เจ้าสาวบ้านไร่

9.2

เขียนโดย Chapond

วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.14 น.

  45 ตอน
  342 วิจารณ์
  66.68K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 มกราคม พ.ศ. 2560 17.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

30) 30 แค่อยากรู้แต่ไม่ได้อยากจะสนใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เมื่อคืนฟางไปไหนมาน่ะ/อ้าวมด กลับมาแล้วหรอ ความจริงไม่ต้องตามชั้นกับธามมาที่ปากช่อง
หรอกนะเพราะลำพังงานที่กรุงเทพก็ยุ่งจะตายอยู่แล้ว”เมื่อกลับเข้ามาในห้องพักฟางก็พบกับมดที่
กอดอกรอเธออยู่ ร่างบางชะงักกลัวมดจะรู้เรื่องเธอกับป๊อปปี้ก็รีบทำทีไล่มดกลับไปทำงาน
 
 
 
 
 
 
“ยุ่งแต่ก็มีคนช่วยแต่ทางนี้เห็นทีฟางจะไม่มีคนช่วย โดยเฉพาะเรื่องหัวใจ/นี่หมายความว่ายังไง
น่ะ”มดพูดรีบพูดต่อทำให้ฟางยิ่งลนเพราะกลัวมดจะรู้เรื่องตัวเองเข้า
 
 
 
 
 
 
“ชัดพอมั้ยฟาง ว่าทำไมชั้นถึงต้องมาที่นี่ เพราะชั้นรู้ไงว่าปากช่องคือบ้านของยัยโฟร์ นึกแล้วไม่มี
ผิด ดูสิ ยัยนั่นแอบนัดสามีเธอออกมากินข้าวแบบนี้/เถอะน่า บางทีธามอาจจะแค่เจรจาเรื่องลูก
เท่านั้นเอง”มดรีบควักมือถือที่แอบถ่ายรูปธามไทกับโฟร์ไปทานข้าวด้วยกันให้ฟางดูก่อนที่ฟางจะ
หันมามองแล้วตอบพลางยักไหล่อย่างไม่หยี่ระ
 
 
 
 
 
 
 
“เจรจาเรื่องลูก มันใช่หรอชั้นว่านี่มันคือการเจรจาจริงๆ ทำไมธามถึงห่วงใยมันขนาดนั้น นี่เธอลืมไป
แล้วรึไงว่ามันแอบแทงข้างหลังเธอนะฟาง/แต่ความผิดนั้นตราบาปของยัยนั่นมันก็เกิดจากที่พวกเรา
แนะนำให้ยัยนั่นรู้จักกับธามไม่ใช่รึไง”มดรีบพูดให้ฟางได้สติแต่ฟางกลับตอกกลับถึงอดีตที่เมื่อก่อน
เธอ โฟร์และมดเป็นเพื่อนสนิทกันจนกระทั่งธามไทกลับมาจากเมืองนอกและได้รู้จักโฟร์จากการ
แนะนำของฟางและมดและฟางเองก็สังเกตเห็นสายตาของว่าที่คู่หมั้นตัวเองที่สนใจโฟร์อย่างออก
หน้าออกตา
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เราแค่แนะนำให้ยัยนั่นรู้จักกับธามเป็นมารยาท ใครจะไปรู้ล่ะว่าจะแอบไปกินกันถึงบริษัทพ่อ
เธอ/พอได้แล้วมด เลิกพูดถึงเรื่องอดีตเลวๆนี่สักที เรื่องของยัยนั่นปล่อยไว้ก่อนแต่ถ้าธามคิดตุกติก
กลับไปหาโฟร์ล่ะก็ชั้นนี่ล่ะจะเป็นคนจัดการหมอนั่นเอง”มดพูดถึงอดีตแล้วคิดแค้นใจแทนเพื่อนสาว
ก่อนที่ฟางจะรีบสั่งให้หยุดพูดก่อนที่จะปลีกตัวหนีการพูดคุยเข้าไปในห้องน้ำทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อยู่ที่นี่ก็สบายดีเหมือนกันนะคะพี่แก้ว ทั้งสงบและก็รู้สึกผ่อนคลาย เนอยากจะอยู่ที่นี่ตลอดไปจัง/
ไม่ได้ค่ะไม่ได้ เนต้องกลับไปเรียนนะ นี่ได้ข่าวว่าจะเปิดเทอมแล้วนิ แล้วไหนจะพี่ชายของเน ถ้าเค้า
รู้ว่าเนอยู่กับพี่คงไม่พอใจ”ทางด้านแก้วและเนโกะเดินพูดคุยกันหลังจากไปช่วยเขื่อนที่แผนกผลิต
ของไร่พลางพูดคุยกัน
 
 
 
 
 
 
“ไม่พอใจก็ช่างสิคะ เนอยู่กับพี่แก้วเนมีความสุขมากกว่าอยู่กับพี่โทโมะเป็นไหนๆถ้าพี่ชายของเน
ไม่ทำร้ายพี่แก้วนะ เนอยากให้พี่แก้วเป็นพี่สะใภ้ของเนจริงๆนะคะ อยู่กับเนดูแลพี่ชายขี้เก็กของเน
แล้วก็มีหลานให้เนอุ้ม”เนพูดก่อนที่จะโผเข้ากอดอ้อนแก้วเป็นเด็กน้อยทำให้แก้วสะดุดกับคำพูด
ของเนโกะแล้วซึมลงไป
 
 
 
 
 
 
 
“แน่ะ ซึมอีกแล้วพี่สาวของเน เราไปกันเถอะค่ะจะได้ไปลองทำคุกกี้สูตรที่เราคิดคนกัน/อยู่นี่นิเอง มี
ผู้ชายมาหาน้องแก้วด้วยค่ะหล่อมากๆเลยด้วย ตอนนี้รออยู่ที่บ้าน แถมมากันตั้งหลายคน”เนโกะเห็น
แก้วซึมลงไปก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนที่กิ๊ปซี่จะวิ่งมาบอก2สาวแต่ไม่ทันที่กิ๊ปซี่จะพูดบเนโกะก็รีบ
ลากแก้ววิ่งหนีออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
“จะพาพี่ไปไหนน่ะเน มีคนมาหาพี่พี่ต้องไปหาเค้าสิ/ไม่ได้ค่ะไม่ไป เนเห็นรถของนระสิงห์กรุ๊ปมาที่
นี่ เนว่าต้องเป็นคนของพวกพี่โทโมะมาตามเนจริงๆด้วย อ๊ะวัน ทูอยู่นี่พอดีช่วยหาที่ซ่อนให้พี่กับพี่
แก้วหน่ยสิ”แก้วแปลกใจพลางถามเนโกะระหว่างถูกลากมาก่อนเนโกะจะรีบบอกแล้วเห็นวันและทู
เล่นด้วยกันแล้วรีบขอร้องให้2แฝดช่วยกันพาพวกเธอไปซ่อนโดยที่วันและทูพา2สาวเดินไปหลบ
บริเวณหลังโรงครัว
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้ายพี่แก้วเป็นอะไรคะ/ปะเปล่าไม่มีอะไร พี่แค่หน้ามืดเฉยๆสงสัยเดินไปเดินมาไว”ระหว่างที่เนโกะ
ลุกนั่งเดินไปมาที่หลังครัวเพื่อดูต้นทางหันมาต้องตกใจเมื่อเจอแก้วหน้ามือคล้ายจะอ้วกออกมาเอา
มือเกาะกำแพงอยู่
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่แก้วออกจะแข็งแรงทำไมถึงหน้ามืดได้คะเนว่าไปหาหมอกันมั้ย/ไม่ไปพี่ไม่เป็นไรทั้งนั้น พี่สบาย
ดี”เนโกะถามด้วยความเป็นห่วงก่อนที่แก้วจะรีบปฏิเสธแล้วทำทีเป็นปกติและกระโดดโลดเต้นแต่
แล้วร่างบางที่หน้ามืดอีกครั้งและเซจะล้มลงไปกับพื้นก็ได้มีมือหน้ามาคว้าเอาตัวแก้วไปกอดไม่ให้
ล้มลงไป
 
 
 
 
 
 
“ไม่สบายทำไมถึงไม่อยากไปหาหมอ/คะ คุณ ออกไปนะอย่ามาแตะต้องตัวชั้น”โทโมะพูดและมอง
แก้วด้วยความเป็นห่วงแต่ยังคงวางฟอร์มเย็นชาใส่แก้วจนแก้วตกใจและพยายามขัดขืนตัวเองออก
จากอ้อมกอดของโทโมะทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมจะแตะต้องตัวไม่ได้ในเมื่อเธอเป็นคนผิดโทษฐานที่ลักพาตัวน้องสาวชั้นไป/ใครลักพาตัวชั้น
เปล่านะ น้องของคุณเค้าเกลียดไม่อยากอยู่ใกล้พี่ชายเลวๆอย่างคุณต่างหากล่ะ”โทโมะทำทีเป็น
พูดข่มขู่แก้วก่อนที่แก้วจะตอกกลับอย่างไม่กลัว
 
 
 
 
 
 
 
“เลวงั้นหรอดี ในเมื่ออยากให้ชั้นเลวชั้นก็จะเลวให้ดู คนอย่างชั้นไม่ยอมให้ใครมาเอาของชั้นไปฟรีๆ
หรอก จับตัวเด็กพวกนั้นเร็ว/อย่านะ อย่าทำวันกับทู”โทโมะยิ้มเยาะก่อนที่จะสั่งลูกน้องให้เข้าไปจับ
ตัววันและทูทันที
 
 
 
 
 
 
“นี่ชั้นต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่บุกมาถึงที่นี่แบบนี้ แต่คนอย่างคุณหนูนันท์นีระสิงห์เมื่อสงสัยแล้วต้องตา
มหาความจริงให้ถึงที่สุด เราต้องรู้ให้ได้ว่ายัยของขวัญอะไรนั่นเป็นใคร”ทางด้านฟางหลังจากที่หนี
มดออกมาได้ก็นั่งบ่นกับตัวเองในรถที่บุกเข้ามาในไร่ของป๊อปปี้อีกครั้งก่อนที่จะพูดเพื่อเรียกความ
มั่นใจกับตัวเองแล้วลงจากรถมา
 
 
 
 
 
 
“นี่แกยังกล้ามาที่นี่อีกหรอนังคุณฟาง คราวก่อนบุกมาอาละวาดที่นี่จนคนอื่นกลัวกันหมดคราวนี้ยังจะ
กล้ามาอีกหรอ อยากเจอดีรึไง”แต่เมื่อฟางเดินมาได้สักพักร่างบางต้องกรีดร้องออกมาเมื่อถูกกิ๊ปซี่
และคนงานหญิง2-3คนฉีดน้ำจากสายยางใส่เธอ
 
 
 
 
 
“ทำไม พวกคนใช้ชั้นต่ำอย่างพวกแกจะกล้าทำอะไรชั้น/ทำเป็นปากดี เข้ามาในถิ่นคนอื่นแบบนี้จับ
ตบสักฉาด2ฉาดมีมั้ยเอาเลือดไฮโซนิสัยเสียนี่ออกซักที/อย่านะ ลองเข้ามาสิ ชั้นมีปืนอยู่ในกระเป๋า
ชั้นจะยิงเรียงตัวแน่ถ้าพวกแกเข้ามา แล้วชั้นก็จะให้คนของชั้นอุ้มศพพวกแกไปฝัง อย่าคิดนะว่าชั้น
จะไม่กล้า”กิ๊ปซี่หมั่นไส้ฟางมากกว่าเดิมรีบสั่งคนงานใกล้ๆเดินไปทำร้ายฟางแต่ฟางทำทีควักของใน
กระเป๋าแล้วขู่ทำให้คนงานอีก2คนชะงักและเริ่มกลัวก่อนที่จะเดินหนีไปทันทีพร้อมกับกิ๊ปซี่ทำให้
ฟางเดินเข้าไปในบ้านได้สะดวก
 
 
 
 
 
 
“แล้วชั้นจะสืบหาความจริงที่ไหนดีล่ะนิ จริงสิ เป็นเมียหมอนั่นบางทีความลับอาจะอยู่ในห้องนอน ว่า
แต่ห้องนอนอยู่ไหนล่ะ”เมื่อเข้ามาในบ้านป๊อปปี้ ฟางก็พยายามหาห้องนอนของป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
“นี่มาทำอะไรที่นี่น่ะยัยแม่มดใจร้าย”ทรีที่ตื่นจากนอนกลางวันเดินออกมากห้องนั่งเล่นเห็นฟางเข้าก็
พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ชั้นไม่ได้มาทำร้ายเธอหรอก จะไปนอนต่อมั้ยล่ะ เดี๋ยวชั้นอ่านนิทานให้ฟัง”ฟางตกใจก่อนจะ
รีบคว้าหนังสือนิทานแถวนั้นชูขึ้น
 
 
 
 
 
 
“นิทานหรอ ดีจังเลยเอาเรื่องเดิมที่เคยเล่าด้วยนะพี่ของขวัญ”ทรียิ้มออกมาด้วยความดีใจแล้วพูดชื่อ
อีกชื่อของฟางทำให้ฟางตกใจ
 
 
 
 
 
 
“ของขวัญ แสดงว่านายรู้จักของขวัญแล้วทำไมถึงเรียกชั้นว่าของขวัญล่ะ นายพอบอกอะไรชั้น
หน่อยได้มั้ย”ฟางรีบนั่งลงคุกเข่าตรงหน้าทรีแล้วจับที่ไหล่ทั้ง2ของข้างทรีและเขย่าเบาๆเชิงขอร้อง
 
 
 
 
 
 
“มันไม่ใช่ธุระอะไรของคุณที่จะมาถามลูกผม/นะ นาย”แต่ก่อนที่ทรีจะพูดอะไรป๊อปปี้ที่กลับเข้ามา
ในบ้านพอดีรีบพูดขึ้นทำให้ฟางตกใจเมื่อเห็นชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
“ออกไปจากบ้านผม ผมพูดอีกครั้งไม่อย่างนั้นผมจะเรียกตำรวจ/ไม่นะ ชั้นมาดีชั้นแค่ต้องการอยากรู้
เรื่องของของขวัญเท่านั้นเอง ถ้านายไม่อยากให้ชั้นมายุ่งวุ่นวายที่นี่นายก็บอกชั้นมาสิว่าของขวัญ
เป็นใคร”ป๊อปปี้ยืนยันคำเดิมแล้วพูดดุด้วยความเสียงกึ่งเย็นชาจนฟางปล่อยตัวทรีแล้วเดินเข้าไปคว้า
แขนของป๊อปปี้เพื่อซักถาม
 
 
 
 
 
 
 
”ก็บอกแล้วไงว่าคนอย่างคุณไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องของเมียผม รึอยากเป็นเมียผมอีกรอบรึไงถึงได้
อยากรู้เรื่องของผมแบบนี้/อ๊าย ตาบ้า พูดอะไรน่ะเกรงลูกนายบ้างสิ เค้าได้ยินนะ”ป๊อปปี้โพล่งออก
มาตรงๆทำให้ฟางหน้าแดงจัดแล้วรีบร้องโวยวายว่าใส่ป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ก็พูดความจริงแล้วจะทำไม/แต่นายตกลงแล้วว่าจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกไม่ใช่รึไงยะ”ป๊อปปี้พูดต่อ
ก่อนที่ฟางจะรีบว่าป๊อปปี้กลับไปอีกครั้ง.
 
 
 
 
 
 
 
“หึ ก็คุณเองไม่ใช่รึไงที่ไม่ทำตามข้อตกลงของเรา แถมยังบุกเข้ามาข่มขู่ลูกชายผมให้เล่าเรื่องเมีย
ผมอีก มันก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องทำตามข้อตกลง”ป๊อปปี้ว่ากลับ
 
 
 
 
 
 
 
“ใครกันข่มขู่ ชั้นเปล่านะ ชั้นยังไม่ทำอะไรลูกนายเลยนะ นี่ช่วยมองกันในแง่ดีบ้างเถอะ/คนอย่าง
คุณจำเป็นต้องมองในแง่ดีด้วยหรอ ปากร้าย ใจร้าย เห็นแก่ตัว แถมยังคิดจะฆ่าลูกผมน้องผมไปทีนึง
แล้วไม่มีวันซะหรอก”ฟางหงุดหงิดไม่พอใจที่ป๊อปปี้ตั้งแง่ใส่เธอก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดย้ำถึงเรื่องราว
ร้ายกาจของเธอในอดีต
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาตัดสินเอาฝ่ายเดียว ชั้นไม่ทำแบบนั้นถ้าเกิดน้องนายไม่คิดจะเอาเด็กในท้องมาเรียกร้องทุก
อย่างจากนีระสิงห์ ผู้หญิงที่ให้ท่าว่าที่คู่หมั้นของเพื่อนสมควรแล้วที่ต้องโดนแบบนั้น/แล้วผู้หญิงที่มี
สามีแล้วแต่กลับไปนอนกับผู้ชายคนอื่นล่ะควรจะโดนแบบไหน”ฟางไม่พอใจพลางคิดถึงอดีตที่มด
มาบอกเธอพร้อมกับที่ตรวจครรภ์ของโฟร์พบว่าโฟร์ท้องกับธามไท ก่อนที่เธอจะจัดการเอาเรื่องโฟร์
ทันทีทำให้ป๊อปปี้เดือดจัดสวนกลับออกไปเสียงดังทำให้แม่บ้านและกิ๊ปซี่ที่เข้ามาหาทรีต่างตกใจ
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
ฟางที่ทั้งโกรธและอายไม่รู้จะทำอย่างไรรีบง้างมือตบหน้าป๊อปปี้จนหันอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าทำร้ายกันแบบนรี้ก็ออกไปจากบ้านผมได้แล้วผมไม่ต้องรับคนใจร้ายอย่างคุณ/ไม่มีวัน ชั้นอยาก
รู้อะไรชั้นต้องได้รู้ บอกเรื่องของยัยของขวัญมาเดี๋ยวนี้นะ”ป๊อปปี้หันขวับมาพูดไล่ฟางด้วยความโกรธ
ก่อนที่ฟางจะโวยวายไม่ยอมจนชายหนุ่มต้องอุ้มฟางพาดบ่าตนเองเพื่อที่จะอุ้มฟางออกไปนอกไร่
ของเขา
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดด ปล่อยนะตาบ้า ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ/ผมปล่อยคุณแน่ แต่ต้องเป็นของนอกไร่ของผม
เท่านั้น”ฟางดิ้นโวยวายพลางออกคำสั่งป๊อปปี้แต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจก่อนที่จะสวนกลับไปทันควัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“พ่อป๊อป เกิดเรื่องใหญ่แล้ว มีคนมาจับตัวทูไป”แต่ก่อนที่ป๊อปปี้จะลากฟางออกไปข้างนอกนั้น วันที่
วิ่งหนีพวกของโทโมะมาหาป๊อปปี้รีบบอกชายหนุ่มทันที
 
 
 
 
 
 
“นั่นมันรถพี่โทโมะนี่/ลำพังก่อเรื่องวุ่นวายที่นี่คนเดียวไม่พอจะขนพี่ชายมาที่นี่อีกหรอห้ะ”ป๊อปปี้ที่
ปล่อยฟางลงรีบไปหาลูกทำให้ฟางสังเกตรถยนต์ที่จอดตรงนั้นและรู้ทันทีว่าเป็นรถของนีระสิงห์
ทำให้ป๊อปปี้โมโหกว่าเดิมรีบไปที่เกิดเหตุก่อนที่ฟางจะรีบตามไปติดๆ
 
 
 
 
 
 
 
“ปล่อยทูเดี๋ยวนี้นะคุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้ ชั้นจะแจ้งตำรวจ/แจ้งมาชั้นก็แจ้งกลับว่าเธอลักพาตัวน้อง
สาวชั้นมา”ทางด้านแก้วและโทโมะที่เถียงกันไปมาเสียงดังนั้นทำให้ทูที่ถูกลูกน้องโทโมะลีอคตัว
อยู่ก็ร้องไห้จ้าด้วยความกลัว
 
 
 
 
 
 
 
“เนบอกแล้วไงว่าเนมาเองพี่แก้วไม่ได้ลักพาตัว/หยุดพูดได้แล้ว เราน่ะตัวดียังไงซะเราต้องกลับกับ
พี่ และพี่จะกักบริเวณเราและโดนยึดมือถือ”เนโกะพยายามช่วยแก้วแต่โทโมะหันไปว่าน้องสาวตัว
เองทำให้แก้วโกรธมากตรงไปผลักอกโทโมะอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
“ใจร้ายที่สุด จะทำร้ายน้องตัวเองไปเพื่ออะไร คุณมันพวกไม่มีหัวใจ ดีแต่สั่งดีแต่หลอกลวง คน
อย่างคุณไม่ควรเอความรักจริงๆ สุดท้ายไปคุณจะต้องเหลือตัวคนเดียวบนโลกนี้”แก้วโพล่งออกมา
อย่างเหลืออดแล้วมองโทโมะด้วยสายตาที่เจ็บปวด
 
 
 
 
 
 
 
“นี่พี่ยังจะมาหามันที่นี่อีกหรอคะ ฟางบอกแล้วใช่มั้ยว่าผู้หญิงคนนี้มันไม่มีอะไรคู่ควรกับพี่ คนที่
เพียบพร้อมอย่างคุณแจมเค้าต่างหากล่ะที่เหมาะสมกับพี่/เธอนี่จะบงการคนอื่นไปทั้งหมดเลยรึไง
เรื่องของพี่ชายเธอเธอก็ยังจะมายุ่งน่ะ”ฟางที่มาเห็นแก้วว่าโทโมะแล้วน้ำตาไหลออกมาก็เข้ามา
โวยวายก่อนที่ป๊อปปี้ที่มาถึงพร้อมกับเธอจะหันไปว่าร่างบาง
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องของพี่นะฟาง พี่ขอล่ะ เรื่องนี้พี่ต้องจัดการเองและอีกอย่างแก้วก็เป็นผู้หญิงของพี่/ไม่ใช่
ชั้นบอกกี่ครั้งแล้วว่าชั้นไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ”โทโมะหันไปดุฟางก่อนที่จะพูดแสดงความเป็นเจ้าของแก้ว
ต่อหน้าป๊อปปี้ที่กำลังปประคองแก้วไว้ทำให้แก้วโมโหชายหนุ่มแผดเสียงร้องว่าใส่ชายหนุ่มอย่างอัด
อั้นก่อนที่จะวูบเป็นลมไป
 
 
 
 
 
 
 
“แก้ว เป็นอะไรไปน่ะแก้ว/อย่าแตะต้องนะพี่โทโมะ พี่อย่ายุ่งกับยัยนี่”โทโมะตกใจรีบเข้าไปหาแก้ว
ก่อนที่ฟางจะเข้ามาขวางแล้วว่า
 
 
 
 
 
"แก้ว อย่าเป็นอะไรนะแก้ว”ป๊อปปี้ที่เป็นห่วงเพื่อนรักรีบช้อนตัวแก้วขึ้นก่อนที่จะอุ้มไปแทนโทโมะ
พลางสั่งคนงานให้เตรียมรถออกพาแก้วไปที่โรงพยาบาลทันทีโดยมีโทโมะตามไปติดๆ ทำให้ฟาง
ฮึดฮัดไม่พอใจแต่ก็รีบตามทุกคนไปด้วยอยู่ดี
 
 
 
 
 
 
2พี่น้องคู่นี้บุกไร่เค้ายังจะก่อความวุ่นวายอีกจนแก้วเป็นลม งานนี้มีคนคิดถูเรื่องแก้วด้วยล่ะ
ขอบอก55555 ส่วนฟางป๊อปบางทีอาจจะมีจุดเปลี่ยนที่ทำให้ฟางเสียศูนย์อ่อนลง แต่จะ
เป็นไรให้ทายๆกันดู รับรอง อึ้งงง ตอนนี้หนีไปจับโปเกมอนก่อนนะ55555
 
 
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา