อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ

เทมมะ :talk
"หลังจากนั้น.....ผู้ชายคนนั้น....ก็วิ่งไปหลบอยู่ในร้านค้า แต่ก็พบว่าคนในร้านนั้นทุกคนไม่มีหน้า พอเข้าวิ่งออกมาทุกคนที่สันจรอยู่ก็ไม่มีหน้า เขาตกใจมากจนวิ่งไปที่ถนนใหญ่แล้วถูกรถชนตายในที่สุด....จบ...." พอผมพูดจบทุกคนดูเหมือนจะนิ่งกันไปมากเลยนะ นี่ขนาดเรื่องเล่าเบสิกนะเนีย
"โถ่....กะอีแค่ผีไร้หน้าเนียนะ ไม่เห็นจะน่ากลัวเลย"โคบาโตะ
"หา นี่เธอไม่กลัวเลยเหรอ"ไทโย
"ก็นะ... ก็แค่ผีที่มาหลอกให้ตกใจเล่นไม่ใช่เหรอ ไม่ได้ทำอะไรให้เดือดร้อนสักหน่อย แล้วก็ไอ้ผู้ชายในเรื่องนั้นก็เซ่อซ่าวิ่งออกไปให้รถชนเอง ไม่ได้มีคนผลักเขาไปสะหน่อย"โคบาโตะ
"แต่ว่า ฉันคยได้ยินมาว่า ผีไรหน้าเกิดจากคนที่ถูกฆารกรรมอำพลางจนจำใบหน้าแทบไม่ได้เลย เที่ยวไป กรีดใบหน้าไม่ก็ฉีดใบหน้าของผู้อื่นจนเจ็บสาหัดกันเลยละ"ยูคิมูระ
"จริงเหรอเนีย....."เบย์ต้าพูดขึ้น และผมเริ่มสังเกตุเห็นว่า โคบาโตะเองก็เริ่มนั้งกอดเค่าก้มหน้า คงจะเริ่มกลัวแล้วละสิ...
"นี่!" คิริโนะ ใช้นิ้วสะกิดที่แก้มของโคบาโตะ เล็กน้อย ก่อนที่เธอจะสะดุ้งขึ้นมาจนผมเกือบจะสะดุ้งตาม..
"เป็นอะไรหรือเปล่า พอดีผมเห็นนิ่งๆไป เลยลองสะกิดดูน่ะ"คิริโนะ
"ปะ...เปล่าคะ..."โคบาโตะ
"ไม่ใช่ว่ากลัวจนเก็บไปคิดหรอกนะ"ซึรุงิ
"ไม่มีทางยะ!"โคบาโตะเริ่มขึ้นเสียง
"555 พอเถอะ ฉันว่ารีบเข้านอนก่อนที่จะมีคนโดนยัยโคบาโตะฆ่าเอานะ"แกมม่า
"ก็คิดว่างั้นละ ฉันเองก็เริ่มง่วงแล้วละ แล้วก็....เรื่องนี้น่ะ อย่าเผลอเก็บเอาไปใฝ่แล้วกันละ5555"คารียะ
"คารียะคอยดู ฉันจะกระทืบยอดหน้าแก"โคบาโตะ
"ก่อนจะกระถืบฉันเนีย พยายามเอื้อมมือมาตบหัวฉันโดนไม่ต้องเขย่งให้ได้ก่อนเถอะ"คารียะ
"หน่อย แก!!!"
"โคจังนอนเถอะ"คินาโนะ
"ก็ได้ ฝันดีคินาโกะ"
"จ้า!"
"ฝันดี ผีไม่หลอกนะ!!"แกมม่า
"มรึงอะนอนไปไอ้*****"
หลังจากนั้นอัฟฟ่าก็ลุกขึ้นไปปิดไฟ แล้วทุกคนก็ไม่มีใครพูดอะไรกันอีก