The love someone's

 Ep.3
 วันนี้เป็นวันไปโรงเรียนวันแรกที่ฉันอยู่ที่นี่ ถึงจะรู้สึกเต้นกับโรงเรียนใหม่แต่ยังไงเรื่องราวแบบเดิมๆก็คงเป็นแบบเดิมอยู่ดี จะยังไงซะอีกละ ก็คนเกลียดขี้หน้ายังไงล้ะ
         น้าชัย:คุณหนูครับ คุณหนู พร้อมจะไปโรงเรียนรึยังครับ
         ฉัน:รอสักครู่ นะค่ะน้าชัย
         น้าชัย:ครับ
    ตอนนี้ก็สายอยู่แล้วนะ แต่ที่ฉันสายเนี่ยก็มีเหตุอยู่ที่โบว์ของโรงเรียนนี้แหละ ฉันไม่รู้ว่าให้มาทำไมนะสิ ตอนนี้ฉันก็เลยจะไม่ใส่และถือลงมาข้างล่างก็พบน้าชัยที่ยืนคอยอยู่
           น้าชัย:ขอโทษที่มารับสายนะครับ ไปกันเลยไหมครับคุณหนูนริน
           ฉัน:ค่ะ
   หลังจากที่ขึ้นรถมาได้สักพักฉันก็เลยพูดขึ้น
            ฉัน:น้าชัยค่ะ เรียกหนูว่าฟ้าใสก็ได้ค่ะ 
            น้าชัย:ครับ ได้ครับ เอ่อคุณหนูฟ้าใสครับ แล้วโบว์ที่ไว้ผูกเสื้อไปไหนครับ
             ฉัน:ค่ะ เอ่อหนูไม่รู้ว่ามันเอาไว้ผูกที่ไหนก็เลยใส่ไว้ในกระเป๋าค่ะ เดี๋ยวหนูจะหยิบขึ้นมาผูกเดี๋ยวนี้แหละค่ะ
              น้าชัย:คุณหนูครับ โบว์ของโรงเรียนมัธยมkที่นี่จะสื่อถึงชั้นที่คุณหนูอยู่ครับ ส่วนของผู้ชายก็เป็นกำไลยาง ประมาณนี้แหละครับ
              ฉัน:ค่ะ
    ไม่นานนักก็ถึงโรงเรียน น้าชัยพาฉันมาส่งที่ห้องแต่ระหว่างทางเดินไปถึงฉันก็สัมผัสถึงสายตาที่จ้องมาฉันอยู่ จนน้าชัยเจอคนๆหนึ่งก็เลยเอ่ยทัก
              น้าชัย:สวัสดีครับ คุณครูทัน
              ครูทัน:ครับ คุณชัยมาทำอะไรที่นี่ครับ แล้วคุณสมิงล่ะครับ
              น้าชัย:ผมมาส่งหลานสาวของคุณสมิงน่ะครับ คุณสมิงติดธุระก็เลยให้ผมมาส่งแทน
               ครูทัน:แล้วอยู่ห้องไหนหรอครับ ห้องเดียวกับสวรรษรึเปล่าครับ
               น้าชัย:เปล่าครับ อยู่ห้อง6 ครับ อ่อใช่สิครูทันอยู่ห้อง6หนิครับฝากเธอไปด้วยนะครับ
               ครูทัน:ครับๆ
               น้าชัย:แล้วตอนกลางวันผมจะมารับเธอออกไปข้างนอกนะครับ
                ครูทัน:ครับ สวัสดีครับคุณชัย
   จากนั้นน้าชัยก็เดินไป ปล่อยให้ฉันเดินตามครูทันจนไปถึงหน้าห้องเรียน