Under my skin

10.0

เขียนโดย Chapond

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.21 น.

  44 ตอน
  279 วิจารณ์
  74.77K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

42) 41 กว่าจะเคลียร์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันจะมาไปแล้วนะ ไปช่วยพี่ฟางกันเถอะค่ะ/อย่าพึ่งนะเฟย์ ขืนพรวดพราดไปตอนนี้มีหวัง แผนที่
ป๊อปมันวางไว้ก็แตกกันหมดพอดี”เฟย์ที่แอบอยู่กับพวกของเขื่อนอยู่ก็ร้อนใจอยากไปช่วยญาติสาว
แต่เขื่อนรีบห้ามแฟนสาวไว้
 
 
 
 
“ทำไมล่ะพวกเรามีกันตั้งหลายคนในนั้นมีแค่2เราจะกลัวทำไม”เฟย์ร้อนใจก็ว่ากลับ
 
 
 
 
 
“ใช่ พวกนั้นมีแค่2แต่อย่าลืมสิ ในนั้นมีฟางกับป๊อปปี้ ลำพังไอ้ป๊อปอ่ะไม่เป็นไร แต่ฟางกำลังท้อง
ถ้าพวกนั้นโกรธแล้วทำร้ายฟางกับลูกในท้องล่ะจะว่ายังไง พี่รู้ว่าเราน่ะอยากช่วยพี่สาวแต่ต้องใจเย็น
ตั้งสติก่อนนะเฟย์”เขื่อนอธิบายให้แฟนสาวเย็นลงจนเฟย์ยอมนั่งลงข้าวแฟนหนุ่มตามเดิม
 
 
 
 
 
 
“เออดีเนาะ เมื่อก่อนเขื่อนน่ะร้อน พอมีแฟนเป็นยัยเฉิ่มนี่จริงๆง คาสโนว่าฉายาแรดต้องกลายเป็น
หมีจำศีลไปเลย”จินนี่พูดพลางมองนิสัยที่เปลี่ยนไปของเฟย์และเขื่อน
 
 
 
 
 
 
“แล้วเธอไปยุ่งอะไรกับเค้า หึ อยากมีคนที่อยู่ข้างๆกันไปแบบพวกชั้นแล้วล่สิ งี้ล่ะนิสัยแย่ไม่แปลก
ที่ไม่มีผู้ชายที่ไหนจะทน/ใช่ เลวแล้วไง ถ้าอยากจะช่วยก็ช่วยไปนะ ชั้นไม่อยากจะเสี่ยง มาด้วยก็
เสี่ยงตายพอแล้ว ชั้นจะไปนอนรอในรถแล้วกัน”กวินหมั่นไส้จินนี่อดแขวะไม่ได้จนจินนี่ถอนหายแล้ว
เดินหนีไปที่รถ กวินเหล่อมองตามจินนี่นิดนึงก่อนที่จะกดโทรศัพท์โทรออกตามตำรวและพิม
ข้อความตอบแฟนสาวระหว่างรอ
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ว่าเฟย์ไปหาพี่พ้อยท์กับพี่ปั้นจั่นดีกว่า”เฟย์เห็นท่าทีที่กวินยังแอบเป็นห่วงจินนี่อยู่ลึกๆก็ไม่
พอใจเล็กน้อยก่อนที่จะย่องไปหาพ้อยท์และปั้นจั่นที่อยู่ตรงทางออกอีกทางโดยมีเขื่อนเดินตามไป
ติดๆ
 
 
 
 
 
 
“เห้อ”กวินมองตามเฟย์ไปก็รู้ดีว่าเฟย์คงไม่พอใจที่เขาลากจินนี่มาด้วยตลอดแบบนี้แน่ๆ นั่นสินะ
ทั้งๆที่เขาและจินนี่เคยพลาดมีอะไรกันมาก็จริงแต่เขาคบเอพริลไปแล้ว และเอพริลก็ไม่ใช่คนที่เลว
ร้ายอะไร เขาควรจะมีแค่เอพริลสิ ทำไมเขาต้องห่วงใยจินนี่แบบนี้นะ
 
 
 
 
 
 
 
 
ก๊อกๆ
 
 
 
 
 
 
“จินนี่ ทำไมเธอมาอยู่ที่นี่ได้”ทางด้านพิมที่เดินมาเปิดประตูบ้านเบิกตาโพลงเมื่อได้เห็นหน้าเพื่อน
รักอย่างจินนี่มาหาเธอที่นี่ได้
 
 
 
 
 
 
“ก็เราโทรหาพ่อของพิม พ่อของพิมบอกว่าพักฟื้นที่นี่นิ เราเลยอยากมาเยี่ยม ที่นี่ใช่มั้ย บ้าน
ชานเมืองของตายายพิมที่พิมเคยบอกว่าชอบมาวิ่งเล่นตอนเด็กๆ”จินนี่ยิ้มหวานก่อนที่จะทำทีมอง
ไปรอบๆบ้านด้วยความสนใจก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน พิมตกใจและหัวเสียแต่ทำอะไรได้ เพราะเธอ
ตลอดเวลาไม่เคยขัดเพื่อนสาวคนนี้เลย
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วคุณลุงไปไหนล่ะ จินนี่เอาของเยี่ยมมาเยี่ยมด้วยนะ”จินนี่ยิ้มหวานก่อนที่จะชูกระเช้าผลไม้ขึ้น
มาให้ดู
 
 
 
 
 
 
“สงสัยอยู่ข้างบนน่ะ รออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพิมไปตามคุณพ่อมาหา”พิมอึกอักก่อนที่จะตอบ ในใจ
ว้าวุ่นคิดถึงฟางที่นอนสลบและป๊อปปี้หญิงที่ถูกจับมัดด้านบน เมื่อพิมขึ้นไปบนห้องแล้ว จินนี่ก็ไม่รอ
ช้า รีบเดินไปตามห้องต่างๆเพื่อตามหาป๊อปปี้หญิงและฟาง แล้วยิ้มออกมาเมื่อเห็นรองเท้าส้นสูงของ
ป๊อปปี้หญิงข้างหนึ่งหล่นอยู่ในห้องก็รีบถ่ายไว้ก่อนที่จะส่งเข้าไปที่มือถือของพ้อยท์เพื่อนำเป็นชิ้น
หลักฐานที่จะส่งให้ตำรวจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำอะไรอยู่น่ะจินนี่”ก่อนที่จินนี่จะทำอะไรต่อไป พิมที่เดินลงมาเห็นท่าทางลับๆล่อๆของพิมก็พูด
ขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ จะปอกผลไม้น่ะเลยจะมาหามีด จริงสิ เห็นรถยนต์ของ2ป๊อปที่ข้างบ้านนี้ พวกเค้ามาเยี่ยมคุณ
ลุงเหมือนกันหรอ ไปไหนซะล่ะจะได้ชวนกันมากินผลไม้”จินนี่พูพลางเปลี่ยนประเด็นโดยไม่รู้เลยว่า
พิมที่อยู่ด้านหลังคว้าแจกันมาฟาดลงที่ท้ายทอยจนจินนี่ทรุดลงไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทะ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย/พิม นี่มันอะไรกันทำร้ายจินนี่ทำไม”จินนี่ปรือตามองพิมที่ยืนอยู่ด้วย
ความเสียใจไม่คิดว่าเพื่อนสนิทจะทำร้ายกันได้ลง ก่อนที่ป๊อปปี้ที่ได้ยินเสียงดังก็รีบวิ่งลงมาจากชั้น
บนแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นพิมทำร้ายจินนี่อยู่
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าสะเออะมาที่นี่เองไม่เข้าเรื่อง อย่าคิดนะว่าชั้นไม่รู้ว่าแกน่ะติดต่อกับกวิน มีหรอว่าแกจะไม่
รายงานเรื่องนั้นให้ผัวแก อ้อ โทษทีนะที่ต้องพูดจริงๆ เพราะชั้นจะบอกอะไรไว้ให้นะเรื่องของแกกับ
กวินน่ะ ไม่ใช่ความลับแล้วล่ะเพราะชั้นรู้ตั้งนานแล้ว หึ ไฮโซทำตัวมั่วสำส่อนไม่เว้นแม้แต่เพื่อนตัว
เอง”พิมพูดขึ้นอย่างสะใจ ป๊อปปี้ทนต่อไปอีกไม่หวที่เห็นเพื่อนของตนเองถูกทำร้ายก็รีบไปประคอง
ร่างบางให้ลุกขึ้น
 
 
 
 
 
กริ๊ก
 
 
 
 
 
 
แต่ก่อนที่ป๊อปปี้จะประคองจินนี่ ปืนด้ามหนึ่งก็ปลดเซฟปืนและจ่อเข้าที่ขมับชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมคุณลุงถึงเดินได้ไหนว่าคุณลุงป่วย/โอ๊ย สงสัยจะมีดีแค่รวยดีแต่ผลาญเงินพ่อแม่ไปวันๆ ไม่
เอะใจเอาซะเลยว่าสิ่งที่ชั้นพูดมันเป็นเรื่องโกหก แต่ก็เอาเถอะนะ ทำตัวน่าสงสารยอมเป็นเบ๊แกเพื่อ
จะได้อยู่ในกลุ่มเพื่อนไฮโซมีหน้ามีตากับเค้าบ้าง ต้องทนเป็นสาวใสซื่อเพื่อให้แกไว้ใจ ทนให้แก
โขกสับสารพัด แต่ก็นะ ชั้นกะสงเคราะห์แกไว้ชีวิตแก เอาแกไปขายซ่องพร้อมกับนัง2คนนั่นแล้วกัน
หัดทำมาหากินซะบ้าง ป๊อปคะ ถ้าเราอยากจะอยู่ด้วยกันก็ปล่อยมัน มันเป็นเสี้ยนหนามหัวใจของ
ความรักเรานะ”พิมแผดเสียงว่าและเผยธาตุแท้ออกมาทำให้ป๊อปปี้และจินนี่อึ้งไม่คิดว่าสาวน้อย
เรียบร้อยอ่อนโยนแบบพิมแท้จริงจะเป็นคนแบบนี้งั้นรึ
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปล่อยมันเดี๋ยวนี้ รึว่าป๊อปจะทรยศ/เป็นไงล่ะนังพิมดูผัวแกสิ มันเห็นคนอื่นดีกว่าแกนะตอน
นี้”พิมโวยวายเมื่อป๊อปปี้ไม่ยอมปล่อยจินนี่ก่นที่พ่อของพิมจะตวาดใส่ลูกสาว
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย พ่อไม่ต้องมาว่าชั้น อย่างน้อยป๊อปเค้าก็สัญญกับชั้นแล้วว่าเราะอยู่ด้วยกัน อีหน้าไหนจะมา
พรากไม่ได้เด็ดขาด อีพวกเสี้ยนหนามหัวใจน่ะชั้นนี่ล่ะจะกำจัดให้หมด”พิมโวยวายเถียงพ่อตนเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นก็ยากหน่อยแล้วกันเพราะเสี้ยนหนามหัวใจแบบชั้นน่ะขุดยาก”แต่ก่อนที่พิมจะพูดอะไรต่อ ฟาง
ที่ย่องลงมาคว้าเอาไม้ถูพื้นมาเป็นอาวุธแล้วฟาดลงใส่พิมอย่างแรงจนพิมทรุดลงไป ฟางไม่รอช้า
หยิบมีดที่จินนี่ใช้ปอกผลไม้มาเป็นอาวุธแล้วจับตัวพิมเป็นตัวประกัน
 
 
 
 
 
 
“แกหลุดมาได้ยังไงชั้นล่ามโซ่แกไว้นิ หรือว่าป๊อป”พิมพูดแล้วมองไปที่ป๊อปปี้ที่เฝ้าฟาง ฟางยักคิ้ว
ออกมากวนๆนิดนึงแล้วคิดถึงเมื่อกี้ที่ธอแกล้งเป็นลมแล้วมานอนบนเตียงก่อนที่ป๊อปปี้จะแอบเข้ามา
ข้างในแล้วปลดโซ่ที่ล่ามไว้ออกให้แล้วจูบที่หน้าผากทำให้ฟางรู้ว่าป๊อปปี้ไม่มีเจตนาทำร้ายเธอก่อน
ที่ฟางจะตื่นและอาศัยจังหวะที่พ่อของพิมที่เฝ้าด้านนอกตามลูกสาวตัวเองลงไปแล้วเธอก็รีบไป
ปล่อยตัวป๊อปปี้หญิงที่ถูกขังอีกห้องก่อนที่จะตัดสินใจเดินลงไปเพราะเห็นป๊อปปี้กับจินนี่กำลังแย่
 
 
 
 
 
 
“เพราะแกนังพิมอีลูกโง่อยากจะเอาผัวเข้ามาทำไม เห็นมั้ย มันไม่ได้รักแก ไอ้ผู้ชายกะล่อนแบบนี้
มึงยังจะเชื่อมันอีก เพราะแกที่จมปลักรักมันคนเดียวทำให้ชั้นต้องเดือดร้อน ถ้าแกไปจับผู้ชายรวยๆ
คนใหม่นะป่านนี้แกกับชั้นคงไม่ต้องกลายเป็นแบบนี้เสียแรงที่เก็บแกมาเลี้ยงข้างถนน แกมันโง่มิน่า
ล่ะพ่อแม่แท้ๆแกถึงทิ้งแกไว้ข้างถนน อย่าอยู่เลยนังเด็กอกกตัญญู/คุณลุงอย่าทำพิม”พ่อของพิม
เดือดจัดเมื่อเห็นว่าสุดท้ายป๊อปปี้ก็เลือกที่จะช่วยฟางก่อนที่จะสบถออกมาอย่างหัวเสียพร้อมกับ
หลุดเล่าเรื่องราวทุกอย่างออกมาทำให้พิมอึ้งเมื่อรู้ว่าตัวเองไม่ใช่ลูกแท้ๆก่อนที่จะกรีดร้องออกมาจน
พ่อของพิมรำคาญแล้วชักฝืนออกมาหมายจะยิงพิมที่ถูกฟางจับเป็นตัวประกันซะเพื่อเอาตัวรอดหนี
ไปคนเดียว ป๊อปปี้ตกใจรีบผละออกจากจินนี่แล้วเอาตัวเข้าบังกระสุนแทนพิม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ กรี๊ดดดด”พิมที่เห็นป๊อปปี้พูดยิงต่อหน้าเพราะปกป้องเธอก็กรีดร้องออกมา เช่นเดียวกับฟาง
ที่ผละออกมาจนพิมช๊อค ก่อนที่จะคว้ามีดที่หล่นข้างๆขึ้นมาหมายจะไปแทงพ่อตนเอง ด้วยอาการ
เสียสติที่ช้อคเห็นคนที่รักนอนจมกองเลือด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฆ่าป๊อปปี้ทำไม กรี๊ดด/อีพิม อีโง่หลงผู้ชาย แกจะฆ่าพ่อแท้ๆรึไง”พิมเสียสติก่นที่จะคว้ามีดมาไล่
พ่อตัวเอง ซึ่งพ่อของพิมตกใจและพยายามหนีไปมาแล้วว่าก่อนที่จะอาศัยจังหวะที่พิมเผลอตะครุบ
แล้วหมายจะยิง
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
 
แต่ก่อนที่พ่อของพิมจะทำอะไร เสียงปืนก็ดังขึ้น กวินและพวกของพ้อยท์ที่รวมกันแล้วเข้ามาใน
บ้านหลังจากได้ยินเสียงปืนยิงพ่อของพิมจนขาดใจตายต่อหน้าพิม ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของพิม
ที่ร้องออกมาก่อนที่จะผลักร่างของพ่อเลี้ยงตัวเองแล้วคว้ามีดที่วางข้างๆเมื่อกี้นี้ออกมาเป็นอาวุธแล้ว
มองทุกๆคนที่เข้ามาในบ้านด้วยสายตาหวาดกลัว
 
 
 
 
 
 
 
“พิมอย่าวิ่งนะตั้งสติไว้ ไม่มีใครทำร้ายเธอแล้ว/ไม่ต้องมายุ่งพวกแกเป็นพวกอีฟาง พวกแกฆ่า
ป๊อปปี้ไปแล้ว แกจะฆ่าชั้น แกจะฆ่าชั้น กรี๊ดดด”เขื่อนที่วิ่งตามพิมไปทางหลังบ้านพร้อมกับตำรวจ2-
3นายก็พยายามเกลี้ยกลิ่มให้พิมได้สติแต่พิมตอนนั้นที่ทั้งเสียขวัญและช้อคก็ตวาดก่อนที่จะกรีด
ร้องแล้ววิ่งไปที่ท้องถนนก่อนที่พวกเขื่อนจะวิ่งตามไปคว้าตัวแต่ช้าไปเสียแล้วพิมถูกรถยตน์คันหนึ่ง
ชนและนอนจมกองเลือดอยู่ข้างถนนแน่นิ่งไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ขอโทษนะที่คิดแผนแผลงๆออกมาแล้วไม่บอกฟาง ทำให้ฟางร้องไห้เสียใจแบบนี้/คนบ้า อย่า
เป็นอะไรนะ ตอนนี้ตำรวจมาแล้วเดี๋ยวสักพักเฟย์กับเขื่อนจะไปตามรถพยาบาลมาแล้ว”ทางด้าน
ป๊อปปี้มองร่างบางของฟางที่ประคองกอดตัวเองแน่นก็ยิ้มแล้วพูดขึ้นก่อนที่ฟางจะพูดขึ้นแล้วน้ำตาก็
ไหลออกมา ป๊อปปี้มองฟางแล้วยิ้มก่อนที่จะเอื้อมมือเช็ดน้ำตาให้ร่างบางแล้วเอามือลูบที่หน้าท้อง
นูนของฟางอย่างเบามือ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเป็นอะไรนะพี่ป๊อป ฟางกำลังโกรธพี่อยู่ พี่ห้ามตายนะ เพราะพี่ต้องง้อฟางอยู่ไม่งั้นนะ ฟางจะ
หนีไปกับลูกแน่ คนบ้า”ฟางพูดต่อแล้วร้องไห้แยเหมือนกับเด็กเช่นเดียวกับกวินที่เห็นสภาพจินนี่ก็
รีบอุ้มออกไปเพื่อพาร่างบางไปส่งโรงพยาบาลโดยที่เฟย์มองแล้วอึ้งไม่คิดว่ากวินจะห่วงใยยัยตัวร้าย
อย่างจินนี่ถึงขนาดนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าพึ่งมาเพ้อหากันแบบนี้ไปหน่อยเลยน่า ถ้ามัวแต่เพ้อแบบนี้เดี๋ยวป๊อปปี้ก็ไม่รอดกันพอดี ปั้นจั่น
รีบประคองป๊อปปี้เร็ว แล้วรีบไปส่งโรงพยาบาล”พ้อยท์มองป๊อปปี้และฟางก็พูดขึ้นก่อนที่จะสั่งให้
ปั้นจั่นพาป๊อปปี้ไปโรงพยาบาลทันที
 
 
 
 
 
 
ถึงจะท้องฟางก็ยังคงความแสบไว้นะจ้ะ ที่แน่นิ่งไปน่ะ เอ๊ะๆ พิมจะตายรึเปล่าน้ออออ
 
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา