นายมาเฟียคนนี้ของฉัน

10.0

เขียนโดย Ployneko

วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.11 น.

  14 ตอน
  6 วิจารณ์
  14.15K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 มีนาคม พ.ศ. 2559 23.16 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) วันแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
คุณ : พ่อคะ หนูไม่ไปนะคะ
คุณกำลังอ้อนวอนพ่อของคุณ เพราะว่าพ่อของคุณจะส่งคุณไปอยู่กับมาเฟียถึงอเมริกา
พ่อ : พ่อขอร้องเถอะนะลูก จะต้องให้พ่อทำยังไง ลูกก้อเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อ มันจำเป็นจริงๆนะลูก ถ้าพ่อไม่ส่งลูกไปเราต้องตายกันทั้งบ้านแน่ๆ
คุณ : แต่พ่อ ใครเค้าจะอยากไปอยู่กับมาเฟียล่ะคะ
พ่อ : พ่อรู้ว่าหนูไม่อยากไปอยู่กับพวกมัน แต่มันไม่มีทางเลือกแล้วลูก หรือว่าลูกอยากเห็นพวกเราตายกันหมดล่ะลูก
คุณ : ถ้าทุกคนจะต้องมาตายเพราะหนู หนูยอมไปอยู่กับพวกมันก้อได้
พ่อ : พ่อสัญญาว่าถ้าเกิดพ่อหาตัง 5 ร้อยล้านมาให้พวกมันได้เมื่อไหร่. พ่อจะรีบไปรับลูกกลับมา
คุณ : พ่อต้องสัญญากลับหนูนะว่าจะรีบหาเงินไปรับหนูกลับมา
พ่อ : พ่อสัญญา
คุณ : ไหนๆพรุ่งนี้หนูก้อจะต้องบินไปอเมริกาแล้ว หนูจะให้แม่บ้านไปจัดของให้ แต่ว่าหนูขอใช้เวลาที่เหลืออยู่กับพ่อได้มั้ยคะ
หลังจากนั้นคุณก้อสั่งให้แม่บ้านไปเก็บกระเป๋าเตรียมเดินทางสำหรับวันพรุ่งนี้ แล้วคุณก้อเข้านอนพร้อมกับพ่อของคุณ
แม่บ้าน : เดินทางปลอดภัยนะคะคุณ ( คุณ )
คุณ : พ่อคะ หนูไม่อยู่ดูแลตัวเองด้วยนะคะ
พ่อ : จ้ะลูก พอถึงสนามบินจะมีคนมารับลูกที่ประตู 10 นะ
~ อเมริกา ~
จัสติน : วันนี้ไม่ต้องพาเด็กใหม่มาหาฉันที่บ้านนะ
การ์ด : ทำไมล่ะครับนายท่าน
จัสติน : วันนี้ไอคนทีทมันติดหนี้ฉัน 5 ร้อยล้าน มันจะส่งลูกสาวของมันมาที่นี่ ฉันดูจากในรูปแล้วหน้าตาสวยใช่ได้เลยล่ะ ฉันก้อเลยอยากลอง
การ์ด : ได้ครับนายท่าน เดี๋ยวผมจะส่งคนของเราไปรับเธอที่สนามบินนะครับ
จัสติน : เร็วๆด้วยล่ะ ฉันเริ่มอยากจะเห็นหน้าตาเธอแล้ว
~ สนามบินนิวยอร์ค ~
คุณ : ทำไมยังไม่มีใครมารับฉันสักทีเนี่ย
คนขับรถ : ต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่ทำให้รอนาน
คุณ : ฉันนึกว่าจะไม่มีใครมารับฉันซะอีก พาฉันไปดูบ้านที่นายของแกจะให้ฉันอยู่ด้วย
คนขับรถ : ขอโทษครับ เชิญเลยครับ
คนขับรถของจัสตินพาคุณขึ้นไปนั่งรถที่มีราคาแพงจนทำเอาคุณถึงกับอึ้ง และขับพาคุณไปหาจัสตินที่บ้าน
คุณ : นี่บ้านเหรอเนี่ย เจ้าของบ้านคงจะรวยมากสินะถึงซื้อบ้านได้ใหญ่โตและสวยได้ขนาดนี้
คนขับรถ : เดี๋ยวผมจะให้แม่บ้านเอากระเป๋าของคุณขึ้นไปเก็บบนห้องให้นะครับ
แม่บ้าน : ถ้ามีอะไรเรียกฉันได้นะคะ เดี๋ยวฉันเอากระเป๋าของคุณขึ้นไปเก็บไว้บนห้องเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันจะพาคุณไปพบนายท่านนะคะ
คุณ : ค่ะ
แม่บ้าน : คุณรออยู่ตรงนี้แปปหนึ่งนะคะ
หลังจากที่แม่บ้านเอากระเป๋าของคุณขึ้นไปเก็บบนห้องเสร็จ ก้อพาคุณมาหาจัสตินที่สระว่ายน้ำ ตอนนั้นจัสตินกำลังว่ายน้ำขึ้นมาจากสระ
คุณ : คนอะไรจะหล่อได้ขนาดนี้
คุณคิดในใจ
แม่บ้าน : นายท่านคะ คุณ ( คุณ ) มาแล้วค่ะ
จัสติน : เธอมีงานอะไรทำก้อไปทำเถอะ เดี๋ยวทางนี้ฉันจัดการเอง
แม่บ้าน : ค่ะ นายท่าน
จัสติน : ฉันชื่อ จัสติน บีเบอร์ ต่อไปนี้เธอจะต้องมาอยู่กับฉันตลอดเวลา จะทำอะไรหรือจะไปไหนต้องไปกับฉันคนเดียวเท่านั้น แล้วเธอก้อห้ามขัดคำสั่งฉันด้วย
คุณ : คนหล่อใจร้ายอ่ะ
คุณคิดในใจ พร้อมกับตอบตกลงอย่างไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่
จัสติน : อีกอย่างหนึ่ง กฎข้อนี้ฉันตั้งไว้สำหรับเธอโดยเฉพาะ * เธอจะต้องมาเป็นแฟนฉัน ห้ามไปมีคนอื่นด้วย *
คุณ : ไม่มีทางอ่ะ มันไม่ใช่หน้าที่ของฉันที่ฉันจะต้องมาเป็นแฟนกับนาย
จัสติน : นี่เธอลืมไปแล้วเหรอ ว่าห้ามขัดคำสั่งฉันเด็ดขาด เพราะฉะนั้นฉันสั่งอะไรเธอก้อต้องทำตามที่ฉันสั่ง ห้ามมีข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น แล้วเธอเป็นแฟนกับฉันแล้วก้อต้องพูดกับฉันดีๆด้วย ห้ามพูดแบบเมื่อกี้อีกเด็ดขาด
คุณ : นี่นาย
คุณยังพูดไม่ทันจบ จัสตินก้อรีบปิดปากคุณด้วยจูบอันเร่าร้อนของเค้าทันที
จัสติน : ฉันไปก่อนนะค่อยมาต่อกันใหม่คืนนี้ ปากเธอหวานดีนะ
ประโยคหลังจัสตินหามากระซิบที่หูคุณ
คุณ : ไอบ้า ใครเค้าอยากจะต่อกับนาย
จัสติน : เธอไง
จัสตินตะโกนกลับมาหาคุณ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา