fic knm:คู่รักคู่กัดใต้แสงจันทร์[ลีxไคซ์]

 
  ทันทีที่พบกับนาย  หัวใจของฉันก็เต้นแรงขึ้นๆ
  ทำไมล่ะ ทั้งๆที่นายเป็นผู้ชายเหมือนฉันแท้ๆ ใจเต้นยิ่งกว่าเจอหญิงงาม...
  ......................................................
 
  " เจ้าชายครับ? เจ้าชาย? "
  " ไม่ ข้าไม่เป็นไร "
  " แต่ตูเป็น ไอ้ห้า "
  ไคซ์หน้าแดงฉ่าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เจ้าชายกริมเบร์กก้มมองลงตํ่าก็ถึงกับตกใจ มือหนาของเขากำลังจับกับมือของไคซ์
  " อะ ข้าขอโทษๆ "
  " ไปไกลๆเลยเฟ้ย!!! "
  
  " งั่มๆๆๆ "
  เด็กหนุ่มผมสีเขียวอ่อนก้มหน้าก้มตากินเหมือนเคยจนเขาเริ่มสงสัยแล้วว่าร่างบางๆเช่นนี้เอากระเพาะไปไว้ส่วนไหนถึงได้สามารถกินจุโดยพุงแทบไม่ออก กริมเบิร์กสลัดความคิดนั้นออกไป 
  ตอนทานข้าวก็ดูน่ารักดีนะ..... 
  เขามองดูไคซ์กินข้าวจนไม่ได้สังเกตว่าไคซ์เหล่มองเขาอยู่ ช่วยไม่ได้ ก็คนตรงหน้าทำเขาเพลินจนลืมดูเลยนี่ 
  '' มองไมอ่ะ? ''
  '' เปล่า ข้าแค่มองแมวขนสีเขียวตัวนี้ ''
  ไคซ์ผู้รอบรู้ถึงกับสำลักข้าวแทบพุ่งออกมาจากปาก เขารู้ว่าเจ้าชายไม่ได้หมายถึงแมวจริงๆ ไม่งั้นคงไม่สำลักให้เจ็บคอหรอก ไคซ์ทุบอกตัวเองสองสามทีแล้วกลืนข้าวลงคอ 
  '' ฉันไปละ... ''
  หนุ่มหัวเขียวลุกขึ้นจากที่นั่ง วันนี้เป็นวันที่สบายที่สุดเลย ไม่ต้องกินข้าวไข่เจียว มื้อเที่ยงอีกสองมื้อ! อืม... เจ้านี่มีดีก็ตรงนี้แหละ โชคร้ายที่พวกนั้นอดเพราะเจ้าลีโอลาดันเป็นอะไรก็ไม่รู้
  '' งั้นก็โชคดีนะ ''
  '' จ้า! ''
  ไคซ์ออกมาจากโรงอาหาร แม้ว่าเขาจะพูดแรงๆแบบนั้นกับลีโอลา แต่สุดท้าย เขาก็ต้องตามไปง้อเจ้านั้นอยู่ดี 
  ระหว่างที่เดินอยู่นั้น ก็มีชายหัวฟ้าคนหนึ่งวิ่งไม่ดูตาม้าตาเรือมาชนเขาเข้าอย่างจัง แต่ขอบคุณขาที่สามารถยึดเหนี่ยวพื้นไว้ได้ 
  '' ขอโทษที ข้ารีบมาก ''
  '' นายเป็นใครน่ะ? ''
  '' เฟย์ เป็นหัวหน้าแผนกวารสาร ''
  '' มีแผนกนั้นด้วยเหรอ ''
  '' ปี 3 ถึงรู้น่ะว่ามี ''
  " อ๋อ มิน่าล่ะ... ''
  '' นายคือ...ไคซ์ ใช่ไหม ''
  '' ใช่ ทำไม? ''
  '' ช่วยตามมานี่หน่อย ''
  ว่าแล้ว นายเฟย์ก็ลากตัวเขาไปอีกทางได้อย่างสบายเพราะเจ้านั่นตัวสูงกว่าเขาตั้งหลายเซน เขาล่ะกลัวรองเท้าจะขาดเพราะลากพื้นมากเกินไป เดินมาได้สักพัก เฟย์ก็หยุดและปล่อยตัวไคซ์
  " ที่นี่ที่ไหน? "
  " แผนกวารสารยังไงล่ะ!! "
  ไคซ์กวาดตามองทั่วหน้าอาคาร สีของอาคารเป็นสีถนอมสายตา เฟย์นำหน้าเขาเข้าไปข้างใน ระหว่างทาง นักศึกษาปี 3 และ 4 กำลังนั่งอยู่หน้าจอคอมอย่างไม่ลดละ
  " แล้วนายพาฉันมาทำไมอ่ะ? "
  " ผมอยากสัมภาษณ์คุณหน่อย "
  " เกี่ยวกับอะไรล่ะ? "
  " ทุกอย่าง!! "
  " ห๊ะ!! "
  " ทุกอย่างที่ผมถามน่ะ "
  " อ๋อ! "
  " เริ่มเลยนะ.... "
 
                                      ........................................