Mafia of Like ทาสรักมาเฟส

-

เขียนโดย อัธพาล

วันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2560 เวลา 00.25 น.

  2 chapter
  3 วิจารณ์
  4,648 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2560 02.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ::ทาสรักมาเฟีย::00

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

         

          หวัดดีครับ นั่งพับเพียบกราบคุณผู้อ่าน(?)ผมนาย มาเฟียสุดหล่อไงครับใครที่ไม่รู้จักผมถือว่าแกสบี้สุดๆอ่ะ ผมน่ะดังเป็นอันดับสองรองจากนายกรัฐมนตรีเลยครับขอบอก

 

" เห้ยไอ้นาย ถ้ามึงจะจ้องขนาดนั้นไม่พากลับบ้านด้วยเลยวะ " ไอ้พี่คิณถามผม

 

          

          ขณะที่กำลังยืนเก๊กหล่อรอน้องชายสุดที่รักของเราเลิกเรียนพิเศษอยู่ ไม่รู้ว่ามันจะเรียนทำห่าซากไรนักหนา ทั้งที่โรงเรียน ที่บ้าน แถมยังนอกสถานที่ เช้ากลางวันเย็นก่อนนอนแม่งก็อ่านแต่หนังสือ

          

 

          ความจริงก็ไม่ได้อยากมารับมันด้วยหรอกนะแต่ผมดันมีรางสังหรแปลกๆเหมือนจะได้เจอเนื้อคู่ในวันนี้อ่ะดิ ก็เลยถ่อสังขารมาถึงนี่ และตอนนี้ผมก็กำลังจับตามองผู้ชายคนนึงอยู่ตัวสูงเกือบเท่าผมซะเมื่อไหร่ล่ะ หมอนั่นตัวเตี้ยกว่าผมแต่แบบนั้นล่ะโคตรน่ารัก แถมตัวยังขาว ปากก็แดงอีกต่างหากแบบนั้นยิ่งน่าขยี้สุดๆ ผมสีน้ำตาลประกายนั่นกระทบกับแสงแดดยามเย็น คือแมร่ง.. โคตรน่าหลงไหล

 

 

" นั่นดิกูว่าจะลากกลับบ้านไปด้วย ตอนนี้เลยเป็นไง "

 

" มึงจะบ้ารึไงว่ะ นั่นมันผู้ชายนะเว้ย "พี่คิณหันมามองทางผมสีหน้าตกใจ

 

" แล้วไงว่ะ กูจะเอาซะอย่าง อย่างน้อยก็ดีกว่าพวกผู้หญิงเฟกของมึง "ผมหันไปยักคิ้วให้ไอ้พี่คิณที่นึงก่อนจะหันกลับไปมองที่ผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง

 

" เดี๋ยวเหอะมึง "พี่คิณยกนิ้วชี้หน้าผมแล้วดีดเหม่งผมทีนึง

 

" เจ็บนะเว้ย "ผมยกมือขึ้นลูบๆตรงที่โดนดีด

 

" มาแล้วๆๆ รอนานมั้ยว่ะไอ้พี่ตัวแสบสองตัว "ไอ้ชา น้องชายตัวเล็กน่าขยี้น่าฟัด แต่น่าเบื่อตรงที่ไม่ว่าจะเวลาไหนแม่งก็ถือแต่หนังสือนี่แหละ

 

" ใยแมงมุมเกาะกูละ " พี่คิณพูด

 

          พอไอ้ชามาพวกเราก็เคลื่อนย้ายซากที่แมงมุมเกาะ(?)ขึ้นรถ ทว่าผมยังไม่ละสายตาไปจากไอ้หมอนั่นที่นั่งอยู่ร้านน้ำตรงหน้าสยาม ..แมร่งน่าขยี้เล่นชิบหาย

 

" ไอ้ชา "

 

" ว่าไงเฮีย "

 

" รู้จักไอ้เด็กที่ใส่ชุดนักเรียนโต๊ะนั้นป่ะวะ "

 

" ไอ้เฟรมอ่ะหรอ "

 

" ชื่อเฟรม? "

 

" ก็เออดิเฮีย จะเอาหรอว่ะ?? "

 

" เอา "

 

" จัดไป แต่ขอบอกไว่ก่อนนะไอ้หมอนั่นไม่ใช่น้อยๆเลย สาวเพียบ "

 

" ก็แหง น่ารักซะขนาดนั้น "พี่คิณที่สตาร์ทเครื่องยนต์พูด

 

" ฉุดขึ้นรถกลับบ้านแม่ง "

 

" จะฉุดเขาหรอว่ะมึง?? "

 

" แบบนั้นเขาเรียกลักพาตัวนะเฮีย "

 

" ก็ดีดิกูไม่ชอบอะไรที่มันง่ายๆ แบบนี้ค่อยเร้าใจหน่อย "

 

" โรคจิต!! " ชา/พี่คิณ

 

 

PART ;; Fic

 

" ปล่อยกูสิว่ะ!! จะจับตัวกูมาทำไม "ผู้ชายผมสีน้ำตาลประกายทองผิวขาวอมชมพูปากสีแดงเหมือยนสตรอเบอรี่ที่ตอนนี้กลับเปื้อนไปด้วยเลือด เขาคือ เฟรม เฟรมพูดกับชายตรงหน้าที่นั่งยกขาพาดโต๊ะอย่างเป็นใหญ่ แน่นอนว่ามันคือผู้ที่เป็นใหญ่อย่างที่ทำตัว เขาก็คือ นาย

 

" ก็แค่กูอยากได้มึงเป็นทาส มีไรป่ะ?? "นายพูด เขาได้ลักพาตัวเฟรมมาที่บ้านของเขาและตอนนี้อยู่ในห้องทำงานของเขา 

 

" มีแน่! อย่าให้กูหลุดไปได้นะเว้ย "

 

" คิดว่าจะหลุดไปได้งั้นหรอ?? " นายลุกจากที่นั่งอยู่ก่อนหน้าเดินตรงไปหาเฟรม

 

" อ่ะ! " ผู้ชายที่ยืนคุมตัวของเฟรมเหมือนตำรวจคุมนักโทษเข้าห้องขัง กดไหลของเฟรมแรงๆทั้งสองข้างให้นั่งคุกเข่าลงกับพื้นห้อง

 

" มึงเป็นใคร ต้องการอะไรจากกูกันแน่ "

 

" กูเป็นมาเฟีย แล้วก็บอกไปแล้วไงว่าอยากได้มึงมาเป็นทาส " ไอ้เวณเอ๊ย!!<< เฟรมคิด

 

" กูไม่เชื่อ "

 

" ........... " นายชงักไปสองวิก่อนจะกระดิกนิ้วเรียกผู้ชาย ( ลูกน้อง ) ที่ยืนข้างหลังของเฟรม 

 

" ครับท่าน "

 

" ขอปืน " ผู้ชายที่ยืนข้างหลังของเฟรมชักปืนสั้นกระบอกหนึ่งออกมาก่อนจะส่งมันให้กับนาย

 

ปัง!! 

 

" อึก! ".. นายเหนี่ยวไกลปืนเข้ากระบานของผู้ชายคนที่ส่งปืนให้เขาต่อหน้าของเฟรม เฟรมที่เห็นภาพนั้นเข้าอึ่งไปซักพักก่อนที่น้ำตาของเฟรมจะไหลออกมา

 

" เชื่อยัง? " เฟรมพยักหน้าแทนคำตอบเบาๆ

 

" คราวนี้ก็ตอบมา ว่าจะยอมเป็นทาสของกู " นายนั่งย่องๆลงตรงหน้าของเฟรมเขาใช้ปลายกระบอกปืนจ่อไปที่คอของเฟรม

 

" ตอบเซ่! " 

 

" แบบนี้มันบังคับกันไม่ใช่รึไง "

 

" แล้วไงวะ มึงมีสิทธิ์ไรมาโต้แย้งกู " เฟรมที่ตอนนี้น้ำตาไหลไม่หยุด เขาพยักหน้าเบาๆเพื่อเป็นการให้คำตอบกับนาย

 

" .................กูจะเป็น " 

 

พลั่ก!! 

 

" อัก! " หมั่นหนักๆพุ่งเข้าใส่หน้าของเฟรมเต็มๆจนเขาที่นั่งคุกเข่าอยู่ล้มลงไปนอนหงายบนพื้น 

 

" อย่าพูดกูมึงกับกู " นายพูดก่อนที่เขาจะเอื้อมมือหนานั่นไปกระชากคอเสื้อดึงเฟรมลุกขึ้นมานั่งในท่าเดิม

 

" เข้าใจ?? " เฟรมนั่งตัวสั่นอ่อนๆ สีหน้าไม่ค่อยดีนัก

 

" ขะ.. เข้าใจ ครับ " 

 

 

 

 

เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมต่อเด็กและสตรีมีลูก(?)

ยังไงถ้าอ่านแล้วก็ฝากไลค์ฝากติดตามฝากคอมเม้มด้วยนะ// อย่าเมินกันล่ะ!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา