หัวใจของมาเฟีย

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 01.06 น.

  46 ตอน
  268 วิจารณ์
  104.24K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 01.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) 18 เมียที่เลว แม่ที่แย่2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
“ไม่คิดเลยว่าพวกนั้นจะเลวกันได้ขนาดนี้”โทโมะเดินออกมากโรงพยาบาลพลางสบถออกมากับ
สิ่งที่ตัวเองเห็น มีที่ไหนภรรยาใหม่กับน้าสาวแท้ๆยุให้ลูกเกลียดแม่แท้ๆแบบนี้
 
 
 
 
 
 
“คุณโทโมะ/อ้าวนายเมฆมาทำอะไรที่นี่”จังหวะนั้นเองเมฆคนสนิทที่เขารู้จักตอนช่วงที่อยู่ที่ภูเก็ต
ทักทายโทโมะเมื่อเจอ
 
 
 
 
 
 
 
“ผมมาเยี่ยมเจ้านายเก่าน่ะครับคุณโทโมะน่าจะไปเจอกับผมนะครับ”เมฆยิ้มและบอกโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“นี่มาทำอะไรกันที่นี่ทั้งคู่เลยงานการไม่มีทำรึไง”ตอนนั้นเองแก้วที่เดินออกมาข้างนอกเห็นโท
โมะและเมฆกำลังคุยกันก็เดินมาโวยวาย
 
 
 
 
 
 
“มีสิครับจนได้เห็นอะไรดีๆเมื่อกี้นี้กับสิ่งที่คุณหนูทำไป”โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้วอย่างเอาเรื่อง
ก่อนที่จะถูกแก้วตบหน้าหันท่ามกลางคนเดินเข้าออกโรงพยาบาลทันที
 
 
 
 
 
 
“คุณแก้วอย่าทำร้ายคุณโทโมะนะครับ/ทำไม ต้องเรียกคุณกับมัน มันก็แค่ไอ้ขยะข้างถนนที่พ่อ
ชั้นเก็บมาเลี้ยงเท่านั้นล่ะ แล้วแกก็อย่ามาปากดีกับชั้นชั้นเป็นใครพวกแกเป็นใครจำใส่หัวเอา
ไว้”เมฆตกใจรีบร้องห้ามแต่แก้วไม่สนกลับตอกกลับใส่ทั้งคู่ไปตามนิสัยของตัวเองแล้วเดินเชิด
ออกไป
 
 
 
 
 
 
“ผมว่าคุณโทโมะไปกับผมเถอะครับ ผมทนไม่ไหวแล้วกับการที่ต้องทนเห็นคุณโทโมะถูกกดขี่
แบบนี้ มันไม่ยุติธรรม คุณควรได้รู้ชาติกำเนิดตัวเองสักที”เมฆอัดอั้นมานานที่เห็นโทโมะโดน
ทำร้ายแบบนั้นก็โพล่งขึ้นก่อนที่จะให้โทโมะเดินตามตัวเองไปทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำใจให้สบายเถอะนะฟาง คนไม่รู้ก็ไม่ผิด ทีหลังถ้าอยากจะทำอะไรให้แองจี้ก็บอกชั้นกับอุษา
เราจะได้ช่วย”ฟางที่ประคองมาดามหลี่มาเดินเล่นหลังอาหารเย็นที่สวนฟังมาดามหลี่พูดหลังจาก
ที่รู้เรื่องเมื่อช่วงบ่าย
 
 
 
 
 
 
“เนื้อแท้แองจี้เป็นเด็กดี แต่โดนตามใจจนเสียนิสัยยังไงก็อดทนหน่อยนะฟาง”อุษาพูดก่อนที่จะ
ให้ฟางพาพวกเขามานั่งเล่นรับลมสักพักก่นที่จะกลับขึ้นไปบนห้อง
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยววันพรุ่งนี้เราต้องไปประชุมกับพวกมิสเตอร์เฉินนะคะ เรื่องที่พวกเค้าจะขอให้พวกเราช่วย
ขนส่งอาวุธผ่านทางขนส่งทางน้ำที่ฮ่องกงนี้ อาจจะไม่ได้ไปดูแองจี้วันพรุ่งนี้”ฟางที่ดินลงมาจาก
บ้านเห็นป๊อปปี้และขนมจีนเดินเข้ามาแล้วพูดเรื่องงานก็ชะงักและรีบหยุดฟัง
 
 
 
 
 
 
“คนเป็นพ่อไปทำงานยังไงซะลูกก็ต้องเข้าใจ ก็ส่งจงเบไม่ก็โทโมะขับรถไปรับแล้วเอาบัตรเค
รดิทให้แองจี้ไปรูดของที่อยากได้แล้วกัน ถือว่าเป็นการรับขวัญออกจากโรงพยาบาล”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ขนมจีนก็คิดมากนะคะฟางกลับมาอยู่บ้านเดียวกับพวกเราแบบนี้แค่ไม่กี่วันก็ทำร้ายลูกแท้ๆตัว
เองไปแล้ว แล้วต่อไปล่ะคะ ถ้าทำร้ายคุณหรือพวกคุณท่าน”ขนมจีนเริ่มบีบน้ำตาและเริ่มพูดยุ
ป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
“ไม่มีวัน ชั้นไม่มีวันทำร้ายคุณท่าน คุณท่านมีพระคุณส่งเสียชั้น มอบชีวิตใหม่ให้กับชั้น ชั้นไม่มี
วันที่จะทำอะไรแบบที่เธอคิดแน่นอน”ฟางไม่พอที่ขนมจีนกล่าวหาเธอก็รีบเดินเข้ามาว่า
 
 
 
 
 
 
“นี่เธอแอบฟังพวกเรางั้นหรอ ไม่มีมารยาท”ขนมจีนตกใจและรีบโวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
“มาก็ดีแล้ว ชั้นอยากถามอาการของแองจี้ลูกเป็นยังไงบ้าง”ฟางทำเป็นไม่สนใจขนมจีนก่อนที่จะ
ถามอาการลูกสาวจากอดีตสามี
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยังมีหน้ามาถามอีกงั้นหรอทำลูกเกือบตายนี่ถ้าย่ากับแม่ชั้นไม่ถือหางอยู่ชั้นฆ่าเธอไปนาน
แล้ว”ป๊อปปี้มองหน้าฟางพร้อมกับชี้หน้าว่า
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่รู้จริงๆชั้นขอโทษที่ไม่ได้ถามอะไรก่อน แต่คราวหลังชั้นสัญญาชั้นจะไม่สะเพร่าแบบนี้อีก
โอ๊ย”ฟางพยายามจะอธิบายแต่ขนมจีนไม่รอช้าผลักฟางจนล้มทันที
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี พวกเราจะไม่มีวันให้เธออยู่ใกล้แองจี้อีกนังลูกฆาตกร”ขนมจีนแผดเสียง
ว่าก่อนที่จะรีบพาป๊อปปี้ไปจากฟางทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พิมว่ามันจะดีหรอคะ คราวนี้ที่จะทำขนมไปเยี่ยมหนูแองจี้”วันต่อมา พิมเห็นฟางที่ตั้งใจอบพาย
บลูเบอรี่หลังจากที่ทราบจากอุษาว่าแองจี้ชอบกินมากโดยมีพิมเป็นผู้ช่วยและอดห่วงฟางไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้ฟางได้ยินว่าป๊อปปี้กับนมจีนไปประชุมไม่ว่างทั้งวัน มันเป็นโอกาสที่ฟางจะได้ทำอะไรให้ลูก
แล้วล่ะพิม”ฟางพูดพลางยิ้มออกมา
 
 
 
 
 
 
“ทำขนมอะไรกันหรอคะทุกคน”เฟย์ที่นั่งรถเข็นมากับพี่เลี้ยงเห็นฟางและพิมอยู่ด้วยกันก็รีบพูด
 
 
 
 
 
“พอดีว่าพี่อยากทำขนมไปให้แองจี้น่ะจ้ะแล้วรู้ว่าพายบลูเบอรี่คือของโปรดแองจี้เค้า”ฟางพูด
พลางนำพายออกมาจากเตาอบ
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นดีเลยสิคะพี่ฟาง พี่พิมก็ไปเป็นเพื่อนพี่ฟางเลยสิคะจะได้ออกไปเที่ยวกัน อย่างน้อยพวกพี่ก็มี
ขาที่ใช้งานได้ไม่เหมือนเฟย์ที่ต้องนั่งรถเข็นเป็นง่อยแบบนี้”เฟย์รีบพูดก่อนที่จะเศร้าลงไปเมื่อ
นึกถึงตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“จริงสิ เฟย์ไม่หายสักทีงั้นเอาอย่างงี้พี่มีเพื่อนเป็นหมอกระดูกคนนึง เดี๋ยวพี่จะช่วยพูดกับคุณท่าน
ให้เขื่อนมาช่วยดูแลอาการของเฟย์นะ ไม่ต้องปฏิเสธหรอกจ้ะ ถือว่าให้พี่ได้ชดใช้ในสิ่วที่พ่อพี่
ทำร้ายทุกคนที่นี่นะ”ฟางพูดและยิ้มก่อนที่ฟางและพิมจะนั่งรถออกมากับโทโมะที่อาสามา
ส่ง2สาวที่โรงพยาบาล
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวคุณฟางเข้าไปข้างในเถอะค่ะพิมกับโทโมะรอข้างนอกดีกว่า เวลาแบบนี้แม่ลูกควรจะอยู่
ด้วยกัน”พิมพูดก่อนที่จะดันตัวฟางเข้าไปในห้องพักของแองจี้ เมื่อฟางเข้ามาในห้องก็พบว่าแอง
จี้กำลังนอนหันหลังใส่หูฟังฟังเพลงอยู่เลยไม่กล้าเรียกก่อนที่จะเดินไปจัดขนมเพื่อให้แองจี้ได้กิน
 
 
 
 
 
 
“นี่เธอเข้ามาในห้องนี้ได้ยังไง ออกไปเลยนะไม่งั้นชั้นจะเรียกพยาบาล”แองจี้หันมาเห็นฟางก็
ตกใจก่อนจะรีบโวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
“ใจเย็นๆนะแองจี้แม่แค่แวะมาเยี่ยมลูก แม่ทำขนมมาให้ด้วยนะ เห็นคุณย่าของเราบอกว่าเราชอบ
ทานพายบลูเบอรี่นิ”ฟางพูดก่อนที่จะเดินถือจานพายบลูเบอรี่ที่ตัดแบ่งมาให้กับแองจี้แต่ด็กสาว
ไม่สนใจปัดจานขนมทิ้งแตกต่อหน้าต่อตาฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าจะมาทำตัวเป็นแม่ที่แสนดีเอาป่านนี้บอกเลยว่ามันสายไปแล้ว ชั้นไม่มีแม่แบบเธอ ชั้นเกลียด
เธอ”แองจี้มองหน้าฟางก่อนที่จะตะคอกใส่ฟางทำให้พิมและโทโมะที่รีบวิ่งเข้ามาตกใจกับสิ่งที่
เกิดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“ได้ยินชัดแล้วนิว่าลูกชั้นไม่ต้องการแม่เลวๆแบบเธอ มาทางไหนไปทางนั้นเลยนะ”ตอนนั้นเอง
ป๊อปปี้และขนมจีนเดินเข้ามาในห้องได้ยินแองจี้อาละวาดก็พูดซ้ำเติมให้กับฟางอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
“อ้อ แบกอะไรมาก็แบกกลับไปสิเก็บเอาไว้มันมีแต่เป็นเสนียดให้หนูแองจี้เค้า”ขนมจีนพูดขึ้นเมื่อ
เห็นฟางะเดินออกไป ฟางรีบปาดน้ำตาก่อนที่จะก้มลงเห็บเศษจานที่แตกแลละตอนนั้นเอง
ขนมจีนที่เอาเท้ามาเยียบตอนฟางกำลังทำความสะอาดนั้นอย่าแรงทำให้ฟางร้องเสียงหลง แผล
ที่ทำไว้เมื่อวานโดนบาดลึกจนเลือดออกสีเข้มจนน่ากลัว
 
 
 
 
 
 
 
“คุณขนมจีนทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยคะ มันไม่เกินไปหน่อยหรอ”พิมตกใจก่อนะรีบว่าขนมจีน
 
 
 
 
 
 
“ยืนเกะกะทำไมออกไปไหนก็ไปเลยสิจะยืนให้เลือดไหลจนหมดตัวรึไง ไป๊”ป๊อปปีตกใจก่อนจะ
รีบโวยายไล่ฟางออกไป ฟางโทโมะและพิมรีบออกไปก่อนที่ทั้งหมดจะพาฟางไปทำแผลและรีบ
กลับทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยววันนี้ฟางไปพักผ่อนก็ได้นะเจ็บตัวอยู่ด้วยแบบนี้ แล้วพรุ่งนี้ค่อยทำเรื่องติดต่อหมอกระดูก
เพื่อนของเรามารักษาเฟย์ที่นี่แล้วกัน”ตกเย็นมาดามหลี่พูดกับฟางหลังจากที่ฟางส่งมาดามหลี่
เข้านอนในห้องแล้วทำให้ฟางออกมาจากห้องมาดามหลี่ไวขึ้น ร่างบางเดินทอดน่องไปเรื่อยๆใน
บริเวณบ้านที่ครั้งหนึ่งเธอเคยอยู่ที่นี่ แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆของเธอที่อุ้มท้องแองจี้แต่มันก็ถือ
เป็นความสุขที่สุดที่เธอเคยได้สัมผัส
 
 
 
 
 
 
 
“คิกๆสนุกจังเลยกับหนังที่ดาร์ลิ้งพาป๊อปปี้ไปดู ทีหลังดาร์ลิ้งต้องพาป๊อปปี้ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ
นะคะ เพราะวันๆดาร์ลิ้งทำแต่งานไม่ก็ออกงานสังคมกับคุณขนมจีน ไม่มีเวลาให้กันบ้าง
เลย”เสียงหัวเราะคิกคักของชายหญิงคู่หนึ่งดังขึ้นทำให้ฟางเดินไปตามเสียงแล้วเห็นป๊อปปี้กับลัง
นัวเนียกับป๊อปปี้หญิงที่โรงจอดรถหลังจากที่ทั้งคู่ไปดูหนังด้วยกันกลับมา
 
 
 
 
 
 
 
“เธอต้องเข้าใจสิชั้นทำงานแล้วก็มีขนมจีนเค้าช่วยชั้นทำงานนะ เนี่ยก็พึ่งว่างไปดูหนังกับ
เธอ”ป๊อปปี้พูดพลางลูกผมป๊อปปี้หญิงด้วยความเอ็นดู
 
 
 
 
 
 
 
“ทำงานหนักแบบนี้ดูแลตัวเองด้วยนะคะป๊อปปี้เป็นห่วงเดี๋ยวคืนนี้ป๊อปปี้จะนวดให้ดาร์ลิ้ทั้งคืนเลย
นะคะ”ป๊อปปี้หญิงพูดพลางบรรจงจูบป๊อปปี้ฟางที่มองดูอยู่ตกใจก่อนที่จะรีบเดินหนีไปทันทีเมื่อ
สบสายตาคมของป๊อปปี้ที่มองเห็นเธอแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮัลโหลเขื่อน อ่อใช่ ที่ทักไปเมื่อช่วงเย็นว่าจะให้เขื่อนทำเรื่องมาดูแลน้องเฟย์หน่อยน่ะ เป็น
อัมพาตเดินไม่ได้มา10กว่าปีแล้วยังไงเดี๋ยววันพรุ่งนี้ฟางจะไปหาที่โรงพยาบาลนะ จ้าเดี๋ยวแค่นี้
ก่อน ฟางจะขึ้นไปนอนแล้วล่ะ”ระหว่างที่เดินหนีป๊อปปี้มานั้นเองเขื่อนก็โทรมาหาฟางทำให้ฟาง
หยุดเดินหนีแล้วคุยโทรศัพท์กับชายหนุ่มจนเสร็จ
 
 
 
 
 
 
“มารยานัดเจอผู้ชาย นี่ย่าชั้นเค้าให้เธอมาดูแลท่านแต่กลับนัดแนะไปหาผู้ชาย”ตอนนั้นเองฟาง
ถูกป๊อปปี้กระชากไปตามแรงทำให้ร่างบางจะปะทะกับแผงอกกว้างแล้วถูกชายหนุ่มว่าทันที
 
 
 
 
 
“นี่ถ้าไม่รู้อะไรเงียบดีกว่านะคะ แล้วก็ปล่อยเดี๋ยวบรรดาเมียๆของคุณจะมาว่าให้”ฟางพูดและ
พยายามแกะตัวออกจากการเกาะกุมของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“ลืมไปแล้วรึไงว่าเธอก็เป็นเมียชั้นอีกคน แถมมาก่อนคนอื่นด้วย รึอยากจะให้ชั้นรื้อฟื้นความหลัง
ล่ะห้ะ โอ๊ย เจ็บนะ”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูทำให้ฟางหน้าแดงจัดก่อนที่จะรีบผลักป๊อปปี้ออกไปและ
เตะเข้าให้ที่หน้าแข้งและรีบวิ่งหนีไปทันทีโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองลงมาจากชั้นบน
ของตึกมองฟางด้วยสายตามุ่งร้าย
 
 
 
 
เดี๋ยวเปิดตัวคนมาให้ป๊อปหึงดีกว่านะ55555 ส่วนโทโมะใกล้ะเปลี่ยนเป็นด้านมืดละ
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา