[EXO] Queer วิปลาส [Hunmin]

 
 
ในคืนที่ฝนตกกระหน่ำ รถพยาบาลคันหนึ่งแล่นอยู่กลางสายฝนด้วยความเร็ว แม้สติกเกอร์หน้ารถจะแปะป้ายชื่อโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง แต่แท้จริงแล้ว มันคือโรงพยาบาลจิตเวชด้วย มันเป็นโรงพยาบาลที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก เป็นที่สำหรับรักษาผู้ป่วยพิเศษที่ทางโรงพยาบาลใหญ่ไม่มีการรักษาหรืออีกอย่างหนึ่งก็คือ'ผู้ป่วยจิตเวช'หรือเรียกสั้นๆว่าคนโรคจิต ภายในรถมีลูกกรงที่กั่นระหว่างคนขับและคนไข้อยู่ โดยปกติเวลาขนย้ายคนไข้จิตเวชจากตัวโรงพยาบาลใหญ่ จะมีแค่ลูกกรงแค่ชั้นเดียวไม่ก็มีกุญแจมือไว้สำหรับป้องกันคนไข้ทำร้ายร่างกายตัวเองหรือหลบหนี แต่ในครั้งนี้ลูกกรงถูกเพิ่มขึ้นไปเป็น3ชั้น คนไข้หนุ่มสวมเสื้อรัดแขน และยังถูกมัดไว้ด้วยเชือกเส้นหนา นอกจากนี้ยังถูกผ้าปิดตาไว้ด้วย เมื่อรถจอดถึงหน้าโรงพยาบาล บุรุษพยาบาลที่ทำหน้าที่เหมือนผู้คุมนักโทษ วิ่งมาเปิดประตูรถพยาบาล ผู้ป่วยเคสนี้ต้องใช้บุรุษพยาบาลถึง5คนในการพาผู้ป่วยเข้าไปข้างใน
 
.
 
.
 
.
 
คนไข้หนุ่มถูกจับมานั่งในห้องสี่เหลี่ยม จะเรียกว่าเป็นห้องสอบสวนผู้ต้องหาของตำรวจก็ได้ ภายในห้องมีแค่โต๊ะกับเก้าอี้1คู่เท่านั้น มีกระจกบานใหญ่ที่สามารถมองเห็นได้จากภายนอกเท่านั้น ข้างนอกห้องขังมีเหล่าหมอผู้ทรงคุณวุฒิหลายท่านยืนมองสถานการณ์ ต่างวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างเคร่งเครียด
 
"เคสนี้เป็นเคสที่แปลกมากจริงๆ"
 
"ผมว่าผมก็เจอเคสแปลกๆมาเยอะแล้ว
 
แต่ครั้งนี้มัน..."
 
"ผมว่าเราคงต้องให้หมอหนุ่มคนนั้นมาดูแลแล้วหล่ะ"
 
"หมอคิม มินซอกคนนั้นไงหล่ะ"
 
"อ๋อ คุณหมอที่เพิ่งจบใหม่ ที่รักษาคนไข้จิตเวชมาแล้วนับไม่ถ้วนนะหรอ"
 
"คนนั้นแหละ ได้ข่าวมาว่าเคสแปลกๆรักษายากๆก็ทำมาแล้ว"
 
คุณหมอร่างเล็กวิ่งหอบเอกสารพะรุงพะรังออกมาจากห้องพัก เนคไทที่ผูกไว้หลุดลุ่ย เขารีบวิ่งตรงดิ่งมาที่ห้องขังคนไข้ พร้อมโค้งทักทายคุณหมอคนอื่นๆ ขยับแว่นตาทรงกลมกรอบเรียวให้เข้าที่
 
"อ่า สวัสดีคุณหมอคิม"
 
"สวัสดีครับ มีอะไรถึงเรียกผมมาดึกๆตอนนี้ครับ??"
 
"ผมมีงานใหม่เร่งด่วนอยากให้คุณทำ"
 
"เอ่อ.. แต่ว่าตอนนี้ผมมีเคสของคนไข้จงอินอยู่นะครับ จะให้มาทำพร้อมกันคงไม่ไหว"
 
"เรื่องนั้นสบายใจได้ ฉันจะให้คุณหมอคยองซูเป็นคนจัดการแทนเอง ส่วนนายก็มารับเคสนี้แทน เพราะเคสนี้เป็นเคสพิเศษที่สุดเท่าที่เคยมีมา และนายเป็นคนที่เชี่ยวชาญที่สุดในแผนกนี้"
 
'เคสแปลกงั้นหรอ..' มินซอกบ่นงึมงำอยู่ในใจ มันก็จริงที่คุณหมอบอกว่าเขาเชี่ยวชาญและทำเคสประเภทนี้มาบ่อยครั้ง แต่ครั้งนี้ถึงกับต้องยกเลิกเคสที่เค้าทำอยู่เลยงั้นหรอ??
 
"อ่า..ก็ได้ครับ งั้นผมขอทราบรายละเอียดของคนไข้หน่อยครับ"
 
"อ๊ะนี้.." คุณหมอท่านหนึ่งยื่นแฟ้มเอกสารมาให้ "เอกสารฉบับนี้เป็นรายละเอียดของคนไข้รายนี้" มินซอกค่อยๆเปิดแฟ้มนั้นดู ข้างในก็มีแค่เอกสารสองสามใบกับรูปคนไข้ขนาด2นิ้ว
 
'หน้าตาก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย ไม่น่าเป็นโรคจิตเลย' เขาอดเสียดายรูปลักษณ์ภายนอกของคนไข้คนนี้ไม่ได้ หน้าตาออกจะดี สามารถเป็นนายแบบเป็นดาราได้สบายๆ ทำไมถึงกลายมาเป็นโรคจิตนะ?
 
"เอ่อ..คนไข้รายนี้ อาการก็แค่อาการบุคลิกภาพแปรปรวนไม่ใช่หรอครับ?"
 
"เราแค่ตรวจกันเบื้องต้น แต่จากการสอบปากคำของตำรวจ คนไข้รายนี้ก่อเหตุฆาตกรรมหญิงสาวไปหลายราย.. จะตัดเฉพาะส่วนท่อนล่าง บริเวณอวัยวะเพศ นำส่วนองคชาตมาสอดเข้าไปแล้วเย็บติดกัน.. คิดว่าน่าจะมีอาการแทรกซ้อนด้วย แต่เท่าที่ตรวจดูก็มีแค่นี้"
 
มินซอกลองนึกภาพการกระทำที่วิปริตแล้วรู้สึกสะอิดสะเอียน
 
"แล้วไปตามจับกันได้ยังไงครับ?"
 
"ตัวคนไข้เป็นคนลากกระสอบใส่ศพผู้ตายไปที่สถานีตำรวจ พร้อมกับสารภาพทุกๆอย่างที่ลงทำลงไป"
 
"มีคลิปช่วงที่สารภาพผิดไหมครับ เผื่อจะมาใช้เป็นข้อมูลในการรักษาได้"
 
"อยู่ในซองนั้นแหละ ลองกลับไปเปิดดูเอา สรุปคือพยายามรักษาอาการผู้ป่วยรายนี้หรือทำให้มันดีขึ้นก็ได้ เริ่มตรวจและรักษาได้เลย ที่หมอเรียกมาก็มีแค่นี้แหละ สวัสดี"
 
มินซอกหันไปมองคนไข้ที่นั่งนิ่งไม่ไหวติง นั่นยิ่งทำให้มินซอกรู้สึกหวาดระแวงต่อคนไข้รายนี้ชอบกล
 
'ชื่อโอ เซฮุนงั้นหรอ..'
 
หลังจากพูดคุยกับเหล่าคุณหมอเสร็จ มินซอกกลับมาเปิดดูคลิปช่วงสารภาพผิดกับโน้ตบุ๊คในห้องพักส่วนตัว
 
'ห่ะๆ... คุณตำรวจรู้ไหม ความรู้สึกในช่วงที่ผมยัดไอนั้นของผู้ชายใส่ลงไป มันรู้สึกสุดยอดแค่ไหน ถึงจะเป็นศพ แต่ผมก็ถึงจุดสุดยอดได้ในทันที แต่ผมก็ปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่า ชายกับชายมันสุดยอดมากขนาดไหน ถึงผมจะข่มขืนผู้หญิงมาเยอะ แต่ว่าเหนือสุดจริงๆก็คงเป็นตอนเอากับผู้ชายนี้แหละ ฮ่ะๆ ฮ่าๆ' เซฮุนระเบิดเสียงหัวเราะออกมาด้วยความสะใจโดยไม่มีทางว่าจะหยุดง่ายๆ ไม่มีทีท่าเกรงกลัวต่อบาปที่ตนได้กระทำ 'อ๋อ..อีกอย่างนึงนะครับ ผมรู้สึกรำคาญตัวเองชะมัดเลยที่ชอบแบกของไปมาอยู่ในบ้าน มันก็เป็นแค่ชิ้นส่วนอวัยวะเพศชายก็แค่นั้นเอง ผมงงกับตัวเองจริงๆ คุณตำรวจพอจะให้คำปรึกษาได้ไหมครับ??'
 
อีกฝ่ายถามเหมือนว่าตนเองมาปรึกษาปัญหาด้านสุขภาพเหมือนคนปกติธรรมดาทั่วไป ปฏิกิริยาของเขานั้นดูสนุกสนานกับสิ่งที่ตนได้ทำอยู่ ทั้งหัวเราะ ชวนคุยในเรื่องที่ตัวเองได้ทำไป
 
"น่าขนลุกชะมัด" มินซอกถึงกับลำบากใจต่อเคสนี้ ดูถ้าว่าจะยากเอาการ คนไข้มีอาการแทรกซ้อนมากมาย หวังว่าวันพรุ่งนี้ที่เขาจะเข้าไปตรวจ หลังตรวจเสร็จคงไม่เป็นบ้าตามมันหรอกนะ เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะปิดหน้าจอโน้ตบุ๊คลงแล้วกลับไปนอนตามปกติ
 
 
 
อีกฝากหนึ่งของห้องขัง เซฮุนก็ยังถูกจับมัดมือและปิดตาไว้ จู่ๆเขาก็หัวเราะคิกคักขึ้นมาจนตัวสั่นเหมือนเด็กที่ได้ของเล่นใหม่
 
 
 
"รอก่อนนะครับ พี่หมอ.."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
-------------------------
 
ไปหวีดกันได้ในทวิตที่แท๊ก #ฟิคเซฮุนวิปลาส คอมเม้นท์ได้น้า เราอยากรู้ว่าสนุกไหม555+ เข้ามาพูดคุยได้ในทวิต @Mrq_uestions นะคะ