ป๋าซาสึเกะคะ เลี้ยงหนูหน่อยนะ

ด้านซาสึเกะ
หลังจากที่ซากุระฟื้นตัว ซาสึเกะ ต้องนำมือกุมขมับกันเลยที่เดียว ก็คิดสิ หลังจากยัยตัวดีของเขาอ้อนให้ซื้อโน่นซื้อนี่ให้ อยากได้อะไรซาสึเกะก็ช่างสรรหามาให้ ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าขัดใจนางขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้น
"ป๋า หนูขอไปเที่ยวกับพวกอิโนะ นะ" ซากุระเอยขึ้นในขณะที่กำลังนั่งตักซาสึเกะที่กำลังทำงานอยู่ซาสึเกะเห็นดังนั้นจึงคิดว่า มาขอไปเที่ยวในขณะที่เค้านั่งทำงานหลังคดหลังแข็งเนี่ยนะ เเถมเ้าหลอนยังท้องอีก
"ไม่อนุญาต!!""ป๋าหนูโตแล้วนะไม่ใช่เด็กๆแล้วด้วย"ซากุระเอยเถียง ทั้งๆในตอนนี้นำ้ตาของเธอคลอเบ้าแล้ว"เราท้องอยู่ไม่ใช่เหรอ"ซาสึเกะเอย เตือนสติหญิงสาวที่กำลังจะร้องไห้อีกแล้ว"ขอไป เถอะนะ ฮึกๆ ฮืออ ป๋าไม่ รัก หนูแล้ว เหรอ ฮึกๆ" อย่างว่ากันทั้งนั้นแหละคนท้องอารมมักแปรปรวนเสมอ ซาสึเกะกอดปลอบซากุระและพูดว่า"ป๋ารักหนูนะ เธอท้องอยูไม่ใช้เหรอ"ซาสึเกะเตือนสติยัยตัวดีของเค้า"หนูจะไป!!! ไม่งั้นไม่ต้องมาคุยกันเลย ซาสึเกะ!!!!" ซากุระพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เอาแต่ใจ"ซากุระ!!จำไม่ได้เหรอเมื่อ14ปีก่อนนะเธอโดนจับไปทำอะไรมาบ้าง ตั้ง2ปี จำไม่ได้เหรอห้ะ!!!"ซาสึเกะพูดขึ้น"ป๋า อย่าเอาอดีตมาคุดคุ้ยนะ!!"ซากุระตะโกนออกมาไม่ดังมาก"ทำไมละ!!!มันเป็นเรื่องที่ไม่อยากจำเหรอ งั้นก็อย่าดื้อเวลาผู้ใหญ่บอกก็หัดฟังมั้งสิ อย่าเถียงอย่างเดี่ยว"ซาสึเกะพูดด้วยอารมที่หงุดหงิดไม่แพ้กัน"ป๋า!!!!!! หนูเกลียด ป๋าที่สุด"ซากุระตะโกนเถียงซาสึเกะ"ซากุระ หยุดเถียงได้รึยังห้ะ!!!!!!"ซาสึเกะตะโกนว่าซากุระในตอนนี้ดวงตาของซาสึเกะได้กลายเป็นเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาแล้วซากุระไม่พูดอะไร ได้แต่มองหน้าซาสึเกะที่มีเนตรวงแหวนปรากฏอยู่ที่ดวงตาของซาสึเกะ กำคอเสื้อซาสึเกะแน่นมาก หลังจากนั้นไม่นาน ใบหน้าของซากุระ ปากเริ่มแบะ ตาแดงเพราะน้ำตาคลอเบ้า หน้าเริ่มแดง ปากเม้มเเน่น ผ่านไปประมาณ2นาทีซากุระร้องไห้อย่างหนักจนซาสึเกะทำอะไรไม่ถูก"ป๋าๆๆ ฮึกๆ ฮือๆ ทำไมต้อง ใช้เนตร ฮึกๆ วงแหวนด้วยละ นะ หนูกลัวแล้ว ยะ อย่าทำอะไรหนูนะ นะ นะ หนู กลัวแล้ว อย่าทำอะไรหนูเลย นะ ไม่เอาแล้ว ๆๆ กลัวแล้วๆๆ ฮือออ ป๋าไม่รักหนูแล้วววว ฮือออออ"ซาสึเกะมองหน้าซากุระที่ตอนนี้มองหน้าซาสึเกะด้วยสายตาที่หวาดกลัวเพราะเธอเกลียดสายตาของซาสึเกะที่มีเนตรวงแหวนอยุ่ เธอพลักหน้าอกซาสึเกะออกแต่ซาสึเกะกอดเธอเเน่นและพูดออกมาว่า"ป๋าขอโทษๆ เด็กดีไม่ร้องนะ โอ๋ๆๆ ไม่กลัวป๋านะ ป๋ารักหนูนะ โอ๋ๆ ไม่ร้องคะ คนดี หยุดร้องเถอะนะ ป๋าขอร้องละ" ซาสึเกะปลอบซากุระ