หัวใจของมาเฟีย

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 01.06 น.

  46 ตอน
  268 วิจารณ์
  105.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 01.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) 2 คลุมถุงชน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
“ป๊า นี่ป๊าพูดอะไรออกมาบ้าไปแล้วรึเปล่า ป๊อปเนี่ยนะจะแต่งงานกับยัยเตี้ยปากกรรไกรแบบนั้น
ได้ไง ไม่เอาด้วยหรอก”เมื่อเข้ามาในห้องทำงานของคนเป็นพ่อป๊อปปี้ก็เปิดฉากโวยวายไม่พอใจ
ใส่เจ้าสัวหลี่จางทันที
 
 
 
 
 
“ใช่ค่ะป๊า แก้วเห็นด้วยกับพี่ป๊อป ยัยนั่นไม่เห็นจะมีอะไรดีตรงไหนซักอย่างที่จะยืนเคียงข้างพี่
ป๊อปได้เลย ถ้าเป็นพี่ขนมจีนแก้วจะไม่แปลกใจเลยสักนิด”แก้วที่เดินตามเข้ามาพร้อมกับแม่และ
เฟย์ก็รีบว่า
 
 
 
 
 
“ถ้าเลือกขนมจีนกันตั้งแต่ก็แรกแต่งกันไปสิคะ ทำไมต้องเป็นฟาง เจ้าสัวคะฟางเองยังเรียนไม่
จบม.ปลายแล้วหมอนี่ เอ้ย ป๊อปปี้เองก็ยังเรียนไม่จบพวกเรายังไม่บรรลุนิติภาวะกันสักคนเลยนะ
คะ ฟางว่าทุกอย่างมันยังไม่พร้อมยังไม่ถึงเวลาของมันเลยนะคะ”ฟางที่เดินเข้ามากับพ่อได้ยินก็
รีบว่าก่อนที่จะไปแย้งให้กับเจ้าสัวหลี่จาง
 
 
 
 
 
“ชั้นกับเจ้าสัวเราเจอกันเพราะทางแก๊งค์เป็นคนเลือก เจ้าสัวอี้เฟยก็เป็นคนเลือกและกำหนดให้
พวกเราแต่งงานตั้งแต่อายุ15ตามธรรมเนียมของแก๊งค์ที่เราจะขัดไม่ได้ เพราะหัวหน้าแก๊งค์มังกร
ทองต้องมีภรรยาที่เพียบพร้อมและเดินเคียงข้างตั้งแต่เนิ่นๆก่อนเข้ารับตำแหน่ง ซึ่งข้อนี้เธอก็รู้ดี
นิ”อุษาเห็นท่าทางไม่ยอมของเด็กทั้ง2ก็พูดขึ้นถึงกฎในแก๊งค์ทำให้ป๊อปปี้ ฟางและแก้วเงียบลง
 
 
 
 
 
 
“แต่ยังไงป๊อปไม่แต่ง ไม่มีวันเพราะป๊อปไม่ได้รักยัยนี่”ป๊อปปี้เงียบสักพักก่อนที่จะโวยวายออกมา
อีกครั้งแล้วเดินฮึดฮัดออกไปจากห้องโดยมีแก้ววิ่งตามพี่ชายออกไปติดๆ
 
 
 
 
 
 
“ทำไมต้องเป็นฟางด้วย ทำไม”ฟางเองที่ช้อคและสับสนในสิ่งที่พึ่งรับรู้ก็พูดขึ้นก่อนที่จะรีบวิ่งไป
พ่อของเธอหมายจะวิ่งไปอธิบายแต่เจ้าสัวห้ามไว้พร้อมกับส่งเฟย์และโทโมะตามฟางออกไป
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนน่ะครับคุณฟาง/ก็ไปพ้นๆจากที่นี่ยังไงล่ะ ทำไมต้องมาบังคับกันด้วย นี่มันเรื่องบ้า
อะไรกันชั้นยังไม่จบม.ปลายเลยนะ นี่จะต้องมาแต่งงานงั้นหรอ”โทโมะที่ตามฟางไปติดๆร้อง
เรียกเมื่อเห็นฟางจะไปสั่งคนรถออกปากบ้านก่อนที่ฟางจะหันมาโวยวายแล้วพลางปาดน้ำตาตัว
เองทิ้ง
 
 
 
 
 
 
“คุณฟาง ผมเข้าใจนะครับว่าเรื่องนี้มันคือเรื่องใหญ่ของคุณฟาง แต่เพราะคุณฟางคือผู้ที่ถูกเลือก
และได้รับการยินยอมจากมาดามหลี่และเจ้าสัวแล้ว คุณฟางควรจะดีใจไม่ใช่หรอครับ คนเราทุก
คนมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบนะครับ ผมเองมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบตั้งแต่อายุยังน้อยถูกฝึกศิลปะ
ป้องกันตัวมาตั้งแต่จำความได้เพื่อเอาไว้คอยปกป้องนายน้อย คุณหนูรอง คุณหนูเล็กให้ได้ใน
อนาคต หรือลองคิดอีกมุมนะครับถ้าคุณฟางหนีไปตอนนี้แล้วพ่อคุณฟางล่ะครับ คุณลุงเกริกคง
ต้องเสียใจและผิดหวังในตัวคุณฟางมาก แถมอาจจะทำให้บอสไม่เชื่อใจครอบครัวคุณฟาง อาจ
ทำให้คุณลุงเกริกเสียงานอีก ลองคิดดูดีๆนะครับ”โทโมะถอนหายใจเบาๆก่อนที่จะนั่งลงข้างๆฟาง
ที่นั่งลงกับบันไดทางเข้าไปในตัวบ้านแล้วพูดถึงเหตุผลความเป็นจริงและสิ่งที่ตามมา ฟางนิ่ง
เงียบและหยุดร้องไห้
 
 
 
 
 
“พี่ฟางคะอย่าเครียดไปเลยนะคะ ดีซะอีกเฟย์ซะได้มีพี่สาวเพิ่มอีกคนแถมพี่ฟางกับครอบครัวจะ
ได้รับสวัสดิการและการคุ้มกันจากมังกรทองมากขึ้นอีกด้วยนะคะ”เฟย์ชักแม่น้ำทั้ง5พยายามช่วย
โทโมะหว่านล้อมฟางอีกแรง
 
 
 
 
 
“ถ้าการแต่งงานจะเกิดขึ้นแล้วป๊อปปี้ไม่พอใจและไม่ยอมรับในตัวฟาง เวลานั้นทุกคนจะมาห้าม
ฟางแบบนี้อีกไม่ได้แล้วนะคะ”ฟางถอนหายใจพลางพูดขึ้นราวกลับปลงในโชคชะตาตัวเอง
 
 
 
 
 
“อยู่นี่นิเองโทโมะ ช่วยไปดูนายน้อยทีตอนนี้เอาเฟอรารี่บอสออกมาจากโรงรถแล้ว”ก่อนที่
ทั้ง3จะกลับเข้าไปในบ้านจงเบ คนสนิทของป๊อปปี้และโทโมะรีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาบอก
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊าย นายมัวทำอะไรอยู่ รีบห้ามพี่ป๊อปที จะออกจากบ้านแล้วนะ คราวนี้รถของป๊าต้องพังแบบ
เบ๊นซ์คันนั้นแน่ๆ”แก้วโวยวายใส่โทโมะพลางนึกถึง3ปีก่อนที่ป๊อปปี้รู้ว่าจะต้องไปเรียนโรงเรียน
ประจำที่ลอนดอนก็โวยวายก่อนที่จะเอาค้อนไปทุบรถเบ๊นซ์ของเจ้าสัวหลี่จางเพื่อระบายอารมณ์
 
 
 
 
 
 
“หยุดเดี๋ยวนี้น้า”ฟางที่เห็นป๊อปปี้ขับรถออกมาก็ไม่รอช้ายืนกางแขนขวางทางรถจนป๊อปปี้เบรกรถ
เสียงดังลั่น
 
 
 
 
 
“หลบไป อยากให้ชั้นชนเธอรึไงยัยเตี้ย/ไม่ เลิกทำตัวเป็นเด็กๆได้แล้ว นายหัดใจเย็นแล้วเลิกหนี
ปัญหาสักที ดีแต่ก่อเรื่องแบบนี้มันช่วยให้อะไรดีขึ้นมาไม่ได้หรอก”ป๊อปปี้เลื่อนกระจกรถลงมา
แล้วว่าฟางด่อนที่ฟางจะเดินเข้ามาดึงกุญแจรถออกมาแล้วรีบว่าทำให้ป๊อปปี้หัวเสียแล้วลงจากรถ
หมายะมาเอาเรื่องฟางซึ่งคราวนี้ฟางเองไม่กลัวแล้วจ้องหน้าป๊อปปี้กลับบ้าง
 
 
 
 
“ฟังนะ ชั้นก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับคนอย่างนาย แต่เมื่อพ่อของนายกำหนดเรื่องบ้าๆพวกนี้มา
แล้ว นายเองก็ไม่อยากแต่งงานกับชั้น เราควรจะไปพูดกับท่านดีๆ ไม่ใช่เอะอะทำลายข้าวของพ่อ
ของนายแบบนี้เข้าใจมั้ย โตแล้วนะป๊อปปี้หัดเย็นลงซะบ้างไม่ใช่ทำตัวเป็นเด็ก3ขวบงอแงมี
ปัญหาแบบนี้”ฟางเห็นป๊อปปี้ไม่พูดอะไรก็รีบพูดต่อแล้วดุป๊อปปี้ท่ามกลางความตกตะลึงของลูก
น้องในแก๊งค์รวมถึงพวกของโทโมะที่พึ่งเคยเจอป๊อปปี้เลิกบ้าแล้วยืนฟังฟางนิ่งๆไม่เถียงเป็นครั้ง
แรก โดยเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นเจ้าสัวหลี่จางและครอบครัวที่มาทันดูเหตุการณ์ทุกอย่างพอดีต่างก็
อึ้งเช่นกัน
 
 
 
 
 
“เห็นแบบนี้แม่ว่าแม่ยิ่งมั่นใจนะหลี่จางว่าคนที่เหมาะสมกับป๊อปปี้ที่สุดก็คือหนูฟางคนนี้”มาดาม
หลี่ยิ้มออกมาอย่างพึ่งพอใจแล้วพูดออกมาหลังจากที่เห็นว่าฟางปราบพยศหลานชายของเธอได้
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้นะป๊า ถ้าตกลงอะไรแบบนี้ไปแล้วชีวิตทั้งชีวิตของพี่ป๊อปจะต้องมาตกนรกทั้งเป็นกับผู้
หญิงที่พี่ป๊อปไม่ได้รักเลยนะป๊า”หลังจากที่เรียกทุกคนมาคุยกับดีๆบนห้องประชุมแล้วแก้วที่ยัง
ค้านกับเรื่องแต่งงานครั้งนี้ก็ตบโต๊ะไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
“พอได้แล้วยัยแก้วการตัดสินใจครั้งนี้ถือว่าผู้ใหญ่เป็นคนตัดสินทุกอย่างแล้วเด็กอย่างเราไม่มี
สิทธิ์มาเถียงนะ หรือว่าเราอยากจะได้คู่หมั้นอีกคนล่ะแล้วย่าก็มองเห็นด้วยว่าใครเหมาะสมที่สุด
ใช่มั้ยโทโมะ”มาดามหลี่ดุแก้วก่อนที่จะพูดแล้วปรายตาไปทางโทโมะที่ยืนอยู่มุมห้องที่ตกใจ
สะดุ้งโหยงกับสิ่งที่ได้ยิน
 
 
 
 
 
“ไม่เอายังไงแก้วก็ไม่ยอมแต่งงานกับไอ้ขยะข้างถนนี่หรอก แก้วกับมันอยู่คนละชั้นกัน/แก้ว
ทำไมพูดจาไม่น่ารักแบบนี้กลับมาเดี๋ยวนี้นะ”แก้วหวีดร้องแล้วว่าโทโมะด้วยความรังเกียจจนโท
โมะกำมือแน่นก่อนที่แก้วจะวิ่งปึงปังออกไปจากห้องโดยมีอุษาผู้เป็นแม่สั่งเสียงดุแต่ไม่เป็น
ผล
 
 
 
 
 
”ไม่ใช่แค่ยัยแก้วที่ไม่ยอม ยังไงซะป๊อปก็จะไม่ยอม ป๊อปจะกลับอังกฤษไปเรียนแล้วจะไม่กลับมา
รับตำแหน่งบ้าๆนี้เด็ดขาดป๊าอยากจะแต่งก็แต่งเองสิ มีเมียเด็กเพิ่มอีกคนจะเป็นไรไป”ป๊อปปี้เอง
ก็โวยวายไม่พอใจแล้วพูดออกมตามอารมณ์จนเจ้าสัวหลี่จางตบหน้าลูกชายหันอย่างแรง
ท่ามกลางความตกใจของทุกคน
 
 
 
 
 
 
“หยุดพูดจาพล่อยๆโดยไม่ไตร่ตรองอะไรออกมาได้แล้ว ป๊อปปี้ หึ ก็ดี อยากกลับไปก็กลับไปเลย
ชั้นจะไม่ส่งเสียแกเรียนอีกแล้ว เงินที่แกเอาไปใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายก็หาเองนับจากนี้ ถือว่าแกไม่ใช่
คนของมังกรทองอีกต่อไป ไม่มีคนถือหางแกแกมันก็ไม่ต่างอะไรกับไอ้เด็กปากดีที่จะโดนพวก
นักเลงรุมกระทืบตายเมื่อไหร่ก็ได้ จำเอาไว้ว่าแกยังทำตัวแบบนี้แล้วไม่มีพ่อกับบารมีของมังกร
ทองคุ้มแกอยู่แกไม่มีวันปากดีจนถึงตอนนี้หรอก”เจ้าสัวหลี่จางตบโต๊ะแล้วชี้หน้าว่าทันที
 
 
 
 
 
“ป๊า/เลือกเอาจะแต่งงานกับหนูฟางหรือว่าจะยอมสละตำแหน่งแล้ตัดออกจากมรดก ตัดพ่อตัดลูก
กับชั้น”ป๊อปปี้ร้องเสียงหลงก่อนที่เจ้าสัวหลี่จางจะงัดไม้เด็ดออกมาทำให้ชายหนุ่มฮึดฮัดก่อนที่จะ
วิ่งออกไปฟางตกใจรีบวิ่งตามป๊อปปี้ออกมาบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นายโอเคนะ”ฟางที่รีบตามมาดูป๊อปปี้เห็นชายหนุ่มวิ่งลัดเลาะออกมาที่ริมบึงน้ำทางหลังบ้านก็
ตกใจก่อนที่จะรีบเดินไปถามด้วยความเป็นห่วง ผลัก ป๊อปปี้ที่โมโหฟางพาลผลักเธอล้ม
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาเล่นละครว่าห่วงชั้น อยากจะเป็นเมียชั้นเพราะอยากจะเกาะสมบัติของพ่อชั้นล่ะสิ
ท่า”ป๊อปปี้แผดเสียงว่า
 
 
 
 
“นี่เลิกตั้งแง่บ้าๆนี่แล้วเลิกว่าคนอื่นสักที ดูถูกคนอื่นแบบนี้มันก็สมควรแล้วที่พ่อนายจะว่านายแบบ
นั้นไอ้คนบ้า”ฟางที่โกรธจัดเมื่อถูกป๊อปปี้ผลักจนล้มแล้วเกิดข้อเท้าแพลงก็ว่าก่อนที่จะลุกขึ้นปัด
เนื้อตัวที่มีเศษดินเกาะแล้วเดินหนีแต่ป๊อปปี้ที่โมโหเป็นทุนเดิมตรงมากระชากฟางมาปะทะอก
กว้างอย่างแรง
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ชั้นเจ็บนะป๊อปปี้/ไม่เคยมีใกล้กล้าปากดีกับชั้นแล้วเดินกลับออกไปดีๆได้ และเธอก็กล้าดี
กับชั้นหลายต่อหลายครั้งแล้วนะ ดี ปากดีนักก็ลงไปเลยไป๊”ฟางดิ้นไปมาเมื่อถูกป๊อปปี้บีบแขน
อย่างแรงก่อนที่ป๊อปปี้จะว่าก่อนจะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจแล้วผลักฟางตกลงไปในบึงน้ำไป
 
 
 
 
 
 
“แค่กๆช่วยด้วย”ฟางที่ข้อเท้าเจ็บทำให้ดีดตัวไปไหนไม่ได้ก็ร้องขอให้ป๊อปปี้ช่วยเหลือเธอ
 
 
 
 
 
“ไม่มีวันเก่งนักก็ขึ้นมาเองสิ”ป๊อปปี้กอดอกไม่สนใจแต่ก็แอบเหล่มอง เมื่อเห็นฟางยังร้องขอ
ความช่วยเหลือแล้วค่อยๆจมหายไปก็เบิกตาโพลงก่อนที่ไม่รอช้าและรีบว่ายไปช่วยร่างบางของ
ฟางทันที
 
 
 
 
 
 
“ยัยบ้าอย่ามาตายในบ้านชั้นนะ”ป๊อปปี้ตกใจรีบปั๊มหัวร่างบางที่ยิ่งไม่ไหวติงก่อนจะตัดสินใจก้ม
ลงผายปอดให้คนตัวเล็ก จากนั้นฟางก็ค่อยๆสำลักน้ำออกมาประจวบเหมาะที่โทโมะ เฟย์ จงเบ
และอุษาจะเดินมาตามป๊อปปี้แล้วเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด
 
 
 
 
 
“แค่กๆไอ้คนใจร้าย ชั้นเกลียดนาย”ฟางที่ลืมตามาเห็นป๊อปปี้อยู่ตรงหน้าก็ร้องไห้ออกมาด้วย
ความกลัวก่อนที่จะฝืนตัวเองลุกขึ้นแต่ลุกไม่ไหวทำให้ป๊อปปี้ส่ายหน้าแล้วอุ้มคนตัวเล็กขึ้นทันที
 
 
 
 
“ชั้นไม่อยากจะอุ้มเธอหรอกถ้ามันไม่ใช่ความผิดชั้น ยัยบ้า”ป๊อปปี้รีบว่าก่อนที่จะอุ้มฟางขึ้นเพื่อ
กลับเข้าไปในบ้าน
 
 
 
 
 
“จะว่าไปแล้วพี่ป๊อปพี่ฟางก็น่ารักดีนะคะอุ้มกันเหมือนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเลย”เฟย์ที่มองป๊อปปี้อุ้ม
ฟางออกไปก็อมยิ้มแล้วพูดออกมาตามประสาเด็กกับแม่ของเธอที่รีบตามเข้ามาทีหลังก่อนที่
ทั้งหมดจะเดินกลับเข้าไปในตัวบ้านเพื่อดูอาการของฟางทันที
 
 
 
ถึงจะไม่ยอมรับแต่ในสายตาผู้ใหญ่ก็มองว่าคู่นี้เหมาะสมไม่เบานะ55555
 
 
ตอนที่2แล้วฝากติดตามเรื่องนี้กันหน่อยน้าาา ไม่รู้สนุกรึเปล่าาา
 

 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา