รักร้ายหักสวาท ปฐมบท

8.3

เขียนโดย RosenLa

วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 22.47 น.

  57 chapter
  69 วิจารณ์
  57.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 21.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27) ความร้ายเริ่มปรากฏ 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                        “สวัสดีค่ะคุณหญิงพัชริน” เฟร์พูดพลางไหว้
“สวัสดีจ๊ะหลานเฟร์ แขกเยอะดีน่ะ” คุณหญิงพัชรินพูดพลางมองไปรอบๆ
“ค่ะ เชิญคุณหญิงด้านในเลยค่ะ” เฟร์พูด
“คนเยอะดีน่ะ จะโดนผีหลอกป่าวเนี้ย” เขื่อนพูดพลางเดินเข้ามา
“อย่ามาพูดไม่เป็นมงคลแถวนี้น่ะ” เฟร์พูด
“ทำไมจะพดไม่ได้ในเมื่อพิพิธภัณฑ์ของเฟร์มี…..อุป!!” เขื่อนพูดทำให้เฟร์รีบเอามืออุดปากใว้
“อย่าพูดคำนั้นออกมาน่ะไม่งั้นพี่ตายแน่” เฟร์พูดก่อนที่นักข่าวจะวิ่งมา
“อุ้ย คุณเฟร์กับคุณเขื่อนมาต้อนรับแขกซ้อมใว้หรอค่ะ” นักข่าวช่อง3พูด
“นี้คุณสองคนคบกันหรอค่ะ” นักข่าวช่อง7พูด
“แล้วคบกันมานานยังค่ะ แล้วจะมีข่าวดีเมื่อไรเอ่ย” นักข่าวช่อง8พูด
เฟร์มองหน้าเขื่อน
“มะ..ไม่ใช่น่ะค่ะคือเฟร์กับพี่เขื่อนเราเป็นแค่พี่น้องกันค่ะ” เฟร์พูด
“ คุณเฟร์ตอบเหมือนดาราเลยน่ะค่ะ” นักข่าวช่อง4พูด
“อุ้ย!! คุณโทโมะมาแล้ว!!” โทโมะเดินเข้ามาก่อนนักข่าวจะรีบวิ่งเข้าไปรุม
“เฮ้อ~ นี้นักข่าวรึพวกสอดเนี้ย” เฟร์บ่น เขื่อนมองก่อนจะยิ้ม
“แล้วใอ้ป๊อปล่ะ” เขื่อนพูด
“ไปรับฟางค่ะเดี่ยวก็คงมา” เฟร์พูดก่อนจะเดินเข้าไปในงาน
 
 
 
 
ป๊อปปี้ยืนรอฟางนอกบ้านพลางเช็คนาฬิกาก่อนที่ฟางจะเดินมาในชุดไทยราชการที่5ในมาดคุณหญิง ป๊อปปี้หันมามองก่อนจะตะลึง
“เป็นไงจ๊ะตาป๊อป..น้องสวยรึป่าวจ๊ะ” แม่ฟางพูด
“สวยครับ..สวยที่สุดเลย” ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางหน้าแดง
“เดี่ยวพ่อกับแม่จะตามไปน่ะ..ลูกไปกับพี่ป๊อปก่อนเลย” แม่พูด
“ค่ะ” ฟางตอบก่อนจะเดินไปหาป๊อปปี้ที่เอาแต่จ้องฟาง
“มัวแต่จ้องอยู่นั้นแหละจะไปไมค่ะ” ฟางพูด
“อ้าว ก็เมียพี่สวยขนาดนี้พี่ก็ต้องจ้องต้องมองสิครับ” ป๊อปปี้พูด
“ชู่! อย่าพูดว่าเราเป็นอะไรกันสิค่ะเดี่ยวคุณพ่อคุณแม่ฟางได้ยิน” ฟางพูด ป๊อปปี้ยิ้ม
“คราบๆ พี่ว่าเราไปกันเถอะเชิญครับ” ป๊อปปี้พูดแล้วเปิดประตูให้ฟาง ฟางยิ้มก่อนจะขึ้นรถป๊อปปี้ปิดประตูแล้ววิ่งอ้อมไปนั่งที่คนขับแล้วขับรถออกไป
“คุณค่ะชั้นว่า..ลูกฟางคงจะเปิดใจรักป๊อปปี้แล้วล่ะค่ะ” แม่พูดพลางยิ้ม
“ผมก็เห็นด้วยเหมือนกัน ตาป๊อปน่ะเป็นคนดีผมเชื่อว่าเขาต้องดูแลลูกเราได้” พ่อยิ้มก่อนจะกอดไหล่แม่ ถึงแม้พ่อกับฟางจะทะเลาะกันบ่อยๆแต่พ่อก็ยังรักยังเป็นห่วงฟางเสมอ
 
 
 
 
“ฟางน่ะฟางทำไมมาช้าจัง” แก้วพูดพลางมองหาฟาง
“แก้ว…” เสียงโทโมะดังขึ้นทำให้แก้วรีบหันไปตามเสียงก่อนทั้งคู่จะตกตะลึงในชุดไทยของทั้งคู่
“อะ..อ้าว โทโมะ..นายมางานนี้ด้วยหรอ” แก้วพูด
“อืม..แก้วมางานนี้เพราะชอบดนตรีสิน่ะ” โทโมะพูด
“ใช่..แก้วอยากเห็นระนาดน่ะเห็นว่าสวยมากแก้วเลยอยากมาดู” แก้วพูด
“ไปดูกันไม” โทโมะพูดทำให้แก้วมองหน้า
“อะ..อืม ไปสิ” แก้วพูดพลางจะเดินแต่โทโมะคว้าแขนของแก้วก่อนจะเอามืออ้อมมาไขว้แขนของโทโมะ แก้วมองก่อนจะยิ้มก่อนจะเดินไปพร้อมกับโทโมะ
 
 
 
 
“น้องหญิงสายฝนจ๊ะ น้องหญิงว่าชุดนี้งามรึไม่” แพรวดาวพูดพลางเลือกชุดแต่งงานแต่สายฝนเอาแต่เหม่อ
“น้องหญิง!” แพรวดาวสั่นตัวก่อนสายฝนจะตื่นจากผวัง
“เพค่ะ เอ่อ..สายฝนขอประทานโทษเพค่ะ” สายฝนพูด
“มิเป็นไรดอก..พี่ถามเจ้าว่าชุดนี้งามรือไม่” แพรวดาวพูด
“งะ..งามเพค่ะ พี่หญิงใส่ชุดใดก็งามหมดเพค่ะ” สายฝนพูด
“น้องนี้ช่างประจบเสียจริงถ้าพี่เลือกชุดเสร็จเดี่ยวพี่จะไปเลือกชุดให้เจ้าด้วย” แพรวดาวพูด สายฝนยิ้มก่อนจะมองดูชุดแต่งงาน
 
“โอ้ย!! ร้อน!! “ อิ๋งเหมยพูดอย่างโมโหก่อนจะเดินกระแทกเข้ามาในวงดนตรีไทยที่ทุกคนกำลังซ้อมกันอยู่
“โอ้ย! พี่อิ๋งเหมย! ช่วยเงียบๆหน่อยได้รึไม่พวกข้าเล่นดนตรีอยู่” ชบาพูด
“นี้เอ็งสั่งข้างั้นรึ!! นังชบา!! ข้าเป็นพี่เอ็งน่ะ!!” อิ๋งเหมยพูด
 
“พอเถอะจ๊ะ อย่ามีเรื่องกันเลย..ถ้าพี่อิ๋งเหมยร้อนพี่อิ๋งเหมยไปอาบน้ำเถอะจ๊ะ” เฟื่องฟ้าพูด
 
“ข้าก็อยากจะอาบอยู่ดอกแต่ตุ่มข้าน้ำหมดน่ะสิกว่าใอ้ลิดจะหาบน้ำมาใส่ก็เย็นนัก” อิ๋งเหมยพูด
 
“งั้นพี่ก็ไปอาบน้ำห้องข้าเถอะจ๊ะ” เฟื่องฟ้าพูด
 
“ไม่ได้น่ะพี่เฟื่อง..พี่อุส่าหาบน้ำใส่ตุ่มเองแท้ๆเหตุใดจึงให้พี่อิ๋งเหมยอาบเล่า!” ชบาพูด
 
“ให้อิ๋งเหมยอาบห้องเอ็งน่ะดีแล้ว..เอ็งน่ะต้องซ้อมระนาดจนดึกกว่าจะเสร็จใอ้ลิดมันก็หาบใส่เสร็จแล้ว” พ่อพูดยิ่งทำให้ชบาไม่พอใจ
 
“งั้นชั้นไปอาบน้ำก่อนน่ะจ๊ะเหนี่ยวตัวจะแย่อยู่แล้ว” อิ๋งเหมยพูดแล้วเดินออกไป
 
“มองอะไรกัน ซ้อมต่อไปสิ” พ่อสั่งก่อนจะเดินออกไป
 
“ข้าอยากจะตบนังอิ๋งเหมยยิ่งนัก!!” ชบาพูดทำให้ทุกคนในวงเห็นด้วย
 
“ข้าก็อยากจะจัดให้มันสักฉากสองฉากเช่นกัน นายพ่อน่ะตามใจมันจนมันจะกลายเป็นคุณหญิงอยู่แล้ว!!” หญิงสาวในวงพูดพลางเฟื่องฟ้าส่ายหน้า
 
“อย่าทำเช่นนั้นเลยเดี่ยวจะเป็นเรื่องใหญ่..แถมพวกเอ็งอาจจะโดนลงโทษน่ะ” เฟื่องฟ้าพูด
 
“พี่เฟื่องก็ยอมแต่มัน..พี่จะยอมมันเพื่อให้มันกดขี่พี่รึ!” ชบาพูด
 
“ก็พี่อิ๋งเหมยเค้าเป็นพี่สาวเราน่ะ” เฟื่องฟ้าพูด
 
“ไม่ใช่แม่เดียวกันสักหน่อย” ชบาพูด
 
“แต่เราก็มีพ่อเดียวกัน..แถมแม่ของเราก็มาทีหลัง..เครพกันใว้น่ะดีแล้ว ข้าว่าพวกเรามาซ้อมกันต่อดีกว่า” เฟื่องฟ้าพูดก่อนทุกคนจะลงมือบรรเลงเพลง
 
 
 
หลายรักจังเลยน่ะท่านชายภานุ=∆=เขื่อนเฟร์ก็กุ๊กกิ๊กมุ้งมิ้งกันไปมา ส่วนโทโมะกับแก้วก็ระวังขนมจีนใว้น่ะหายไปหลายวันเค้าแอบไปแต่งใว้น่ะเลยลงให้เอาไปเลย5 ตอนนนน คอมเม้นให้กำลังใจเค้าด้วยน่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา