รุ่นพี่(ที่รัก)

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 22.49 น.

  51 ตอน
  410 วิจารณ์
  80.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 01.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

28) 28 ละครเวทีมันไม่ง่ายนะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 “เป็นไงมั่งมีน แคสเป็นไงมั่ง”ฟางรีบถามมีนเมื่อเห็นเพื่อนสาวออกมาจากห้องที่แคสบทละคร

 

 

 

 

“แต่คิดบทบาทสมมุติแล้วทำให้ชั้นรู้เลยว่า ชั้นจะไปอยู่ไหนวันแสดง ชั้นไปขายตั๋วหน้างานดี

กว่า”มีนพูดก่อนที่จะร้องไห้ทำให้ฟาง โทโมะและปลื้มเหวอเพราะกลุ่มสุดท้ายที่จะเข้าไปแคสบ

ทละครก็คือพวกเธอเลง ฟางหันไปมองป๊อปปี้ที่นั่งกับพวกปั้นจั่นพลางส่งสายตาขอความช่วยเหลือ

แต่ป๊อปปี้กลับส่ายหน้าและทำท่าโบกมือไล่แฟนสาวเข้าไปแล้วหันไปนั่งเล่นเกมส์กับเพื่อนต่อ

ทำให้ฟางค้อนใส่แฟนหนุ่มก่อนที่จะเดินตามโทโมะเข้าไปข้างใน

 

 

 

 

 

 

”เอาล่ะกลุ่มสุดท้ายแล้วสินะ หวังว่าคงจะไม่เหลาะแหละแบบทุกกลุ่มที่ผ่านมานะ ไม่อย่างงั้นบท

พระเอกนางเอกที่ทุกปีเตรียมไว้ให้กับปี1คงจะต้องให้ปี2ปี3มาแสดงแทนแน่ๆ”เมื่อเข้ามาในห้อง

อาจารย์ที่เป็นหัวหน้าคุมการแสดงพูดขึ้นทำให้พวกของฟางกลืนน้ำลายเอื้อกเมื่อเห็นทุกสายตาจับ

จ้องไปยังพวกของเธอ

 

 

 

 

 

“บทอยู่บทกระดาน ยังไงซะ พี่จะให้เวลาพวกน้อง4คนต้องแจงบทกันเองนะคะ แล้วมาแสดง

บทบาทสมมุติในเวลา10นาทีให้พวกพี่และอาจารย์ได้ชมกัน”เสียงของพี่ปี4พูดขึ้นก่อนที่ทั้งหมด

จะหันไปมองที่กระดานไวท์บอร์ดที่เหลือบทบาท4บทให้พวกเขาเลือก

 

 

 

 

 

 

“หมา คนใช้ ขอทาน คนบ้า งั้นหรอ”ฟาง โทโมะ ปลื้มและซีแนนพูดเป็นเสียงเดียวกันก่อนจะคิด

หนักแล้วจัดแจงกันว่าใครจะเป็นบทอะไร

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะค่ะน้องหมดเวลา พวกพี่ไม่มีเวลามารอกลุ่มสุดท้ายทั้งคืนหรอกนะคะ”เสียงของพี่

ปี4ตะโกนอีกครั้งก่อนที่ทั้ง4คนจะหันมาโดยที่ปลื้มแสดงเป็นหมา คนใช้ถูกรับบทโดยซีแนน ฟาง

เป็นคนบ้า และขอทานรับบทโดยโทโมะ ทุกหมดคิดบทสดและสามารถนำเรื่องราวของ4ตัวละคร

มาถ่ายทอดผูกเป็นเนื้อเรื่องเดียวกันได้อย่างลงตัวภายในเวลา10นาที

 

 

 

 

 

 

 

“อย่างน้อยก็ดีกว่าทุกกลุ่มที่ผ่านมา เอาล่ะ การแคสบทจบลงแล้ว เดี๋ยวผลแคสจะบอกวันพรุ่งนี้นะ

คะและพรุ่งนี้ตอน6โมงเย็นอย่าลืมมาประชุมที่คณะเพื่อแจกแจงงานละครนะคะ สวัสดีค่ะ”พี่ปี4ที่

เป็นตัวแทนของทุกคนลุกขึ้นพูดขึ้นก่อนที่จะให้ทั้ง4คนเดินออกมาจากห้อง ซึ่งตอนนั้นป๊อปปี้ได้

คุมน้องปี1ลงมาที่ลานลีลาวดีก่อนที่จะนัดหมายวันพรุ่งนี้แล้วแยกย้ายให้ปี1กลับไปพักผ่อนได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรคะพี่หมีโหด”ฟางที่เดินไปส่งมีนขึ้นรถกลับบ้านเสร็จชะงักเมื่อป๊อปปี้ที่นั่งรออยู่แล้วรีบลุกขึ้น

มาเดินข้างๆ

 

 

 

 

 

“เรียกซะแอ้บแบ้วเชียวหมีโหด 555 เดี๋ยวเทอม2งานมันอาจจะหนักหน่อยนะ อยากให้เราอดทน

เพราะพี่เชื่อคนอย่างเราทำได้อยู่แล้ว”ป๊อปปี้หัวเราะเมื่อถูกฟางเรียกว่าหมีโหดก่อนที่จะพูดให้

กำลังใจแฟนสาวทำให้ฟางอดยิ้มออกมาไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะคะ แฟนใครน่ารักที่สุดเลย วันนี้เหนื่อยจังโดนหลอกให้วิ่ง เดี๋ยวเราไปซื้อลอดช่องร้าน

หน้ามอแล้วกลับไปกินข้าวฝีมือฟางดีกว่าเนาะ”ฟางยิ้มออกมาก่อนที่จะคล้องแขนแฟนหนุ่มแล้ว

เดินไปด้วยกันพลางอ้อนป๊อปปี้จนชายหนุ่มยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูแฟนสาวแล้วลูบผมฟางเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ยักจะรู้ว่าเดี๋ยวนี้ป๊อปชอบสาวแบ้วๆแบบนั้น”เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นขณะมองดูคู่ป๊อปปี้

ฟางเดินควงกันกระหนุงกระหนิงพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“แหม แบ้วก็แบ้วอยู่หรอกแต่ความจริงไม่รู้ว่านางแอ้บรึเปล่า เพราะก่อนจะคบกับป๊อปแฟนเก่าแกน่

ะ รายนั้นให้ท่าหมอกั้งแฟนเชอรีนจะตาย ยังไม่พอยัยนั่นยังถูกเขื่อนกิ๊กชั้นให้ท้ายด้วย พูดแล้วมัน

น่าหมั่นไส้ แกน่ะไม่น่าเลิกกับป๊อปแล้วทิ้งป๊อปไปเลยนะจินนี่เสียดาย ตอนนั้นแกกับป๊อปเป็นคู่ที่

เหมาะสมกันมากด้วย”หวายพูดพลางมองไปทางฟางกับป๊อปปี้ที่ซ้อนรถกันออกไป

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห ดูเหมือนแฟนใหม่ป๊อปคนนี้นี่คงจะไม่ใสอย่างทิ่คิด อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไง เพ

ราะถ้ายัยนั่นแค่มารยาล่ะก็ ชั้นก็มีสิทธิ์ทวงผู้ชายของชั้นคืน”จินนี่ฟังเรื่องที่หวายเพื่อนสาวพูดถึง

ฟางแล้วพูดขึ้นก่อนที่จะมองรูปคู่ของเธอกับป๊อปปี้สมัยเรียนไฮสคูลด้วยกันในมือถือแล้วยิ้มออกมา

ก่อนที่จะขับรถออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมยังไม่กลับหอไปอีกล่ะ ดึกแล้วนะ”แก้วที่นั่งทำงานต่อที่คณะจนเกือบเที่ยงคืนชะงักเมื่อ

เห็นโทโมะนั่งรอเธอที่หน้าสตูดิโอแล้วรีบดุ

 

 

 

 

 

“ก็มารอแฟนไง โทรหาไม่รับสายไม่ตอบไลน์ เลยคิดว่าแก้วอาจจะยุ่งเลยนั่งรอตรงนี้ดีกว่า”โทโมะ

ยิ้มแล้วพูดทำให้แก้วสะอึกเพราะเมื่อกี้เธอทำงานอยู่เลยเปิดโหมดเครื่องบินไม่ให้ตัวเองติดต่อใคร

ได้ก่อนที่จะรีบปั่นงานส่งอาจารย์

 

 

 

 

 

 

“สงสัยเปิดโหมตเครื่องบินไว้น่ะ โทโมะก็รู้ไม่ใช่หรอเวลาแก้วทำงานแล้วไม่อยากให้ใครมากวน

แล้วจะอยู่รอทำไมเป็นภาระตัวเองเปล่าๆ”แก้วพูดก่อนที่จะว่าแฟนหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“เราแค่เป็นห่วงว่าแก้วทำงานอยู่หามรุ่งหามค่ำแบบนี้ แล้วยังต้องแวบไปดุแลเราอีกแก้วกินอะไรรึ

ยัง มันไม่ใช่ภาระเลยนะที่คนเป็นแฟนกันมันจะเป็นห่วงกัน หรือว่าการที่เราห่วงแฟนมันทำให้เราดู

น่ารำคาญสำหรับแก้วมากเลยหรอ”โทโมะพูดขึ้นเมื่อสัมผัสถึงความรู้สึกหมางเมินที่แก้วมีให้ตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ช่วงนี้แก้วเครียดๆไปหน่อยนะ ทั้งงาน ทั้งกิจกรรมไหนจะเรื่องยื่นเรื่องฝึกงานตอนปี4ไม่ผ่าน

อีก เลยอยากอนู่คนเดียวสักพัก”แก้วมองโทโมะที่ตัดพ้อใส่ตัวเองก็พูดตอบชายหนุ่มไปพลางไม่

กล้าสบตาโทโมะ หมับ โทโมะฟังคำตอบจากแก้วจบก็ดึงแก้วไปกอดแน่นพลางลูบผม

 

 

 

 

 

 

“อย่าหักโหมมากแบบนี้สิ เป็นแฟนกันมีอะไรก็บอกกันได้ไม่ใช่แบกรับปัญหาไว้คนเดียว แบบนี้เรา

จะมีกันและกันไปทำไมล่ะ โทโมะเป็นห่วงแก้วนะ ไม่อยากให้แก้วฝืนแบบนี้ดูแลตัวเองดีๆหน่อยสิ

โทโมะรักแก้วมากนะ”โทโมะพูดความรู้สึกออกมาจากใจทุกอย่างทำให้แก้วรู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้

โกหก ก่อนที่ร่างบางจะกระชับกอดโทโมะแน่นเพราะเธอเองก็สงสารเขาเหลือเกิน แต่ในใจเธอเอง

ก็ไม่เคยจะลืมกวินไปได้เลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่าพี่ป๊อป เดี๋ยวฟางมาซื้อเครื่องเขียนเสร็จก็จะไปเรียนแล้วค่า ไม่เป็นไรค่ะพี่ไม่ต้องมารับหรอก

ฟางมากับมีนรายนั้นเอารถมา ซ้อนรถพี่ป๊อปตอนนี้เดี๋ยวดำตายพอดี555 อ่ะๆไม่ว่าละก็ได้ พี่เรียน

ต่อเถอะค่ะแล้วตอนเย็นเจอกัน”ฟางเดินคุยโทรศัพท์กับป๊อปปี้มาถึงร้านขายอุปกรณ์เครื่องเขียน

ก่อนจะแวะซื้อของที่ต้องใช้ดรออิ้งแล้วแบกของออกจากร้านมาด้วยความทุลักทุเล

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ขอโทษค่ะฟางไม่ได้ตั้งใจๆ”ฟางเดินชนกับใครคนหนึ่งเข้าจนของตัวเองหล่นกระจายแล้วก็รีบ

ขอโทษขอโพยก่อนที่จะช่วยกันเก็บของที่หล่นกับผู้หญิงคนนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่จ้ะ เดี๋ยวก็เรียนดรออิ้งไม่ทันกันพอดี”จินนี่พูดพลางยื่นดินสอสีชมพูที่หล่นมาให้ฟางทำให้ฟาง

ชะงักเมื่อเห็นผู้หญิงสวยตรงหน้าที่สวยสง่ามากไม่มีที่ติ พลันสายตาร่างบางไปสะดุดกับสร้อยคอ

รูปหัวใจที่สลักคำว่าPoppyแล้วชะงัก

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วขอตัวก่อนนะ”จินนี่มองฟางนิดนึงก่อนที่จะพูดแล้วเดินเข้าร้านเครื่องเขียนไป

 

 

 

 

 

“สงสัยชื่อพี่ป๊อปคงจะโหลล่ะมั้ง ไปเรียนดีกว่า”ฟางมองตามจินนี่ที่เดินเข้าไปข้างในแล้วก็กับตัว

เองอย่างไม่ใส่ใจแล้วรีบเดินกลับไปขึ้นรถที่มีนจอดไว้แล้วไปเรียนต่อทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะว่าไปแล้วก็แอบตื่นเต้นเหมือนกันเนาะฟาง พี่โทโมะว่าใครจะเป็นพระเอกนางเอกของละคอน

ถาปัดเราปีนี้ เอรึว่าจะเป็นดาวเดือนมหาลัยของเราน้า”ปลื้มพูดกับเพื่อนๆตอนเย็นระหว่างที่ทุกคนกำลังรอรุ่นพี่มาชี้แจงเรื่องงานละคอนถาปัด

 

 

 

 

 

 

“บ้าละปลื้ม อะไรคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกถ้างั้นก็คงล้อคตำแหน่งไปละ”โทโมะพูดพลาง

หัวเราะออกมา

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพี่ปี4ที่เป็นผู้กำกับละครเวทีปีนี้จะมาพูดและประกาศผลการแคสติ้งเมื่อวานนะใครที่ได้

ตำแหน่งอะไรห้ามถอนตัวจากตำแหน่งนั้นล่ะ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะเชิญรุ่นพี่ปี4ที่ทำละครนี้เข้ามา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีค่ะคงจะจำหน้าพี่ได้จากเมื่อวานที่แคสบทแล้วนะคะ พี่ชื่อพี่มดปี4ส่วนนี่พี่โยชิปี4ผู้กำกับ

ละคอนถาปัดปีนี้ และในปีนี้เราจะมาในตีมรัก สาม เส้าของเจ้าหญิงเงือกน้อย เจ้าชายและปิศาจ

ปลาหมึกซึ่งตัวนำเรื่องจะเป็นปิศาจปลาหมึกโดยเราจะดัดแปลงมุมมองความรักเป็นหลังจากที่เจ้า

หญิงเงือกขายเสียงให้ปิศาจปลาหมึกแล้วเออซูร่าแฝงตัวมาแต่งงานกับเจ้าชายอีริคทำให้เจ้าหญิง

เงือกเสียใจก่อนที่ร่างสลายเป็นฟองอากาศแล้วพ่อมดหนุ่มก็มาช่วยชีวิตชุบชีวิตให้แอเรียลฟื้นมา

อีกครั้งก่อนที่แอเรียลจะกลับมาเพื่อทวงคนรักคืนโดยที่พ่อมดหนุ่มก็หลงรักแอเรียลแล้วเช่นกัน ซึ่ง

คนที่จะรับบทเป็นแอเรียลคือพี่พิมปี2 เจ้าชายอีริคคือน้องปลื้มปี1 ส่วนด้านตัวร้ายของเราพ่อมด

หนุ่มคือโทโมะปี1และปิศาจปลาหมึกคือน้องฟางปี1ค่ะ หัวเราะอะไรคะน้องป๊อปปี3 ปีนี้พี่ไม่เอา

เราเป็นพระเอกละครแล้วนะเพราะตีมปีนี้มันทะเลไม่ใช่เข้าป่าไม่จำเป็นต้องเป็นหมีแบบเรา”มด

อธิบายเรื่องราวคร่าวๆของละครเวทีแล้วประกาศชื่อตัวละครจนครบทุกตัวทำให้ป๊อปปี้หลุดขำออก

มาเมื่อได้ยินแฟนสาวตัวเองเล่นเป็นปิศาจปลาหมึกก่อนที่จะถูกมดดุทำให้ฟางแอบขำและทึ่งเมื่อรู้

ว่าแฟนตัวเองเคยเป็นพระเอกละครเวทีมาก่อนพลางหันขวับไปมองป๊อปปี้ที่นั่งยักคิ้วกวนๆส่งกลับ

มาให้ฟางก่อนจะแจกแจงงานหน้าที่ของปี1ที่ต้องทำ แล้วเริ่มสั่งให้ปี1ช่วยกันออกแบบงานฉาก

และเสื้อผ้าพร้อมกับสั่งฝ่ายนักแสดงนำต้องนัดซ้อมกัน

 

 

 

 

 

 

 

“อ้อ อีกอย่างระหว่างทำละครกันนั้นพี่มีรุ่นน้องพี่ที่เค้าเคยเรียนที่นี่แต่ออกไปเรียนด้านละครเวที

โดยตรงที่บรอดเวย์ก่อน มาช่วยทำให้งานละครของเราดีขึ้น ขอให้ทุกคนรู้จักพี่จินนี่ ถ้าเทียบแล้ว

คงจะเป็นพี่ปี3พวกเราได้ล่ะ”โยชิพูดก่อนที่ผายมือให้ทุกคนรู้จักจินนี่ที่เดินเข้ามาในห้องทำให้ฟาง

อึ้งมิน่าล่ะเค้าถึงรู้ว่าเธอจะเรียนอะไร

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีค่ะทุกๆคนพี่ชื่อจินนี่ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”จินนี่พูดแล้วยิ้มหวานก่อนที่จะเงย

หน้าสบตากับป๊อปปี้ที่นั่งอึ้งเมื่อเห็นแฟนเก่าอย่างเธอกลับมา

 

 

 

 

 

แก้วจะจัดการหัวใจตัวเองยังไง

 

แล้วป๊อปปี้จะทำไงเมื่อแฟนเก่าอย่างจินนี่กลับมา

 

 

งานนี้ต้องติดตามกันน้า

 

 

ช่วงนี้ไฟดับบ่อยเลยไม่ได้มาอัพ มาอัพแล้วน้าาา ซอรี่นะทุกคนอย่าพึ่งหายไปนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา