อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ

"เฮ้ย พวกแกสี่คนอะ แน่ใจน่ะว่าจะไม่กลับมานอนที่เดิม"ชินโดเอ่ยถามมา ใครมันจะไปกล้าตอบฟะ ว่าเมื่อเช้าพวกตรูโดน ดาด้า กับ ดีดี้ ลูกสุดรักของพวกแกหลอกจนเกือบฉี่แตกเนียฮะ(ถึงบอกไปคงจะไม่เชื่อกันอีกทั้งยังอาจจะได้บาทาเป็นของแถมก็ได้......)
"แต่ก็แปลกจังนะ ทั้งๆที่มีแค่ฮาคุริวกับไทโยเท่านั้นที่สนิทกันที่สุด แต่ไหงถึงได้นอนกอดกันกลมเกลียวแบบนั้นได้อะ"เทมมะ
"นั้นสิโดยเฉพาะ แกมม่านี้ โดยปกติมันนอนแต่กับพวกเดียวกัน ไม่ก็นอนคนเดียวตลอดเลยนี่"ซึรุงิ     ( เรื่องนี้พวกตรูขอใช้สิทธิที่จะไม่ตอบ)
"นี่...เรื่องเมื่อคืนอะขอโทษนะ..... ฉันเชื่อเรื่องที่เธอพูดแล้ว....ขอนอนด้วยกันสักคืนได้ไหม" ไอ้คารี่ยะพยายามง้อโคบาโตะ แต่ผลลัพคือ...
"หุบปาก!!! คิดจะประชดฉันใช่ไหม"โคบาโตะตวาดกลับทันที 
"น่าๆ ฉันพูดจริงๆนะ ขอแค่คืนเดียวเองน่าาาา"เอาเข้าไปมีความพยายามสูงมากเลยนะ...
"เงียบดิ!!! จะไปดีๆหรือไปทั้งน้ำตาฮะ!!"สิ้นสุดคำนั้นไอ้คารียะก็กลับมาหาพวกเรา
"แล้วนายอะไทโย ไม่นอนกับยูคิมูระเหมือนทุกทีหรือไง"ผมลองถามออกไป
"คงจะนอนได้หรอก ก็ตั้งแต่คุณฟุบุคิมา มันก็พลักไส่ไล่ส่งฉันออกไปเลยเนีย" โดนไล่เอาสินะนั้น แต่ก็นะ...สมแล้วที่เป็นยูคิมูระ ที่ไม่เคยจะรักใครนอกจากคุณฟุบุคิ..
"เออ.....ถ้าคุณไทโยกลัวผีมากนัก ก็มานอนกับผมก็ได้นะ"ชินสุเกะ
"อ่อ ขอบใจนะ"แล้วไทโยก็ลุกไปนอนข้างๆชินสุเกะทันที... ตอนนี้ก็เหลือเพียงเราแค่3คน~~
"แล้วเอ็งอะแกมม่าไม่ไปนอนกับเบย์ต้าเหรอ?"คารียะ
"ก็เมื่อตอนเย็นฉันพยายามง้อเธอแล้วอะ แต่ไม่สำเร็จแถมยังเกือบโดนร่างอวตาลเตะเสิยหน้าอีก!"แกมม่า
"เหอะ ผลลัพไม่ต่างกันเลยนะ"คารียะ 
"เอาตรงๆนะ ฉันว่านายควรจะให้เบย์ต้าเป็นหัวหน้าทีมมากกว่านะเนีย (เพราะชีช่างแกร่งเหลือเกิน)"ผมพูดออกไปแต่ไอ้แกมม่าก็แกล้งหลับแล้วเมินผมไปสะงั้น
"นี่ พวกนายน่ะ คุยเสร็จยังจะปิดไฟนอนละนะ"อัฟฟ่า
"เออๆ ปิดไปเถอะ" และแล้วไฟในห้องก็ปิดลง พวกเราทั้ง3คนเลยต้องจำใจนอนใกล้กันอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
"ไอ้แกมม่าอย่าเบียดดิ! ถ้าจะมาขนาดนี้มานอนฟูกเดียวกันเลยไหม"ผมด่าไอ้แกมม่าที่ขยับเข้ามาใกล้ผมมากจนเริ่มหายใจไม่ออก
"ได้เหรอ?"
"ไม่ตรูประชด นี้ที่ตรู ตรูอึดอัดออกไปดิ"ผมไล่มันออกไป แล้วมันก็ไปเบียดคารียะแทน
"นี่ กลัวผีก็บอกมา ฉันไม่ล้อแกหรอก"คารียะ
"หนวกหูน่าเบียดหน่อยก็ไม่ได้ ก็กลัวกันทั้งหมดไม่ใช่หรือไง"แกมม่า
"เอาน่ารีบๆนอนไป พอคืนนี้มันผ่านไปทุกแย่างคงดีขึ้นละ คิดสะว่าที่เห็นเมื่อเช้านี่ตาฝาดก็แล้วกัน"ผมพยายามปลอบพวกนั้น
"ตาฝาดบ้านแกดิ ทั้งภาพทั้งเสียงคมชัดอย่างกะหนัง4D"แกมม่า
"เออน่า บอกให้นอนก็รีบนอนดิ!"พอผมพูดจบพวกเราก็ตัดสินใจข่มตานอนจนกว่าจะเช้า