[astro] the brother love

8.3

เขียนโดย nattar

วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 15.44 น.

  7 chapter
  0 วิจารณ์
  10.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 09.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ในวันเดียวกันนั้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
สวนสนุก
พอเข้ามาได้ซักพัก’’บินนี่เราแยกไปกันสองคนดีกว่า” อึนนูกระซิบ “จะดีหรือนู”
“ไปเหอะน๊า พี่ชายเราไม่ทำไรน้องนายหรอก”
“เราไม่ได้กลัวพี่ชายนายหรอก เรากลัวน้องเราไปทำพี่ชายนายนะสิ”
“เหอะ”อึนนูถอนหายใจก่อนที่จะเดินออกไปจากกลุ่มทำให้มุนบินต้องรีบเดินตามออกมา
“เราจะเล่นอันนี้”อึนนูชี้มุนบินมองตาม
“เอ่อออ อึนนูนี่มันโซนของเล่นเด็กนะ” พูดทั้งที่ยังมองเครื่องเล่นนั้นอยู่ อึนนูเงียบซักพัก…
มุนบินเห็นอึนนูเงียบมุนบิน”ขอโทษษษ ป่ะไปเล่นโซนโน้นดีกว่า” ทำหน้ายิ้มๆด้วยรู้ว่าอึนนูโกรธ ดึงมืออึนนูออกจากตรงนั้น แล้วพาไปเล่นเครื่องเล่นทั้งสองคนเล่นทุกอย่างที่มีจนเย็นตอนกำลังจะกลับ
นึกขึ้นได้ว่าทิ้งจินฮยองไว้กับเจ้าตัวแสบ “เห้ยยย….ลืมไปเลยจินฮยองอ่ะ”
อึนนูพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์โทรหาผู้ที่เป็นพี่ชาย
“จินฮยอง จินฮยองอยู่ไหนอ่ะ”
“อยู่ที่บ้านบินนี่อะ”
“พี่ไปอยู่ที่บ้านบินนี่ได้ไงอ่ะ”
“เอออออน่าไม่มีไรหรอกแค่นี้นะเจอกันที่บ้านเลยนะ”
ตุ้ด…….
“จินฮยอง จินฮยอง”
ตัดสายไปพร้อมกับทิ้งใบหน้าที่งงงันไว้ให้กับอึนนู “มีไรอึนนู”
“ก็จินฮยองสิไปทำไรบ้านนายก็ไม่รู้”
“คงโดนไอ้ตัวแสบแกล้งสิไม่มีไรหรอก”
“งั้นแยกกันกลับบ้านตรงนี้เลยแล้วกันนะ”พูดพร้อมทำท่าจะเดินกลับ
“เดี๋ยว…”ขว้าตัวอึนนูมากอด ผู้คนที่กำลังจะออกจากสวนสนุกแห่งนั้นต้องหยุดชะงักรวมทั้งอึนนู
ใครจะคิดละว่าจะมีผู้ชายหน้าตาดีสองคนมายืนกอดกันหน้าสวนสนุก อึนนูหน้าแดงก่ำหูแดง
”นี่นายทำอะไรเนี่ยคนเค้ามองกันหมดแล้ว”
“จากนี้ไปช่วยเป็นแฟนกับเราหน่อยนะ”มุนบินตะโกนออกไปมือยังกอดอึนนูอยู่ ตาหลับปี๊ด้วยความกลัวหรือความอายก็ไม่รู้ คำพูดที่เอ่ยออกมานั้นเหมือนว่าเสียงของมันดังสะท้านเข้าไปในหูของอึนนู คนที่กำลังชะงักอยู่นั้น ก็มีคนตะโกนออกมา “รับเลย รับเลย รับเลย”
ทุกคนเริ่มตะโกนออกมาพร้อมๆกัน“รับเลย รับเลย รับเลย”
อึนนูที่กำลังงง เขิน ทำตัวไม่ถูกกับสถานะการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อได้ยินทุกคนตะโกนยิ่งทำให้ในใจของอึนนูสั่นรั่ว หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะพร้อมพูดคำสั้นๆออกมาคำหนึ่ง
”เป็นก็ได้ ”อึนนูพูดเสียงเบาด้วยความเขินอาย  
‘’อะไรนะไม่ได้ยิน’’มุนบินถามด้วยความดีใจ
‘’เป็นก็ได้โวยยยยยย’’ ตะโกนออกไปด้วยความเขิล ยังไม่ทันที่มุนบินจะพูดอะไรต่ออึนนูก็ขว้ามือมุนบินแล้ววิ่งออกไปทันที

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา