Love

          สองอาทิตย์กับการมาเรียนของยูสนุกมากค่ะ เพื่อนๆน่ารักไม่มีใรหยิ่งอยากที่คิดไว้แต่ติดต้องที่พวกเขามีค่านิยมสูงแต่เรื่องนี้ไม่มีปัญหากับยูเท่าไรค่ะ และสองอาทิตย์ที่พี่ชานยอลทำงานไม่ค่อยได้คุยกันเพราะพี่ชานยอลบินไปทัวร์ยุโรป มันเหนื่อยทั้งการเดินทางและการแสดงยูเข้าใจเลยค่ะ แต่เมื่อคืนพี่ชานยอลไลน์มาบอกว่ากำลังเดินทางกลับ กลับมาแล้วจะมารับที่มหาลัย ยูบอกให้ผักพ่อนไม่ต้องมารับแต่ไม่รู้จะรับฟังหรือเปล่า วันนี้ยูมีเรียนช่วงเช้า ช่วงบ่ายว่าง ยูเลยมานั่งรออังที่หน้าตึกคณะ
"ว่างมากชินะ ถึงมานั่งเล่นเนีย"
"สวัสดีค่ะรุ่นพี่จุนยอง"
"ว้าวววว รุ่นพี่เปิดตัวเด็กหรอ"
"มานั่งรอชะด้วย" 
"ไปไกลตีนเลยไป"
"5555 ดุขนาดนี้ น้องระวังหน่อยนะเดียวตายค่าอกพี่เขา"ไอ้พวกปากหมาจริง ผมน่าจะซื้อตะก้อมาให้พวกมันคนละอัน
"หือพวกมึงจะลองดูก่อนไม"
"โฮ้รุ่นพี่ ใจเย็นๆแซวนิดเดียวเองไปแล้ว ไปก่อนนะทำคนสวย" 5555
"อย่าคิดมากเลยไอ้พวกนี่ปากมันเป็นแบบนี้ละ" ผมบอกเธอที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ที่โดนไอ้พวกรุ่นน้องของคณะผมแซว
"ค่ะ" 
"ยูยยยยยยย รอนานปาว อ่ะรุ่นพี่สวัสดีค่ะ"
"อืม" 
"ยูเป็นไรใครทำ ทำไม่ทำหน้าแบบนี้" อังนั่งข้างยูเอามือมาจับหน้ายู
"ปาว  ยูปวดหัวนิดหน่อย กลับกันเถอะ" 
"ป่ะๆๆ ไปก่อนนะรุ่นพี่จุนยอง"
"ไปเดียวพี่ไปส่ง" 
"ไม่เป็นไรค่ะ เรากลับกันเองดีกว่าอัง" 
"อ่อ..คือ..รุน"
"จะต้องให้อุ้มไหม" อะไรกันอังงงๆ เกาหัวแปบ สุดท้ายยูกับอังก็ต้องเดินตามรุ่นพี่มาที่รถ