Under my skin

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้โห กว่าจะเสด็จมาได้นะครับคุณชาย นี่ต้องให้ผมจองโต๊ะรอตั้งแต่2ทุ่มไปทำไมกันล่ะครับถ้า
จะมาเอาป่านนี้”เขื่อนบ่นใส่เพื่อนๆที่เดินเข้ามาในผับหรูของย่านทองหล่อรอเพื่อนรักทั้ง2ตั้งแต่
หัวค่ำ
 
 
 
 
 
 
 
“จะบ่นอะไรอะไรล่ะ ชั้นน่ะเสร็จตั้งนานแล้วแต่ต้องไปวนรับจินนี่มาน่ะสิ นี่ไม่รู้ไอ้หมอหื่นนี่จะงกไป
ไหน แทนที่จะเอารถมาเองกลับต้องให้ชั้นไปรับอีก”กวิน1ในกลุ่มเพื่อนก็บ่นออกมาพลางมองสาว
สวยที่สุดในกลุ่มอย่างจินนี่ที่มากับตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“พูดมากน่ากวินเป็นสุภาพบุรุษต้องเทคแคร์ผู้หญิงสิ แล้วนี่หวายมาถึงรึยังล่ะเขื่อนเดี๋ยวโทโมะจะ
ไม่เหงาเอาได้”จินนี่พูดแล้วรีบแซวโทโมะที่นั่งลงข้างเขื่อนและกำลังชงเครื่องดื่มอยู่
 
 
 
 
 
 
“เหงาอะไรล่ะ โนว วันนี้ตรวจภายในพยาบาลทรายที่โรงพยาบาลก็หายเหงาได้แล้วน่า”โทโมะพูด
พลางยักคิ้วกวนๆใส่จินนี่
 
 
 
 
 
 
 
“อิจฉาหมอหื่นของเราจริงๆ อยู่ผับก็มีสาวมารุมล้อมไปโรงพยาบาลนี่ก็ได้ตั้งแต่ลูกสาวเจ้าของโรง
พยาบาล หมอ พยาบาลยันภารโรง”เขื่อนแซว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทะลึ่งละ ภารโรงอะไรล่ะ น้องเค้าเป็นลูกภารโรงที่นั่นแล้วเค้าอยากเข้าเรียนหมอชั้นก็เลยช่วยติว
ให้แบบตัวต่อตัว”โทโมะพูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ไม่ต้องพวกเรื่องพวกนี้ละ อยู่กับพวกนายทีไรมีแต่เรื่องผู้หญิงมาให้ปวดหัวชั้นทุกที คนนึงก็
แรด คนนี้ก็สิงห์ คนนี้ก็กระทิง แล้วพ่อเสือหัวหน้าแก้งค์พวกเธอไปไหนล่ะ ชวนมาที่นี่แท้ๆแล้ว
หายปะไปครบกลุ่มเสือสิงห์กระทิงแรดได้ไงล่ะ”จินนี่พูดพลางชีไปที่เขื่อน โทโมะและกวินแล้วถาม
หาเพื่อนของเธออีกคน
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ ป๊อปปี้น่ะหรอ ตอนเย็นบอกว่าไปส่งพิมแฟนมันกลับบ้านที่อยุธยาอาจจะเลทนิดหน่อยให้พวก
เราอยู่ที่นี่รอก่อน”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ส่งพิมแล้วไอ้ที่โอบเอวมานั่นคืออะไรวะ”กวินพูดแล้วชี้ไปบนฟลอร์เต้นรำที่มีชายหนุ่มในเสื้อเชิ้ตสี
ดำและกางเกงยีนส์สีเข้มกำลังโอบเอว2สวยเซ็กซี่2คนที่เข้ามาสีตามร่างกายให้เข้าตามจังหวะ
เพลงที่เปิด
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไหนว่าไปส่งพิมที่อยุธยาอาจจะมาเลทหน่อย แล้วน้อง2คนคือ
อะไร”เขื่อนเรียกป๊อปปี้ให้ลงมาจากฟลอร์เต้นรำก่อนจะรีบถามชายหนุ่มทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ น้องแอปเปิ้ลกับเชอรี่เค้าขอติดรถระหว่างกลับน่ะ บอกว่าเงินค่ารถเข้ามาที่นี่ไม่มี ดูสิเสื้อผ้าก็
ไม่ค่อยมีใส่ไม่รู้คืนนี้จะไปนอนไหนอีก คงต้องพาไปนอนที่คอนโดชั้นแล้วล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วหอม
แก้ม2สาวสุดเซ็กซี่ในชุดเกาะอกสั้นคว้านจนเห็นร่องอกที่ประกบชายหนุ่มทั้งซ้ายและขวา
 
 
 
 
 
 
 
“แหม เจ้าชู้งี้ไปเถอะป๊อปสับรางบ่อยระวังเถอะ จะแอ้บไม่ทัน เห้อ ไม่เข้าใจพิมจริงๆว่าทำไมถึงยัง
ทนคยผู้ชายแบบคุณชายป๊อปไปได้ยังไง เปลี่ยนผู้หญิงบ่อยไม่ซ้ำกันสักอาทิตย์”จินนี่บ่นเพื่อน
ชายแล้วปรายตามองไปยังเพื่อนๆที่เหลือในกลุ่มเอือมๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า พิมเค้ารักเค้าเข้าใจชั้นก็ต้องยอมสิ เพราะเค้ารู้ว่าใครตัวจริง ใครน่ะแค่sometimes เห้อ
อย่ามองกันด้วยความอิจฉาแบบนั้นสิครับคุณเพื่อน นี่ใครครับ ผมคุณชายป๊อปปี้นะครับ อยากได้
อะไรก็ต้องได้ ผู้หญิงคนไหนก็ต้องยอมสยบแทบอกอยู่แล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะนั่งลงที่โซฟา
สีสดแล้วมี2สาวที่มากับนั่งประกบคลอเคลียไม่ห่าง
 
 
 
 
 
 
“ครับคุณชาย อยากจะเห็นจริงๆวันที่ถูกสาวเมิน”โทโมะพูดแล้วหัวเราะออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ลูกฟางขาวันนี้หนูไปบ้านคุณน้าอารยากับแม่นะคะ”เสียงของคุณหญิงวิมาลาเดินเข้ามาในห้อง
ลูกสาวแล้วบอกนัดในช่วงบ่ายให้กับฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณแม่คะ นี่ฟางพึ่งกลับมาจากเยอรมันฟางขอนอนพักก่อนไม่ได้หรอคะฟางพึ่งกลับมายังมีอาการ
เจ็ทแล็คอยู่เลย”ฟางพูดแล้วรีบเข้าไปกอดอ้อนขอคนเป็นแม่ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้ค่ะลูก คุณน้าเค้าอยากเจอตัวหนูมานานแล้วนะคะ คุณน้าเค้าเอ็นดูหนูจะตาย ตอนที่พวกแม่
ไปเยอรมันหนูก็ไม่ว่างมาเจอแม่กับน้าอารยาเค้าเพราะติดติวสอบให้พ้อยท์รูมเมทหนูวันนี้เรากลับ
มาแล้วเราต้องไปหาท่านค่ะ ให้ผู้ใหญ่รอเราไม่ได้”แม่ฟางพูดก่อนที่จะพาฟางมาที่คฤหาสน์จิระ
คุณทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“หนูฟาง ตายแล้ว ไปเรียนที่เยอรมันมา2ปีโตเป็นสาวขนาดนี้เลยหรอเนี่ย”คุณหญิงอารยาเดินปรี่
เข้ามากอดและหอมฟางด้วยความเอ็นดู
 
 
 
 
 
 
 
“อยู่คนเดียวหรอจ้ะอารยาแล้วลูกชายไปไหนแล้วล่ะ”แม่ฟางรีบถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตาป๊อปหรอ รายนั้นเค้าออกไปวิ่งที่สปอร์ตคลับทุกเช้าจ้าแล้วค่อยกลับมา”คุณหญิงอารยาพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“จริงสิ ชายป๊อปเค้าชอบเล่นกีฬาทุกประเภท แถมยังเล่นดนตรีเก่งทั้งเปียโน ทั้งแซกโซโฟน แล้ว
ต้องบริหารธุรกิจส่งออกต่างประเทศกับกิจการรีสอร์ตของเธออีก คนอะไรเก่งทุกด้านจริงๆ”แม่ฟาง
พูดก่อนทำทีหยิบนิตยสารผู้หญิงแนวหน้าของไทยที่ลงปกเป็นรูปของป๊อปปี้ให้ฟางเห็น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณแม่คิดจะจับคู่ฟางกับพี่ป๊อปสินะคะ”ฟางมองแม่ตัวเองและคุณหญิงอารยาก็รีบกระซิบถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรลูก คิดมากนะเรา ไปเดินเล่นข้างนอกก่อนไป เดี๋ยวผู้ใหญ่เค้าจะคุยกัน”แม่ฟางรีบหัวเราะ
ก่อนที่จะให้ฟางออกมาเดินเล่นแถวบริเวณน้ำพุข้างหน้าบ้าน ฟางถอนหายใจก่อนที่จะนั่งเล่นมือ
ถือริมขอบน้ำพุ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มาทำอะไรแถวนี้ครับ/ว้าย”ป๊อปปี้ที่กลับมาจากวิ่งที่สปอร์ตคลับของหมู่บ้านแล้วเห็นสาวน้อยคน
หนึ่งที่ไม่ค่อยคุ้นตาก็เดินเข้าไปกระซิบทำให้ฟางตกใจหงายหลังจะตกน้ำพุ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตู้ม
 
 
 
 
 
 
แต่แล้วป๊อปปี้ที่ถูกฟางดึงมือลงไปด้วยก็ตกลงไปในอ่างน้ำพุขนาดยักษ์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตายแล้ว หนูฟาง ตาป๊อป เปียกหมดเลย”แม่ของป๊อปปี้และฟางต่างวิ่งออกมาหาลุกตัวเองด้วย
ความตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“น้องฟางงั้นหรอครับคุณแม่”ป๊อปปี้ที่ประคองฟางขึ้นมากอ่างน้ำพุแล้วมองร่างบางก่อนจะถามแม่
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ใช่น่ะสิลูก น้องฟางของเราไงที่ตอนเด็กๆมาเล่นด้วยกันที่บ้านบ่อยๆ ตายละ น้าขอโทษด้วยนะ
ลูกที่ทำให้หนูตัวเปียกแบบนี้”อารยาแม่ของป๊อปปี้รีบเข้าไปดูฟางที่ตัวเปียกจนชุดเดรสสั้นแนบเนื้อ
แล้วของโทษ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาอย่างงี้แล้วกันครับคุณแม่ เดี๋ยวผมจะพาน้องฟางไปเปลี่ยนเสื้อผ้าชั้นบนแล้วกันนะครับ”ป๊อปปี้
อาสาก่อนที่จะประคองฟางขึ้นไปบนห้องนอนตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“สุภาพบุรุษสุดๆ”แม่ของป๊อปปี้กับฟางมองป๊อปปี้ที่ดูแลฟางไม่ห่างก็ต่างอดไม่ได้ที่จะชมป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ฟางไม่เป็นอะไรมาก พี่ป๊อปปล่อยฟางได้แล้วค่ะ”เมื่อมาถึงห้องนอนของป๊อปปี้ ฟางก็รีบพูด
พลางขืนตัวเองออกจากการเกาะกุมของป๊อปปี้แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ได้ไงล่ะคะน้องฟาง พี่เองนี่แย่มากเลยที่ทำให้น้องฟางตกใจ เอาอย่างงี้แล้วกันนะครับ เข้าไป
เปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำในห้องพี่ก่อน เดี๋ยวพี่ไปหาเสื้อผ้าคุณแม่มาให้เรายืมใส่แล้วกันนะ
คะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะพาฟางเข้าไปในห้องน้ำแล้วเดินออกไป ฟางมองป๊อปปี้เดินไปจนลับตาแล้ว
ค่อยๆถอดเดรสของตัวเองและชุดชั้นในก่อนที่จะนุ่งผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างเนื้อล้างตัว
จากคราบน้ำในอ่างน้ำพุในห้องน้ำป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขาวชะมัด”ป๊อปปี้ที่แอบเดินเข้ามาในห้องอีกครั้งแล้วเห็นฟางถอดเสื้อผ้าต่างแต่แรกก็ยิ้มกริ่มก่อน
ที่จะเดินหยิบเสื้อของแม่เขามาอย่างลวกๆแล้วรีบเข้าไปยืนรอฟางที่หน้าห้องน้ำทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย”ฟางที่สวมเสื้อคลุมอาบน้ำเดินออกมาต้องตกใจเมื่อชนเข้ากับป๊อปปี้ ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบ
โอบกอดร่างบางไว้
 
 
 
 
 
 
 
“ปล่อยฟางค่ะพี่ป๊อป”ฟางตกใจและพยายามขืนตัวออกจากการเกาะกุมของชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ขอโทษนะคะที่มาไม่ให้สุ้มให้เสียงจนน้องฟางตกใจแล้วจะล้มแบบนี้ พี่แค่จะเอาเสื้อของคุณแม่
พี่มาให้น้องฟางลองใส่น่ะค่ะ งั้นเดี๋ยวพี่ไปรอด้านนอกก่อนนะคะ”ป๊อปปี้ทำทีปล่อยฟางแล้วรีบ
ขอโทษก่อนจะแสดงตัวว่าตัวเองคือสุภาพบุรุษแล้วเดินออกไปรอข้างนอกห้องเพื่อให้ฟางเปลี่ยน
เสื้อผ้าได้สะดวก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ แม่ของพวกเราเค้าไปสปาของสโมสรหมู่บ้านแล้ว เอาอย่างงี้แล้วกันนะคะน้องฟาง เดี๋ยวพี่จะ
อาสาไปส่งน้องฟางที่บ้านแทนคนขับรถเองนะคะ”เมื่อฟางออกมากห้องป๊อปปี้ก็รีบอาสาไปส่งทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรค่ะ ฟางไม่ค่อยชินเวลาไปไหนมาไหนกับคนแปลกหน้า คนรถมารอแล้วฟางขอตัว”ฟาง
ปฎิเสธก่อนที่จะเดินเชิดจากป๊อปปี้ไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ ทำเป็นหยิ่งเดี๋ยวก็รู้ว่าระดับป๊อปปี้น่ะ ไม่ถึงอาทิตย์ก็มาสยบแทบเท้าแล้ว”ป๊อปปี้มองฟางที่เดิน
จากไปแล้วพูดพึมพำกับตัวเองด้วยความมั่นใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เห็นถามเรื่องใหม่กันจัง ไรเตอร์เลือกเอาเรื่องเบาสมองไม่ดราม่ามาลงให้นะ
 
 
 
ถือว่าชดเชยที่หายไปนานไรเตอร์จะอัพ2เรื่องพร้อมกัน
 
 
 
แต่ไม่ขอรับปากนะว่าจะมาอัพบ่อยๆได้เหมือนเดิมรึเปล่า เพราะช่วงนี้ยุ่งมากอ่ะ