Under my skin

 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อยากดูใบผลตรวจ”ฟางเดินมาหยุดตรงหน้าสามีหนุ่มหลังจากที่ป๊อปปี้เป็นคนไปจัดการเรื่องผล
ตรวจร่างกายเธอในวันก่อนและพบว่าเธอไม่มีสารเสพติดในร่างกายจนทำให้นักข่าวเลิกสนใจข่าว
ของป๊อปปี้กับฟางไปแต่ฟางยังคงคาใจเพราะป๊อปปี้ไม่ยอมเอาใบผลตรวจให้เธอดูสักที
 
 
 
 
 
 
 
“เอาน่ายัยตัวแสบของพี่ ผลตรวจของหมอก็ออกมาแล้ว ดังนั้นผลตรวจมันก็เป็นแค่เศษกระดาษ
เท่านั้น เอ่อ ไม่มีอะไรแล้วพี่ไปก่อนนะ นัดพวกเขื่อนกับกวินไว้ จะไปคุยเรื่องงานแต่งไอ้โทโมะมัน
น่ะ”ป๊อปปี้ยิ้มเอนๆให้กับฟางก่อนจะหาทางหนีฟางออกไปจากบ้านแต่ฟางไม่ยอมรีบดักชายหนุ่มไม่
ให้ไป
 
 
 
 
 
 
 
“พอนานวันเข้าสงสัยฟางก็คงจะเริ่มสนุกกับการแต่งงานกำมะลอนี่แล้วจนลืมพ้อยท์สินะ”พ้อยท์ที่
กลับมาจากไต้หวันแล้วแวะมาเยี่ยมฟางก็อึ้งเมื่อเห็นฟางกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงรั้งป๊อปปี้เอาไว้
เหมือนคู่รักกำลังหยอกล้อกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“เปล่านะพ้อยท์ พ้อยท์ไปไหนมาทำไมไม่ส่งข่าวกลับมาหาฟางเลย รู้มั้ยอาทิตย์ที่ผ่านมาน่ะฟางมี
ข่าว ฟางอยากกอดดาร์ลิ้งของฟางมากแค่ไหน ฮือๆ”ฟางดีใจที่ห็นคนรักก็รีบวิ่งไปกอดอ้อนพ้อยท์
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ก็มาแล้วนี่ไงอย่างอแงไปเลยนะ พ้อยท์แค่เองก็อยากจะขอโทษฟางที่งี่เง่าหนีฟางไปถึงไต้หวัน
ไม่ต้องกลัวนะตอนนี้เค้ากกลับมาหาแล้ว”พ้อยท์พูดแล้วกอดปลอบฟางไว้พลางหอมแก้มซ้ายขวา
ต่อหน้าป๊อปปี้อย่างไม่อาย
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหวะ ขนลุกชะมัด กินเหล้าแก้เลี่ยนแถวนี้ดีกว่า”ป๊อปปี้ส่ายหน้าเอือมฟางนิดนึงที่เห็นฟางเอาแต่
ออดอ้อนพ้อยท์ทั้งๆที่คนที่วิ่งเต้นแก้ข่าวให้ทั้งหมดนั้นคือเขาเองกลับถูกฟางมองไม่เห็นค่าเมื่อ
เทียบกับพ้อยท์แทนที่จะมาขอบคุณเขา ว่าแล้วป๊อปปี้ก็เดินไปขึ้นรถทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า ชนๆ”เสียงชวนเพื่อนให้ชนแก้วของโทโมะดังขึ้นหลังจากที่นั่งดื่มกับเขื่อน กวินและป๊อปปี้มา
สักพักใหญ่
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย เพลาๆหน่อยก็ได้โทโมะถ้าเมาแล้วกลับบ้านไปป๊าแกก็ได้มาว่าพวกเราดิ”เขื่อนคอบปราม
เพื่อนชาย
 
 
 
 
 
 
 
 
“ช่างเหอะน่า ช่วงนี้แกเป็นอะไรของแกวะเขื่อนทำตัวคอยดุคอยติเป็นพ่อ นี่มีไอ้กวินคอยปรามก็น่า
เบื่อจะแย่อยู่ละ”โทโมะบ่นอุบ
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย น้อยๆหน่อยๆที่ปรามพวกแกน่ะเพราะพวกแกมีเมียกันละไง ไอ้ป๊อปก็พึ่งพ้นข่าวคาวไป ต้อง
วางตัวดีๆหน่อย ส่วนแก ป๊าแกมาฝากไว้กับพวกเราว่าอย่าให้แกไปสร้างเรื่อง สงสัยคุณแก้ว
เค้า”กวินพูด
 
 
 
 
 
 
“พอเลยไม่ต้องพูดถึงยัยนั่นให้ชั้นได้ยินอีก ไม่ได้รักกันก็อีแค่นอนด้วยกันครั้ง2ครั้งก็จบไปดิ จะมา
ผูกกันทำไม”โทโมะบ่นอุบเมื่อคิดถึงแก้ว
 
 
 
 
 
 
“ก็ช่วยไม่ได้นี่หว่าอยากจะฟันเค้าแก้แค้นเค้าแต่ป๊าแกดันรู้เรื่อง แพลนจะแต่งงานกันพยาบาลลูก
เพื่อนพ่อเป็นอันพับใส่กระเป๋า ในฐานะลูกผู้ชายก็ต้องรับผิดชอบดิวะ”ป๊อปปี้พูดอีกแรง
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆมาเทศนาโทโมะเป็นคุณพ่อแบบนี้จะไปสนุกอะไร เรามาสนุกกันเถอะนะ”จินนี่เดินมาพร้อม
กับมิล่ารุ่นน้อง พิมและป๊อปปี้หญิงต่างมานั่งกับหนุ่มๆที่โต๊ะก่อนที่จะพยายามกรอกเหล้าเข้าปากพิม
 
 
 
 
 
 
 
 
“พอเถอะจินนี่อย่าให้พิมดื่มเหล้าแบบนี้สิพิมเค้าคออ่อนนะ”ป๊อปปี้ดึงแก้วเหล้าพิมออกจากมือพร้อม
กับดูแลแฟนสาวไม่ให้จินนี่รินเหล้าให้อีก
 
 
 
 
 
 
“ก็ถ้าพิมเมาก็มีป๊อปปี้คอยดูแลไง จะไปกลัวอะไร เอ๊ะรึว่าจะต้องรีบกลับไปให้เมียกำมะลอดูแลล่ะ
จ้ะ”จินนี่แซวป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใครว่า ชั้นโตแล้วทำไมจะต้องมาดูแลกันด้วย ชั้นรับผิดชอบตัวเองได้”ป๊อปปี้ที่แอบเคืองฟางใน
เรื่องแก้ข่าวให้ก็รีบพูดก่อนที่จะดื่มเหล้าต่อไม่ยอมพูดอะไรอีก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อุ้ย ไหนว่าคืนนี้หมอมิณทร์ไม่มาไงว้าว เห็นเรียบร้อยแบบนั้นก็ใช่ย่อยนะเนี่ย ควงสาวสวยมาด้วย
อุ้ย สาวคนนั้นหน้าคุ้นๆนะคะพี่โทโมะ”ป๊อปปี้หญิงหันไปเห็นแก้วที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกับมิณทร์พลางชี้ไป
ให้โทโมะดู
 
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นมันเจ้าสาวของโทโมะนิ ที่แท้นางก็มีหนุ่มมาเทคแคร์ไหนว่าเป็นสาวห้าวไง แบบนี้ถ้าป๊าของโท
โมะมาเห็นก็คงต้องยกเลิกงานแต่งแน่ๆ อ้าวโทโมะ”จินนี่ยิ้มและแทคมือกับป๊อปปี้หญิงก่อนที่จะ
พยายามถ่ายรูปนั้น แต่โทโมะกลับลุกพรวดแล้วเดินไปหาแก้วและมิณทร์ที่โต๊ะฝั่งตรงข้ามทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ปล่อยนะ”แก้วตกใจเมื่อจู่ๆโทโมะที่โผล่พรวดพราดมาจากไหนไม่รู้มากระชากเธอขึ้นมาอย่าง
แรง
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณ ใจเย็นๆก่อนสิฮะมีอะไรก็ค่ยๆพูดค่อยๆจากันดีกว่านะฮะ”มิณทร์ตกใจกับเหตุการณ์ดังกล่าวก็
พยายามเกลี้ยกล่อมโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เงียบไปเลย นี่มันไม่ใช่เรื่องของนาย ถ้าไม่อยากถูกผู้หญิงคนนี้หลอกล่ะก็ไสหัวไปซะ”โทโมะเอ่ย
ปากไล่มิณทร์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ ชั้นจะไปหลอกอะไรน้องมิณทร์เค้า ปล่อยชั้นนะ”แก้วไม่พอใจรีบว่าโทโมะทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เชอะ เดี๋ยวนี้ทำเป็นเรียกน้องมิณทร์ไปสนิทกันตอนไหนไม่ทราบห้ะถึงเรียกเค้าว่าน้อง”โทโมะพูด
อย่างไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
 
“สนิทกันตอนไหนมันก็เรื่องของชั้น อย่างน้อยน้องมิณทร์เค้าดีกว่านายหลายร้อยเท่า”แก้วรีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
“อ๋อ นี่ออกรับแทนกันขนาดนี้คงจะไปนอนด้วยกันมาแล้วสิท่า”โทโมะไม่วายพูดจาดูถูกแก้วอีกครั้ง
จนถูกแก้วตบหน้าหัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“แกทำร้ายพี่โทโมะทำไม ยัยทุเรศ”ป๊อปปี้หญิงตกใจรีบพุ่งเข้าไปหาโทโมะและผลักแก้วจนชนกับ
โต๊ะก่อนที่มิณทร์จะเข้าไปประคอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มิณทร์พี่อยากกลับแล้ว เดี๋ยวคราวหลังเราค่อยมากันใหม่แล้วกัน”แก้วไม่อยากเห็นภาพโทโมะ
และป๊อปปี้หญิงดูแลออเซาะกันก็รีบพูดก่อนที่จะรีบเดินหนีไปเพราะไม่อยากให้โทโมะเห็นน้ำตา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เออ จะไปไหนก็ไปคิดว่าชั้นไม่รู้รึไงว่าจะแอบไปนอนด้วยกันน่ะห้ะ โธ่โว้ย”โทโมะหันไปมองแก้วที่
ไม่สนใจเขาพร้อมกับเดินหนีไปพร้อมกับมิณทร์ก็โวยวายว่าแก้วไล่หลังอย่างหัวเสีย เพราะผู้หญิง
ทุกคนต้องยอมเขาหมดแต่กับแก้วเท่านั้นที่ไม่ยอม
 
 
 
 
 
 
 
“เลิกเป็นหมาบ้าได้แล้วครับเพื่อน แล้วกลับไปกินเหล้าที่โต๊ะกับพรรคพวกดีกว่า ส่วนพวกชั้น
ขอตัว”กวินพูดแล้วเดินออกมาจากโต๊ะพร้อมกับเขื่อน
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยว นี่กวินกับเขื่อนจะไปไหนกันน่ะแล้วนี่ทิ้งมิล่าเลยหรอเขื่อน”จินนี่ไม่เข้าใจรีบเดินตามเข้ามาว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“พอดีเอพริลกิ๊กกวินเค้าโทรมาบอกว่าเฟย์เค้าข้อเท้าแพลงแล้วอยู่ที่คณะตอนนี้มันดึกมากแถมมีกัน
แค่/คนเป็นผู้หญิง พวกเราขอตัวก่อนนะ”เขื่อนพูดก่อนที่จะรีบออกไปแต่จินนี่รีบรั้งแขนกวินไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรกันกวิน เมื่อก่อนกวินต้องตามใจจินนี่สิ ก็อีแค่เท้าแพลงแค่นี้ กวินอยู่กับจินนี่ก่อน”จินนี่
โวยวายไม่พอใจเพื่อนชายที่กล้าขัดใจเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“คนเราจะให้เป็นเหมือนเดิมตลอดไปไม่ได้หรอกจินนี่ และอีกอย่างเอพริลคือคนที่เราคิดแล้วล่ะว่า
อยากจะคบเค้า เราก็ต้องดูแลเค้าให้ดีมากๆสิ”กวินพูดบก็เดินออกไปพร้อมกับเขื่อนไม่สนใจใครอีก
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ฝากไปก่อนเถอะกวิน ขอให้นายเลิกกัน เลิกๆๆๆ”จินนี่ไม่พอใจที่กวินกล้าขัดคำสั่งเธอก็
ตะโกนไล่หลังก่อนที่จะกลับมานั่งดื่มเหล้าต่อกับพรรคพวก ป๊อปปี้ถอนหายใจส่ายหน้าเบาๆก่อนที่
จะดื่มต่อสักพักและหันมาดูแลพิมที่เริ่มเมาแล้วจะลุกขึ้นเต้นก็รีบห้าม
 
 
 
 
 
 
 
“พิม อย่าเต้น อย่าถอดเสื้อด้วยสิ ป๊อปว่าเรากลับกันเถอะนะ”ป๊อปปี้บอกแฟนสาว
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่อาวไม่กลับ อยากจะไปหาเมียป๊อปก็ไป พิมโอเคร๊”พิมที่เมาแล้วพยายามขัดขืนปีอปปี้แล้วว่า
ป๊อปปี้จะตัดสินใจอุ้มพิมขึ้นรถออกไปจากผับทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หนอย ดึกๆดื่นๆป่านนี้ยังไม่เข้าบ้านอีกนะ อย่าให้รู้นะว่าแอบหลียิ่งไม่กลับบ้านกลับช่อง แม่จะฟ้อง
หย่าแน่”ฟางเดินไปมาระหว่างรอป๊อปปี้พลางบ่นอุบและชะเง้อมองดูรถของป๊อปปี้ที่ยังไม่กลับบ้าน
สักที
 
 
 
 
 
 
 
เอี๊ยด
 
 
 
 
 
 
 
ตอนนั้นเองเสียงรถของป๊อปปี้ที่มาจอดที่โรงจอดรถก่อนที่จะได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายเสียงดัง
จนฟางต้องแปลกใจ
 
 
 
 
 
 
 
“พิม ใจเย็นๆก่อนนะ เดี๋ยวป๊อปขอไปเปลี่ยนเสื้อแปปนึงนะ”ป๊อปปี้พูดพลางลูบผมพิมที่เมาแล้ว
คอพับหลับอยู่ที่เบาะหน้ารถของตัวเอง ก่อนจะมองรอบอ้วกที่แฟนสาวอ้วกใส่ พลางจัดแจงท่านอน
ให้พิมนอนดีๆ ทำให้ฟางที่เดินมาเห็นป๊อปปี้กับพิมเหมือนกำลังนัวเนียกันบนรถก็อึ้ง
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันทำไมถึงพาแฟนนายเข้ามาในบ้านกันห้ะ”ฟางเห็นป๊อปปี้พาพิมเข้าบ้านก็โวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใจเย็นๆก่อนสิฟาง อย่าพึ่งเข้าใจผิด นี่มันเหตุสุดวิสัยจริงๆคือตอนแรกพี่ก็จะพาพิมไปส่งที่หอพัก
หญิงนั่นล่ะ แต่ว่าพิมดันอ้วกใส่พี่ก่อน แล้วที่นี่มันก็ใกล้บ้านพอดีพี่เลยกะจะมาเปลี่ยนเสื้อ โอ๊ย ฟาง
อย่าทำพี่”ป๊อปปี้พยายามอธิบายเหตุการณ์ทุกอย่างให้ฟังแต่ฟางกลับไม่สนใจ ทั้งทุบและทึ้งชาย
หนุ่มอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
“หนอยแน่ะ ไม่ต้องมาแก้ตัว ทำเป็นไล่ชั้นกับพ้อยท์ไม่ให้พ้อยท์มาบ้าน แล้วนี่อะไร นายเองก็ทำ
เหมือนกัน นายพาพิมเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวทั้งๆที่ตกลงกันไว้แล้ว ผู้ชายมันก็เฮงซวยแบบนี้หมดล่ะ
เห็นแก่ได้ ทำเป็นดี ห้ามเราโน่นนี่ ที่แท้ก็ไว้ใจไม่ได้ นี่แน่ะๆ”ฟางไม่สนใจไม่ฟังป๊อปปี้ทั้งทุบทั้ง
ฟาดชายหนุ่มไม่หยุด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทาม อารายป๊อปปี้ น่ะ อย่าทาเลาะกานนะ”พิมที่ปรือตาตื่นมาแล้วเห็นป๊อปปี้กับฟางทะเลาะกันก็
ลุกขึ้นหมายจะมาห้ามทั้งคู่
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟางที่ไม่สนใจใครทั้งนั้นเหวี่ยงมือเรียวของตัวเองอย่างแรงฟาดลงที่ใบหน้านวลของพิมที่เดินมาห้า
มนร่างบางล้มลงไป
 
 
 
 
 
 
 
“พิม นี่มันจะมากไปแล้วนะฟาง หัดฟังอะไรก่อนสิ”ป๊อปปี้รีบเข้าไปประคองพิมที่ล้มลงไปกองกับพื้น
แล้วหันมาว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“เออ มากแล้วจะทำไมยัยนี่อยากจะหน้าด้านตามผู้ชายมาทำไม ทำเป็นบอกว่ารับได้ยอมได้กับที่
แฟนต้องแต่งงาน ที่แท้ก็โกหก นี่กะจะสวมเขาชั้นงั้นสิ”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“รู้อะไรมั้ย เพราะอารมณ์เราขึ้นๆลงๆแบบนี้ไงล่ะ มีแฟนแฟนก็หนีไปเมืองนอกบ่อยๆ”ป๊อปปี้ถอน
หายใจก่อนที่จะอุ้มพิมแล้วพูดตามจริงจากที่เขาสังเกตพ้อยท์และฟางที่คบกันแต่ฟางไม่สนใจกลับ
ตบหน้าป๊อปปี้อีกครั้ง “เออ อยากจะไปก็ไปเลย ไม่ต้องกลับบ้านมาเลยนะ ไป๊”ฟางโมโหกว่าเดิมที่
เห็นป๊อปปี้เดินหนีเธอไปพร้อมกับพิมก็ตะโกนว่าไล่หลังก่อนที่จะเริ่มเซหน้ามืดแล้วพยายามตั้งตัว
แล้วเดินกลับเข้าบ้านไป
 
 
 
 
 
 
ฟางเป็นอะไรน้อ ทำไมป๊อปไม่ให้ผลตรวจฟางดู 
 
 
 
เห้อ เรื่องยันไม่ทันจะเคลียร์ฟางก็อาละวาดจนสามีแอบนอยแบบนี้ จะเป็นไงต่อน้อ ต้อง
ติดตามตอนต่อไป ส่วนตอนนี้ไรเตอร์ต้องตัดไปก่อน เพื่อความมัน555555