หัวใจของมาเฟีย

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 01.06 น.

  46 ตอน
  268 วิจารณ์
  104.24K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 01.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

28) 27 ทำไมต้องเจอแต่เรื่องแบบนี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
“จะพาพวกเราไปไหนน่ะขนมจีน ปล่อยพวกเรานะ”ฟางตกใจเมื่อจู่ก็ถูกจับมาพร้อมกับพิมขึ้นรถตู้
ออกมาจากคฤหาสน์ของมังกรทอง
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
ขนมจีนที่นั่งข้างไม่รอช้าตบหน้าฟางจนหัน
 
 
 
 
 
“ปล่อยงั้นหรอ นังสารเลวอย่างพวกแก2คนที่ทั้งทำร้ายและก็ทรยศต่อป๊อปปี้ ยังมีหน้าจะต้องให้
ปล่อยตัวงั้นหรอ ไม่มีทาง”ขนมจีนตวาดออกมาอย่างสะใจก่อนที่รถตู้จะพาไปที่โกดังเก่าที่หนึ่ง
แล้วฟางและพิมก็ถูกผลักเข้าไปข้างในก่อนที่จะถูกจับมัดเอาไว้
 
 
 
 
 
 
“จะจับพวกเรามาทำไมกัน ทำไมไม่ไล่พวกเราไปเหมือนกับที่ไล่ป๊อปปี้ไปล่ะ”พิมถามขึ้นก่อนจะ
ถูกขนมจีนตบหน้าหัน
 
 
 
 
 
“นังป๊อปปี้มันโง่ยังไงล่ะ ทำอะไรไปตามอารมณ์ มันก็แค่ของเล่นของป๊อปเค้าเท่านั้น แต่พวกแก
คนนึงก็แม่ของแองจี้ อีกคนก็เมียแสนดี ยังไงป๊อปก็อาลัยอาวรณ์พวกแกวันยังค่ำ แล้วนี่สงสัยว่า
โชคจะไม่เข้าข้างคนผิดอย่างพวกแกอีกแล้ว ที่จู่ๆความชั่วมันก็โผล่หางมาให้ป๊อปจับได้ ชั้นล่ะสะ
ใจจริงๆ”ขนมจีนยิ้มเยาะและว่าออกมา
 
 
 
 
 
 
“แล้วจะทำอะไรพวกเราล่ะ ทรมานงั้นหรอรึฆ่าทิ้งล่ะ พวกชั้นเป็นคนมีเลืดอเนื้อมีพ่อมีแม่ เธอไม่มี
สิทธิ์มาใช้ศาลเตี้ยกับชั้นแบบนี้”ฟางว่า
 
 
 
 
 
 
“แต่พวกแกคือคนของมังกรทอง ก็เท่ากับมอบชีวิตให้ป๊อปปี้ไปแล้วชั้นมีสิทธิ์จะทำอะไร
ก็ได้”ขนมจีนว่า
 
 
 
 
 
 
“มอบชีวิตให้ป๊อปปี้ก็ให้ป๊อปปี้จัดการพวกเราสิเธอไม่มีสิทธิ์พวกเราไม่ใช่ทาสของเธอนะ”พิมพูด
ก่อนที่จะถูกตบอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
“ฮัลโหลป๊อปคะ ไอ้พวกที่ทรยศป๊อปที่ทำร้ายคุณท่านเนี่ยป๊อปจะจัดการยังไงดีคะ ลำพังส่งเข้า
คุกก็คงจะไม่สำนึก”ขนมจีนรีบโทรหาป๊อปปี้พลางกดเปิดลำโพงให้ฟางและพิมรับรู้
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปบอกไปแล้วไงว่าพวกนั้นจะไปตายที่ไหนก็ไป ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้นอีกแล้ว”ป๊อปปี้ตอบ
กลับออกมา
 
 
 
 
 
“งั้นหนมจีนขอพวกมันแล้วกันนะคะ พวกทรยศมันสมควรได้รับโทษ”ขนมจีนพูดต่อ
 
 
 
 
 
“ก็แล้วแต่หนมจีนเถอะ แค่นี้ก่อนนะ ต้องไปดูย่าแล้ว”ป๊อปปี้ตอบอย่างไม่ใส่ใจพร้อมกับวางสาย
ทำให้ขนมจีนหัวเราะออกมาอย่างสะใจที่ทุกอย่างมันช่างดูง่ายดาย ฟางอึ้งเสียใอยู่ลึกๆที่ป๊อปปี้
ไม่คิดจะปกป้องเธอและพิมอีกแล้ว
 
 
 
 
 
 
“555เป็นยังไงล่ะ เท่านี้ก็ได้ยินชัดแล้วสินะว่าป๊อปยกนักโทษแบบพวกแกให้กับชั้นแล้ว ต่อไปจะ
ทำอะไรก็ได้”ขนมจีนเยาะ
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไม ร้องไห้ทำไมล่ะรึว่าหวังให้ชู้รักของแกมาช่วย ไอ้โทโมะคงจะหัวหดหนีไปแล้วรึไม่ก็โดน
ซ้อมปางตายแล้วล่ะ/ไม่จริงโทโมะไม่มีวันทิ้งชั้น แล้วเค้าจะต้องกลับมาจัดการคนที่คิดจะทำร้าย
ลูกเมียของเค้า”ขนมจีนเห็นพิมร้องไห้อยู่ก็หัวเราะอย่างสะใจก่อนที่พิมจะโพล่งออกมาท่ามกลาง
ความตกใของฟางที่รู้ว่าพิมท้องกับโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
แต่ขนมจีนก็ตวัดหันไปถีบพิมจนร่างบางล้มลงไปกองกับพื้นร้องออกมาทำให้ฟางต้องรีบไปประ
คองช่วยพิม
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แกคิดว่าไอ้โทโมะมันจะมีปัญญาช่วยอะไรได้ ลำพังยังต้องพึ่งบารมีของมังกรทอง แล้วเมื่อกี้
แกบอกว่าท้องกับโทโมะงั้นหรอ ไอ้มารหัวขนที่เกิดจากการคบชู้นี่มันต้องจัดการอย่าให้เหลือ
รอด”ขนมจีนพูดก่อนที่จะเข้าไปทำร้ายพิม ฟางทนไม่ไหวก่อนที่จะพุ่งไปกัดแขนขนมจีนจนหญิง
สาวกรีดร้องแล้วหันไปทำร้ายฟางจนร่างบางกระเด็นล้มไปอีกทาง
 
 
 
 
 
 
 
“รักกันช่วยเหลือกันดีสมกับเป็นเมียที่1กับที่3 ดีทรมานพวกมันอยากจะรู้ว่าใครมันจะทนกว่า
กัน”ขนมจีนยิ้มเยาะก่อนที่จะสั่งลูกน้องให้จับฟางและพิมทรมานอย่างสะใจ
 
 
 
 
 
 
“ย่าไม่เป็นอะไรใช่มั้ยแม่ แล้วยัยเฟย์ล่ะ”ทางด้านแก้วที่ตามมาหลังจากจัดการเรื่องต่างๆที่บ้าน
เสร็จก็รีบถามอุษาด้วยความร้อนรน
 
 
 
 
 
 
“คุณท่านพ้นขีดอันตรายแล้วครับ ส่วนเฟย์อาการไม่เป็นอะไรมาก แต่วันนี้คงเหนื่อยมาก ผมว่า
พรุ่งนี้ทุกคนมาเยี่ยมพร้อมกับเยี่ยมคุณท่านดีกว่านะครับ/เดี๋ยวสิ เฟย์ก็โดนนังฟางวางยา แล้ว
ทำไมบอกไม่เป็นอะไรล่ะ เดี๋ยวสิหมอเขื่อน”เขื่อนเดินมาบอกทุกคนก่อนที่แก้วจะแย้งถามเขื่อน
แต่เขื่อนไม่ตอบอะไร แล้วเดินปิดประตูห้องล็อคเอาไว้ แล้วนั่งมองเฟย์ที่นอนหลับอยู่บนเตียง
ด้วยสายตาที่ยากจะเดาความรู้สึกได้
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณแม่ไม่เป็นอะไรมากแล้วนะคะรอเพื่อนหมอเขื่อนเช็คอาการถ้าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงก็คงกลับ
ได้”อุษาพูดกับมาดามหลี่ในวันต่อมาก่อนที่หมอจะเข้ามาตรวจอาการและไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงจึง
พามาดามหลี่กลับมารักษาตัวที่คฤหาสน์มังกรทองต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มีอะไรทำไมต้องพาเฟย์มาด้วยเฟย์ยังไม่หายดีเลยนะ แล้วเราก็ต้องตามตัวโทโมะที่หายไปอยู่
ไม่มีเวลาว่างหรอกนะ”แก้วโวยวายที่จู่ๆเขื่อนก็เรียกทุกคนมารวมกันที่ห้องโถงและเห็นเขื่อนพา
เฟย์และมาดามหลี่เข้ามา
 
 
 
 
 
 
“นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆใช่มั้ยหมอเขื่อนถึงตามพวกเรามาที่นี่/ครับมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เพราะผม
กำลังทวงความยุติธรรมให้ฟาง”อุษาถามก่อนที่เขื่อนะตอบกลับนิ่งๆ
 
 
 
 
 
 
“นี่น้อยๆหน่อยเถอะพูดอะไรเกรงใจเมียที่นั่งตรงนั้นบ้าง”แก้วว่าอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นเขื่อนยังคง
เป็นห่วงฟาง เขื่อนไม่พูดอะไรก่อนที่จะกดวีดีโอก็พบว่ามันคือคลิปในห้องนอนของเขากับเฟย์
แล้วทุกคนต้องตกใจเมื่อเห็นเวลาที่ไม่มีใครอยู่ในห้องหรือเขื่อนไปอาบน้ำ เฟย์สามารถลุกมาเดิน
ได้ตามปกติไม่เหมืนกับทุกครั้งที่เป็นคนพิการอย่างที่ทุกคนเห็นเลย!
 
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันเฟย์ นี่หนูเดินได้เพราะหมอเขื่อนกายภาพหรอ/ไม่ใช่ครับ เค้าเดินได้มานานแล้ว
ครับ แต่เพราะเหตุผลบางอย่างทำให้ต้องเล่นละครว่าเดินไม่ได้มาหลายปี ตอนแรกผมลองสืบ
เองก็ไม่พบ จนกระทั่งเมื่อวานที่เกิดเรื่อง”อุษาตกใจแล้วรีบถามเฟย์แต่เขื่อนตอบแทนก่อนที่จะ
กดวีดีโอไปอีกคลิปหนึ่ง เป็นภาพที่เฟย์เดินหยิบเอกสารบางอย่างมาจากที่ซ่อน รวมถึงซองยา
ก่อนที่จะเป็นภาพเฟย์เอายานั้นใส่ในแก้วน้ำดื่มของตนเองแล้วกลั้นใจดื่มน้ำผลไม้ที่ผสมสาร
กำมะถันพร้อมกับเคาะพื้นเคาะโต๊ะเสียงดังให้เขื่อนวิ่งขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่สรุปคนที่วางยาคือเฟย์ นี่เฟย์เป็นคนที่สร้างเรื่องใส่ร้ายนังฟางงั้นหรอ”แก้วอึ้งหันไปมองที่เฟย์
ที่นั่งเงียบไม่พูดอะไร
 
 
 
 
 
 
“ทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรล่ะเฟย์บอกมานะ นั่นย่าของพวกเรานะทำไปทำไม”ป๊อปปี้เดือดจัดตรงไป
เอาเรื่องเฟย์ก่อนที่แก้วและขนมจีนจะรีบเข้าห้าม
 
 
 
 
 
 
“หึ 555นี่ไม่รู้ริงๆหรอคะว่าที่เฟย์ทนนั่งรถเข็นมาเกือบสิบปีนี้เพราะอะไร ถ้าไม่ใช่รอวันแก้แค้นนัง
ฟาง เพราะมันทำให้แม่เฟย์ต้องตายทำให้เฟย์ต้องนั่งรถเข็นเกือบ5ปีต้องหมดอนาคตแทบทุก
อย่างงแต่มันกลับเสวยสุขแบบนี้มันแฟร์แล้วหรอ หึ ตอนที่เฟย์ได้ยินว่าคุณย่าแอบอุปการะมัน
ลับๆและปกปิดเรื่องทุกอย่างไม่ให้พี่ป๊อปรู้ ตอนนั้นเฟย์ก็ยิ่งเกลียดมันที่มันเป็นผู้ทรยศฆ่าพ่อแม่
เฟย์แล้วแต่คุณย่าก็ยังรักมันและส่งมันเรียนหมอ เฟย์ก็เลยคิดแผนแกล้งทำเป็นพิการป่วย
ออดแอดอยู่แบบนี้ จนกระทั่งมันกลับมาทุกอย่างก็เข้าล้อค ทำตัวเป็นคนน่าสงสารหน่อยมันก็โง่
ตายใจเชื่อหมดทุกอย่าง”เฟย์หัวเราะออกมาอย่างร้ายกาจก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วพูดความจริง
 
 
 
 
 
 
 
“รวมถึงจัดฉากว่าผมมีอะไรกับเฟย์ด้วย ตอนแรกผมก็พยายามคิดว่าผมมีอะไรกับเฟย์มันคือเรื่อง
จริงรึเปล่า จนกระทั่งผมแอบให้เพื่อนตรวจร่างกายเฟย์อย่างละเอียดก็พบว่าเฟย์ไม่เคยมีอะไรกับ
ผม และที่สำคัญถ้าคนที่พิการใช้ขาไม่ได้มาสิบกว่าปีกระดูส่วนที่ไม่ใช่งานจะลีบเล็กแต่เฟย์กลับ
ไม่ใช่”เขื่อนพูดต่อแล้วมองที่ภรรยาสาวด้วยความตาผิดหวังและเสียใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่แค่จัดฉากเรื่องพี่ขื่อนนะ เรื่องนังฟางก็ใช่ ทุกอย่างที่มันทำมันอยู่กับพี่ป๊อป เฟย์ก็แค่ไป
เคาะห้องพี่หนมีน รึส่งคลิปให้พี่หนมจีนเท่านี้ พี่หนมจีนกัดการมันแทนเฟย์แล้ว”เฟย์พูดอย่าง
สะใจ
 
 
 
 
 
 
 
“รวมถึงเรื่องที่เธอบอกความลับของพิมกับพี่ป๊อปรู้ด้วยงั้นสิ/แหมๆพี่แก้ว เรื่องนี้เฟย์ก็รู้มาสักพัก
แล้วล่ะ และก็รู้ว่ามันท้องกับพี่โทโมะไม่ใช่พี่ป๊อป แต่เรื่องบอกพี่ป๊อปเฟย์เปล่านะ กะว่ากำจัดนัง
ฟางไปจากบ้านก่อนแล้วค่อยแฉนังพิม แต่ใครจะรู้วี่คนหวังดีจัดการรวดเดียวเลย”แก้วพูดต่อก่อ
นที่เฟย์จะพูดออกมาอย่างสะใจ
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
อุษาไม่อาจทนฟังความร้ายกาจของเฟย์ได้อีก ตรงเข้ามาตบหน้าเฟย์หันอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
“ไม่คิดเลยนะว่าเด็กน้อยที่ใสซื่อบริสุทธิ์จะกลายเป็นนางมารร้ายเจ้าแผนการแบบนี้ คน
บริสุทธิ์2คนกำลังถูกลงโทษจากความแค้นของเธอ ทั้งที่ฟางอยู่ที่นี่เพื่อรักษาเธอกับคุณแม่ และ
ชดใช้ทุกอย่างมันยังไม่พออีกหรอ ต้องให้ฟางตายตามหลี่จาง ทับทิมแล้วก็ไปป์ตามไปอีกรึ
ไง”อุษาระเบิดออกมาอย่างเหลืออด
 
 
 
 
 
 
 
“เพราะมันฆ่าแม่ของเฟย์ไง ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ทำลายทุกสิ่งในชีวิตเฟย์ แม้ตัวมันจะไม่ได้ทำแต่พ่อ
มันทำ ฮึก มันก็สมควรแล้วที่มันจะต้องโดน อ๊ะ พี่ป๊อปจะไปไหน จะไปช่วยมันหรอ อย่าไป
นะ”เฟย์เองก็ระเบิดอารมณ์ออมาเช่นกันก่อนที่จะตกใจเมื่อป๊อปปี้ลุกขึ้นเดินออกไปที่รถ
 
 
 
 
 
 
“ขนมจีนบอกที่ขังของฟางกับพิมเดี๋ยวนี้ หมอเขื่อน จับตาดูคนผิดเอาไว้แล้วผมจะตามมาจัดการ
คิดบัญชีเอง”ป๊อปปี้สั่งทุกอย่างก่อนที่จะออกมาที่โกดังเก่ากับแก้วเพื่อตามหาฟางและพิม แล้ว
ต้องชะงักเมื่อเห็นลูกน้องของตัวเองล้มลงบาดเจ็บก็รีบวิ่งเข้าไปพบว่าโทโมะกำลังต่อสู้กับลูก
น้องมังกรทองเพื่อไปช่วยพิม
 
 
 
 
 
 
 
“หลีกไปให้หมดถ้าไม่อยากถูกชั้นยิงแล้วปล่อยตัวฟางกับพิมเดี๋ยวนี้”ปัง ป๊อปปี้ยิงปืนขึ้นฟ้าก่อน
ที่ลูกน้องทั้งหมดจะหยุดและหลีกทางให้ป๊อปปี้เข้าไปในห้องขังของฟางและพิม
 
 
 
 
 
 
ตึง
 
 
 
 
ทันทีประตูถูกเปิดออก ภาพที่เห็นคือฟางและพิมถูกล่ามด้วยโซ่แล้วขึงมาจากขื่อ ในสภาพทั้งถูก
เฆี่ยนและทรมานตามร่างกาย โทโมะช็อคสุดขีดเมื่อเห็นพิมมีเลือดออกมาตามตัวมากมายและ
ตรงหว่างขาก็ไม่รอช้าพุ่งเข้าไปช่วย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พิม ผมมาช่วยแล้วพิม มองตาผมสิ ลืมตามองผมหน่อย”โทโมะพยาพยามเรียกพิม แต่ร่างบางที่
อยู่ในสภาพอิดโรยและมีเลือดออกยากทำให้ยากจะลืมตา
 
 
 
 
 
 
“นายพายัยพิมไปหาหมอก่อน/ไม่ต้องมายุ่ง เพราะพวกมังกรทองทำให้เมียชั้นต้องเป็นแบบ
นี้”แก้วแตะไหล่โทโมะแล้วพูดอย่างหวังดีแต่โทโมะสะบัดทิ้งก่อนที่จะหันไปตะคอกใส่แก้วเสียง
ดังทำให้พิมลืมตาตื่นขึ้นมามองคนรัก
 
 
 
 
 
 
 
“โทโมะ โทโมะมาหาพิมแล้ว/พิมผมอยู่นี่แล้วที่รักของผม คุณกับลูกจะต้องไม่เป็นอะไรนะ เราจะ
ได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าแล้วนะ”พิมพยายามพูดออกมาอย่างยากเย็นทำให้โทโมะน้ำตาไหล
สงสารคนรักจับใจพร้อมกับพยายามลุกพาพิมไปหาหมอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ ไม่ต้องหรอกพิมรู้ว่าพิมคงไม่ไหว ไปช่วยฟางเถอะ”พิมพูดจบทำให้ฟางที่ถูกป๊อปปี้อุ้มลงมา
อยู่นั้นลืมตาขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำพิม อย่านะ พิม พิมไม่เป็นไรใช่มั้ย”ฟางสะดุ้งร้องออกมาก่อนที่จะหันไปหาเพื่อนรัก
“เดี๋ยวก็หาย คุณป๊อปพาฟางไปหาหมอเถอะค่ะ ฟางเองก็ไม่ไหวแล้ว”พิมบอกป๊อปปี้แต่ฟางดิ้น
ไปมาไม่ยอมไป
 
 
 
 
 
 
 
“ไปด้วยกันเถอะนะพิมอย่าพูดอีกเลยเราไปหาหมอกันเถอะนะ”โทโมะพูดและอุ้มพิมขึ้นในใจเขา
กลับรู้สึกไม่ดีเลยที่พิมพูดแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“อีกไม่นาน พิมก็คงงจะตามลูกไปแล้วล่ะโทโมะ อย่าช่วยพิมเลย อย่าร้องเลยนะที่รักของพิม
อย่างน้อยช่วงเวลาที่ผ่านมาเราก็มีความสุขด้วยกันนะ ต่อไปนี้ไม่โทโมะจะเป็นยังไงแต่จำเอาไว้
นะว่าคุณท่านมมีพระคุณกับโทโมะมาก เค้าไม่เคยคิดร้ายกับโทโมะเลยรวมถึงทุกคนที่บ้าน ถ้าจะ
ทำอะไรโทโมะต้องมีสติให้มากๆอย่าให้ความโกรธครอบงำตัวเอง แล้วพิมจะคอยมองดูโทโมะอยู่
บนฟ้ากับลูกนะ แค่กๆโทโมะ พิมหนาวกอดพิมหน่อยได้มั้ย”พิมเริ่มพูดออกมาสั่งเสียโทโมะที่ร้อง
ไห้กอดพิม ก่อนท่ะขอร้องให้คนรักกอดตัวเองเอาไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
“พิม ไม่นะพิม ลืมตาสิ ลืมตามาคุยกันก่อน ไหนว่าเราจะสร้างครอบครัวด้วยกัน มีพ่อ แม่ ลูกยัง
ไงล่ะ เรากำลังจะมีความสุขด้วยกันแล้วนะพิม ทำไม”โทโมะร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้นเมื่อรับรู้
ว่าคนรักที่อยู่ในอ้อมกอดหมดลมหายใจไปแล้ว ก็ร้องไห้กอดร่างอันไร้วิญญาณของพิมแน่นทำให้
แก้ว และป๊อปปี้ที่อุ้มฟางอยู่นั้นสะเทือนใจเป็นอย่างมาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ปวดท้อง โอ๊ย”ฟางที่ร้องไห้อยู่นั้นจู่ๆก็ร้องออกมาอีกครั้งก่อนที่ป๊อปปี้จะตกใจเมื่อลิ่มเลือดที่
หว่างขาค่อยๆไหลออกมา
 
 
 
 
 
 
“พี่ป๊อปพายัยฟางไปหาหมอเดี๋ยวนี้ ส่วนนายพิมไม่อยู่กับนายแล้วแต่นายต้องพาพิมกลับไปอย่าง
น้อยก็ให้พีชได้กราบแม่เค้าครั้งสุดท้ายก่อนเถอะ”แก้วที่ตั้งสติได้ก็รีบสั่งพี่ชายก่อนที่จะหันไป
บอกโทโมะที่กอดพิมไว้แล้วเดินตามป๊อปปี้ไป แต่ก็ไม่วายหันกลับมามองโทโมะที่กอดพิมนิ่งไม่
ไหวติ่งด้วยความรู้สึกสงสารชายหนุ่มเป็นอย่างมาก
 
 
 
 
 
 
“เพราะแก ไอ้พวกมังกรทอง แกฆ่าพ่อแม่ชั้นไม่พอ แกยังจะฆ่าลูกเมียชั้น ชั้นจะเอาคืนพวกแก
อย่างสาสม”โทโมะกอดร่างของพิมไว้แล้วพูดออกมาด้วยความคับแค้น
 
 
 
 
 
บอกแล้วว่าตอนนี้มีจุดพีคเยอะ แล้วนี่จะเป็นจุดเปลี่ยนของโทโมะ
 
 
มาอัพแล้วนะ ยังไงก็อย่าพึ่งหายไปไหนกันน้าาาา
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา