ฟางก็พนักหน้ายิ้มแล้วเอ่ยขอบคุณก่อนจะรีบเดินจ้ำเท้าไปหาทันที

 

“นี้ไอ้บ้า ฉันหิวแล้วพาฉันไปหาอะไรกะ...” ทันทีที่ฟางเปิดประตูเข้ามาก็เห็น ป๊อปปี้ที่ใส่แค่ชุด

คลุมอาบน้ำกำลังนัวเนียกับสาวอยู่กับสาวที่ไม่ได้ใส่อะไรเลยแม้แต่ชิ้นเดียวสองคนบนโต๊ะนวด จน

หญิงสาวหน้าชาก่อนจะหน้าแดงออกมาสะอย่างนั้นก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากห้องแล้วปิดประตูดังปัง

ทำเอาคนที่อยู่ในห้องอย่างป๊อปปี้หันมาทางประตูแล้วยิ้มนิดหนึ่ง

 

“อ๊ะ คุณป๊อปหยุดทำไมล่ะคะจินนี่ค้างเลยนะ” จินนี่พูดก่อนจะพยายามถูไถกับตัวชายหนุ่มแต่

ป๊อปกลับขืนตัวออกห่าง

 

“ไว้วันหลัง่อยมาต่อกันนะที่รัก วันนี้ผมว่าพอก่อนดีกว่า” ป๊อปปี้พูดก่อนจะจุ้ฟปากกับจินนี่แล้ว

ทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่หญิงสาวอีกคนวิ่งเข้ามากอดเขาด้วยร่างเปลือยเปล่า

 

“แล้วพิมล่ะคะ พิมก็อารมณืค้างเหมือนกันนะ” พิมพูดก่อนจะคลอเคลียที่คอชายหนุ่มก่อนจะเอามือ

ล้วงไปที่จุดกลางแต่ชายหนุ่มจับมืออกไปเสียก่อน ป๊อปปี้หันมายิ้มบางๆก่อนจะรีบเดินออกไปทันที

 

“ไม่ๆๆๆ ฉันไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น” ฟางที่ออกมาจากห้องนั้นก็รีบตบหน้าตัวเองมาตลอดทางก่อนจะ

มาหยุดที่สวนของโรงแรมป๊อปปี้ก็พูดเตือนตัวเอง แต่ภาพนั้นก็ยังติดตาทำให้เธอหน้าแดงหนัก

เข้าไปอีก

 

“ช่างเขาสิ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเขานี้คิดมากทำ ดีสะอีกเราจะได้บอกเหตุผลเกี่ยวกับไอ้โรคจิตนั้น

ให้คุณแม่ฟัง” ฟางพูดแล้วกอดอกยิ้มๆ เมื่อนึกขึ้นได้โดยไม่รู้เลยว่าป๊อปปี้แอบได้ยินทุกอย่างแล้ว

แอบยิ้มกับความคิดของฟาง

 

“ช่างฉันจริงดิ” ฟางรีบหันขวับทำให้ป๊อปปี้ที่ยื้นหน้าเข้ามาใกล้จมูกทั้งสองจึงชนเข้ากันอย่างไม่ได้

ตั้งใจ ฟางจึงรีบถอยหนีจนตกลงไปในน้ำพุทันที

 

“55555555 ยัยเฉิ่มร้อนหรือไง”

 

“กรี้ดดดด!! ไอ้หน้าหมีนายมันบ้าที่สุด!”ฟางตีน้ำอย่างเจ็บใจที่ครั้งนี้เธอพลาดอีกแล้วก่อนจะรีบวิ่ง

ขึ้นมาจากน้ำแล้วตรงดิ่งมาหาชายหนุ่มที่ยืนขำอยู่ทันที

 

“โอ้ยย! 555555 ขำจนน้ำหูน้ำตาไหลเลยเนี้ย” ป๊อปปี้พูดขำ ฟางกัดฟันกรอดๆก่อนจะมองหน้า

ชายหนุ่มที่ยืนขำจนตัวงอ

 

“อยากขำมากใช่ไหม! ใช่สิฉันมันไม่ได้สวยเซ็กซี่หุ่นนางแบบ แบบสาวๆของนายนี้” ฟางพูดแกม

ปะชด ก่อนจะสะบัดหน้าหนีชายหนุ่ม

 

“โอ๋ๆ อย่างอนสิฟางขอโทษน้า” ป๊อปปี้เดินมาขอโทษฟางก่อนจะชูนิ้วก้อยส่ายไปส่ายมา ฟางยิ้ม

อย่างพอใจก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มยิ้มๆ

 

“โอ้ย! ยัยบ้ากัดหูฉันทำไมเนี้ย!” ฟางเอี้ยวตัวเข้ากัดหูป๊อปปี้ก่อนจะยืนยิ้มอย่างผู้ชนะ แล้วสะบัด

ตูดเดินออกไปจาที่สวนปล่อยให้ชายหนุ่มยืนเอามือกุมหูที่ถูกกัดด้วยความรู้สึกแค้นหญิงสาวเป็น

อย่างมาก

 

“ยัยบ้า ฝากไว้ก่อนเหอะ”

 

 

“ขอบใจนะที่ยังมีใจคิดจะมาส่งฉัน” ฟางพูดยิ้มๆ ก่อนจะปลดเข็มขัดแล้วลงจากรถทันที ก่อนปิด

ประตูดรถก็แอบเห็นชายหนุ่มทำหน้ามุ่ยก็แอบกลั้นขำ

 

“เป็นไรของนายเนี้ย”

 

“เธอกัดหูฉัน”

 

“ก็นายแกล้งฉันก่อนนี้ จะบอกอะไรให้นะปกติฉันไม่เคยสนิทกับคู่หมั้นที่ม่ามาให้เท่านายเลยนะจะ

บอกให้” ฟางพุดยิ้มๆ แต่ชายหนุ่มก็ยังทำหน้ามุ่ยอยู่

 

“นี้เรียกสนิทหรอ กัดหูฉันเนี้ยนะ!” ฟางส่ายหน้าน้อยกับความเอาแต่ใจของป๊อปปี้ ก่อนจะก้มตัว

เข้าไปหยิบกระเป๋า ชายหนุ่มจึงฉวยโอกาสหอมแก้มหญิงสาวทำให้ฟางที่ไม่ทันตั้งตัวก็หน้าแดง

แล้วตกใจมาก

 

“อะ ไอ้หน้าหมี!”

 

“เข้าบ้านได้ล่ะ ฉันไปก่อนนะว่าที่คู่หมั้นของฉัน” ป๊อปปี้ยิ้มแปร้นก่อนจะรีบไล่ฟางแล้วปิดประตูรถ

ตัวเองก่อนจะออกรถไป ปล่อยให้ฟางที่ยังคงตกใจยืนอ้าปากค้างอยู่แบบนั้นหน้าบ้านของเธอ

พิมดาวที่แอบยืนมองลูกสาวของเธอตั้งแต่แรกก็ยิ้มร่า

 

“คุณภาพฟ้าคะ ฉันว่าเรารีบหาฤกษ์แต่งงานกันเลยดีกว่าค่ะ ฉันรู้สึกว่าลูกสาวฉันไม่ปฏิเสธการ

แต่งงานกับลูกชายคุณแน่นอนค่ะ...” พิมดาวพูดยิ้มใส่มือถือที่ต่อสายกับภาพฟ้า งานนี้สนุกแน่

ลูกสาว...

 

 

 

 

 

แอบมีสปอยของแก้ว หวาย โทโมะเล็กน้อยเบาๆ 555555

 

ชอบก็เข้ามาอ่านกันเยอะๆน้ะคะ ชอบอ่านเม้นน ขอเม้นหน่อยน้าา