Welcome to dark side

9.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 02.04 น.

  40 ตอน
  274 วิจารณ์
  60.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2559 12.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26) 26 Monsters battle

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โชคดีนะที่ป๊อปปี้อยู่กับเธอ นึกว่าพวกเราะต้องบุกขึ้นไปขัดจังหวะจู๋จี๋ของนายกับแม่สาวมนุษย์ที่

หอคอยซะอีก”ธามไทที่ยืนกับกรีนและครีมมี่พูดขึ้นเมื่อป๊อปปี้เดินนำเขื่อน ฟาง ปลื้มและแครอลเดิน

มา

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่นะ”ป๊อปปี้กับฟางมองหน้ากันก่อนที่จะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาพูดจาอะไรไร้สาระเลย นี่รีบไปตามล่าตัวแม่มนุษย์ติดเชื้อนั่นดีกว่าก่อนที่จะเกิดเรื่องวุ่นไป

กว่านี้/ติดเชื้อ มีเรื่องอะไรกัน”ครีมมี่พูดตัดบทก่อนที่ฟางจะรีบถามด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

“ก็แม่สาวLCอีกคนที่ชื่อเหมือนเธอน่ะ ยัยนั่นโดนปิศาจกัดแล้วไม่ยอมบอกใคร ตอนนี้ติดเชื้อกลาย

เป็นปิศาจกระหายเลือดไล่ทำร้ายนักเรียนในDSน่ะสิ”ครีมมี่พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวๆ ตอนนี้พี่ชายของเธอฟื้นแล้วนะครีมมี่อยู่ที่คุกใต้ดิน”โฟร์วิ่งกระหืดกระหอบมาหาทุกคนและ

รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ทีเจฟื้นแล้วหรอพี่โฟร์ พาฟางไปหาทีเจหน่อยสิ”ฟางยิ้มออกมาด้วยความดีใจก่อนที่จะขอร้องโฟร์

ทำให้ป๊อปปี้ที่ยืนข้างๆหน้าหงิกลงไปเมื่อเห็นฟางสนใจทีเจแบบนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ตอนนี้กำลังมีเรื่องเลิกสนใจเรื่องของตัวเองแล้วไปตามจับยัยLCคนนั้นมารักษาก่อนเถอะ”ธามไท

มองป๊อปปี้อย่างรู้ทันแล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“พูดมากน่า จะให้ไปตามจับตรงไหนล่ะบอกมาสิ”ป๊อปปี้ทำเป็นไม่สนใจแล้วรีบเดินนำคนอื่นไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ทีเจ นายเป็นยังไงบ้าง”ฟางที่รีบวิ่งมากับโฟร์เพื่อดูอาการเพื่อนชายก็รีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นสบายดียังไม่ตายแล้วนี่เจมส์ล่ะ/พวกเราตามหาเพื่อนของนายจนกระทั่งเราเจอศพเพื่อนนายถูก

ฉีกทึ้งดูดเลือดตายอยู่ชายป่า คาดว่าน่าจะเป็นฝีมือของโทโมะ”ทีเจตอบก่อนจะรีบถามทำให้โฟร์

ตอบแทนแล้วอดที่จะหดหู่ใจไม่ได้ที่เห็นคนบริสุทธิ์อยู่น้องชายตัวเองทำร้ายจนตายอีกแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าคิดอีกมุมถือว่าเจมส์เค้าทำบุญมาแค่นี้นะคะพี่โฟร์ ว่าแต่พี่โฟร์เถอะอย่าเครียดนะคะ”ฟางเห็นท่า

ทางของโฟร์ก็รีบปลอบใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำเป็นพูดดี มีน้องเป็นฆาตกรแท้ๆจะให้นั่งนอนใจแบบนี้ไงยังไงกัน น่ะจับลงโทษซะให้เข็ด”แคท

เดินเข้ามาพร้อมพรรคพวกแล้วพูดขึ้นก่อนที่จะเอาโซ่มัดโฟร์ไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอจะทำอะไรพี่โฟร์น่ะ”ฟางตกใจก่อนที่จะร้องเมื่อเห็นทีเจและโฟร์ถูกจับ

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

แคทไม่รอช้าหันมาตวัดตบฟางอย่างแรงซ้ายขวาทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาสอดเรื่องนี้นี่มันหน้าที่ที่ชั้นต้องลงโทษพวกที่ทำผิด เอาตัวโฟร์ไปล่ามไว้ที่เสาพร้อมกับไอ้

มนุษย์นั่นซะ”แคทว่าใส่ฟางก่อนที่จะสั่งลูกน้องให้ทำตามตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำพี่โฟร์กับทีเจนะ”ฟางตกใจและพยายามวิ่งไปห้ามไม่ให้พวกแคทจับโฟร์และทีเจไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ เอาตัวเองยังไม่รอดเลยนังมนุษย์ อย่างแกมันมารหัวใจชั้นแกต้องเจอกับชั้น”แคทโมโหจัดแล้ว

คิดถึงภาพที่ป๊อปปี้อุ้มฟางไปที่หอคอยส่วนตัวก็ยิ่งหึงก่อนที่จะคืนร่างแล้วบินพาฟางไปกับตัวเอง

ทันที

 

 

 

 

 

“ปล่อยนะจะทำอะไรน่ะ/ทำไม กลัวงั้นหรอหน้าหนาอย่างแกจะกลัวทำไมนังมนุษย์ชั้นต่ำ กล้ามาก

นะที่ใช้มารยาเรียกร้องความสนใจให้ป๊อปปี้สนใจแก”ฟางดิ้นขัดขืนก่อนที่จะถูกแคทจิกกรงเล็บไปที่

หัวไหล่จนเลือดซึมออกมาแล้วว่าก่อนที่จะผลักฟางหมายจะตกลงพื้นตายแต่นับว่าโชคดีที่ฟางตกลง

ไปที่ต้นไม้ ฟางรอจังหวะที่แคทบินกลับไปที่DSก่อนที่จะพยายามหาทางลงจากต้นไม้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเธอเลิกขัดขืนชั้นจริงๆเมื่อไหร่โดยที่ไม่หลอกลวงชั้นอีก ชั้นก็จะปล่อยตัวเธอ”โทโมะที่อุ้มแก้ว

ไปอาบน้ำในอ่างอาบน้ำและเอาฟองน้ำถูไปตามเนื้อตัวของแก้วแล้วพูดโดยที่แก้วไม่ยอมพูดจา

อะไรเอาแต่กอดเข่าเอาหัวพิงลงที่เข่าแล้วเหม่อมองไปทางหน้าต่างไม่สนใจการกระทำของโทโมะ

ทำให้ชายหนุ่มแอบถอนหายใจเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นทำทุกอย่างเพื่อให้เราอยู่ด้วยกัน เพื่อให้ชั้นสัมผัสเธอได้มันเลวมากนักรึไง ที่ชั้นอยากจะรักเธอ

เต็มหัวใจโดยไม่ต้องอยู่ท่ามกลางเส้นขนานแบบนั้น”โทโมะที่ใส่เสื้อผ้าให้แก้วและหยิบสร้อยประจำ

ตัวมาสวมให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

“นายมันไม่ใช่โทโมะของชั้น นายมันก็แค่ปิศาจที่หน้าตาเหมือนเค้าเท่านั้น โทโมะของชั้นตายไป

แล้ว”แก้วที่รู้สึกหวั่นไหวที่หัวใจเมื่อได้ยินคำบอกรักจากโทโมะแต่ต้องฝืนพูดจาร้ายๆใส่ชายหนุ่ม

แล้วเดินหนีไปมองที่หน้าต่างพลางกอดอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ควันไฟนิ”แก้วตกใจปนกับแปลกใจที่เห็นควันไฟลอยพุ่งมาจากทางDS หรือว่าที่โน่นจะเกิดเรื่อง

ขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่โฟร์”โทโมะหันไปมองตามที่แก้วมองจู่ๆภาพที่เขาเห็นโฟร์ถูกทำร้ายก็ผุดเข้ามาในหัวก่อนที่โท

โมะจะไม่รอช้าที่จะแปลงร่างแล้วรีบบินไปหาโฟร์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรน่ะ”แก้วมองตามโทโมะที่บินออกไปในใจนึกห่วงโฟร์ขึ้นแต่แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นแพท

เดินเข้ามาพร้อมขวานด้ามหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่อย่าบอกนะว่าจะฆ่าชั้นน่ะถ้าเธอฆ่าชั้นโทโมะเอาเธอตายแน่”แก้วเริ่มกลัวกับท่าทางของแพทก็

รีบพูดขู่ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฉับ แพทยิ้มเยาะออกมาก่อนที่จะสับลงที่โซ่ที่ล่ามแก้วเอาไว้

 

 

 

 

 

 

 

“ช่วยชั้นทำไม/ชั้นไม่ได้ช่วยเธอ แต่ชั้นต้องการให้เธอไปพ้นๆชีวิตนายท่านไงล่ะนังโง่ไปซะสิหนีไป

ให้พ้นแล้วไม่ต้องกลับมานะ”แก้วตกใจกับการกระทำของแพทก่อนที่แพทจะรีบไล่ให้แก้วรีบวิ่งออก

ไป แก้วไม่รอช้ารีบวิ่งออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นทำทุกอย่างเพื่อให้เราอยู่ด้วยกัน เพื่อให้ชั้นสัมผัสเธอได้มันเลวมากนักรึไง ที่ชั้นอยากจะรักเธอ

เต็มหัวใจโดยไม่ต้องอยู่ท่ามกลางเส้นขนานแบบนั้น

 

 

 

 

 

 

แต่ขณะที่แก้วรีบวิ่งหนีออกมานั้น เสียงของโทโมะที่พูดกับเธอเมื่อตอนแต่งตัวให้ก็ผุดเข้ามาในหัว

ทำให้แก้วหยุดวิ่งแล้วคิดถึงโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดด”จังหวะที่แก้วเผลอหยุดคิดถึงโทโมะอยู่นั่น เสียงคำรามของหมีตัวใหญ่ตัวหนึ่งดังข้างหลัง

แก้วก่อนที่แก้วจะกรีดร้องแล้วรีบหนีเข้าไปในป่ามืดทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“555ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตหนีให้รอดนะเพื่อนรัก”แพทมองตามอย่างภูมิใจที่เห็นแก้ววิ่งหนีปิศาจหมี

ที่ตัวเองสร้างขึ้นมาเพื่อตามฆ่าแก้วโดยเฉพาะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที/ร้องเสียงดังแบบนี้ไม่กลัวรึไงจ้ะสาวน้อย”ทางด้านฟางที่กอดตัวเองอยู่บน

ต้นไม้พยายามร้องให้คนมาช่วยก็ต้องตกเมื่อโทโมะบินมาใกล้ๆแล้วมองฟางพลางเลียไปตามริม

ฝีปาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะนี่ทำไมนายถึงกลายเป็นแบบนี้นายกลายเป็นปิศาจแล้วแก้วล่ะแก้วอยู่ที่ไหน/หุบปากไม่

ต้องมาทำตัวสนิทกับข้านังมนุษย์ชั้นต่ำ”ฟางจำหน้าโทโมะได้ก็พยายามถามถึงแก้วแต่โทโมะที่ไม่

ชอบใจเมื่อเห็นมนุษย์มาตีตนเสมอกับตัวเองก็ตวัดฝ่ามือทำให้ฟางที่เกาะต้นไม้อยู่นั้นกระเด็นตก

ต้นไม้มาอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าฆ่าชั้นเลยนะโทโมะนายคือปิศาจที่ดีไม่ใช่รึไง/หุบปาก ถ้าชั้นจะไปช่วยพี่ของชั้นชั้นต้องมีพลัง

อีแค่เลือดมนุษย์อย่างเธอมันก็ช่วยต่อชีวิตชั้นได้แล้วล่ะมานี่”ฟางร้องขอชีวิตโทโมะแต่ชายหนุ่มไม่

สนใจกระชากฟางมากัดหมายจะดูดเลือดแต่แล้วภาพของป๊อปปี้กับฟางก็ฉายเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ

ก่อนที่โทโมะจะยิ้มออกมาร้ายๆแล้วดึงฟางมาด้วย

 

 

 

 

 

 

 

“ที่แท้ก็เป็นผู้หญิงของป๊อปปี้ งานนี้มีอะไรสนุกๆแล้วล่ะ”โทโมะยิ้มเยาะออกมาก่อนที่จะอุ้มฟางกลับ

ไปที่ฝั่งDSทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอร้องล่ะแคทเธอทำแบบนี้ไม่มีประโยชน์หรอกนะ”โฟร์ที่อยู่ในกรงเหล็กขนาดใหญ่ที่กำลังจะถูก

เผาไฟร้องบอกแคทที่ยืนคุมพรรคพวกตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ช่วยไม่ได้ อยากมีน้องเป็นปิศาจทำผิดไล่ฆ่าพวกเราเองทำไมล่ะ เธอต้องรับผิดชอบอยู่เป็นตัวล่อ

ให้น้องของเธอมาติดกับซะดีกว่า”แคทกันไปว่าก่อนที่จะสั่งลูกน้องให้ดันกรงเหล็กไปที่กองไฟที่จุด

โดยไม่ฟังเสียงร้องของทีเจและโฟร์ที่อยู่ในนั้นเลย

 

 

 

 

 

 

โครม ตอนนั้นเองโทโมะที่โกรธและพึ่งดื่มเลือดของฟางไปทำให้มีพละกำลังมากกว่าเดิมก่อนที่จะ

โยนต้นสนใหญ่ที่ดึงออกมาใส่พวกลูกน้องแคทจนหนีกระจัดกระจาย และเดินตรงไปทำร้ายพวกลูก

น้องแคทอย่างไม่เกรงกลัวตาย

 

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะ พอเถอะอย่าทำร้ายใครอีกเลย”โฟร์พยายามร้องเตือนน้องชายให้ได้สติแต่โทโมะกลับไม่

ฟัง

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

 

 

จังหวะนั้นเองที่โทโมะคว้าตัวแคทมาทำร้ายและหมายจะหักคอ ธามไทและพวกป๊อปปี้ที่

ยกเลิกการตามหาตัวเฟย์กลับเข้ามาและถีบโทโมะกระเด็น

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่นายเปลี่ยนไปมากนะโทโมะ/หุบปาก แกใช่มั้ยที่เป็นตัวต้นคิดทำร้ายพี่สาวชั้นไอ้ป๊อป เพราะแก

เป็นหัวหน้าที่นี่ แกอย่าอยู่เลย”ป๊อปปี้มองร่างกายของเพื่อนตัวเองที่เปลี่ยนไปก็ทึ่งก่อนที่โทโมะจะ

หันขวับไปหาป๊อปปี้อย่างโกรธจัดแล้วพุ่งเข้ามาเอาเรื่อง ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบหลบและไหวตัวทัน

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าคิดว่าจะหมาหมู่ได้นะ”โทโมะหันขวับไปซัดพลังใส่กรีนและปลื้มที่กระโดดมาช่วยป๊อปปี้จน

กระเด็นก่อนที่จะตบมือ3ครั้งและตอนนั้นเองพวกซอมบี้ที่โทโมะเคยฆ่าก็โผล่ขึ้นมาจากป่าแล้วปีน

เข้ามาหมายจะทำร้ายพวกของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“โฟร์ ฟื้นสิโฟร์”ตอนนั้นเองธามไทและครีมมี่ไม่รอช้ารีบดับไฟก่อนที่จะเข้าไปช่วยทีเจและโฟร์ที่

สลบไปแล้วไปหาผู้บำบัดทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจมส์ นั่นเจมส์จริงๆด้วย”ตอนนั้นเองฟางที่ถูกโทโมะปล่ยตัวเห็นซอมบี้แฟนเก่าตัวเองก็ดีใจก่อนที่

จะรีบไปหาแต่ต้องตกใจเมื่อเห็นสภาพเจมส์ที่ตาแดงจัดพุ่งเข้ามาทำร้าย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง/ตอนนี้ล่ะ”ป๊อปปี้ที่สู้อยู่กับโทโมะหันไปเห็นฟางร้องเสียงดังก็ตกใจทำให้โทโมะอาศัยจังหวะ

ตวัดกรงเล็บของตัวเองกระชากปีกสีดำต่อหน้าทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ากก/ป๊อปปี้”ป๊อปปี้ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและทรุดลงไปท่ามกลางความตกใจของทุกคน

 

 

 

 

 

 

“ระวัง”ฟางที่ร้องไห้ออกมาเมื่อเห็นป๊อปปี้ถูกทำร้ายก็รีบวิ่งไปหาป๊อปปี้อย่างไม่คิดชีวิตโดยที่ไม่มอง

เลยว่ามีซอมบี้พุ่งเข้ามาทำร้าย แต่ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบใช้พลังเฮือกสุดท้ายดึงฟางไปกอดทำให้ป๊อปปี้

พูดทำร้ายแทน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“555555 นี่น่ะหรอจุดอ่อนของว่าที่ผู้ปกครอง3โลกที่ยิ่งใหญ่ต้องมาเสียท่าเพียงแค่มนุษย์สาว

ธรรมดา วันนี้ชั้นสนุกมากเลยแล้วคราวหน้าชั้นจะมาเยี่ยมใหม่นะเพื่อนรัก”โทโมะมองดูสภาพป๊อปปี้

อย่างสมเพชก่อนที่จะหัวเราะออกมาอย่างสะใจแล้วโยนปีกของป๊อปปี้เข้าไปในกองไฟที่ยังดับไม่หมดแล้วบินหายไปในความมืด

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเป็นอะไรนะป๊อปปี้ ฮือๆ”ฟางตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้สลบไปแล้วก็ร้องไห้ออกมาอย่างเสียขวัญ

 

 

 

 

ใครหนอทำให้โทโมะเข้าใจผิดแล้วทำร้ายป๊อปปี้แบบนี้

 

 

 

งานนี้โดนทำร้ายหนักขนาดนี้สนุกแน่55555555555

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา