my memory ของฉันและเธอ

6.3

เขียนโดย tplovely

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 14.35 น.

10 ตอน

5 วิจารณ์

11.64K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 15.39 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

4) แอบสนใจ?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

"นี่เฟย์ ห้องวิชาเศรษฐศาสตร์ต้องเดินอีกไกลมั้ยอะ ฟางเดินจนเมื่อยแล้วนะ"ฉันบ่นก็มันร้อนหนิ
"อีกนิดเดียวเองฟาง ผ่านห้องพี่ม.5/1ไปก็เจอแล้ว"เฟย์ตอบฉัน
"ห้ะ อะไรนะ ผ่านห้องพี่ม.5/1"ฉันแทบจะหยุดเดินเลยทีเดียว
"ใช่แล้ว มีอะไรหรอฟาง"เฟย์ถามฉันด้วยความสงสัย
"ก็ยัยฟางมันดีใจอะ ที่จะได้เจอพี่สุดที่รักของมัน"ฉันไม่รอให้ยัยแก้วพูดจบ ฉันรีบปิดปากมันทันที
"ไม่มีอะไรหรอกเฟย์ แก้วมันพูดไปเรื่อยอะ ปะรีบไปเถอะ "ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง รีบเดินไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด
ในขณะที่ฉันกำลังเดินผ่านห้องพี่ม.5/1
"อ้าว น้องเฟย์ มาเรียนตึกนี้หรอ"เสียงผู้ชายผิวขาวหน้าเหมือนกบก็ทักยัยเฟย์
"ใช่พี่เขื่อน เฟย์เรียนห้องวิชาเศรษฐศาตร์อะ"ยัยเฟย์ตอบพร้อมกับบิดเขินไปมา
"อ่อ อ้าวแล้วสองคนนั้นใครอะเฟย์ น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย"พี่เขื่อนมองฉันกับแก้วพลางทำหน้าเจ้าชู้ใส่
"เพื่อนค่ะ คนตัวเล็กชื่อฟาง คนตัวสูงชื่อแก้ว"เฟย์แนะนำตัวฉันกับแก้ว ดีนะที่เรียกว่าตัวเล็ก
ฉันกับแก้วจึงได้แต่ยิ้มให้พี่เขื่อน พร้อมสะกิดยัยเฟย์ให้ไปได้แล้ว
"งั้นพวกเราไปก่อนนะค่ะ ได้เวลาเข้าห้องแล้ว"ยัยเฟย์พูดแล้วยิ้มหวานหยดย้อย พวกเราจึงรีบลากไปทันที
หลังจากที่ออกมาจากตรงนั้น
"แหนะ ยัยเฟย์แกชอบพี่เขาหรอ"ฉันถามยัยเฟย์ทันที
"ใช่ใช่แก้วเห็นนะ เฟย์อะยิ้มหวานเลย"แก้วก็ผสมโรงอีกคน
"ก็แบบว่าพี่เขาน่ารักดีอะ"ยัยเฟย์พูดพร้อมกับบิดไปบิดมา
"จ้า แต่ฟางว่านะรีบไปเข้าห้องเถอะ ก่อนจะโดนครูกินหัว"ฉันรีบพูดแล้วพากันไปทันที
ทั้งสามคนไม่รู้เลยว่ามีคนออกมาจากที่ซ่อนแอบมองอยู่ห่างๆ

ติดตามกันด้วยนะค่ะ

ตอน 3

สารบัญ

ตอน 5