สู้ไปดิ

เซคิ:อืม เเล้วทำไมล่ะ
วูซึ:นี่หรอ อาุธของนายฉันล่ะอยากจะหัวเราะเป็นภาษาอียิปต์
เซคิ:เเล้วมีปัญหาหรอ ด้วยก็ต่อยเเ-่งเลย
วูซึ:ฮึ ที่เเรกหล่ะทำเป็นเงียบ พอเจอการดูถูกหน่อยก็หัวร้อน
เซคิ:ปากดีนัก สักตั้งมั้ยล่ะ
วูซึ:มาสิ
               เซคิเเละวูซึได้สู้กัน เเต่ฝีมือของเซคิก็ตํ่ามากเเละเเพ้ให้กับวูซึ
วูซึ:หึ ทำเป็นเก่ง เป็นไงล่ะ
นีน่า:เซคิ เป็นไรมั้ย
เซคิ:เเข็งเเกร่งดีนี่
วูซึ:ขอบคุณ เเต่เเกหน่ะ ไม่เห็นสมกับเป็นเทพเลย
เซคิ:เเต่ขอบตาเเกก็เเตกนะ
วูซึ:เเล้วเกี่ยวไรล่ะ
เซคิ:ก็ยังอ่อนอยู่นี่ เลือดท่วมเลย
วูซึ:หนอย เเกนี่มัน.... ชั่งมันเถอะ เดี๋ยวฉันจะพานายไปหาหมอเอง
นีน่า:ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันรักษาเอง
วูซึ:ทำไมหล่ะ
นีน่า:ก็เดี๋ยวพวกนายไปกัดกันอีก
เซคิ:เธอรักษาเป็นหรอนีน่า
นีน่า:สบายมาก
วูซึ:งั้นฉันก็ไปเเล้วนะ
เซคิ:ไปไหนก็ไปเถอะนาย หน่ะ
                                       (โปรดติดตามตอนต่อไป)