คนสุดท้าย

โทโมะ:แล้วทำไมเพิ่งบอก
แก้ว:ก็คุณบอกว่าคุณเขื่อนอยากเจอฉัน
โทโมะ:ทำไงล่ะทีนี้
แก้ว:อยากเจอคุณเฟย์มั้ย
โทโมะมองหน้าแก้วแบบสงสัย
แก้ว:เอากุญแจรถมา
โทโมะส่งกุญแจรถให้แก้วโดยไม่ลังเล
 
บนรถ
แก้ว:ลัดเข็มขัดด้วย
โทโมะไม่ได้พูอะไรแต่ทำตามที่แก้วบอก เมื่อโทโมะลัดเข็มขัดเสร็จแก้วก็ออกรถทันที
โทโมะ:อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
โทโมะร้องโวยวายตลอดทางเพราะแก้วขับรถเร็วมาก 
เอี๊ยด
โทโมะวิ่งลงจากรถแล้วไปหาที่อ้วก แก้วเดินถือขวดน้ำตามโทโมะไป
แก้ว:อะ (ส่งขวดน้ำให้) 
โทโมะรับขวดน้ำจากแก้วทันที 
แก้ว:นี่กุญแจ ส่วนคนที่คุณเขื่อนอยากเจอน่ะนั่งอยู่ข้างผู้กำกับนู้น
โทโมะ:แล้วเธอเป็นใคร
แก้ว:ฉันเป็นตัวประกอบ ส่วนคุณเฟย์น่ะนางเอก ฉันไปนะ
โทโมะมองแก้วเดินไปแล้วรีบไปหาเฟย์และพาเฟย์ไปเจอเขื่อน
 
 
ป๊อปปี้:ไปไหนมา
แก้ว:ขอโทษค่ะคือมีเรื่องนิดหน่อยค่ะ
ป๊อปปี้:จะไปไหนทำไมไม่บอกฉันตามหาเธอตั้งนาน
แก้ว:ขอโทษค่ะ 
ป๊อปปี้:ไปทำงานได้แล้ว
ป๊อปปี้มองแก้วด้วยความเป็นห่วง
 
ห้าง tk
โทโมะ:วันนี้ผมมีอะไรต้องทำบ้าง
เลขา:วันนี้มีประชุมตอนสี่โมงเย็น แค่นี้แหละค่ะส่วนนี่เอกสารรายรับรายจ่ายของเดือนนี้เท่าที่ดิฉํนเช็คดูรายรับของห้างเราเพิ่มขึ้นยี่สิบเปอร์เซน
โทโมะ:พอ เดี๋ยวผมดูเองคุณออกไปได้แล้ว
เลขา:ช่วงนี้คุณไม่ค่อยเข้ามาทำงานเลยนะ
โทโมะเงยหน้าขึ้นมามองเลขา 
โทโมะ:มันไม่ใช่เรื่องของคุณ ออกไป
เลขา:ค่ะ
โทโมะ:เดี๋ยว ผมหมายถึงออกไปจากที่นี่ซะผมไล่คุณออก
เลขา:อะไรนะคะ
โทโมะ:ผมไล่คุณออก
เลขา:แต่ว่า....
โทโมะ:ออกไป
โทโมะสั่งด้วยเสียงแข็งเลขาไม่ได้พูดอะไรต่อ และทำหน้าไม่พอใจที่โดนไล่ออกแบบไม่มีเหตุผล
 
เลขา:ไอ้ประธานตุ๊ด แค่ถามทำไมไม่มาทำงานถึงกับไล่ฉันออกเลยหรอ